Höfuðstaðurinn - 20.03.1917, Page 4

HÖVUftSTAMaiHN
HÖFUÐSTAÐURINN
Alþýðufræðsla
Stúdentafélagsins, var vel sótt
á sunnudaginn. Hélt Ouðmundur
landlæknir Björnsson fyrirlestur um
Louis Pasteur, gerlafræðinginn fræga
og mannvinin mikla, sem gerbreytti
allri meðferð sára og fræddi menn
um nýjan heim, gerlaheiminn. Hef-
ir víst enginn einn maður unnið
mannkyninu annað eins gagn og
hann.
Að síðustu flutti landlæknir kafla
úr kvæði, eftir franskan Iæknir,
hafði Iandlæknir snúið því á ís-
lenzku, dundi við lófaklapp um
salinn á eftir. Fylgdu menn ræðu
með mikilli athygli.
Hverjir eru þessir merkismenn
sem allur bærinn talar um, án
þess að nefna nöfn? Pað er ó-
viðkunnanlegt og sérstaklega ó-
vanalegt að nöfnum merkismanna
sé svona lítið á loft haldið.
?
Einhverjir segja að einhvern-
tíma hafi eitthvert skip komið
einhverstaðar frá, með eitthvað af
einhverju. Einhverjir vildu fá að
vita hvað þetta eitthvað væri, en
einhverjir komu einhvernveginn
t veg fyrir það. þessar byrgðir
af einhverju voru svo fluttar eitt-
hvað langt í burt, en einhver
stúlka komst einhvernveginn á
snoðir um það, og sagði ein-
hverjum frá. Einhverjir rannsök-
uðu málið að einhverju leyti
fundu meðai annars einhver merki
á einhverju á byrgðunum, sem
einhverjir þóttust þekkja, sem
merki einhverra m e r k i s manna.
þetta er eitthvað af ráðningunni
á þessari gátu.
(Sbr. að einhverju leyti Morg-
unbiaðið í dag).
??
Öll fslensk þilskip og flestir mótorbátar nota
.Svendborgs Grlobns’-
dæluna
af því hún er lang best. Pantið tímanlega.
Sími 605 og 597.
Símn. Ellingsen.
O. Ellingsen
Aöalumboðsmaður fyrir Island og Færeyjar.
Stúlkur
þær er aetla sér að ráðast f síldarvinnu til Asgeirs
Péturssonar eða Ole Týnes á Siglufirði nsesta sum-
ar gefi sig fram við mig, sem fyrst.
Eg ræð einnig karlmenn fyrir þann fyrnefnda.
Góð kjör.
Felix Guðmundsson
Njálsgötu 13 B.
Venjulega til viðtals 5—7 e. m. Sími 639.
Vinna.
5—6 menn, helzt vanir sleinsteypu, geta fengið atvinnu á Siglu-
firði undir eins og ferð fellur þangað. — Upplýsingar gefur
Felix Guðmundsson.
Vátryggið gegn eldi
vörur og innbú hjá
British Dominions General
Insurance Co. Ldt. London.
Aðalumboðsm. á islandi
Garðar Gfsiason, Rvík.
Simi 681.
Veðráttan f dag
j Loftv. Átt Magn Hiti
Vme. 772 N 3 0.0
Rvík 773 N 2 —1.5
isafj. 775 0 —2.8
Akure. 772 N 1 —2.3
Grst. 736 N t —7.0
Seyfj. ! 770 NA 4 — 1.1
Þórsh. 763 N 4 1.0
Magn vindsins er reiknað frá 0
(logn) til 12 (fárviðri).
Lesendur
blaðsins eru baðnir afsökunar á
því að blaðið kom ekki út í gær.
Myndasafn
Höfuðstaðarins III—VI. er nú
prentað og verður útbýtt um viku-
lokin. Vegna illrar meðferðar á
leiðinni hingað hafa myndamótin
skemst, svo mynditnar hala ekki
getað orðið eins góðar og æskilegt
hefði veriö, en munu þó þykja
betri en ekki.
Urklippur.
»Sjáið gallað sónarvín
sumir spjalla miili sín«.
Einars valla ham á hrfn
hrzesnisskjall og lofmærð þín.
(Úr »Bikarrímu« M.J.)
II.
Framsókn allri fresta má;
færa reikning skyldir
tap er sýni öllu á,
auði’ ef safna vildir.
(Úr Skoðanamun S. G.)
B.
Fermingarkjóll til sölu með
tækifærisverði. Uppl. í Kirkju-
stræti 4 (uppi).
Opera-músík, létt »útsett's fyrir
piono eða harmonium 38 aura heftið.
Hjóðfærahus Rvikur, Templarasundi 3.
Vorþrá vals-serenade eftir Loft
Guðmundsson. Fæst í Hljóðfærahúsi
Reykjavíkur.
Útgefandi Þ. Þ. Clementz.
Prentsmiðja . Þ Þ. Clementz 1917.
Fósturdóttlrln 195
honum frá fyrirætlun sinni. Og þegar hann
oetlaði að örvlnglast og kvaðst ekki geta
lifaö án hennar eina stund, þótt hann gæti
ekki kvongast henni fyrst um sinn, vegna
ættingja sinna og annara ástæða. Og Sig-
ríður fór hvergi, hún beið og elskaði af öllu
sfnu hjarta og trúði honum og treysti, eins
og barnið föður.
Ástin er blind og sér ekki fótum sínum
forráð og fellur stundum í opna gröf, botn-
laust hyldýpi.
* *
*
Þegar Borgenskjöld greifi hafði farið að
heiman, hafði kona hans Iofað honum þvf,
að hún skyldi dvelja hjá honum í Stock-
hóimi nokkurn hluta vetrarins. Hann sagð-
ist ekki geta lifað án henuar, og vér erum
þess fullviss, að það var full alvara hans,
og vér erum þess einnig fuliviss að þá
mundi hann hafa fyririitið og haft andstygð
á kenningu þeirra manna, sem héldu því
fram að maðurinu gceti elskað konu sína,
en ei að sfður verið henni ótrúr.
Snemma í janúar iagði greifafrúin af stað
til Stockhólms. Jólagleðinnar hafði hún
notið heima, og hún hálf kveið fyrir að
196
skilja við litla Axel sinn, sem þá var að
eins þriggja ára. Frú Ehrenberg ætlaði að
dvelja á Vikingsholm meðan greiafrúin væri
að heiman, og það var bót í máli. Jakob
greifi hafði farið með frœnda sínum tii
Stockhólms og oetlaði að dvelja þar meðan
rfkisþingið stoeði yfir.
Greifinn hafði tekið konu sinni tveim
höndum og sýnt hefini alla ástúð og blíðu.
og hún naut í rfkum mæli endurfundagleð-
innar og hana grunaði ekki að maður henn-
ar var kominn í ónáð hjá sinni eigin sam-
visku, sem með köflum gerði honum lífið
hálf-óbærilegt,
Hann gerði sér þó alt far um að skýla
þessu vandlega fyrir konu sinni, en hún
var giöggsýn og sá fljótt að ekki var alt
með feldu um hag manns hennar, að eitt-
hvað hafði raskað sálarró hans, en henni
datt aldrei í hug sú orsökin sem var, hún
gat sér til um margt, en að hann vseri henni
ótrúr, kom henni aldrei tii hugar.
Dag einn varð greifafrúnni litið niður í
dragkistuskúffu manns síns. Þar sá hún á
horn á rósrauðu sjali, út úr umbúðunum;
henni leist svo vel á sjalið að hún gat ekki
látið vera að rekja sundur böggulinn.
197
— Ö, hann ætlar að gefa mér þetta!
hugsaði greifafrúin. — Gabríel segir ætíð
að rauði liturinn fari mér best. Hvað hann
er góður og umhyggjusamur.
Hún vafði sjalið aftur innan í umbúðirn-
ar og gekk frá öllu sem vandlegast.
Svo leið og beið og ekki kom sjalif. —
Hana furðaði mjög á því og þó enn meir
er hún skömmu siðar leit í skúffuna og sá
að sjaiið var horfið.
Greifafrúin hugsaði mikið um þetta, og
var komin á fremsta hlunn með að spyrja
mann sinn um þetta, en þegar tii kom hafði
hún ekki kjark tii þess. Þó datt henni aldrei
í hug, að hann hefði gefið annari konu sjalið.
XXV.
f febrúarmánuði kom upp skarlatssótt f
héraðinu kring um Vikingshoim. Frú Ehr-
enberg varð mjög óróleg yfir því og þorði
ekki annað en að gera greifafrúnni aðvart.
Hjónin urðu skelkuð mjög er þau fengu
þessa fregn. Þau höfðu þegar mist barn