Lögrétta - 29.10.1919, Blaðsíða 4

4
LÖGRJETTA
rson fm(M]ÉHÉ
Tekur að sjer aö gera samninga um byggingu eSa kaup á mótorbátum
og skipum til fiskveiSa og flutninga.
Hefur fyrirliggjandi mörg aðgengileg tilboö um byggingu og sölu
á botnvörpungum bæSi þýskum og enskum.
Ábyrgist lægsta verð og góð skip.
Útvegar skip á leigu til VÖRUFLUTNINGA, sjer um sjóvátrygg-
ing hjá stærstu og áreiSanlegustu fjelögum.
öll afgreiðsla fljót.
Annast sölu á sjávarafurðum og öSrum afurSum. Mörg viðskifta-
sambönd.
Útvegar útlendar vörur, einkum til útgerðar; þar á meSal Salt frá
Miðjarðarhafi, keðjur og akkeri fyrir mótorbáta, síldarnet, síldartunnur.
Alt fyrsta flokks vörur.
Útvegar bestan og ódýrastan sænskan og finskan trjávið í heilum
íörmum eSa minna.
öllum fyrirspurnum svarað greiðlega.
Reference:
Landmansbanken, Köbenhavn.
Utanáskrift:
. Thordarson,m
Hellerup, Köbenliaun.
W,
Þeir, sem óska, geta snúið sjer til hr. kaupm. Fridtjof Nielsen, sem nú
er á ferð í Reykjavík. Hann tekur móti pöntunum og gefur frekari
upplýsingar.
er ljós fyrir yður. — Hver sem vill iýsa upp sitt heimili með góðu
ódýru en þó þægilegu ljósi, kaupir að eins DELCO LICrHT.
Spyrjið um verð hjá umboðsmanni Delco Light á íslandi
Sigurjóii Pjelurssyii, HatoM 19.
Notið eingöngu
FR YSTIVJEL AR
frá
THOMAS THS. SABROE & CO., AARHUS,
sem eru notaðar um allan heim og þykja
alstaðar bestar. Hafa hlotið mikið lof og
fjölda hæstu verðlauna.
Hjer á iandi eru vjelar þessar notaðar hjá Sláturfjelagi
Suðurlands, Reykjavík; Sameinuðu íslensku verslununum,
Akureyri, og ísfjelagi Vestmannaeyja:
Eimsltipafjolag; íslands
SamelnaSa gufuslx.lpaf’jelaglS
nota eingöngu þessar frystivjelar í skipum sínum.
2700 vjelar af öllum stærðum þegar seldar.
Biðjið um upplýsingar og verðlista.
Einkasali á Islandi
6. J. Johnsen
Vestmannaeyjum.
Viðskiftafj elag-id, Reykjavik.
Símnefni: Talsími 701.
Póstsveinsson.
Útvegar verslunum úti um land vörur úr Reykjavík með lægsta heild-
söluverði.
Útvegar tilboð í íslenskar afurðir.
Gefur upplýsingar um vöruverð og fleira.
Annast ýmiskonar erindi kaupmanna og kaupfjelaga.
Fyrirspurnum svarað símleiðis eðr, brjeflega.
r
Forhandlere for
Michelin Automobil Ringe antages i de störste
islandske Byer.
MICHELIN
PNEUMATIK GENERAL AGENTUR
Köbenhavn.
íslensk frímerki
kaupir hæsta verði
óskar Sæmundsson,
Eystri-Garösauka.
Skrifið eftir verðskrá áður en þjer
seljið þau öðrum.
Jörð til sölu.
g hundruð að fornu mati (10 nýttj
í jörðinni Neðri-Breiðadal í önundar-
arfirði, fást til kaups og ábúðar frá
næstu fardögum 1920. Semja má við
eiganda og ábúanda jarðarinanr,
Þórð Sigurðsson.
S V I P A, merkt J. Þ., hefur tap-
ast á veginum frá Ingólfsfjalli að
Ölvesárbrú. — Skilist á afgreiðslu
„Lögrjettu", gegn fundarlaunum.
Möller, komi að fullu gagni. Hjer er
biaðið að reyna að villa kjósendur.
Væri hjer um hlutfallslcosningu að
ræða, þá gæti þetta ált sjer stað,
þó þannig, að sama yrði niðurstaða
í báðum tilfellum, því Jakob segist
engan flokksstuðning hafa, en Sveinn
er studdur af stérkum flokki, þeim
sama og styður Jón Magnússon. En
b.jer er ekki um hlutfallskosningu að
ræða, heldur eru hverjir þeir tveir,
sem flest atkvæði fá, rjett kjörnir,
bvort heldur það verður frá Sjálf-
sfjórn eða Alþýðuflokknum. eða sinn
frá hvorum, því jeg er þess fullviss,
að Möller kemur þar ekki til greina.
Kjósendur hjer í bæ muna of vel
framkomu hans í fyrra, og heygul-
skap, til þess að þeir kjósi þann
mann, sem fyrst með látlausum
skömmum og aðdróttunum um Jón
Magnússon, og síðan með ofsafengn-
um gorgeir lýsir því yfir, að hann
ætli að stefna sama Jóni Magnússym
fyrirorð, sem hann ljet falla um blað-
ið „Vísir“ í þingræðu, sækir um leyfi
tíl þessa til þingsins og fær leyfið
fyrir bænastað Jóns Magnússonar, en
hefur síðan hvorki hreyft hönd njc
fót til stefnufarar? Nei, leyfið hefur
liann ekki notað, þrátt fyrir öll sín
stóru orð, en í stað þess haldið áfram
árásum sínum á Jón Magnússon, af
því að hann veit sjer óhætt. JónMagn-
usson hefur aldrei virt blaðið þess að
svara því. Þeirri einu leið, sem lá til
andsvara af hálfu Jóns Magnússonar,
hefur þessi Möller lokað, — af
liverju? Af heygulskap.
Hvað segja nú heiðraðir kjósendur
] essa bæjar um að fela þessum manni
umboð sitt á þingi? Getið þið treyst
því, að hann beriþarframmálefniykk-
ar og bæjarins, — ekki síst þegar þess
er gætt, að svo virðist sem þingið
sje oftast öndvert óskum Reykjavík-
urbúa — með meiri djörfung en lýst
befur verið í stefnuför hans gegn ráð-
lierranum. Néi, treystið ekki slíku,
því sá, sem ekki hefur hug til að
leggja út í mál í sinni eigin sök, þrátt
íyrir stór orð, og það n ál, þar sem
ekki er nema einn til andsvara, —
hvernig haldið þið að sá hinn sami
reyndist, ef hann færi með umboð
ykkar, þar sem búast mætti við mót-
spyrnu frá öllum hliðum?
G.
Eftirmæli.
Hinn 14. september síðast liðinn
andaðist í Vífilstaðahæli húsfrú
Helga Pálsdóttir, kona Margeirs
kennara Jónssonar á Ögmundarstöð-
um í Skagafjarðarsýslu. Hún var
kornung og á fyrsta blómaskeiði,
fædd á Akureyri 4. janúar 1900. For-
eldrar hennar voru Páll Friðriksson
steinsmiður, bróðir síra Friðriks
Friðrikssonar í Reykjavík, og kona
hans Ingibjörg Gunnarsdóttir, ættuIS
úr Eyjafirði. Móður sína misti hún
12 ára að aldri, og var eftir það ým-
íst hjá föður sínum eða með frænd-
tólki sínu. Var hún einn vetur í
Kvennaskóla Reykjavíkur.
Hún giftist eftirlifandi manni sín-
um 21. apríl 1918. Varð sambúð
þeirra grátlega stutt. Síðastliðinn
vetur lagðist hún í brjósttæring.
Hinn 28. maí ól hún son, og eftir
barnsburðinn versnaði sjúkdómur-
inn. Lá hún mestallan sjúkdómstím-
ann heima, en fluttist í ágústmánuði
suður í hælið.
Helga sáluga var einkar fríð kona
og gervileg, vel gefin og bókhneigð;
lundin ástrík, viðkvæm og hluttekn-
ingarsöm, og viðmótið hlýtt. Var
Iijónaband hennar einkar hamingju-
samt, því að hún unni 'manni sínum
og hann henni. Hefur hinn „hvíti
dauði‘‘ enn slitið hjer ástríkt sam-
band — hræðilega snemma, er óhætt
að segja. Hún var enn sem óðast að
taka út þroskann og hinir miklu og
góðu hæfileikar að koma betur og
betur í ljós. Framtíðin virtist brosa
við henni, er hún var ung manni gef-
in. En eftir rúmt ár er alt svona
breytt: dáin, ekki tvítug að aldri, frá
barni sinu og manninum, sem fanst
liún vera sjer alt og hún þráði að lifa
hjá.
Flestum, sem kyntust Helgu sál.,
mun hafa verið sjerlega hlýtt til
hennar, og er hún því mörgum harm-
dauði.
H.
Guðrún Högnadóttir
frá Torfastaðakoti.
Fædd 4. spt. 1844. Dáin 1. des. 1918.
Orkt undir nafni stjúpbarna hennar.
Það mun vandi’ að vera stjúpa;
víða bera út af því
að það veki virðing djúpa,
virðing, sem er ástar hlý.
En jeg spyr, hvort allar mæður
innra glæða þetta ljós;
þar um manndygð mestu ræður,
manndygð, sem er lífsins hrós.
Hjer var stjúpa meira’ en móðir
mörg af kærleiks gulli rík.
Ef að fljóðin Fróns um slóðir
fyndust víða henni lík,
þá er víst, að æskan ætti
Repræsentant
til at repræsentere vort Firma paa
Island, antages. Billet medReferencer
og Oplysninger sendes til
S. Kjersgaard & Co., Köbenhavn.
Grundlagt 1872.
Staal og Jerntraads Tovværk,
Manilla Tovværk, Hampe Tovværk,
Kokostov, Hamp, Kokosgarn, Segl-
garn, Sejldug, Skibsinventar etc. etc.
engros.
oftar hlýrra’ og betra skjól,
og að blómið margt þá mætti
meiri varma fá af sól.
En við, sem að oftast fundum
ylinn brjósti þessu frá,
munum fram að fremstu stundum
fagra perlu minnast á,
sem hún átti’ í eðlis sjóði,
og við máttum skoða- best;
það var okkar andans gróði
>og við hjarta rætur fest.
>
Hún var manns og húss síns sómi,
hugljúf, prúð og göfuglynd;
hlúði’ að hverju heillablómi;
hún var þannig fyrirmynd.
Á sjer ljet hún lítið bera,
lofs orð maklegt hlaut hún þó;
ekki’ að sýnast, en að vera,
inst i hennar hjarta bjó.
Nú er þrotinn þessi dagur,
það er komin friðsæl nótt,
það er öllum þreyttum hagnr
þegar holdið sofnar rótt.
En þó skært sem ljósblik lifir
lengi hennar minning kær,
sem að lágu leiði yfir
liljum öllum fegri grær.
J- Þ.
Guðríður Teitsdóttír frá Lambhús-
um á Akranesi.
Þann 3. sept. síðastliðinn, andaðist
í Khöfn á 77. aldursári frú Guð-
riður Teitsdóttir, ekkja Guðmund-
ar heitins Guðmundssonar útvegs-
bónda í Lambhúsum á Akranesi. Fór ■
jarðarför hennar fram 9. september
og var hún jarðsett í Vestre Kirke-
gaard þar í borginni. — Eiginmann
sínn, Guðmund heitinn, misti hún 28.
apríl 1897. Druknaði hann í sjóróðri
við þriðja mann. Mátti eflaust telja
bann á meðal hinna mestu dugnaðar-
cg atorkubænda suÆnanlands. Var
heimili þeirra hjóna mjög lofað fyrir
íausn og gestrisni, samfara sjerstök-
um þrifnaði og góðri umgengni, bæði
utan húss og innan. — Eftir fráfall
manns síns fluttist Guðríður heitin til
Guðríðar dóttur sinnar, búsettrar í
Kaupmannahöfn, og var hjá henni í
12 ár samfleytt. Guðríður heitin var
góð kona og guðhrædd, fríð sínum
og hin snyrtilegasta í allri fram-
göngu. Mikinn hluta æfinnar þjáð-
ist hún af heyrnarleysi, sem ágerðist
með aldrinum, og olli henni áhyggju
og óþæginda. — Þau hjón eignuðust
5 hörn, er upp komust, einn son og
íjórar dætur. Sonur þeirra, Teitur,
var orðlagður sjósóknari og dugn-
aðarmaður; hann druknaði 30 ára
gamall á enskum togara, í Norður-
sjónum, árið 1902. Yngsta dóttir
þeirra, María, andaðist t Khöfn 19
ára gömul. Hinar 3 dætur þeirra eru;
Sigríður, gift Matth. Þórðarsyni, í
Khöfn, Guðríður, gift E. Meyer,
gjaldkera við Assistentshúsið í K.-
liöfn, og Kristjana, einnig búsett í
Khöfn, en gift Magnúsi Einarssyni
úrsmið á Færeyjum. Faðir G- heitinn-
ar var Teitur Magnússon gullsmiður
í Litlabæ á Álftanesi, sonur Magnús-
ar Bergmanns Ólafssonar sýslumanns
(bróður Bjarna Ólafssonar adjunkts
a Þingeyrum). En móðir G. var
Kristjana Helgadóttir, Bjarnasonar
verslunarstjóra í Hafnarfirði.
Fjelagsprentsmiðjan.