Lögrétta - 10.01.1917, Blaðsíða 4

10
LOGRJETTA
Með báli og brandi.
Eftir Henryk Sienkiewicz.
II. KAFLI.
Morguninn eftir komu þeir Skrje-
tuski til Chigrin. Átti Jeremias fursti
hús eitt í staðnum. Hvíldust þeir þar
og hestar þeirra eftir hina löngu
landferð frá Krím. Þeir höfSu ekki
getaS fariö eftir ánum, vegna vaxtar
sem í þeim var. Þá er Skrjetuski
haföi hvílst nokkra stund, gekk hann
á fund fyrverandi rikisfulltrúa, Za-
kvilikovski; hann var vaskur her-
maöur, trúnaöarmaöur og vinur
furstans, enda þótt hann ekki væri í
þjónustu hans. Skrjetuski vildi vita
um hvort nokkur skipun heföi kom-
ið frá furstanum, en hann hafði enga
fyrirskipun sent, aðeins lagt svo fyrir,
að ef Skrjetuski fengi góð svör hjá
khaninum, þá skyldi hann fara í
hægðum sínum það sem eftir var
leiðarinnar, svo að menn og hestar
uppgæfúst ekki. Khaninn hafði svar-
að vel erindi furstans, er bað hann
um aö refsa nokkrum Törturum, er
herjað höfðu á land hans, enda þótt
hann heföi sjálfur aö nokkru 'refsaö
þeim. Lofaði khaninn að annast um
að þeir fengju sín makleg málagjöld
og senda erindreka sinn til þess.
Hann hafði og sent furstanum hest
af ágætis kyni og húfu af safala-
skinni, til merkis um vináttu sína.
Srjetuski, sem var mjög upp með
sjer af því hversu góðar undirtektir
erindi hans fjekk hjá khaninum, var
mjög ánægöur yfir því, að mega hvíl-
ast um stund í Chigrin. Aftur á móti
voru ýmsir atburðir, sem orðið höfðu
þar á staðnum þá dagana, er lágu Za-
kvilikovski gamla þungt á hjarta.
Þeir fóru inn í vínsöluhús eitt, hjet
veitingamaðurinn þar Dopulo. Þó að
þá væri árla morguns,voru þar fyrir
margir aðalsmenn, er komið höfðu til
staðarins, því aö markaðsdagur var.
Einnig var þá rekinn margur fjenað-
ur inn á torgið, sem var ætlaður
handa hernum.
Það var venja aðalsmanna þar í
grendinni að gleöja sig hjá Dopulo.
Þar komu og ýmsir af yfirvöldum
staðarins, svo og margir flokkar
manna. Lifðu þar sumir á örlæti
drykkjubræöranna. Sátu menn þar
við löng borð og voru í fjörugum
samræðum, er þeir Skrjetuski komu
inn. Var verið að tala um flótta
Kmielnitskis, og virtust menn mjög
órólegir yfir því. Settust þeir þar í
eitt hornið. Spurði Skrjetuski fje-
laga sinn þá að því, hvaða maður
þessi Kmielnitski heföi verið, sem nú
væri á allra vörum.
„Nú, vitið þjer það ekki? Hann er
háttsettur maður í hernum, eigandi
Subotoff — og góðvinur minn,“ bætti
hann við í hálfum hljóöum. „Viö höf-
um lengi þekst og barist saman í
margri orustunni, þar sem hann hef-
ur unnið sjer ágætan orðstír. Jeg
hygg að enginn sje sá í ríkishern-
um, er standi honum á sporöi að her-
mensku. Það er best að hafa ekki hátt
um það, en víst er um það, að hann
er stórhygginn maður og áhrifamikill.
Kósakkar allir lúta honum og dá
hann. Það er margt gott við hann,
en hann er drotnunargjarn og óéirinn.
Þegar hann reiöist, getur hann orðið
hræöilegur.“
„Hvers vegna flýði hann frá Chi-
girin?“
„Skærur hans við Tsahaplinski
borgarstjóra, en það er engin ný-
lunda og minst um það vert. Það var
sagt að samdráttur hefði verið milli
konu borgarstjóra og Kmielnitskis.
Þau Kmielnitski elskuðust áður borg-
arstjórinn fjekk hennar, en seint fyrn-
ast fornar ástir og Kmielnitski hefndi
sín þannig. Þetta er altalaö og getur
satt verið, því kvenfólkið er fremur
lauslátt. Jeg hugsa samt að annað
búi á bak við og skal nú segja þjer
af hverju jeg dreg þá ályktun. Hjer
við Chigrin býr gamall Kósakkafor-
ingi, Barbarasch að nafni, vinur minn.
Hann hafði fengið brjef frá konungi
vorum og voru Kósakkar í brjefum
þeim hvattir til þess að snúast gegn
aðlinum og lækka í honum drambið.
Barabasch er friðsamur maður og
vildi ekki koma illu á staö, ljet hann
því ekki skjóta bólu upp af brjefun-
um. Kmielnitski komst á snoðir um
þetta, bauð Barahasch heim til miö-
dagsverðar, en á meðan sendi hann
menn sína heim til hans og náöu þeir
brjefunum hjá húsfreyjunni. Nú gæti
jeg best trúað að hann stofnaði til
uppreisnar. Enginn veit hvert hann
f!ýði.“
„Þetta er refur. Hann ljek laglega
á mig,“ sagði Skrjetuski. „Hann
sagði mjer rangt frá heiti sínu. Jeg
rakst á hann í nótt og frelsaði hann
úr snörunni.“
„Hvað segið þjer? Það getur ekki
verið,“ sagði hinn og greip báðum
höndum um höfuð sjer.
„Þaö getur verið fyrst j>að var.
Hann sagðist vera foringi hjá Zas-
lovski og ætla til Kudak. Jeg trúði
j)ví tæplega fyrst hann ekki fór eftir
ánum.“
„Hann er kænn sem Odysseifur. En
hvar hittuð þjer hann fyrst?“
„Við Omelnik, á hægri bakka
Dnjeper. Hann hefur víst ætlað sjer
til Sitsch.“
„Hann hefur ætlað sjer fram hjá
Kudak. Nú skil jeg. Voru þeir marg-
ir saman?“
„Nálægt fjörutíu. En fjelagar hans
hittu hann heldur seint. Hann á það
okkur að jaakka að menn borgarstjór-
ans gerðu ekki út af við hann.“
„Bíðið þjer við. Menn borgarstjór-
ans? Það er einkennilegt.“
„Kmielnitski sagði svo sjálfur.“
„Hvernig gat borgarstjórinn vitað
hvar hann var að finna, jregar hjer
voru allir að brjóta heilan um hvað
af honum hefði orði?“
„Það veit jeg ekki. Getur verið að
það hafi verið ræningjar, en hann
logið hinu upp til þess að gera enn
meira úr rangsleitni borgarstjóra."
„Það skil jeg ekki. Vitið þjer að
hetmaðurinn hefur fyrirskipað að
taka Kmielnitski höndum?“
Schannongs
Monument-Atelier,
HÍ! 0. Farimagsg. 42.
Köbenhavn.
--- Katalog gratis. —
Nýja
Bókbandsvinnustofan
tekur að sjer alla vinnu, sem að bók-
bandi lýtur og reynir að fullnægja
kröfum viðskiftavina sinna. Bókavin-
ir, lestrarfjelög og aðrir ættu því að
koma þangað. —- Útvegar allar bækur
er fáanlegar eru.
Þingholtsstræti 6 (Gutenberg).
Brynj. Magnússon.
Hús til sölu
á góöum stað í bænum. Getur verið
verslunarstaður. — Upplýsingar á
Hverfisgötu 65 a.
lil kaups od ólor
í næstu fardögum fæst jörðin
Bakki í Ölfusi.
Semja ber við
eiganda og ábúanda jarðarinnar.
Tuístudilur skilkall.
SHARPLES er einasta skilvindan í heiminum,
sem skilur jafn vel, hvort sem henni er snúið
hart eða hægt og sem hefir tvístuddan skilkall.
Smurð einu sinni í mánuði (smyr sig automatiskt). Sjerlega hæg að
halda hreinni. Engar
skálar í skilkallinum o. s.
frv. Kaupið SHARPLES
eingöngu, hún er fram-
tíðar skilvindan, sterkust,
einföldust og best. —
Sendið pantanir yðar þeg-
!?■ ar í stað og fáið frekari
upplýsingar.
Þveginn skilkallinn * *** *
skálalausi.
jóhann Ólafsson & Co.
Sími 584.
einkasalar.
Lækjarg. 6.

Ásg. Q. Gunnlaugsson & Co.
Austurstræti 1, Reykjavík,
selja:
Vefnaðarvörur. — Smávörur.
Karlmanna og unglinga ytri- og innrifatnaði.
Regnkápur. — Sjóföt. — Ferðaföt.
Prjónavörur.
Netagarn. — Línur. — öngla. — Manilla.
Smurningsolíu.
Vandaðar vörur. Sanngjarnt verð.
Pöntunum utan af landi svarað um hæl.

(ásetluuarferðir) 1917.
Frá Kaupmannahöfn og Leith til Reykjavíkur, ísafjarðar, Akureyrar
og Seyðisfjarðar er núverandi taxti (án afsláttar) -þ 50% og til annara
hafna á áætlun -þ 75%.
Frá íslandi til Leith og Kaupmannahafnar núverandi taxti (án af-
sláttar) -j- 100%.
Fargjald milli landa á fyrsta farrými 100 kr., en báðar leiðir 170 kr.
Fargjald milli landa á öðru farrými 65 kr., en báðar leiðir 115 kr.
Fargjald og flutningsgjald milli hafna á íslandi er taxti -þ 50%.
Reykjavík 3. janúar 1917.
Til kaups og ábuðar.
Nokkrar góðar bújarðir í Árnes og Rangárvallasýslum fást til kaups og
ábúðar í næstkomandi fardögum.
Upplýsingar gefa
Pjetur Mag-misson, yfirdómslógmaður, Rvík
eða
Gestur Einarsson, Hæli.
Ef jjjer þurfið að byggja rafstöð fyrir^ Kaupstað, Sveitaheimili, Versl-
unarhús, Skólabyggingar eða Hreyfimyndahús, enn fremur til ljósa á
Gufuskip eða Mótorbáta, þá leitið upplýsinga öllu því viðvíkjandi hjá
mjer, áður en þjer festið kaup annarstaðar
Jeg hef bein sambönd við Ameríku, þar sem vjelarnar eru smíðaðar,
og enga milliliði milli mín og verksmiðjanna.
Skrifið í tíma, áður en alt farrúm að vestan í vor gengur upp.
Öllum fyrirspurnum svarað tafarlaust.
S. Kjartansson.
Pósthólf 383. Reykjavík.
■
KRONE IjAfiERÖL
er best.
Prentsmiðjan Rún.