Óðinn - 01.02.1909, Síða 5

Ó Ð I N N
85
ura mikið að þakka, að við síðar feng-
um að sjraa glímuna á Olvmpisku leik-
unum sjálfum.
Til þessa tíma höfðum við haft æf-
ingar á Stadium og notið í alla staði
sama rjettar og þátttakendur í leikun-
um sjálfum. Mánudaginn 13.júlí voru
leikarnir opnaðir af Játvarði konungi
kl. 31/2 síðd., og var þar margt stór-
menni saman komið. 21 þjóð tóku þátt
í þessum leikum og var hæði tilkomu-
mikið og skemtilegt að sjá hverja eftir aðra koma
fram á vellina, og hver flokluir hafði sinn þjóð-
arfána í hroddi fylkingar, utan Finnar; þeirra
merkisberi hjelt á spjaldi, er á var letrað stórum
stöfum: )>Finnland((. Peir voru liarðlegir og karl-
mannlegir og auðsjeð, að þeir rnyndu- ekki láta
hlut sinn að óreyndu. Jeg mun aldrei gleyma
þessum degi; þar sýndu
rneðal annara Svíar,
Danir og Norðmenn
leikfimi af mikilli list.
Næstu daga æfðum við
(í Polytecniska Clubbn-
um) í Lundúnum á-
samt Dönum og fleiri
þjóðum.
Mánudaginn 20. júlí
átti miðþungaílokkur-
inn í grísk-rómversku
glímunni að reyna með
sjer; í honum var landi okkar Jóhannes Jósefsson,
svo nærri má gela að okkur muni hafa verið ó-
rótt um morguninn, áður en leikurinn hófst, yfir því
hvernig fara mundi. Þeir voru 24, er þátt tóku í þess-
ari glímu. Jóhannes glímdi fyrst við Ungverja að
nafni M. Orosz; glímdu þeir báðir vasklega, en
viðskiftum þeirra lauk á þann veg, að Ungverjinn
fjell eftir 12^/2 mín.; næst glimdi
Jóh. við Svía, er Frank
man jeg varla til að hafa
harðfengleg og snögg
uðu með því, að Jóh. lagði Svíann
eftir 21/2 mín., og ljettist þá brúnin
á okknr, því eftir þetta hlaut Jóh.
að lenda í lokaglímunni, en í henni
lóku þátt þeir fjórir, er bestir voru
taldir. Nú var íslendingurinn (svo
var Jóh. jafnan kallaður) búinn að
fá orð á sig fyrir karlmannlega
frammistöðu, og töldu sum hlöð hann
vissan með fyrstu verðlaun. Loka-
glíman fór frarn 24. júlí. I lienni tóku
þátt: Jóh. Jósefsson, F. M. Mortensen
og M. Andersen Svíar, og A. Andersen
frá Danmörku. Fjust glímdu þeir. A.
Andersen og Mortensen og lauk því svo,
að A. Andersen fjell. Næstglímdu þeir
Jóh. og M. Andersen og var það hörð
og löng viðureign. Mikill hiti var þenn-
an dag, og tókum við eftir því, að
Jóh. mæddist og dró af honum þegar sótti fram
í glímuna; 20 mín. áttu þeir að þreyta, en rjett áður
en tíminn var útrunninn, nær Svíinn taki undir
handlegginn á Jóh. og sveigir hann aftur á bak,
svo nærri lá að herðarnar vissu niður, og sjálfur
gekk hann eftir mætti á liandlegginn, en Jóh. þótti
ilt að liggja, og stritaði á móti og vatt sjer úr
bragðinu, en það
hef jeg sjeð karl-
mannlegast, að geta
varið sig falli und-
ir jiessum kring-
umstæðum. Lauk
svo glímunni, að
hvorugur fjell, en
þó var Svíanum
dæmdur sigurinn.
Nú áttu þeir Jóli
og A. Audersen að
gliilia um þriðju
verðlaun, en Jóli.
skoraðist undan, enda var honum ekki meinlaus
handleggurinn eftir viðureignina við Andersen.
Verðlaun fjðllu því á þá leið, að 1. verðlaun hlaut
Mortensen, 2. M. Andersen, báðir frá Svíþjóð, en
þriðju A. Andersen.
Daginn ei’tir, eða 25. júlí, sem var síðasti dag'-
urinn sem Olympisku leikarnir stóðu,
sýndum við íslenska glímu; þann
dag var drotning viðstödd og út-
hýtti verðlaunum. Við glímdum þá
U/2 kl.stund. Sama dag sýndu og
ýmsir listir sínar að viðstöddum
miklum mannfjölda.
A meðan við dvöldum í Lund-
únum, kyntumst við manni, er
nefndist Apollo, sem þó var kenn-
ingarn.afn, er liann hafði hlotið fyr-
ir vaskleik sinn og fríðleik; því í-