Norðurljósið - 08.10.1888, Blaðsíða 3

grýttu pig með lastyrða hríð;'
særður, pvi að sjálfstæður varstu,
særður, pví að elskan var hrein,
hulila sorg í hjartanu barstu
hugljúft meðan fjör af pér skein.
Sorgarinnar sjálfstæðum blóma
söngur pitín gaf dýrðlegast mál,
laus við vona leikandi hljóma,
lífsins von ei brá pó um tál;
hlátur, eða harðlyndið tóma
hjarta pínu gaf ekki stál;
fegurð heims í hverfandi ljóma
heittelskandi kvaddi pín sál.
Hvar er skáld, sem hrífur oss betur
hjartað pegar söknuður sker?
hver er sá, sem grátið ei getur
göfugt yfir Rakel með pér?
Alvarlegur, polgóður, pýður
pínum Drottni sýndir pú hér
hvernig andinri ástríki líður
eyðing tóma pegar hann sér.
Kjöt pundið
12—18 aur.
Mör —.....................................20 —
Gærur hver........................... 1,00—2,25 kr.
Haustull pundið . . . . . 42 aur-
Markaðsverð á sauðum var 12—16 kr. — Rjúpur hafaver-
ið seldar hér í haust fyrir 12—25 aura. — Kaupmenn á Ak-
ureyri hafa miklar matvörubirgðir nú.
Consul Jacob Havsteen hefir nú byrjað verzlun fyrir
eigin reikning í hinu nýbyggða húsi sínu á Oddeyri.
Mannalát. Nýlega er dáinn Gunnlögur Snædal bóndi á
Kiriksstöðum á Jökuldal. Mesta lipurmenni og bezti drengur.
Einnig eru dánir aðstoðarprestur Lárus Jóhannesson á
Sauðanesi og stórbóndi Jörundur Jónsson i Hrísey.
„Lýður“ heitir nýtt blað, sem bvrjað er að koma út á
Oddeyri, undir ritstjórn séra Matth. Jochumssonar. Eptir
pví sem ritstj. farast orð, á petta blað að verða betra en
öunur blöð vor; enda pykir honum að pau hafa verið ærið ó-
fu'.lkomin og öfug síðari árin. Versti gallinn á anda og stefnu
blaðanna segir hann sé einstrengingslert pjóðdramb og par
af leiðandi hlutdrægni við stjórnina, sem vilji oss vel. Al-
menningsálitið segir hann að hafi verið mjög misjafnlega leitt.
En nú mun „Lýður“ eiga að birta nýjan anda í pólitík vorri
og leiða alraennings álitið af glapstigum á réttan rekspöl.
Söngur pinn af sál vorri gefur
sérstakt málverk, fagurt og nýtt:
sina Rakel sannlega hefur
sérhvert hjarta viðkvæmt og blítt,
hún er vonin, traustið og trúin,
tignin manns og elskunnar hnoss,
hennar dýrð pá frá oss er fiúin
fölnað sýnist heimslífið oss.
Svoddan Rakel sárt er að gráta,
sundurslitnar hjartað af pví,
hjálpar pó ei hugfallast láta,
hún að nokkru lifir oss í:
hennar áhrif, minning og myndir
munu lifa hjá oss í ró,
verða sannar svölunarlindir,
sorgarbeiskju kryddaðar pó.
Ei er hjartað ánægt með petta,
alla missta dýrð vill pað fá;
kærleikstrú ef reynist hin rétta
Rakel horfna fær pað að sjá. —
Og pú Grísli! göfugur skoðar
Guð og engla tilveru pá,
sem að okkur ósjálfrátt boðar
andalífið fornmönnum hjá.
G. Hjaltason.
Fréttir.
Akureyri 8. okt.. 1888.
Haustveðráttaii hefir verið hin ákjósanlegasta allstaðar
hér nyrðra.
Verzlun. Seint í sept. kom eimskip (Sumatra) frá New-
castel með fjarska mikið af vörum til Kaupfélags |>ingeyinga
og Eyfirðinga. Búast kaupíélagar ekki við að fá skip í vet-
ur eins og að undanförnu, enda hafa peir nú mikln meiri
vörubirgðir en undanfarandi haust. Skipið fór aptur héðan
27. sept. með rúma 6000 sauði.
Um sama leyti kom sauðaskip (Galvanic) Slimmons og
fór héðan sama dag með rúma 1000 sauði og nokkra hesta.
Svo má heita að verzlun sé allgóð hér í haust. Verð
á úlendum vörum er fremur lágt. en sláturfé í hærra verði
en í fyrra. Verðlag er pannig:
Kafli úr brétt frá kunningja til kunningja.
----- — Eins og pú manst var dæmalaus flýtir á mér
pegar eg kvaddi pig síðast við nýju hafnarbryggjuna á Odd-
eyri. Eg gat pví ekki sagt pér pá, hvernig mér leizt á bæ-
inn, enda var eg orðinn talsvert sleginn af bjórnum hans
Ólafs — pað er mesti gæðadrengur hann Ólafur — ogbrenni-
víninu hans, sem er eitt hið sterkasta „eldvatn41, er eg hefi
fundið meða! sannkristiuná Good-Templara. En svo minnir
inig að pú segðir að allir Akureyringar og Oddeyringar væru
kallaðir, nema Siggi gamli Guðjónsson og pú, pið eruð engir
kreddumenn, penkið frítt og lifið frítt; pið eruð góðir dreng-
ir og frjálslyndir, pið njótið augnablikssælunnar sem bezt
pið getið, og bérið enga áhyggju fyrir morgundeginum, pið
skoðið alla veröldina eins og „áttapotta-bhkkara-1 fullan af
brennivítii, sem maður hefir fulla heimild til að taka tappan
úr og skemmta sér við meðan sopinn endist. En petta kemur
nú raunar hréfsefninu ekkert við. Eg ætlaði einmitt að
að segja pér hvernig mér leizt á bæinn. —Leizt á bæinn —
Hvernigætli mér hafi litizt á hann öðruvísi en ... Ja,
náttúrlega ágætlega pegar maður talar um fólkið. jpað var
flest heldur prifalega til fara, margir karlmennirnir sýnd-
ust mér fremur rösklegir og glaðlegir í viðmóti, pó sá eg nokk-
ur pótta full andlit á stangli, hnakkafettur og hrokabrettur
— Nú, stúlkurnar sýndust mér heldur laglegar og viðmóts-
píðar, og flestar gengu pær alveg óskakkar af tilgerð og tepri.
Fólkið heyrðist mér málliðugt i bezta lagi; og eg héld par
hljóti margir að vera hálærðir, peir slettu soddan aóma-
dags kynstri af útlendum orðum, rétt eins og fínustu
stúdentar. J>að er líklega sona petta sokállaða kaup-
staðarmál. Eg fyrir mitt leyti kunni milrið vel við pað. —
Jeminngóður! pað er ekki í einu heldur ölla dæilegt að hitta
sona pólerað fólk, eptir að maður hefir lifað 10 ár út á land-
inu utan að sjá annað en rétta og slétta bændur og húsfreyj-
ur, vinnumenn og vinnukonur. |>að er pó munur að hitta
í sona bæ tóma herra, frúr og dömnr, pénustupilta og píur.
J>að er lika meira mórsamt að lifa í finasta kainelsi í timb-
urhúsi öllu vöskuðu ogbónuðu hátt og látt og vel mubleruðu
heldur en að húka í rúmi sínu í sveitabaðstofu. Ekki að
tala um að maður sjái útá landinu almennilegt kokkhús og
spísskamelsi heldur bara búr og eldhús. |>að getur enginn
dannaður maður útstaðið til lengdar að heyra pessi sveitar
úðtrykk, — pau eru so vemmileg og ekel — án pess að verða
nervus, og maður getur enda verið útsettur fyrir að fá feberan-