Lögrétta - 08.11.1911, Síða 4

218
L0GR JETTA.
Ef þjer eruð í vandræðum
með Saumavjel, þá skoðið hinar afar endingargóðu, tvíhjóluðu vjelar
á 42,75 með 5 ára ábyrgð.
Th. Thorsteinsson, Ingólfshvoli.
Yetrarfrakkar
á fullorðna og unglinga, hæstmóðins enskt snið.
jjrauns verslun tjamborg.
Vantar yður Gólfteppi?
Th. Thorsteinsson, Ingólfshvoli, hefur 40 fyririiggjandi, sem öll
næstu tvær vikur verða seld með 15% afsiSBttl. Allar stærðir.
tekur meðal annars að sjer
ábyrgð á afla, veiðarfærum og útbúnaði
fiskiskipa, svo sem salti, kolum og vistum.
(Nokkrir eigendur og útgerðarmenn íslensku botnvörp-
unganna hafa þegar trygt í Samábyrgðinni afla, veiðarfæri
og útbúnað skipa sinna, og gera það væntanlega allir framvegis).
Aðahkrifstofa Samábyrgöarinnar er í Lands-
baukaliúsinu (uppi) og er opin frá kl. ÍO—13 árd.
ojf 4—0 síöd.
Talsími 108.
Símnefni: Samábýrgöiii.
r
I kjallaranum
á Ingólfshvoli
<
cs
-I
=
C0
<
S'
30 tegundir Whisky,
30 tegundir Cognac,
13 tegundir Portwln,
13 te^undir Sherry.
Fjölmargfar teg-undir af kampvíni, líkörum,
fínustu borðvínum, banco, ákavíti.
Allskonar öl áfengt og óáfeiujt.
Limonaile, sítrón og sódavatn, og margt
fleíra.
<
CD
2.
3'
CJÍ

TH. THORSTEINSSON.
16
ólyfjanar, sem á íslandi vanalegast
er nefnt vín, þá fer jeg frá hálflösk-
unni hálfri. Landar mínir, sem
hjer voru inni og jeg bauð að Ijúka
úr flöskunni í minn stað, voru svo
miklir bindindismenn, að þeir vildu
ekki, og vona jeg, að þeir haldi
svo fram stefnunni.
8.
Jeg fer nú að slá botninn í, þó
að sitthvað hafi orðið eftir, sem
álti að komast í þessa sendingn.
Jeg ætlaði að minnast svolítið á
Seyðisfjörð, þar sem komið var við,
og lagði þaðan nokkra dönsku-
móðu (eða dansk-norsku) á móti
mjer, eins og úr öllum þessum
kaupstöðum, en vel fjell mjer að
sjá, hvað barnaskólahúsið er mynd-
arlegt, og óvíða munu drengir
hafa lært að synda í kaldara vatni
en á Seyðisfirði. A Seyðisfirði urðu
lield jeg eftir Lapparnir, sem mjer
þóttu svo fróðlegir að sjá. Jeg sá
nefnilega, að þeir eru nákvæmlega
eins og ein sú manntegund, sem
nii byggir Frakkland, og kallast
17
Frakkar auðvitað, og skýrði þessi
athugun margt fyrir mjer. Álengd-
ar heyrðist mjer líka tungumál það,
sem þeir töluðu sín á milli, alveg
furðanlega likt frönsku. Jeg veit, að
lesandinn trúir því ekki, en jeg ætla
samt að segja það, að þetta er afar-
eftirtektaverð athugun. Það er stór-
merkilegt verkefni fyrir málfræð-
inga og mannfræðinga, að finna,
hvernig eldri mál eins og drepur
í gegnum yngri. Steinaldamálið
á Frakklandi — lijer fer jeg nú víst
of fljótt yfir — hefur ásamt fleiru
drepið i gegnum latínuna, og gert
úr henni það hroðamái, sem fransk-
an satt að segja er. Jeg get ekki
verið að kalla það frakknesku, þvi
að mál Frankanna, fránunganna,
hinna fránu, lá miklu nær nor-
rænu, var norræna (Hilderik er
Hildirekkur; Chlótar er Hlóðarr eða
Hlotarr = Luther; Merovingar er
Mörvungar). Eitthvað af hetju-
kvæðum þeirra, nokkuð íslenskað,
má sjá í Eddu Sæmundar, en Sæ-
mundur hefur náð í þau þegar
hann var í Parisarborg. Hefur þessi
General
fissmm Corporation
(breskt brunabótafjelag)
tekur brunabótaábyrgóir
fyrir saimgjarnt verö.
Aðalstrœti 18.
Iðnskólinn.
Fyrir nokkra nemendur er enn-
þá rúm á Iðnskólanum. Kenslu-
greinir eru: teikning, íslenska,
danska, þýska og reikningur. Sjer-
stakir kennarar í iðnteikningu fyrir
húsasmiði, járnsmiði og húsgagna-
smiði, ennfremur kensla í fríhend-
isteikningu.
Menn gefi sig sem fyrst fram við
skólastjóra, er hittist best á skól-
anum kl. 7 e. h.
Iðnaðarmenn eru mintir á, að
eftir lögum um iðnaðarnám eru
allir iðnncmar skólaskyldir á Iðn-
skólann.
Á. Torfason.
Námsskeið Kennaraskúlans
að vori hefst 15. maí. Umsóknir
eiga að vera komnar til forstöðu-
manns kennaraskólans fyrir iok febrú
armánaðar. Umsækendur þurfa að
kynna sjer, áður en þeir sækja, reglu-
gerð fyrir námskeiðið, sem prentað
er bæði í Stjórnartíðindunum og
skýrslu um kennaraskólann þ. á.
Kennaraskólanum 1. nóv. 1911.
Magnús Helgason.
Leiðrjetting.
Vegna þess ósanna orðróms, sem
gengið hefur hjer um bæinn undan-
farna daga, um að jeg og eitthvað
af fólki mínu lægi veikt í taugaveiki,
finn jeg mig knúðan til, atvinnu
minnar vegna, að biðja yður, herra
ritstjóri, að birta í heiðruðu blaði
yðar eftirfarandi yfirlýsingu frá herra
landlækni Guðmundi Björnssyni, sem
hlýtur að taka af allan vafa um
þetta mál.
Að endingu skal jeg geta þess,
að engin veikindi af neinni tegund
hafa verið í húsi mínu undanfarna
tíð.
Reykjavík 7. nóv. 1911.
Jónatan Porsteinsson.
í húsi Jónatans Þorsteinssonar,
Laugaveg 31, er alls engin tauga-
veiki, og hefur sú veiki aldrei gert
vart við sig í þvi húsi undanfarin ár.
Reykjavík 6/ii 1911.
G. Björnsson.
Taurullur,
ómissandi á hvert heimili, eru ný-
komnar í
„T iverpool44.
18
ættarjöfur Oddverja líka í þeirri
borg getað fengið sannar sögur af
því, hverjir unnið hafi Normandí,
og furðar mig á, að nokkrum sagn-
fræðingi skuli hafa komið til hug-
ar, að halda því fram, að Danir
hafi unnið það land, þar sem vor-
ir sögumenn eru þar ekki í nein-
um vafa. Og jafnvel þó að glat-
ast hefðu islensku sögurnar, þá
mætti sjá, að það voru Norðmenn
en ekki Danir, sem unnu Normandí.
Danir voru sögu- og kvæðamenn
miklu minni en Norðmenn, en af
Norðmanna kyni eru þeir óefað,
sem bókmentir F’rakka hafa fræg-
astar gert, eins og Taine (Teinn?),
Flaubert (Flóðbjartur) og aðrir.
Hvað norrænan er annars fast-
heldin, þar sem maðurinn er ann-
ars nógu góður lil þess að hún nái
nokkrum tökum á honum, sjest
m. a. af því, að jafnvel á Eng-
landi, sem hefur verið ótrúlega
vanþakklátt gagnvart Norðmönn-
um og einkum ísléndingum (einn-
ig Dönum), nefndi Byron sig Björn,
eins og hann auðvitað var rjett-
m
7»
Vetrarhúfur} stórt úrval,
hæstmóðins snið og Iag.
Brauns versl. Hamborg'.
K([eÐ því að jeg fer nú til út-
landa og dvel þar fram eftir vetr-
inum, hef jeg falið hr. pípugerðar-
manni Böðvari Jónssyni í Reykjavík
að annast alla framkvæmd á tilbún-
ingi og sölu á steinsteypu-netastein-
um þeim, er jeg hef fundið upp og
fengið einkaleyfi fyrir hjer á landi
og í Danmörku.
Menn eru því beðnir að snúa sjer
til herra Böðvars Jónssonar með alt
það, er lýtur að pöntun, kaupum og
greiðslu á andvirði þeirra netasteina,
sem steyptir verða á meðan jeg er
fjarverandi.
pt. Reykjavík, 3. nóv. 1911.
ísóifur Pálsson,
frá Stokkseyri.
Eins og ofanrituð auglýsing sýnir,
hef jeg tekið að mjer að búa til
og selja netasteina þá, sem ísólf-
ur Pálsson hefur fundið upp og fengið
einkaleyfi fyrir.
Að verkinu vinnur maður, sem frá
því fyrsta hefur verið við steypu á
steinunum. Þeir, sem vilja fá sjer
merki á steinana, verða að semja við
mig um leið og pantað er, svo komið
verði í veg fyrir, að þeir eigi sam-
merkt öðrum.
Mig er að hitta við vinnu í stein-
steypuhúsinu „Steinar" við Mýrar-
götu, og þar fást einnig netastein-
arnir.
Pantið sem fljótast.
Virðingarfylst.
(Bóóur Sísíason
yfirrjettarmálaflutningsmaður,
Lanfásveg 22.
Venjul. heima kl. 11—12 og 4—5.
Teiknikensla
fyrir
handverksmenn.
Undirritaður byrjar 1. nóv.
4 mánaða kenslutímabil fyrir
handverksmenn með tilsögn í
eftirtöldum greinum:
Fagteikning fyrir timburmenn
og snikkara.
Konstruktionsteikning fyrir
smiði og vjelaverkmenn,
Mótorfræði með praktiskri til-
sögn um gerð mótora, samsetn-
ing þeirra og hvernig þeir sjeu
settir í hreyfingu.
A skólanum mun verða mótor
og vjelapartar til notkunar við
kensluna.
Þeir, sem óska að fá þarna
kenslu, eru beðnir að snú sjer til
Th. Rostgaard.
Telefón 287.

Itöðvar Jónsson.

Afhygli karlmannanna
af
leiðist að því, að við sendum til
allra 3V4 mtr. 135 cmtr. breitt, svart,
dökkblatt og grádröfnótt nýtýsku
fínullarefni í falleg og sterk föt tyrir
aðeins 14 kr. 50 au. Fataefnið send-
ist burðargjaldsfrítt með eftirkröfu,
og má skila því aftur, ef það er
ekki að óskum.
Thybo Mölles Klædefabrik,
Köbenhavn.
verða seldir
undir innkaupsverði
næstu daga.
cSFunóur i „*3rram“
verðnr haldinn í Goodtemplara-
húsinn næstk. laugardagskvöld kl.
8% e* h.
Þing;mennirnip falia til
máls.
Stjórnin.
19
nefndur, en ekki Bæron. Einn af
forfeðrum hans hjet Childe Burun,
sem er Hildibjörn.
Ef menn hlusta vel eftir, hvernig
Norðmenn tala dönsku, sem þeir af
misskilningi kalla norsku, þá má
vel heyra, hvernig norrænan býr
undir í tungutaki þeirra og drepur
í gegnum dönskuna. Jeg hef ald-
rei heyrt alveg norskan Norðmann
tala, en mundi þykja það mjög
fróðlegt. Það er merkilegt, að
Norðmönnum skuli aldrei, í allri
sinni málleysu og vitleysu — jeg
leyíi mjer að komast svo að orði,
þó að jeg gleðjist yfir, að þeir eru
mesta uppgangsþjóðin á Norður-
löndum nú — að þeim skuli ald-
rei koma til hugar að norrænan
lifir ennþá, og það í sinni fegurstu
mynd, íslenskunni. Þeim hefur
aldrei komið til hugar að fá fs-
lendinga til að skrifa upp, hvernig
norskustu Norðmennirnir tala, en
ekki danskaða Norðmenn, sem
færa mál hinna ósjálfrátt nær
dönskunni en er.
Meira.
Sfuría c7onsson.
Ef viðunanlegt boð fæst, verð-
ur í »Slippnum« næstkomandi
laugardag þ. 11. þ. m. kl. 2 síðd.
þilskipið »Margrjet«, sem nú
stendur í »Slippnum«, selt með
öllu tilheyrandi, svo sem: bát,
tveimur klæðnuðum af seglum,
akkerum, nýlegum keðjum m. m.
Reykjavík 8. nóvember 1911.
Th. Thorsteinsson.
verður haldinn í þrotabúi M. A.
Mathiesens skósmiðs mánudag-
inn 13. þ. m. í bæjarþingsstoíunni
kl. 12 á hádegi, til þess að kveða
á um sölu á fasteignum bús-
ins, m. m.
Bæjarfógetinn í Reykjavík,
8. nóv. 1911.
Jön Magnússon.
(Jngiingur óskast yfir vet-
urinn til að ganga erinda í bæ-
inn einn kl.tíma á dag. Borgun
vís. Ritstj. ávísar.
Prentsmiðjan Gutenberg.