Magni - 28.08.1912, Qupperneq 2

Magni - 28.08.1912, Qupperneq 2
2 Magni En um það má heyra mjög skiftar skoðanir, og þar á meðal er haft eftir engu óverkhygnari mönnum en þeim, er fengið munu hafa bæjar- stjórnina til að ráðast í þetta fargan og kallað er að stjórni því, að stiku- vítt lokræsi, er gera á i lækinn, megi eins búast við að verði til bölvunar og hins, með því að mikil tvísýna sé á, að það taki alt það sem því er ætlað — alt vatnsrensli úr Tjörninni og Austurbænum, sem þangað kvað eiga að veita um hver veit hvað mörg holræsi, er þeir segja að alveg eins hefði mátt veita til sjávar úr austasta hluta bæjarins og það með töluvert minna kostnaði. Þeir tala jafnvel um flóðhættu í bænum í miklum snjógangi og brimi fyrir holræsisopinu, ekki sízt ef ekki verður meiri en reykvísk meðalhirða höfð á að athuga lokræsið, verja það þangi og þara o. s. frv. Aðfinslum að Tjarnarfyrirætluninni svarar bæjarstjórnarmeirihlutinn og fylgifiskar hans þann veg, að ekki sé enn neitt fastráðið um hana og eng- inn eyrir til hennar veittur, hvorki til garðsins né annars. En séu þeir spurðir, hvað þá eigi að gera með hleðslumar tvær út í Tjörnina austan- verða út frá Fríkirkjuveginum, standa þeir orðlausir. Hinir fullyrða, að þetta sé raunar löngu fullráðið í hóp bæjarstjórnarverkfræðinganna og kunn- ingja þeirra, þar á meðal landritara, sem einhverir séðir bæjnrstjórnvitring- ar hafa verið svo framsýnir að sjá um að kæmist í bæjarstjórn, hvað sem að höndum kynni að bera. Hitt sé minstur vandinn, að fá þetta alt saman löglega samþykt í tæka tíð, ekki meiri ugg en reynslan sýni að hafa þurfi af hlutsemi gjaldþegna bæj- arins um stórræði, sem þeim er ætlað að leggja bakið undir eftir æðri skip- un, hvort sem vel líkar eða ekki. Því hefir verið borið við gegn skemtistíg kringum Tjörnina sunnan- verða, að hann muni landeigandi og leigjandi þar, biskupinn, alveg banna. Mér er nú ókunnugt um, hvert vald hann hefir til þess. Enda kannast eg ekki við þann veg lagaða búhygni Þór- halls biskups, að hann mundi fara að meina Reykjavík að gera þá umbót á fenjunum og foræðunum þar syðra, er leiða mundi að óhjákvæmilegri framrás undir hinn fyrirhugaða skemtistíg, allra helzt er bærinn mundi hiklaust bjóðast tii að girða svo vel sem þyrfti fyrir ágang á land biskups frá skemti- stignum. Eg hafði ritað þessu líkt um mál þetta fyrir mörgum vikum, en verið þá frá vísað málgögnum þeim, er eg leitaði fyrir um að hirða þá grein, mér skildist helzt af ljósmóðurlegri umönnun höfðingja þeirra, er þá báru fyrir brjósti slysalausa fæðingu sam- bandsflokksins mikla, er alt varð að grýlu í augum á — pó að mínum aug- um væri of vaxið að sjá að staðið gæti háski af viti samboðinni lögun á Læknum og Tjörninni. Eg hefi nú orðið var sívaxandi gremju í bæjarmönnum alment yfir hér um ræddu ráðlagi bæjarstjórnar- meirihlutans og verkfræðingastórmenn- isins, og hafa surnir jafnvel gerst svo stórorðir, að segja að maklegast væri að húðstrýkja þann meiri hluta annað- hvort úti fyrir dómkirkjudyrunum eða á miðjum Austurvelli. Aðrir vilja láta skjóta á almennum borgarafundi og snúa húðstrokunni upp í meinlausan lestur yfir hausamótum téðs meiri hluta og í mótmæli gegn því, að greiða grænan eyri upp í áminstan kostnað, heldur eigi hann að lenda allur á þeim bíræfnum heimskingjum, sem í hann hafa ráðist og ætlað að leggja hann á bæinn. Mér hefir verið svarað þvi, að þessa ráðs muni þykja um seinan til stofn- að, enda mundi gjaldþegna höfuðstað- arins flesta bresta áræði til slíks hlífð- arleysis. En drátturinn er vissulega eigi mér að kenna, svo sem að framan hefi eg á vikið. Enda eigi jafn-huglausir gjaldþegnar vissulega ekki betra skilið en að vera flegnir inn úr skyrtunni með bandvitlausum álögum, ef þeir hafa ekki hug til að bera af sér slík- an ófögnuð, sem hér er um að tefla. Spes urbana. Hvað gerir hann? Það er bankagjaldkerinn frómi, sem tilrætt hefir orðið um, hvað af sér muni gera, og gizkað á eitthvað af þrennu. Hann kvað vera nú uppi á Þing- völlum og hafa verið þar nokkrar vik- ur (ritað seint í júlí) að skemta sér í bezta yfirlæti. Því saklaus er hann eða kveðst vera og hefir sagst vera langa lengi, svo sem kunnugt er, en bankastjórarnir stórsekir, sjálfsagðir til afsetningar fyr- ir glæpinn þann, að vera að segja eftir honum og meira að segja eigna honum að hafa verið farinn að næla sér frá bankanum mörgum árum áður en gamla bankastjórnin fór frá, henn- ar á meðal hinn hágöfgi ráðh. (Kr. J.), sem heimskir menn segja,að því hafi ekki verið láandi þótt forða vildi honum undan manna höndum, undan því, að nokkuð væri við honum blakað. Nú er komið að vísu nokkuð ann- að hljóð í strokkinn, siðan er þessi ungi maður (M. G.) fullyrti, að hann væri sekur og stjórnarráðið neyddist til að skipa sakamálshöfðun á hendur honum. Það er farið að tala. um, að í »stein- inum« hljóti hann að lenda áður en lýkur. Aðrir fortaka það að vísu. Þeir segja, að í honum búi einhver veiki, sem einhver læknir muni verða fáan- legur til að votta, að hennar vegna m e gi nldrei d æ m a hann i neina ó- þægilega hegningu, og þar með sé honum borgið. Skilningstæpii ein- feldningar lita þó svo á, að engin veiki geti aftrað þvi, að hann megi dœrna. Hitt sé annað mál, þó að ómannúðlegt kunni að þykja að fram- kvœma hegninguna, t. d. tukthúsvist. En hvað gerir hann ? spyrja ófróðir. Það er þrent til, úr þvi sem komið er. segja þeir: að................... að fara í »steininn óhelga« eða að sigla, bregða sér utanlands skemtiferð, fara eitthvað út í heiminn, þar sem eng- inn maðurfinnur hann nokkurn tima og losna þar með alveg undan úreltum og ósanngjarnlegum afleiðingum þess, ef maður lætur sér verða á að næla einhverju litilræði frá náunganum. En þá spyrja einfeldningarnir: Er svona náunga frjálst að fara hvert á land sem hann vill? Iú-jú, svara aðrir. Hann, sem hefir lagt geysistórt veð við því, að strjúka ekki meðan á rannsókninni stendur. Já, en nú er rannsókninni lokið, og þvi má hann fara hvert á land sem hann villl Nú, áður en dómur er upp kveð- inn og nokkur hegning út tekin. Já, pað halda þeir. Það verður að muna eftir því, að þetta er fyrirmaður, en ekki sauð- svartur almúgamaður. Svo hefir hann líka lagt 20,000 kr. veð og fer ekki að hlaupa burt frá því, missa það ef til vill alt eins og það er. Já, en ef hann hefir nú nælt frá bankanum tvisvar 20,000 eða þrisvar sinnum þá fjárhæð. — Eg skal ekkert um það segja, hvort svo er eða ekki. Það er alt hulið og dulið í rannsókn- arskjölunum. — Er þá ekki tilvinnandi fyrir hann að láta þessar einu 20,000 kr. eiga sig og vera síðan alfrjáls- maður?

x

Magni

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Magni
https://timarit.is/publication/197

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.