Lögrétta - 11.08.1920, Síða 3

LÖGRJETTA
s
ar skyldi grundvallast á tveggja-
málstofa-fyrirkomulaginu. Viö vilj-
um halda bæSi konungsveldinu og
Landsþinginui, og vi'ö viljum ekki
halda endursameining Su'Sur-Jótlands
og Danmerkur hátíölega meö baráttu
um grundvallarlögin. Nú eigum viö
eftir aö staðfesta gruridvallarlaga-
breytinguna meö þjóöaratkvæöi. Þá
atkvæöagreiöslu veröa kjósendur aö
sækja betur en nokkra aöra. Þess er
sem sje krafist, aö 45% M kjósend-
nnum fallist á breytinguna. Og þar
sem nú 70—80% er venjulega þátt-
takan í kosningum og jafnaöarmanna-
flokkurinn hótar aö taka ekki þátt
í atkvæöagreiöskmni, getur oröiö ilt
viö þetta aö fástr En þaö má ekki
ganga svo, aö Suður-Jótar veröi úti-
lokaðir frá ríkisþinginu um óákveö-
inn tíma. _
Forsætisráöherrann lýsti því svo,
hver áhrif sameiningarhátíðahöldin í
Suöur-Jótlandi heföu haft á sig, og
talaði svo um, hvaö skildi á milli í
skoðunum núverandi og fyrverandi
stjórnar í suöurjótsku málunum. Bæöi
niöri i Suður-Jótlandi og heáma í
Danmörku er sú ósk ríkjandi, sagöi
hann, aö sameiningin veröi fu'llkom-
ín, og af þvi leiðir, að æskilegast er,
aö Suður-Jótar myndi ekki sjerstakan
stjórnmálaflokk, heldur skiftist milli
þeirra flokka, sem þegar eru til. Þetta
kvaöst hann vona, aö ofan á yröi,
þótt raddir heyrðust á móti því. Hann
mintist svo á nokkur önnur mál, sem
stjórnin vildi koma fram, og kvaö
]>aö mest um vert, aö stefnt væri fram
á leið til eflingar frelsis og rósemd-
ar í verkmannainálum og auikinnar
framleiöslu og umbóta á peninga-
málunum. En ástandið í heiminum
væri nú slíkt, aö stjórn ríkisfleysins
gæti orðið erfiö gegnum þá boöa, sem
risu óganandi upp alt í kring. Von-
aöi þó, aö Danmörk ætti góöa og
mikla framtíð í vændum og baö menn
aö taka undir það meö húrra-ópi.
Ýmislegt.
Samkv. upplýsingum frá hagstof-
unni dönsku hefur útflutningur land-
búnaöarafuröa vikuna 24.—30. júlí
írá Danmörku, verið svo sem hjer
segir: Smjör til Bretlands 768,800 kg.,
ti! Þýskalands 224,200, til Noregs
og Sviþjóöar 316,100, til annara
landa 37,400 kg. Egg til Bretlands
620,900 tvítugir, til Þýskal. 162,400
til Noregs og Svíþjóðar 43,200. Flesk
til Bretlands 661,100 kg, og lítiö eitt
til Svíþj., Noregs og Þýskal. Mjólk
til Þýskalands 45,000 kg. Uxakjöt til
Noregs og Svíþjóðar 433.3°° kg., til
annara landa 3,900 kg. Kindakjöt til
Noregs 5,300 kg. Samriingar um
smjörverslun. Dana viö Breta eru Út-
runnir i. sept. og nýr samningur á
leiðinni. Tveir útsendir menri frá mat-
vælaráöaneytinu enska eru nú í K,-
nöfn til þess aö ræöa mu matvæla-
útflutning frá Darimörku. Sagt, aö
betri boö liggi fyrir frá öðrum, svo
sem fr4,Ameríku. 6. þ. m. var verö á
dönsku smjöri kr. 7,15 kg.
Til ríkisjárnbrautafina dönsku hafa
verið keypt 10 þús. tonn kola í Kína
og á nú bráðlega að byrja á flutn-
ingumuri. Sýnir þetta hver vandræði
eru á ferðum meö kolaverslunina, því
þetta hefur verið talið óhjákvæmilegt
til þess að geta haldið uppi nauö-
synlegustu járnbrautaferöum.
7. þ. m. var fyrsta alþjóðlega loft-
íeröasambandiö opriað frá Khöfn.
Veröur svo haldið uppi daglegum
ioftferðum þaðan til Berlínar um
Málmey og Varnemunde, fariö frá
Khöfn kl. 8V2 aö morgni og komiö
ti! Berlínar kl. 1 e. m. Þaöan aftur
kl 2 og komið til Khafnar kl. 5^-
Bráöum á einnig aö koma loffferða-
samband milli Khafnar og Ham-
borgar. C. Faber kapteirin, sem hjer
var í fyrra, er nú að kaupa í Eng-
landi 4 flugvjelar til þeirra feröa, en
annars er nú flugsamband frá Khöfn
til Hollands og Englands um Varne-
munde. FarJjegagjald er 1 kr. á kíló-
meterinn, eöa 400 kr. frá Khöfn til
Berlínar, 250 kr. til Varnemunde og'
450 kr. til Hamborgar.
í Færeyjum er Sanntelsen kosinn
til Fólksþingsins meö miklum at-
kvæðamun.
Skandinaviskir vinnuveitendur ætla
að halda furid í Khöfn 16. og 17. þ.
m. Verður þar rætt um sambönd milli
skandinaviskra sámtaka og alþjóö-
legra samtaka á atvinnumálasviöinu.
í Danmörk eru samningar á leiöinni
um þátttöku verkamanna í rekstri
fyrirtækja og eiga ])eir samnirigar aö
veröa fullgerðir fyrir lok þessa árs.
Skamt frá höfninni í Leith, í North
Junction Street, er skandinavisk
kirkja og í sambandi viö hana lestr-
arstofa, sem ætluð er sjómönnum frá
Norðurlöndum, stofnaö af Norö-
möririum. Núverandi prestur við
kirkjuna og forstöðumaður lestrar-
stofunnar er Ludvigl Chr. I. Schú-
belse, ungur maður norskur, sem
virtist hafa mikinn áhuga a starfi
sínu og er hinn viökunnanlegasti
heim aö sækja. Þeir sjera Sigurbjörn
A. Gíslason og ritstjóri Lögr. komu
á þessa lestrarstofu, er þeir voru í
Leith nú fyrir skömmu, og tók prest-
urinn vel á móti þeim. Þá stóð svo á,
aö samkoma var þarna. Tvö norsk
herskip höföu komið til Leith og voru
nú að halda heimleiðis þaðan þetta
kvöld. En fjöldi skipsmanna var
þarna saman kominri um kvöldiö,
nær alt ungir menn á herþjónustur
aldri. Lestrarstofan er allstór salur
og var hann nú fullskipaöur. Sam-
koman átti að fara aö byrja, þegar
við komum, og fylgdi presturinri okk-
ur inn í salinn og útvegaöi okkur þar
sæti. Var fyrst borið um kaffi og
brauö til allra. Síöan setti presturinn
samkomuna, en eftir þaö var sungiö
og leikið á hljóðfæri, meöal annars
á pokapípu, sem er skotskt hljóðfæri,
mikiö notaö við heririn þar,.og var
þaö víst Skoti, sem á þaö ljek. Svo
voru einnng ræöur haldnar til norsku
æskumannanna, og m. a. mintist
presturinn á heimsókn okkar íslerid-
inganna og fór mjög vingjarnlegum
oröum um fsland og frændsemi okk-
iv viö Norömenn. Sjera Sigurbj. Á.
Gíslason flutti þá ræöu til norsku
æskumarinanna 0g var gerður aö
henni góöur rómur. Áöur en slitið
var samkomunni, sungu alfir nokkur
crindi úr norska þjóösöngnum: „Ja,
vi elsker dette Landet.“
Inni í salnum voru veggir skreytt-
ir meö fánutn allra Noröurlandaþjóð-
anna, nema íslendiriga. Sagðist prest-
urinn enn ekki hafa getað fengið ís-
ieriskt flagg, nema lítiö boröflagg, og
stóð það ásamt öðrum Norðurlanda-
flöggum af sama tægi þar á einu
borðinu,. Hann sagði okkur, aö fyrir
skömmu heföu verið um tíma þar i
Leith tvö íslensk skip, „Borg“ og
,.Willemoes“ og hefðu skipsmenn
mikið komið þar á lestrarstofuna. Bar
h.ann þeim gott orö, og sjerstaklega
tók hann fram, að þeir heföu oft
skemt þar meö söng. Harin sag-ði að
þeir, eða einhverjir þeirra, heföu lof-
aö sjer, aö senda lestrarstofunni ís-
íenska flaggiö aö gjöf, þegar þeir
væru komnir heim, en efndir heföu
ekki orðið á því enn. Bjóst samt við,
aö hann mundi fá þaö frá þeim áðúr
iarigt um liöi.
Lögr. vill meö þessari frásögn
vekja athygli íslenskra sjómanna, sem
til Leith koma, á þessari lestrarstofu,
og hvetja þá til að koma þangað.
SJ.'.Ml,',! 'i *],!',■ U!.l.;»
Hestar 09 plægingar.
Því hefur af mörgum verið haldið
fram, að íslensku hestarnir væru
cf ljettir til dráttar, og auk þess illa
"riæfir til dráttar, og er þaö töluvert
skiljanlegt ef athugað er, aö þeir
hafa mest af veriö notaðir til áburð-
ar og reiðar gegnum ár og aldir. —
Nú eru menn farnir aö skilja þýðingu
plæginganna, og fleiri og flciri veröa
með aö láta plægja þýfið, og þaiS er
auðvitað hiö eina.rjetta. En til þess
að verkið veröi vel af hendi leyst,
j;arf þrent: góða hesta, góöan plóg
og vanan plógmann.
Eins og jeg gat um í byrjun, aö
ísl. hesturinn væri of lítill og ljettur,
þá mundi geta komið til greina aö
flytja inn hesta frá útlöndum, t. d.
norska fjaröahestinn. Fjaröahesturinn
er töluvert þyngri og stærri en ís-
’enski hesturinn og þar aö auki
nægjusamur og þægur. Það er mín
meining, að rjett væri að gera til-
raun með aö flytja inn þetta hesta-
kyn og hreinrækta, e k k i b 1 a n d a.
Jeg, seni hef dvaliö hjer í Noregi í
4 ar, veit mjög vel hversu marga
góöa kosti fjarðahesturinn hefur
íram yfir aðra hesta, og jeg veit mjög
vel hversu íslendingar þarfnast góöra
dráttarhesta, bæöi til plægjngri og
annars dráttar, og þar um. munu fleiri
vera mjer sammála. — íslendingar
standa aö baki annara þjóða viðvíkj-
andi innflutningi dýra, einn stóri gall-
:nn í landsins lögum er, að ekki má
flytja inn nein dýr. Þar sýnir inni-
lokunarstefnan sig í einni mynd. —
Eigi plægingarnar aö svara kostn-
aöi og fá verkið til aö ganga vel, þá
v e r ð u r aö útvega betra dráttarafl
en við nú höfum.
p. t. Niðarósi 30. maí 1920.
Jóh. Eiríksson.
Bækur.
Meðal þess, sem fram hefur komið
á isl. bókamarkaðinri á síðari árum,
eru nokkur leikrit, sem teljast verða
meö því besta, sem þar er á boðstól-
tni:
Syndir annara eftir E. H. Kvaran
(kr. 1,50),
Fjalla-Eyvindur eftir Jóhann Sig-
urjónsson (kr. 2,00),
Galdra-Loftur eftir Jóhann Sigur-
jónsson (kr. 1,50),
Dóttir Faraós eftir Jón Trausta
(kr. 1,50). .
íslenskum lesendum hættir viö að
sneiöa hjá leikritunum. þegar þeir
velja sjer bækur. En það er ekki rjett.
Leikrit eiga menn að geta lesiö sjer
til ánægju og uppbyggingar engu síð-
ur en sögur. Og eftir núverandi pen-
ingagildi kosta þessi leikrit, sem
nefnd eru hjer á undan, svo undur
litið, aö þau ættu ekki aö liggja í
i.-ókaverslunum ólesin.
Eftir Einar H. Kvaran hafa komið
út á síöari árum þessar sögúr:
Sálin vaknar (kr. 3,00, innb. 4,00),
Sambýli (kr. 5,50, innb. 7,00 og
7.50)
Sögur Rannveigar I. (5,50, innb.
8,00).
Ennfremur þessi rit um trúmál og
lifsskoðanir:
Líf og dauði (1,80, innb. 2,60) og
Trú og sannanir (kr. 9,00, innb
12,00).
Um síðasttöldu bókina hafa merk-
ir ntenn sagt, aö betri hók hafi þeir
ckki lesiö.
Síðustu sögur Jóns Trausta voru:
Tvær gamlar sögur (kr. 3,00, innb
4,00) og
Bessi gamli (kr. 4,00).
Safn af sögum eftir hann, áður ó-
prentuöum eöa prentuðum til og .frá
í tímaritum og blöðum, kemur út í
haust.
Sögur Gunriars Gunnarssonar hin-
nr stóru, sem út komu áöur en út-
gáfukostnaður hækkaöi aö muri, eru
nú orðnar mjög ódýrar bækur:
Ströndin, þýðing eftir E. H. Kvar-
cm (kr. 4,80, innb. 6,00) og
Vargur í vjeum, þýðirig eftir V. Þ.
Gíslason (kr. 4,00, innb. 5,00 og 5,50).
Drengurinn, þýðing eftir Þ. Gísla-
son, er nýl. komin út (kr. 3,80).
Meöal riýjustu ljóöabókanna eru:
Drotningin í Algeirsborg og önn-
ur kvæði, eftir Sigfús Blöndal (kr.
3,75, innb. 5,00),
Undir ljúfum lögum. eftir Gest
(kr. 5,00, innb. 7,00),
Sþrettir, eftir Jakob Thorarensen
(kr. 4,50, innb. 7,00) og
Segðu mjer að sunnan, eftir Huldu
(kr. 5,50, innb. 8,50).
Meðal skáldrita frá efnilegustu
yngstu rithöfundunum:
öræfagróður, æfintýri og ljóð eft-
ir Sigurjón Jónsson (kr. 6,00, innb.
kr. 9,00). —- Sig. Kr. Pjetursson rit-
höf. hefur mjög hrósað þeirri bók —
°g
Ógróin jörð, sögur eftir Jóri Björns-
son (kr. 8,80, innb. 11,50). — Lengsta
sagan heitir „Sól og stjarna" og hef-
ur fengið einróma lof.
Mörgum nauðsynlegar eru þessar
bækur:
Um berklaveiki, eftir Sigurö Magn-
ússon lækrii á Vífisstööum (kr. 1,00),
Alþýðleg veðurfræði, eftir Sigurð
Þórólfsson skólastjóra (kr. 3,50) og
Um skipulag sveitabæja, eftir Guö-
murid Hannesson prófessor (kr. 3,50),
meö mÖrgum uppdráttum.
Síðastl. ár kom út merk bók eftir
enskan prest, C. L. Twedale, í þýð-
ingu eftir Sig. Kr. Pjetursson:
Út yfir gröf og dauða, (kr. 5,00,
innb. 9,50).
Frjettir.
Til Rússlands fóru nýlegia frá-
Kaupmannahöfn stúdentarnir Hend-
rik Ottóson Siemsen og Brynjólfur
Bjarnason frá Eyði-Sandvík i Árnes-
sýslu.
Stúdentaf jelagið danska Studenter-
foreningen hjelt nýlega hátíðlegt ald-
arafmæli sitt i Khöfn. Próf. Sigurð-
ur Nordal var þar þá á ferð og af-
henti fjelaginu útskorið rúnakefli frá
háskólanum hjer og er það i laginu
eiris og tvær hendur, sem heilsast.
Stúdentafjelaginu hjer var einnig
boðin þátttaka í hátíðinni — eins og
öörum stúdentafjelögum og háskól-
um Noröurlanda. En því varö ekki
við komið, en form. fjelagsins, Vilhj.
Þ. Gíslason seridi svohljóðandi skeyti
til hátíðanna: Islenskir háskólastú-
dentar færa Studenterforeningen af-
mæliskveðjur og árnaöaróskir með
von um vaxandi samúö og samvinnu
dariskra og íslenskra mentamanna.
útflutningur hrossa. Um 400 hest-
ar voru sendir hjeðan meö „Gullfossi"
til Danmerkur nú fyrir fáum dögum.
„Botnia“ á einnig aö flytja hjeðari út
liesta nú í vikunni.
Nýtt ætttarnafn. Hannes Ó. Magn-
ússon versluriarmaöur á Akureyri
hefur tekið sjer ættarnafnið Berg-
land.
Jón ólafsson læknir frá Hjarðar-
holti í Dölum, sem síðastl. ár var
íæknir á Spitzbergen, er nýkominn
heirn hing-að frá Noregi og dvelur
hjer um tíma.
Magnús Jónsson prófessor, sem
fengiö hefur lögfræðiskennaraem-
bættið við háskólann hjer, sem L. H.
Bjarnason hæstarjettardómari hefur
áöur gegnt, er nú, eins og áður, ritari
dönsku lögjafnaðarnefndarmannanna
og hefur dvalið hjer ásamt þeim. Meö
lionuni er frú hans, sem er dönsk, og
tveir sýnir, Úlfur og Vagn. Þau fara
til Khafnar nú aftur meö riefndar-
mönnunum, en munu koma hingað
aftur í febrúar næstkomandi og hr.
M. J. þá taka við prófessorsembætti
sínu hjer, en til þess tíma þjónar L.
H. Bjarnasori því.
Drengurinn, saga Gunnars Gunn-
arssonar, sem birtst hefur áður hjer í
b’aöinu í ísl. þýöingai, er nú komin
út i sjerstakri bók og kostar kr. 3,80.
Tundurdufl við Austurland. Sím-
fregn frá Seyðisfiröi segir þá sögu
eftir Færeyingum, sem komið höfðu
af fiskveiöum, að þeir heföu sjeð ein-
hverskonar hylki á floti i sjónum fyr-
ir noröausturlandi suöur af Langanesi
og orðið varir viö tíu alls. Hugöu
þeir þetta vera sprengidufl og styrkt-
íst grunur þeirra viö þaö, að þeir sáu
á reki á sjónum lifrarföt og skips-
bómu, aem þeir hjeldu vera leifar af
skútu, sem farist hefði. — Enri fylg-
ir það sögunni, aö einhverjir hafi
gerst svo djarfir aö draga á land viö
Langanes eitt af duflum þessum, og
annað hafi komið á land í Bjarnar-
ey fyrir sunnan Vopriafjörð. Þá hef-
ur einnig rekiö í Seyðisfirði, fyrir ut-
an Vestdalseyri einshverskonar hylki,
sem mönnum þykir grunsamlegt, en
kvaö þó vera mikið minna eri menn
hyggja venjuleg sprengidufl .vera.
(Vísir).
„Kári Sölmundarson“ heitír nýr ís-
lenskur botnvörpungur, smiöaður í
Englandi og nýkominri hingaö, eign
hlutafjel. Kári. Skipstjóri Aðalsteinn
Pálsson.
V. Peters, enski miöillinn, sem áö-
ur hefur veriö sagt frá að væntan-
iegur væri hingað í sumar, er nú
sagður koma hirigað innan skams.
Lárus Jóhannesson cand juris, son*
ur Jóh. Jóh. bæjarfógeta, fór utan
með „Gullfossi" síöast. Hann ætlar
aö dvelja fyrst í Danmörku og víðar
viö Norðurlandaháskóla og kynna
sjer frekar, bóklega og verklega,
dómsstörf og málafærslu og fer síö-
an líklega til Þýskalands og Erig-
lands og leggur aðallega stund á sjó-
rjett og fjelagarjett. Hann hefur, eins
og kunnugt er, hæsta lögfræöispróf,
sem tekiö hefur verið viö háskólann
hjer. Með sömu ferð fór einnig utan
systir haris, frk. Anna Jóhannesdóttir.
Vikið frá embætti. Sýslumanni
Dalamanna, hr. Bjarna Þ. Johnsen,
hefur veriö vikið frá embætti um
stundarsakir, en hr. Þorsteinn Þor-
steinsson lögfræðirigur frá Arnbjarg-
arlæk hefur- verið settur sýslumaöur
í Dalasýslu.
Björn G. Björnson, sonur G. B.
landlækriis er hjer nú I kynnisferð á-
samt amerískum námsfjelaga sínum.
B. G. Bj. hefur verið við verkfræöa-
nám við amerískan háskóla síöan
hann varö stúdent hjer,. og fer aftur
vestur um haf innan skams til að
iiúka þar prófum.
Kristinn Bjömsson læknir, frá
Khöfn, sonur Björns sál. Guömunds-
sonar múrara, dvelur hjer nú um
tima ásamt frú sinní.
Frú Björg Blöndal, frá Khöfn,
dvelulr hjer um tíma í sumar.
Nýja Bíó er nú komið í ný húsa-
kynni, sem forstöðumaður þess, hr.
Bjarni Jónsson, hefur látið reisa, og
er þetta nú vandaðasta og fallegasta
samkomuhúsið hjer í bæ. Aö undan-
íörnu hefur m. a. v>erið sýnd þar saga
Bjönsons Sigrún frá Sunnuhvoli, á-
gæt mynd. Þaö var þörf hjer fyrir
hús af þessari gerö, og það er eitt
af þvi, sem af mestum myndarskap
hefur veriö leyst af hendi hjer á síö-
ustu tímum.
Iðnsýning Sigurjóns. Nú aö und-
anförnu hefur Sigurjón Pjetursson
kaupm. haft opna iðnsýning-u i Báru-
búö. Þar hafa verið sýndar vörur frá
þreniur verksmiöjum, sem hann rek-
ur: neta og veiðarfæraverksmiðjunni
hjer í bænum, ullarverksmiðjunni á
Álafossi, og sápuverksmiðjunni, sem
cr hjer inni viö Laugalækinn. Af
þessu má sjá, að Sigurjón Pjetursson
er orðinri hjer mikill athafnamaöur.
Vörurnar, sem framleiddar eru í öll-
um þessum verksmiðjum, fá alment
hrós. Meðan á sýningunni hefur stað-
íö, hefur mikið veriö keypt þar og
pantað. Dúkar af mörgum gerðum
hafa verið þar til sýnis og einnig til-
búin föt. Dúkarnir líta vel út og
muriu allmikið ódýrari en útlend fata-
efni, þegar litið er til endingarinnar.
Prjónavjel var þarna og. skilaði frá
sjer sokknum fullprjónuðum á 5 mín-
útum. Það var sagt, aö allir útlend-
ingar, sem kæmu þarna, keyptu sjer
þar m. a. sokka. Yfir höfuð höföu
margir útlendirig-ar, sem inn komu,
látið vel yfir sýningunni. — Botn-
varpa var sýnd þarna og tók yfir all-
an salinn, sömul. sildarnet, þorska-
net, ádráttarnet, silurigagildra, ála-
gildra o. s. frv. Svo voru vörur frá
sápugerðinni af ýmsum tegundum
Yfir höfuð var sýningin hin myndar-
legasta og ætti að verða til þess að
hvetja menn til stuðnings við ísl. iðn-
að meö viðskiftum við þá, sem hafa
hann á boðstólum.
Úr Strandasýslu er skrifaö 12. júlí:
„Tíðin var mjög vond í vetur sem
ieið, allan tímann frá jólum til hvíta-
sunnu. Okkur hjer norður frá þykir
nú reyndar ekkert tiltökumál, þó
sjálfur veturinri sje nokkuð strangur,
en verra er, þegar vorin eru engu
I betri en sjálfur háveturinn. Fyrir
páskana komu nokkrir góðviðrisdag-
ar, og hefði þá haldist góðviðri nokk-
uð lengur, þá hefði bráðlega farið að
koma upp jörð. En 2. Páskadag var
komið ösku norðanveður með miklu
j frosti og fannkomu, og hjelst það að
mestu í hálfan mánuö. Um sumar-
tnálin stilti aftur til í nokkra daga,
en sunnudaginn fyrstan í sumri rauk
aftur upp á riorðan, og mátti þá heita
óslitinn norðangarður með kafalds-
gangi til hvítasunnu. Brá þá til bata,
og hefur síðan verið hæglát og stilt
tiö, en þó fremur kalt alt að þessu.
Margir urðu tæpir með hey, sem von-
legt var, eftir svo langan innistöðu-
vetur, en vandræöi uröu engin; Ster-
ling kom um sumarmáln með nokk-
uð af matvöru, sem kom sjer einkar
vel, bæöi fyrir menri og skepnur.
Hafishroði nokkur kom eftir pásk-
ana, en gerði ekkert tiltakanlegt tjón.
En voðalegt var útlitið hjer norðan
lands eftir páskana, þegar íshroðann
var aö reka inn. Verslanir alveg mat-
arlausar, almenningur kominn að
jirotum með matbjörg og heybirgðir
manna mjög teknar að þverra. Hefði
þá komið hafís fyrir alvöru, þá hefði
best sjest hvernig farið hefði. Það
er ófyrirgefanlegt fyrirhyggjuleysi
að birgja ekki Norðurlandið nokkurn
veginn að matvöru fyrri part vetrar,