Norðurljósið - 18.01.1892, Blaðsíða 4

4
NOKÐURLJÓSIÐ.
Nýtt leikritaskáld
«nefni 1 eg-a » Halldór Briern.
Hei’ra kennari Halldór Briera á Möðruvöllura Itefir
nýlega samið 3 sjónleiki. Einn þeirra, sem er nýprentað-
ur, lieitir „Herra Sólskjöld“. annar heitir „Villan
og hrekkirnir" og hinn þriðji „Bónorðið11. Hinn
siðast nefndi leikur var ieikinn nokkrum sinnura á Möðru-
völlum nú ura nýárslevtið.
Aðaltilgangur höfundarins nteð leiknum „Herra Sól-
skjöld» virðist einkum eiga að vera sá, að gjöra gvs að
andstæðingum miðlunarraö.nnanna í stjórnarskrárraálinu, og
sýna frara á hvað viðleitni hinna svo nefudur frarafara- og
"frelsisraanna sé öí'gafull og óskynsamleg frá sjónarraiði
höfundarins.
«Herra Sólskjöld*, sem er höfuðpersóna leiksins, er i
orði kveðnu mesti frelsis- og framfara postuli. Hann fær
pví raenn til að kjósa sig á ping, og læst pá ætla að gjöra
öll ósköp til framfara. Eins og nærri raá geta, lætur höf-
undurinn allar frelsis- og framfararæður hans vera tómt
glamur, og flest öll fyrirtæki hans, lætur hann honum mis-
heppnast á einhvern hátt. „Herra Sólskjöld“ er sjálfur
•grunnhygginn, og lætur gjörðir sinar ýmist stjórnast af
vanhugsuðum tillögum fylgismanna sinna eða af eigingirni
og hégómaskap. Öll hin glæsilegustu fyrirtæki hans og vonir
kollvarpast pvi í miðju kafi.
f>ótt efni leiksins sé ef til vill ekki sem allra heppilegast
valið, mundi manni, sem hefði nokkurn snefil af »drama-
tiskri“ skáldgáfu hafa orðið eitthvað úr pví. En hér er
ekki pvi að fagna. Efnið gloprast úr höndum höfundar-
ins, og hann heldur eptir á tómu liýðinu kjarnaiausu. All-
ur leikurinn er i mesta lagi „ósceniskui-1 og yfir höfuð ekki
annað en purt samtal, hér um bil laust við alla verulega
fyndni.
Leikurinn endar með pessum orðum : „pið skuluð vita
pað, að hann herra Sólskjöld kann — — að kasta kálfi í
fiórinn*. En nú virðist petta nýja leikritaskáld hafa sýnt í
verkinu, er pað skildi sig við penna leikritslega fruinburð
sinn, að pað kunni að kasta kálfi í fiórinn, pótt kálfurinn
sé bæði fjörlitill og vanskapaður.
Til Yesturfara.
Eins og að undanförnu annast eg um fólksflutninga
til Vesturheims fyrir hönd „Allan-linunnar“, og verður
sent b e i n 1 í n i s skip næsta surnar eptir fólkinu, eins og
að undauförnu, ef nógu inargir hafa pantað far lijá mér
eða agentum mínum svo tímanlega, að eg fái að vita tölu
peirra, er retla að flytja til Vesturtieims með minni liíiu
í síðasta lagi með aprilpóstum í vor komandi;
eptir panu tíma verða engir innskrifaðir, en flutt verður
fólk pótt síðar gefi sig fram, ef rúm í skipinu og aðrir
hentugloikar leyfa. jpað er pví áríðandi fyrir pá, er
vilja og geta búizt við að eiga v í s t far með fólksflutn-
ingaskipi pví, er linan sendir beinlínis eptir vesturförum,
að panta pláss hjá mér eða agentum raínum í tima fyrir
sig og fólk sitt, par p e i r sitja fyrir peim er siðar gefa
sig fram, ef pláss verður ekki uóg á skipinu.
Ekkert áskriptargjald eða fyrirframborgun er tekin
af neinum, einungis verða peir að panta farið í t í m a,
sem vilja, annaðhvort s k r i f 1 e g a eða munnlega hjá
mér eða agentum mínum, og tiltaka fyrir hvað marga
peir pauta pláss.
Eins og vant er verður góður túlkur með skipinu,
og fer með íólkinu alla leið til Winnipeg.
Herra Baldvin L. Baldvinsson (innflutninga agent
stjórnarinnar í Manitoba) sér fólkinu fyrir vinnu pegar
pangað kemur. |>ar hefir verið mikil ekla á vinnufélkí
í sumar sein leið.
Earbréf fást til hvaða staðar sem er (járnbrauta-
stöðva) í Canada eða Bandaríkjunum.
Allir, sem vilja fá upplýsingar uni ferðina og panií
útbúnað, er peim er nauðsynlegur o. fl , ættu ai lesa nr.
2—3 af hinu nýja blaði „Landneminn“, sem sendur er
út með ,.Fjallkonunni“; eru par allar nauðsynlegar bend-
ingar pvi viðvikjandi.
Svo fljótt sem unnt er, eptir að eg hefi fengið skýrslur
um hvað margir hafi pantað far hjá agentum inínum, mun
eg uuglýsa, nrer línan sondir skip eptir vesturförum að
sumri, og á hverjar hafnir pað kemur til að taka pá.
Reykjavík 30. nóv. 1891.
Sigfús Eymundsson,
útflutningastjóri.
Eins og að undanförnu innritar Frb. Steinsson vest-
urtara með Allan-linunni og gefur peim nauðsynlegar
upplýsingar.
VESTURFARAfi,
sem hafa í hyggju að flytjast til Aineriku úr þingeyjarsýslw
á næsta vori. geta látið innskrifa sig til flutniugs vestur
með Allan-línunni hjá undirrituðain og féngið pær upplýs-
ingar, seui pörf er á. Aríðandi er að skrifa sig hið allra
fyrsta, með pvi er meiri trygging fengin fynr góðu skips-
rúini og að fólksflu'ningaskipið komi hér við.
Húsavik 2. jan. 1892.
Jón A. Jacobsíon.
Duglegur maður vanur jarðabótastörfuiu
getur fengið atvinnu á næstkomandi vori í búnaðarlélagi
Svarfdælinga. Lysthafendur snúi sér til Jóhanns Jónssouar
á Ytra-Hvarti.
Seldar óskilakindur í Ljósavatnshreppi haustið 1891.
1. Hvítur sauður veturgamali, mark: gagnfjaðrað hægra,
sýlt fjöður framan vinstra.
2. Hvít gimbur, mark: vaglskorið og biti aptan luegra,
blaðstýt't framan hægra.
3. Hvítur geldiugur, mark: bragð aptan hægra, miðhlutað
í stúf vinstra.
4. Hvit gimbur, mark: sneiðrifað framau liægra, sneiðnfað
framan og lögg aptan vinstra.
5. Hvítur geldingur, mark: lögg framau hægra.
tí. Hvít gimbur, mark: biti l'raman liægra, sneitt framan
vinstra.
7. Hvítur geldingur, mark: hvatt biti framan hægra, sýlt
í hamar vinstra
J. Sigurgeirsson.
Seldar óskilakindur íÖngulstaðahrepp
— haustið 1891.—
1. Hvítur lambhrútur, mark: bálftaf fr. hægra, sneitt apt. v.
2. Hvítur lambgeldmgur, mark: hamarskonð hægra, stýft
gagnbitað vinstra.
Páll Pálsson
— í haust var mér dreginn hvítur lambbrútur, sem jeg
ekki á, með niínu marki: stýft vinstra. Réltur eigandi vitji
andvirðis til mín, ásamt pvi að borga auglýsmgu pessa.
Halldórsstöðum 3. desember 1891
Jóhann Guðnason.
Fjármark Haraldar Indriðasonar Ytra-Koli i Arnarries-
brepp er: bvatt og gat hægra, stýft og gat vinstra og biti
framan. Biennimaik: Haraldur.
Eigandi og ábyrgðarmaður Frb. Steinsson.
Prentsmiðja B. Jónssonai.