Lögrétta

Tölublað

Lögrétta - 03.11.1909, Blaðsíða 4

Lögrétta - 03.11.1909, Blaðsíða 4
L0GRJETTA. 104 Úrval af póstkortum, á 5 aura stk., og Ijómandi falleg póst- kortaalbúm fast í bókaverslun Arinbj. Sveinbjarnarsonar. H F 10. Til þvoiia: Prima græn sápa, pundið á 16 au. Prima brún sápa, pd. á . . 19 — Ekta Lessive Lútarduft, pd. á 20 — Ektakemiskir sápuspænir.pd.á 35 — Prima Marseillesápa, pd. á . 25 — Prima Salmíakssápa, pd. á . 30 — I4villaja-Graldc §ápa, burtnemur bletti, stk. á . . 20 au. Galdesápa(á litað taup/apd. á 35 — Haiidsápur: Stór jurtasápa p/3 pd.) stk. á 15 au. Stór tjörusápa p/3 pd.) stk. á 30 — Stór Karbólsápa p/3 pd.) stk. á 30 — Schom Baroasápa, (ómissandi á börn), stk. á . 25 au. 3 stk. af ekta fjólusápu á . 27 — Til b.öKunar: Florians Eggjaduft (jafngildi 6 eggja) á............10 au. 3 skamtar Florians búðings- duft á................27 — 10 au. Vanille bökunarduft á 8 au. 10 au. /erskt krydd á . . . 8 - 3 stórar Vanillestengur á . .25 — 1 glas með ávaxtalit á . .10 — Möndlu-, sitrón- og vanille- d opar, af 2 stærðum, glas- ið á.............?5 9g 25 — Fínasta Livornó súkkat, pd. á 68 — Ilmefni: Stór flaska af Brillantine (í hárið) á.............45 au. Ilmefni í lausri vigt, iogröm á 10 — 2p au. 12 — Svartur, brúnn og gulur skó- áburðurí stórpm öskjum á í minni do. á ... . 3 dósirafjúnó áburði(ábox- calfskó) á..............27 — Brædd nauta- og sauðatólg er keypt á 20 aura pundið. h|f Sápuhúsið. Reykjavík. Húsnæði, fæði og þjónusta fæst með góðum kjörum a Spítalastíg 5. =0 j3est kaup og ódýrust á GRÆNSÁPU og KRYSTALSÁPU eins og jafnan áður í h j Sápuhúsið og Sápubúðinni. Þess ber að gæta, að sápur okkar eru búnar til úr hreinni olíu, en ekki úr lýsi, eins og sápur þær er ýmsir hafa á boðstólum. Yjer leyfum oss að vara almenning við slíkri lýsissápu, þar eð hún eyðileggur þvoltinn gersam- lega, og verður ekki notuð við þvott eldhússgagna sakir óþefs og óbragðs af ílátunum. Ji|f SápuViásið Sápiibúðin Austurstræti ÍT' Lnugaveg -40. *2Tatnsveifan. Húseigendur eru aðvaraðir um að loka á hverju kveldi, þegar frost er, stopphana húsleiðslunnar og hafa hann lok- aðan nóttina yfir, til þess að koma í veg fyrir að frjósi í húsleiðslunni. Ef sjerstök leiðsla er fyrir þvottahús eða útihús, ætti sú leiðsla helst að vera lokuð ætíð að vetrar- lagi, nema meðan verið er að nota hana. Húseigendum er ennfremur ráðlagt, að vefja húsleiðsl- ur sínar að vetri til einhverju efni, er ver þeim kulda. fnsvc iíun ofn ó in. Parfanaut fæst í Hálsband af hundi fundið í Aust- urstræti 17. Tnkið eftir! Afaródýr tilsögn í orgels— spili, sem og leiðbeining í sjer- stökum röddum í sálma- og kvæða- lögum. Uppl. í Bergstaðastræti 3. t á geðvei krahæl i nu á Kleppi er laust frá i. maí næst- komandi. Launin eru 500 kr. um árið, kauplaus bústaður, fæði og þvottur. Umsóknarfrestur til 1. jan. 1910. Reykjavík 1. nóv. 1909. G. Björnsson. Jón Magnússon. Prentsmiðjan Gutenberg. SjúkrahúsiÖ á Ísaíirði. Frá 1. apríl 1910 verður laus staðan sem hjúkrunar- og for- stöðukona sjúkrahússins á Ísaíirði. Laun 600 kr. árlega, 2 herbergi til íbúðar og 1 herbergi fyrirvinnu- konur. Forstöðukona sjer um húsþrif og þvotta, hefur á hendi sjúkrahjúkrun, lætur sjúklingum í tje fæði, ljós og hita fyrir á- kveðið endurgjald, en launar sjálf vinnukonum. Nánari upplýsing- ar hjá sjúkrahússnefnd ísafjarðar. Umsóknir með vottorðum um hjúkrunarnám og meðmælum lækna sjeu komnar til sjúkrahúss- nefndar fyrir 1. febr. 1910. ísafirði 10. okt. 1909. í umboði sjúkrahússnefndar. D. Sch. Thorstei'rsson hjeraðslœknir. Tekjiskittsskrí Eijtjwíkir liggur almenningi til sýnis á bæjarþingsstofunni frá 1.— 15. nóvember. Kærur út af skattinum verða að vera komnar til skattanefndarinnar í síðasta lagi ifyrir 15. nóv. Skattanefndin. Overgaden n. Vandet 15. Talsíml 1050. Kjöbenhavn. Desimal- búða- og- skála- vogir, H, Steensens Stjörii-iiruriu er ætíð best. Talsími 58. Talsími 58. .,Sitjið við þann eldinn, sem best brennur“. Ér- «5 ÍÉffilii „Itjljuík selur fyrst um sinn krol heimflutt í bæinn fyrir kr. 3,20 - þrjár krónur og tnttugu aura - kr. 3,20 hvert skippund. Verðið er emiþá lægra, sje mikið keypt í einu. „Hitinn er á við hálfa gjöf“. Talsími 58. Talsími 58, Auglýsingum i „linj- rjeltU“ tekur ritstjórinn við eða prentsmiðjan. kanpenduv Lögrjetkn, sem hafa bústaðaskjfti, láti vita það á afgreiðslunni, Laugaveg 41, Tale. 74. 150 151 að, þegar bardaganum er lokið. Þá skaltu fá nóg vín að drekka«. »Jeg skal koma aftur«, svaraði Sið- ríkur. »Þetta láet jeg þig fá fyrir fram«, sagði Reginvaldur og stakk gullpeningi í lófa Siðríks. Siðríkur færði höndina und- an, en Reginvaldur fylgdi eftir. »En mundu það«, sagði hann, »að jeg læt klæða þig úr kuflinum og flá þig lif- andi, ef þú svíkst um það, sem jeg hef beðið þig fyrir«. »Þú mátt gera hvorttveggja, ef jeg verðskulda ekki annað betra, þegar við hittumst næst«, svaraði Siðríkur og gekk með Ijettupi skrefum burt frá hliðinu. En þegar hann hafði gengið lítinn spöl, sneri hann sjer við, kast- aði peningnum aftur til Reginvalds og sagði: »Bölvun sje yfir þjer, Nor- maður, og öllum peningum þínum«. Reginvaldur skildi ekki orðin, en verknaðurinn sýndi engu síður en þau hugarþel munksins til hans. Regin- valdur leit þá upp til varðmann- anna á ytri vigveggnum: »Skjótið þið munkinn, sem þarna fer!« kallaði hann. Þó hugsaði hann sig bráðlega betur um og kallaði aftur: »Nei, gerið það ekki«. Varðmennirnir höfðu dregið boga sína og miðað á Siðrík, en nú Ijetu þeir þá aftur falla. »Við verðum að treysta honum, úr því að ekki er um aðra sendimenn að velja«, sagði Reginvaldur við sjálfan sig. »Jeg trúi því varla, að hann þori að svíkja mig. Ef í hart fer, þá sem jeg við engilsaxnesku svínin, sem jeg hef hjer í haldi. Hæ! Gils fangavörðtirl Láttu Siðrik í Rauðu- skógum og hinn fangann koma hingað til mín. Náðu í vín handa mjer, seltu það inn í vopnabúrið — og farðu svo þangað inn með íangana líka«. Gils gerði eins og fyrir hann var lagt. Reginvaldur kom eftir litla stund inn í vopnabúrið, og stóð þar þá vín- kanna á borði, en fjórir af mönnum hans biðu þar með engilsaxnesku fang- ann. Reginvaldur slokaði nokkra sopa aí víninu og sneri sjer svo til fang- anna, en Vamhi huldi andlit sitt sem best hann mátti, svo að Reginvaldur tók ekki eftir mannaskiftunum. »IIvernig geðjast ykkur vistin hjer á Hrafnabjörgum?« sagði Reginvaldur. »Nú skuluð þið minnast þess, hvernig þið launuðuð Jóhanni prinsi veiting- arnar, og það segi jeg ykkur, að ef þið horgið ekki möglunarlaust þann lausn- areyri, sem jeg geri ykkur, þá læt jeg hengja ykkur með höluðin niður á við á járnstöngunum hjerna í gluggunum, og þar skuluð þið dingla, þangað til hræíuglarnir hafa kroppað hvern vöðva af beinum ykkar! — Hvað segið þið um það? Hversu hátt virðið þið líf ykkar, engilsaxnesku hundar? Hvað segir þú þarna frá Rauðuskógum?« »Jeg segi ekkert«, svaraði veslings Vamhi. »Þó dettur mjer í hug, af þvi að þú segir að höfuðin á okkur eigi snúa piður, að menn hafa oft sagt, að heilinn í mjer sneri öfugt. Það gæti þá verið, að hann kæmist í rjett lag, ef jeg yrði hengdur upp á fótunum«. »Hver fjandinn er þetta?« sagði Reg- invaldur, þreif í Vamba og dró káp- una frá andliti hans. Við það varð hálsinn ber og sást þá þrælsmerkið, silfurhálsbandið. »Gils — Hrólfur— hundar og djöflar!« æpti Reginvaldur. »Hvernig stendur á þessu?« í því kom Rreki inn í herbergið. Þetta er fíílið frá Rauðuskógum, sem best barðist við Gyðinginn frá Jórvík um bekkinn á leiksviðinu«, sagði hann. »Jeg skal nú lofa þeim að eigast við í annað sinn«, sagði Reginvaldur ; »þeir skulu verða hengdir á sama gálga, nema húsbóndi fíflsins og þetta villi- svín frá Stóruborg vilji borga vel fyrir líf þeirra. Svo verða þeir að koma buytu þessum óþjóðalýð, sem safnast hefur saman hjer í kringum kastalann, skriía undir afsal allra ímyndaðra rjettinda, sem þeir þykjast hafa, og gerast þegnar okkar og þrælar. Þeir mega þakka fyrir, að fá að halda líf- inu. — Farið þið nú«, sagði hann við tvo af sveinum sínum, »og sækið þið Siðrík sjálfan«. Sveiparnir voru hikandi og utan við sig og stömuðu eitthvað á þá leið, að eí þetta væri ekki Siðríkur, þá vissu þeir ekki hvar hans væri að leita. »Droltinn rninn dýri!« kallaði Brekí upp. »Það er hann, sem konjist hef- ur burt í munkakuflinunj!« »Andskotinn í neðsta Helvíti«, æpti Reginvaldur. »Það hefur þá verið villi- svínið frá Rauðuskógum, semjegíylgdi sjálfur tit bakdyraniia og hleypti þar út! — En þig skal jeg krújauraka sxo að um muni«, sagði hann ogsneri sjer til Vamba, »því þú hefnr leikið á okkr ur. Komið þið hingað, piltar, og rifið þið leðrið af krúnunni á honum. Kastið þið honum svo á höfnðið niður úr efsta turnherberginu. — Þitt verk er að skemta mönnum. Geturðu ekki sagt við okkur eitthvert gamanyrði, áður en þú ferð?«. »Það liggur betri hugsun bak við orð þín, göfugi riddari, en þau virð- ast í fljótu bragði benda til«, svaraði Vambi. »Þú talar um að gefa mjer i'auða húfu, en það merkii'. að þú ætlir að gera mig, sem nú @r ekki annað en óbrotinn og vesæll munkur, að kardínála«. »Veslings fiílið ætlar að deyja eins og það hefur litað«, sagði Breki, »Þú skalt ekki láta drepa hann, Reginvaldur. Gefðu mjer hann heldur. Jeg ætta að hafa hann til þess að skemta her- mönnum mínutn. Hvað segirðu uni það, karl minn? Viltu ekki fá fyrir- gefningu og koma i styíð með n\jor?« »Jú, ef húsbóndi minn teyfir það«, svaraði Vamhi; »en jeg get ekki los«að við þetta«, sagði hann og benti á háls- bandið, »nema með hans. leyfi«. »Við Normenn eigum nógar þjalir, sem bíta á engilsaxnesk hálsböaftd«, sagði Breki. »Já, göfugi riddari«, svaraði Vamhi, »og af því koma máltækin: Novnaanna sög í ensku trje og Normannaskeið í enskum aski«. »Þú stendur þarna, Breki, og ma§ar við fíflið«, sagði Reginvaldur, »þó hætt-

x

Lögrétta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögrétta
https://timarit.is/publication/196

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.