19. júní - 01.03.1918, Blaðsíða 4

76
19. JÚNÍ
fyrstu vikurnar. Foreldrarnir eru oft
hræddir um að þau verði það áfram,
en þetta á sér eðlilegar orsakir og
hverfur á öðrum mánuði.
Þá fec barnið líka að virða hlutina
fyrir sér; oft sjáum við það liggja og
skoða á sér fingurnar, og undrast
þessi furðuverk, sem það er enn þá
meira hissa á að það skuli geta
hreyft.
í Iok 2. eða byrjun 3. mánaðar fer
barnið að brosa, snúa höfðinu eftir
hljóði og skömmu síðar fer það að
lyfta höfðinu af koddanum og horfa
í kringum sig.
Hreyfingar þess fara nú að verða
ákveðnari. IJað fer að þreyfa til hlut-
anna, sem þvi eru réttir, reyna að rísa
upp og halda jafnvæginu þegar það
situr uppi. Á 5.—6. mánuði getur
barnið venjulega setið óstutt og á
6.—8. mánuði fer það að skríða. —
2—3 mánuðum síðar getur það staðið
upp án hjálpar og staðið með stuðn-
ing.
í byrjun 2. árs, stundum fyr, gerir
barnið fyrstu hikandi tilraunina til
að ganga, en oft líður á löngu áður
en það fær áræði til að sleppa sér
og leggja óstutt út á gólfið.
Hvað málið snertir, byrjar barnið
þegar á 5. eða 6. mánuði að gefa frá
sér ýms liljóð, seinna fer það að
babla og þegar það er ársgamall fer
það að hafa orð eftir. Á öðru árinu
fer það svo að tala.
Þessar reglur eru gildandi um mik-
inn meiri hluta barna, en auðvitað
eru þó undantekningar, nokkur börn
þroskast fyr, önnur síðar.
En þess ber að gæta, að fhjta aldrei
um of /yrir þroska barnsins. Aldrei
ætlu menn að reyna að láta barnið
sitja, standa eða ganga, fyr en það
sjálft sýnir tilhneigingu til þess. Jafn
nauðsynlegt er að skynjunarfæri
barnsins fái að vera sjálfráð og var-
ast skal að þreyta barnsheilann með
of inörgum nýjum álirifum. Sé ung-
barnið, að því er skynjunina snertir,
látið sjálfrátt, þroskast það venjulega
á heilbrigðan hátt.
Meðan þessar framfarir verða, vex
barnið og dafnar, og þar eð nauð-
synlegt er að haft sé eftirlit bæði með
vexli og tímgun barnsins, til þess að
geta dæint um alt ástand þess, skal
hér sluttlega skýrt frá hvað er hið
almenna.
Nýfætl er fullburða barn að meðal-
tali 50 sentimetrar á lengd, drengir
venjulega dálítið lengri en stúlkur.
Fjögurra mánaða er barnið 60 senli-
metrar á lengd og ársgamall 70 senti-
metrar. Fyrstu fjóra mánuðina er
vöxturinn jafnmikill og næstu átta
mánuðina á eftir.
Nauðsynlegt er að hafa eflirlit með
þyngd barnsins, og fyrsta árið ælti
helzt alt af að vigta það vikulega.
Bezt að gera það ávalt um sama leyti
dagsins — og áður en barninu er
geíið að borða. Gæta skal nákvæmni.
Onákvæm vog er verri en engin.
Við fæðinguna vega börn að með-
allali 3300 gröm (660 kv.), sveinbörn
eru ofurlítið þyngri en stúlkubörn,
og fyrsla barnið er venjulega léttara
nýfætt, en börn sem síðar fæðast af
sömu foreldrum. (Frh.)