Ísfirðingur - 09.09.1898, Blaðsíða 1
Blaðið hefur enga
fasta áskrifendur.
Hvert nr. kostar 5
aur., er borgist við
móttöku.
ISFIRÐINGUR
Eigandi: Málfundafélagið >VÍSIR<
Blaðið flytur augl.
um bæinn og grend-
ina fyrir 50 a. hvern
þuml. dálks. Af-
sláttur, ef oft er
auglýst hið sama.
Lár. Nrí
ÍS AFJÖEÐUE
9. septerabermán.
Ritstj.: J. FRIMANN
Prentsm. St. Runólfssonar
1898.
Lof’ mér inn!
—:o:—
Ungnr er ég, ekki stór,
út verð samt að fara’ á kreik.
Margur knárri fyrri fór
að framast ögn í hildarleik,
því komi að mér kappaval
ég kvíði fyrir, drottinn minn!
Best ég hygg að sitja í sal
lijá svanna blíðum, — lof’ mér inn!
>ísfirðingur«, orku smár,
•er mitt heiti, lítið get;
enginn feldi yfir tár
af ást til mín, þá skírast lét,
því vottar engir voru við
■og vígður enginn klerkurinn,
hafnað því var hölda-sið,
en — hérna kem ég!— lof’ mér inn!
Lítill er ég ljúfa mær
lát það ekki fá á þig,
— ef að kossinn ungrar fær
mun oftast strákur herða sig —
nú vex ég bráðum, vertu góð,
ég vermi >máske< rjóða kinn.
En lítt’ á úti lengi stóð.
og — lof’ mér nú að koma inn!
»ÍSFIRÐINGUR« heitir þetta litla blað,
eem nú hefur göngu sina i fyrsta sinni.
Er hann einkum ætlaður ísfirðingum og
uærsveitamönnum. Mun hann því einkum
fjalla um bæjarmál og annað það, er hon-
um þykir þörf að minnast á, og ekki fara
í launkofa með það, er lýðum þarf að
vera ljóst.
Ým8ir hafa talað um, að þörf væri á
svona löguðu blaði, ekki síst fyrir þá sök,
að »Haukur< og »Þjóðv. ungi« vilja ó-
gjarnan sinna smámálum og svo kallaðri
hreppapólitík. »Haukur« er, eins og kunn-
ugt er, sögu- og fræði-blað, sem álítur sér
óskylt mál annað en það, sem grípnr bein-
línis inn í verkahring hans. »Þjóðv. ungi«,
sem einkum leggur stund á stór-pólitík
landsins, þykir aftur á móti einrænn,
sjálfum sjer bestur og eigi við allra hæfl.
»ÍSFIRÐINGUR« gerir ekki ráð fyrir
nokkurri ákveðinni blaðatölu yflr árið,
enda er hver sjálfráður um það, hvort
hann vill kaupa 1 eða fleiri nr. Megin
reglan er, að hvert nr. borgist við móttöku.
Verði »ísfirðing« vel fagnað, sem vænta
má, í svo fjölmennum bæ, þá mun hann
láta sjá sig oftar en ella. Svo býst hann
og við góðum viðtökum hjá nágrönnunum,
þó lítill sé og ekki mikill fyrir sér.
Að svo mæltu felur »ísflrðingur« frjáls-
um og óháðum kaupeadum framtið sína,
og óskar að góðum mönnum og réttsýnum
megi jafnan vel farnast.
„Dropinn holar steininn“.
Það hefur oft verið brýnt fyrir mönn-
um, hve samtök góðra manna séu nauð-
sýnleg til þess að fá gagnlegu málefni