Ingólfur - 21.02.1904, Blaðsíða 3

[21. febr. 1904.1
TNGÓLFUR
27
Hinn 18. ji. m. dó Haldór Guðmunds-
son firv. skólakennari. Hann var fæddur
á Brennistöðurn i Mírasíslu 8. febr. 1820,
sonur Guðmundar bónda, sem j»ar bjó.
Úr skóla fór hann 1851 og sigldi til Kaup
mannahafnar. Hann stundaði nám í fjöl-
listaskólanum i fjögur ár, j)á er hann
hafði lokið tveim firstu prófununi. Hann
var settur kennari i læi'ða skólanum 1862, *
en fekk veitingu 1870. Hann fekk lausn
í náð 1885. Hann kvongaðist 1861 jung-
frú Stefaníu Pálsdóttur amtmanns, en hún
dó ári síðar. Haldór heitinn á einn son
á lífi og er sá iðnaðarmaður hér i bænurn,
Tómas að nafni.
Haldór Guðmundsson kendi stærðfræði,
eðlisfræði og grasafræði í skólanum. Hann
var gáfaður maður, góður drengur og vel
að sér. Vii'tist hann hverjum manni vel,
er kintist honum, og minnist þess nú
margur, þótt áður væri hann vinfleiri
en nú.
Jarðarförin var í gær. Ben. Gröndal
hafði ort grafskrift. I filgdinni bar eðli-
lega mest á Iærisveinum hans og skóla-
bræðrum. Kennarar lærða skólans báru
kistuua út úr kirkjunni.
Björn Jensson
skólakennari dó í firra kveld kl. 7 e. h.
Er þar mikill harmur kveðinn að frændfólki
hans og vinum, samverkamönnum og læri-
sveinum ungum og gömlum. Því að hann var
ástsæll af öllum.
Hans verður nánar minst í næstablaði.
Höíuöborgiu.
I lærðaskólanum stendur nú miðs-
vetrarprófið sem hæst. Fellur þar nú alt
í ljúfa löð.
Frost og hreinviðri hafa verið um
tíma. Er það nítt Sunnlendingum. En
kalt er nú og karlmannlegt verk að sækja
sjó. Þó eru skip tekin að búast og eru
þegar tvö af skipum Geirs Zöega fullbúin.
Á föstudaginn geiðist aftur ókirt veður.
Væri óskandi að vertíðin irði nú eigi svo
drjúgtæk á mannslíf sem undanfarið ár.
Lúti nú sjómenn vorir heilir í haf og
muni nú vísu Jónasar Hallgrímssonar:
Mardöll á miði
í mirkbláum sal,
seiddu uú að sviði
sækinda val.
Láttu fara friði
fengsælan bal.
Jarðræktarfélag Reikjavikur hélt
aðalfund sinn i gær. Þar flutti Sigurður
ráðunautur Sigurðsson erindi um búskap
Reikvikinga
Lausafrétt frá útlöndum segir ófrið
hafinn milli Japansmanna og Rússa.
Á sjó og laudi.
(frá fréttaritara.)
Mentafélag ísfirðinga heitir félag á ísafii ði,
er það frumkvöðuil að mörgum góðmn alþíð-
ufirirlestrum sem haldnir eru þar vestra. I
vetur hefir læknir Þorv. Jónsson flutt firir-
lestur um versluu Islands fir og síðar, kand-
idat Björn Bjarnarson þrjá firirlestra um
menningu víkingaaldarinnar og Kr. H. Jóns-
son ritstj. um alþíðufræðslu.
Hlutafélagið Eiafjörður heitir félag, sem
mindað hefir verið á Akureiri, og ætlar að
reka verslun með kjöt, pilsugjörð, reikingar
á kjöti og fiski og öðrum fsl. matvælum.
Höfuðstóll 5000 kr. Forstöðumaður félags-
ins er danskur.
í bæarstjórn á Akureiri kosnir 4. f. m.
með leinilegri hlutfallskosningu Kristján Sig-
urðsson verslm. 78 atkv. Eggert Lagsdal
kaupm. 54 atkv. Friðbjörn Steinsson bóksali
með 42 atkv. og Magnús B. Blöndal kaupm.
með 39 atkv.
Mannalát. 15. f. m. Jóna3 Jónsson hrepps-
stjóri að Kjarna í Eiafirði, í f. m. Kristjana
Hafstein 12 ára stúlka, elsta barn H. Haf-
steins ráðherra og húsfrú hans ítagnheiðar
Hafsteins. 4. f. m. Gunnar Gísláson verslm.
á Vestdalseiri. Pétur Björnsson skipstjóri
Patreksfirði.
Kvik heitir jungfrú-félag á Seiðisfirði, það
hefir sent áskorun frá sér í austanblöðunum
um að skjóta saman fé til þess að kaupa
minnismerkið Snorra Sturluson eftir Einar
Jónsson. Vonandi verða menn vel við þeirri
áskorun.
atvinnu i öðrum stað betur launaða,
en tók þessa firir tilmæli landshöfð-
ingja, er sagði honum að þetta mundi verða
til frambúðar. En nú fær þessi máður ekk-
ert. Þó hafði hann auk þessa, er nú var
talið, borið ábirgð á blaðinu „Landvörn11 og
hefði það eitt átt að vera honum næg með-
mæli. JÞeir er koma eiga í stað þessara
manna eru starfinu gersamlega óvanir. Hafa
þeir aldrei áður feugist við nein þess kouar
störf. — En þegar Einari Gunnarssiui var
veittur þessi stirkur, þá sagði Jón i Múla,
framsögumaður fjárlaganefndarinnar í nd.:
„Nefndin áleit að þetta gæti orðið til bóta,
ef núverandi endurskoðandi félli frá. Þetta
starf væri svo vandasamt og nauðsinlegt
starf, að full nauðsin væri, að til þess væri
ávalt til maður, sem vanur væri slíkum störf-
um“. I nefudarálitinu er bent á, að nauðsin-
legt sé að hafa fastan aðstoðarmann við
starfið, til þess að fá trigging firir því, að
ætið sé til æfður og hæfur maður til að vinna
það verk. Með þessum formála var stirk-
veitingin síðan samþikt með 21 samhlj. atkv.
í nd. og i einu hljóði í ed. N ú þarf ekki
að halda á neinni æfingu í þessu verki og
ekkert rúm er firir þann manti, er þingið
hefur sjálft til starfans kjörið. Þess mundi
hún þurfa hin uía stjórn að meta vilja þings-
ins meira í öðrum málum. Stjórnin hefur
oft þótt helsti sparsöm og hrædd við gjöld,
og má vera að hin nia stjórn vilji nú forðast
það. En engi bót er þó að þarflausri fjár-
eiðslu. Með því að skipa öðruvísi í þessi
embætti hefði mátt spara um 5000 kr. á ári.
og þó eins vel skipuð embættin. Þetta er á
15 árum orðið um 110000 kr. Mætti það
hafa í stirk til eitthvers visindamanns eða
listamanns og væri þá betur varið.
Óþektan fisk veiddu sjómenn frá Hesteiri
við Mjóafjörð snemma í f. m. Var hann að
sveima í ifirborði sjávarins, og kræktu þeir
í hann og náðu honum lifandi. Hann var 3
álnir á lengd, sporðurinn útþaninn alin á
breidd, uggar satnvagsnir hringinn í kring
skrokkinn, en skrokkurinn þunnur og silfur
grár. Sveinn á Eirði, sem er fiskfróðastur
þar eistra hafði eigi séð fiskinn er síðast
fréttist.
Firsta febrúar
gekk landshöfðingi upp til síns firra bústað-
ar, þar sem nú eru allar skrifstofur ráða-
neitisins. Þar var firir Hannes Hafsteinn
og skrifstofustjórar hans og aðstoðarmenn
og skifarar. Þegar sól var gengin í hádeg-
isstað fekk Magnús St.ephensen honunt stjórn-
artaumana í hendur. Var síðan drukkin
hestaskálin í kampavíni. Er uú vonandi
að Hannes sitji eigi ver stjórnarfolann en pega-
sus. En ríða verður hann þá folann til land-
varnarskeiðs, ef hann vill fá hrós firir taum-
haldið. En litlar vonir vekja þó veitingarn-
ar á embættunum, því að þeir landvarnar-
menn tveir er um sóttu og voru eiginlega
sjálfkjörnir hafa haft lítinn bir. Eirir annan
þeirra var þó gerð fulltrúastaða, sem hvergi
er gert ráð firir í lögum og alveg óþörf.
Það er Indriði Einarsson. Átti hann auð-
vitað að vera skrifstofustjóri i þeirri deild.
Hinn var Einar Gunnarsson. Honum hafði
alþingi veitt fé til að aðstoða Indriða Ein-
arsson við endurskoðun landsreikninganna.
Var svo til ætlast að hann fengi þar fasta
stöðu með tímanum. Einar gat þá feugið
Hestarnir á götunum.
Benedikt Gröndal hefur beut á það í
Reikjavíkinni, að umsjónarleisið með hestun-
um á götuuum væri ótækt. Mér finst þetta
líka. Það er að visu svo, að fullorðnum mönnum
er sjaldan hætt, því hestarnir víkja oftast
nær úr vegi firir þeim, ef þeir eru ekki nógu
fljótir til eða kurteisir, að víkja úr vegi firir
hestunum. Hestarnir þurfa auðvitað að liðka
sig, hlaupa og sprikla eins og önnur dír og
| menn, en það er ekki sanngjarnt, að hestarn-
ir hafi meiri rétt til stíganua, eu eigendur
þeirra; og ég skil ekki annað, en einhver
irði til að átelja það, ef hestaeigendur tæki
upp á því, að þjóta 2 og 3 saman um göt-
urnar, setja upp rassinn og undir sig haus-
inn og gera krakkana dauðhrædda, sem
sendir hafa verið til að sækja eitthvað, eða
eru þar að rísla sér, eða fara í sojókast. Eg
sá eiumitt, rétt uúna tvo hesta leika sér ann-
an jarpan eða brúnan en hinn skjóttan hér
á stígnum, sem er firir f'raman mína glugga;
þar kom dálitið barn með eitthvað í höndun-
um og misti það niður af hræðslu, eða fleigði
því til að hlaupa úr vegi. Barnið sakaði
víst ekki annað en hræðslan, en það er hreinn
óþarfi að láta börn eða óstirka menn og kon-
ur ganga með beig um göturnar af ótta við
ifirgang hestanua. Hestaeigendur ættu að
vera svo nærgætnir og réttsínir, að fara með
hesta sina þangað, sem þeir mega leika sér
öllum að meinlausu og ef þeir sjá það ekki
sjálfir, þá verður bæarliður hér að hafa ein-
hver ráð til að sína þeim það.
Þorsteinn Erlínysson.