Lögrétta - 05.02.1913, Blaðsíða 4

22
L0GRJETTA
Hin árlega útsala
hjá
V. B. K.
byrjaði 1. febrúar.
Par er að vanda úr miklu að velja og vðrugæði og verð það besta, er hjcr
þ e k k i s t. Afsláttur er gefinn af hinum vmsu vörum þannig :
15°|o
Borðdúkar, Borðdúkadregill, Dömuklæði, Klæði, Ensk vaðmál, Buxur ytri molskinns,
Flunel, Morgunkjólatau, Lífstykki, (iheviot, Treflar, Smásjöl, Svuntuleggingar.
Fatatau (að Burhwaldstauum undanskildum), Gardínutau, Gardínur, Gobelinsmyndir,
Húfur allar, Kjólatau misl. (ekki morgunkjólatau), Nærfatnaður
karla og kvenna, Millipyls, Peysur allar, Vetlingar.
25°|o
Sjöl stór, mislit.
50°lo
Silkiborðar i slifsi, Drengjaföt, Brysselteppi, Mousseline, Kjólatau hvít,
Telpukjólatau, Belti.
Aí <>11 iiiii öðrum yörum 10°|0.
Það er óþarfi að taka það fram, að útsölur okkar hafa aldrei reynst neinn
hjegómi, um það eru viðskiflamenn okkur samdóma.
Notið þvi tœkifœrið meðan það gefst, til að auka velmegun yðar, því að fyrsta
skilyrðið til velmegunar er að kaupa nauðsynjar sínar þar sem þœr fást beztar og
ódýrastar, en það er hjá
Verslunin Björn Kristjánsson.
Japanskeisari kvað vera vænt-
anlegur i heimsóknir til höfuðborga
Norðurálfunnar áður langt um líð-
ur. Hann kemur að austan á her-
skipi. Það er fyrsta sinn, sem
keisari Japans gerir slíka för, og er
brot á móti afgamalli reglu, er
mælir svo fyrir að keisarinn fari
aldrei út úr landinu.
Hreindýrin á Lappmörk hafa
fallið í vetur vegna hungurs. Það
hafði lagt svo harðan gadd yfir
stór svæði, þar sem þau hafast við,
að þau gátu ekki náð í jörð. Hópar
hafa flúið niður úr fjöllunum, en
mörg hin yngri hafa farist.
»Armauer Hansen«. Auðmenn
í Bergen hafa nýlega gefið hafran-
sóknarstofuninni þar ransóknaskip,
sem kostar 100 þús. kr. Það á að
bera nafnið Armauer Hansen.
Hjalmar Johanssen, einn af
þeim, sem voru með Amundsen í
suðurför hans, og áður samferða-
maður F. Nansens í norðurför hans
fyrir nokkrum árum, er nýlega dá-
iun, liðl. fimtugur að aldri, fæddur
1867. Johansen var stúdent, en
lagði svo fyrir sig hermenskunám
og var um tíma foringi í norska
hernum.
Siðastliðið haust var mjer dreg-
in hvít ær, með mínu marki: Hamrað
hægra, 2 fjaðrir aftan vinstra. Brenni-
mark: B. D. S á hægra horni, B. Vík,
á vinstra horni. Hver, sem getur sannað,
að hann eigi þessa kind, snúi sjer til
undirskrifaðs.
Kúludalsá 15. jan. 1913.
Guðmundur Brynjólfsson.
Oddux* Gíslason
yfi rrj ettarmál afl utn I ngsm að u r,
Laufásveg 22.
Venjul. heima kl. 11—12 og 4—5
Prentsmiðjan Gutenberg
Carlsberg- brugghúsin
mæla með
Garlsberg myrkum $kattefri
alkóhóllitlum, ekstraktríkum, bragðgóðum, haldgóðum.
Garl$ber2 $kattefri porter
hinni extraktríkustu af öllurn portertegundum.
Carlsberg sódavatn
er áreiðanlega besta sódavatn.
ian>aa smjöriiki er beýh
BiohA um \cqunA\mar
- ingótfur" w Helila " &öa Jsofold
Smjörlihiö einungis fra:
Oíto Mönsfed Tf.
Kaupmannahöfn og/lrosum yfc
} i Danmðrku
Stúlknr
geta fengið ársvist á Heilsuhælinu
á Vifilsstöðum, ein 1. maí næst-
komandi og tvær 14. maí. Lyst-
hafendur snúi sjer til yfirhjúkr-
unarkonu Jenny Nielsen.
Utiflirritadui* tekur að sjermál-
færslu- og innheimtu-störf. Til við-
tals kl. 6—7 >/2 e. m. á Grettisgötn
20 B. Talsími 322.
Marínó Hafstein.
Samkvæmt ályktun skiptafund-
ar i dánarbúi Jóns Jónssonar
bónda í Melshúsum í Seltjarnar-
neshreppi 28. f. m., verður jörð-
in Melshús í tjeðum hreppi, ef
viðunanlegt boð fæst, seld við
opinbert uppboð, sem haldið verð-
ur á eigninni sjáli'ri fimtudaginn
þann 20. febr. næstkomandi, ld. 12
á hád. — Jörð þessari, sem er 5
hndr. að dýrl., fylgir auk túns,
sem er sljett og' umgirt, og mat-
jurtagarða, ca. 800 ferfaðm., íbúð-
arhús úr steini, 12x11 áln. með
kjallara, fjós og heyhús 19X8Ú2
al. með steinlímdri safnþró utid-
ir fjósinu öllu, geymsluhús, 8^/2 x 7
áln., hjallhús, 9x6 áln., þvotta og
geymsluhús, 14x4 áln., fisk-
geymsluhús, 24 x áln., og annað
fiskhús, 14X8 áln., fiskþvottahús,
13X9 áln. ásamt tilheyr. útbún-
aði, fiskverkunarreitir, 381x21 al.,
með járnbrautarteinum, skifti-
skífu og vögnum, bryggja úr eik
og furu 5 álna breið og 105 álnir
á lengd, traust og varanleg, og
loks vatnsleiðsla í íbúðarhús og
þvottahús, 345 áln. á lengd, á-
samt dælum og öðrum áhöld-
um. —
Á sama uppboði verður einnig
seld þurrabúðin Bakkakot ásamt
lóðarrjettindum. —
Uppboðsskilmálar, veðbókar-
vottorð og nánari upplýsingar
viðvíkjandi fyrgreindnm eignum
búsins, verða til sýnis hjer á
skrifstofunni og á uppboðinu. —
Skrifstofa Gullbringu- og Kjósar-
sýslu 2. janúar 1913. —
Magnús Jónsson.
Skrifið eítir spiáornuni
af góðum, sterkum, dönskum fataefn-
um. — Drengjafataefnum — Húðsterk-
um drengja-Cheviots Buxnaefnum. —
Svörtum klæðum — Utanyfirfataefnnm
— Heimaofnum kjóladúkum — Fínum,
svörtum og mislitum kjóladúkum —
Tvistljereftum — Bómullardúkum (Dow-
las og Piquet) — Lakaljereftum —
Sængurdúkum — Skyrtu- og treyju-
dúkum — Drengja-ullardúkum og Kjóla-
ljereftum. Abyrgist að alt sje aðeins
besta tegund með lágu verði
Utsölumenn, og þeir, er safna vöru-
pöntunum, sem kaupa fyrir minst 100
kr., fá afslátt.
Jydske Kjoleklædehus
Köbmagergade 46 Köbenhavn K
9i
grjet og barmaði sjer hástöfum langa
stund.
Ingólfur gekk fast að henni og
strauk sigghörðum lófa yfir hárið á
henni, eins og hann var svo oft van-
ur að gera þegar hún var barn.
Svo flýtti hann sjer fram úr bað-
stofunni.
Daginn eftir var Hrefna aftur orð-
in róleg. Hún var orðin of sljó til
að syrgja ákaft og lengi. —
Hún lifði framvegis sínu eyðilega
lífi — sem aðeins var líf að nafn-
inu til.
Það sama má um Einars líf segja.
Dagarnir liðu framhjá þeim, gráir
og tilbreytingarlausir, — árin liðu
framhjá þeim, fátæk og Iitlaus —
tíminn s.pann líf þeirra í bláþráð,
sem þó aldrei virtist ætla að geta
slitnað.
Sólskinið megnaði ekki að verma
lund þeirra eða hrekja burt húmið
úr sál þeirra, — norðanstorminum
var um megn að auka á hjartakulda
þeirra. —
Stundum, þegar Einar sat með
92
Sigga litla á hnje sínu, kom það
fyrir, að Hrefna fjekk einhvern undar-
legan hixta og andlitið á henni af-
myndaðist.
Menn hjeldu að þetta væri hlátur.
En svo var ekki.
Það var táralaus grátur vonlausrar
konu yfir svikum eyðilagðrar æfi.
Gunnar Gunnarsaon:
Bónorð Geirs.
Gamansaga.
Vinur minn einn sagði mjer þessa
sögu:
Jeg man eftir mögum skrítnum
náungum, sem jeg hef hitt um æfina,
en þó var Geir kyndugastur þeirra
allra.
Við kyntumst þannig, að einu
sinni, þegar við pabbi vorum í kaup-
stað, brugðum við okkur um borð í
dall, sem lá á höfninni, til þess að
heilsa upp á brytann og, ef svo bæri
undir, að ná okkur í eina koníaksflösku
með okkur í land. Við vorum ekkert
að flýta okkur þann daginn. Við ætl-
uðum að fara að slá daginn eftir,
og vissum, að fyrst um sinn mund-
um við ekki bafa mikinn tíma af-
gangs til slæpingsskapar og kjaftæðis.
94
Um borð hittum við ungan mann,
sem heilsaði upp á okkur. Hann
kvaðst heita Geir og vera að leita
sjer að kaupavinnu, og spurði pabba,
hvort hann vantaði ekki mann um
sláttinn. Eða hvort hann vissi af
nokkrum þar í sveit, sem vanhag-
aði um kaupamann.
Það var auðsjeð á Geir, að hann
gat Iátið hendur standa fram úr
ermum. Bændur þekkja fljótt vinnu-
eða leti-brag á mönnum. Hann var
síkvikur og spaugandi, hló og henti
gaman að hverju sem var. Pabbi
ýtti húfunni aftur í hnakkann og
klórari sjer á enninu. Hann vissi,
að svona maður var ómetandi um
sláttinn, — hann hleypti fjöri og
vilja í fólkið. Þar á ofan gatst pabba,
sem sjálfur var kátur, vel að röskum
og glaðlyndum mönnum. En hon-
um var samt um og ó.
„Ja“, sagði hann, „það væri ef
til vill ekki svo vitlaust, að sjá sjer
fyrir góðu liði í tæka tíð — sprett-
an er fremur slæm í sumar. En
ráði jeg fleiri sláttumenn, þá hef jeg
95
ekki nóga eftirvinnu. Og það er
lítið um óráðið kvenfólk hjer um
slóðir.
Geir þagnaði við og hugsaði sig
um.
„Mig minnir, sagði hann, „að jeg
hafi heyrt út undan mje.r um stúlku,
sem er með skipinu, að hún væri
að leita sjer að sumarvinnu. Það er
víst hún, sem þarna stendur, —
þjer gætuð reynt að spyrja hana.
Pabbi gaf sig á tal við stúlkuna,
— það var eins og Geir hafði grun-
að. Og það varð úr, að við rjeðum
Geir og Siggu, sem var lagleg og
myndarleg stúlka, og þau urðu okk-
ur samferða heim. Sigga var frem-
ur feimin og uppburðalítil, — roðn-
aði í hvert skifti, sem yrt var á
hana — eða á Geir. Þau skiftust
engum orðum, enda voru þau alveg
ókunnug.
Við þurftum aldrei að iðrast eftir
þau hjúaráð. Það hækkar í hlöðunni
við annað eins vinnufjör og var það
sumar. Geir var manna kátastur og