Reykjavík - 24.08.1901, Blaðsíða 2

2
TSB minnis.
Lnn<lplV>k»vitfnið or np:<) viiknn VI. 19 -v
op oiniii ftundu leiiRiir (<•' k). 1) h yAntiri.. iWií'
vjktul. ok L»u>r«i •'•.. 'iu.
íiamlppkjalaPnl'nit'oj>:ð/i P: •... I iintijtl. op Ld. k'. 12- i.
Nftttrtrugripíisafnifl <i ' )>;A í» ytir.nad. kl. 3—5. :*íð<i
r'trukTÍjuinafnið or ft Hivd. r,p Ld. kl. 11...1.
L.-ii<lsl-»nkinn er npinu hA*orn i'irknn dng kl. 11 — 2
lÍMiKastji'irnin vi<1 Irá 12—1.
SöfnitniitpjfHfuTÍnn ojtinn 1. Má<l. ImMu, ki. fi -*)riíri
Lan<lphöfðinvji>pkrifstofnn oi*in livern virkan dag fiá
9- -10 •/,, UVV 1 ’>tr 4—7.
Amtnnwinfiek) iftHofin er omju ft hvfrjuin virkum dev’
kl. 10 -2 og 4 - /.
Baei»tf6Ret:iKk:ifs1ofi>n er of*iu runtli. d«g.-i y—Soft-t.
P6stei(>f»n ojitn hvcrn rftinhrlRMti d«4j kl. 9—2 <»<r 4—7
AÖRaiiRttr :«ð Box-köfisitnunt fvft »—n daR-1. i)irj *>
}'A’tkiiBRjirnir tirtndir <la«t. kl. 7fi, ftrd. op 4 slðd.
Afj;11 -lila hinr. «»mrin*ið\ gnftrakipafólngs optn rtimh
dnrr. hft 8—12 ftrtl. og 1—8 r.lðd.
Bn jff »j' 11 arfumhr 1. og 3. Piintud. livers mftn.
Kátrvl tMif•'fn«ínrfuntlir 2. og 4. Fimtnd. i mftunði.
Hórnðv In-V t trltiti rr að hrittn heinia 3—3 dxtgl.
At»j.-r1n l.nirmn ri h* ima kl. 13—2, ókeypis atigalinkn-
ímk •'* ri.itnlnnuiii 1 3- Þrd. hvers nrfm., kl. 11—1.
Tanrdft'k nirinn er I rima kl. 11 —f. Okeypis tann-
In * niitg hfiinn hjá Vr» kn. I. <*g l. y fu’. hvers mftn. il—1.
ApMekið opirt dagleKtt frft 8 ftr.t. tií í» .íðd.
OkvytdR læknitiR & ftj ft«inr*um Prd oj: ptSd., kl. U—1.
það auðvitað ekki eins snyrtilegur
búningur eins og svarti kjólbúningur
þjónanna í Norðurálfu og ekki heldur
eins skemtilegur eins og hvítu jakk-
arnir og svunturnar, sem blámenn-
irnar bera, þar sem þeir eru þjónar.
En alt um það komst Olney að raun
um, þegar hann kyntist þeim, að þeir
voru hvorki ókurteisir né óvingjarn-
legir, þótt þeir væru nokkuð óliprir
og töluvert einfaldir. Prh.
úilöndunp
EPTIR JÓN ÓliAPSSON.
né ánægjuleg, sem æskilegt hefði verið
og því var iíka minna, um fegurðina
á meðal þeirra en ella hefði getað átt
sér stað. Málfæri þeirra var óþýtt
og hversdagslegt; göngulagið fjarska-
lega festulaust, stundum klaufaiegt,
stundum yndisfagurt. í fasi voru
þær meir en frjálslegar, oft hortugar,
stundum ósvífnar, rétt eins og að þær
reyndu til að bera það utan á sór,
að hér í þossu landi þættust þær
hverjum manni jafn-snjallar og legðu
engin bönd á sig.
í Norðurálfunni hafðí hann nú dval-
ið svo lengi, að hann var orðinn van-
ur við hina sífeldu kurt-eisi alþýðu-
fólksins. En hér kom þjónustufólkið
á hverjum veitingastað fram við hann
eins og það væri jafningjar hans og
kunningjar; og þetta er nú ef til vill
rétti þjóðveldisbragurinn á fólkinu;
svona hefir líklega fólkið verið í Flor-
enz áður en Medici-ættin kom til sög-
unnar; svona hefir Yenedig líklega
verið þegar hún tróð E’lórenz undir
fótum sér; eða Frakkland eftir skelf-
ingar-óöldina verstu í stjórnarbylting-
unni miklu. Enginn reyndist raunar
óþjáll eða hranalegur, þegar á reyndi,
þótt allir litu svo út, að maður ætl-
aði þeim það að óreyndu — ekki einu
sinni þjónarnir á Hótelinu, sem hann
bjó á; það voru þó tómir kjörþegnar,
komnir vestur um haf frá suðurlönd-
um Európu og svo nauðalíkir ræn-
ingjum, að í fyrsta sinn, sem Olney
kom inn i matsalinn, datt honum
ekki annað í hug, en að þeir mundu
taka sig og læsa sig inni og ekki
sleppa sér út aftur fyrri en þeir höfðu
milkt úr honum eða ættingjum hans
ærið iausnargjald. Peir höfðu annað-
hvort ákaflega stórt, hrafnsvart efri-
varar-skegg eða feikisítt kjammaskegg
eða þá þeir höfðu skegg eftir amer-
iskri tízku: efri vör og vanga rakað
ofan að munnvikum og skáhalt niður
frá þeim, en kolsvartan, niðurmjóan
Yankee topp á hökunni. Þtir voru í
léreftsstutt-treyjum ail-viðum og var'
Með póstskipinu, sem kom í morg-
un, er heldur fátt að frétta, sem mark
er að.
— Á þingi Brcta hefir stjórnin
borið fram frumvarp um að breyta
titli Breta-konungs, svo að þess sé í
titlinum getið, að hann sé konungur
lýðlendanna í útlöndum. Frumvarpið
hefir fengið góðan byr.
— lndland. Bar hefir nú rignt
nokkuð, svo að uppskeruhorfur hafa
stórum batnað. Enn þá er samt hall-
æri svo mikið þar, að yfir hálfa milíón
manna verður að ala á samskotafé; en
hitt er ótalið, sem dáið hefir undan-
farin ár og deyr enn þar af hungri
og harðrétti.
— Mailitóba. Bar eru uppskeru-
horfur í ár inar beztu. Roplin for-
sæt.isráðherra, sem er stórbóndi sjálf-
ur og manna glöggvastur á uppskeru,
telur víst, að uppskeran í haust muni
nema yfir 50 milíónum Kvaltóla
(„bushels").
— Dáln er 5. þ. m. Victoría, ekkja
Friðriks III. Þjóðverjakeisara, en móð-
ir Vilhjálms Þjóðverjakeisara, dóttir
Victoríu Breta-drottningar og systir
Játvarðar Breta-Konungs.
— Dálnn er Francesco Grispi (f.
1819), merkur stjórnmálamaður á
Ítalíu og oft ráðgjafi, tvívegis ráða-
neytisforseti.
— Sömul. dáinn Henri prinz
af Orleans.
— Enn fremur er látinn að teija
Nordenskjöld fríherra, er sigldi Norður-
veg fyrir norðan Asíu.
— Sinland. Ekki varð af þvi, að
friðarsamningurinn yrði undirskrifað
ur 6. þ. m. Bretar vildu ekki sam
þykkja sum atriði. En síðan hafa
hin veldin látið undan, og Bretar
slakað nokkuð til, svo að símafregn
frá 14. þ. m. frá Peking telur víst,
að örskamt muni nú þess að bíða,
að friðarsamningarnir verði undir-
skrifaðii
— Af Búastríöinu er eiginlega
fekkert nýtt að segja: sömu skær-
urnar, sem áður, en engin stór-tið-
indi. — Þó má merkilega telja aug-
lýsing þá, er Kitchener lávarður hefir
gefið út (með samþykki Bretastjórn-
ar auðvitað). Hún er á þá leið, að
hann kunngerir öllum foringjum vopn-
aðra flokka, er veiti herliði Breta
mótspyrnu eftir 15. Sept. (n. m.), að
þeir skuii útlægir gerðir af ættjörð
sinni, er ófriðnum sé lokið, og eiga
þangað aldrei afturkvæmt. Enn frem-
ur er það kunngert, að framfærslu-
eyrir fyrir alt skuldalið þeirra Búa,
er eigi hafi gefist upp 15. n. m., skuli
verða tekinn af eignum þeirra.
JíondafíornQnnQ q milli.
Búnaftarþing íslands var sett
síðastl. Fimtudag. Par eiga þessir
fuiltrúar sæti:
Páll Briem amtmaður.
Pétur JónBson alþingismaður.
St. Stefánsson alþingismaður.
Einar l'órðarson prestur.
Guðl. Gruðmundsson sýslumaður.
Sigurður Olafsson Býslumaður.
Sig. Sigurðsson alþingismaður.
Þórhallur Bjarnarson, prestaskólak.
Eiríkur Briem prestaskólak.
Halldór Kr. Friðriksson fvrv. yfirkenn.
Júlíus Havsteen amtmaður.
Kristinn Daníelsson Söndum var kosinn
en mætti ekki.
Nánar síðar.
Prcstskosniiigar. Að Rafnseyri
er kosinn prestur prestaskólakand.
Böðvar Bjarnason; að Hofi á Skaga-
strönd prestaskólakand. Magnús Run.
Jónsson; að Völlum í Svarfaðardal
prestaskólakand. Stefán Kristinsson
(52 atkv. af 72 greiddum ; séra Sveinn
í Goðdölum 20); og að Laufási Björn
Björnsson aðstoðarprestur þar (53 af
55 greiddum; séra Árni á Skútust. 2).
Ö[r fiöfuðsfaðnum.
„Cercs“ kom að vestan umhverfis
land á íh iðjudaginn. Með skipinu kom:
Páll Briem amtmaður ög sóra Einar
Pórðarson frá Hoftegi (báðir á búnað-
arþingið), Jón Norðmann vei zlunarstj.
Akureyri, Ásg. Ásgeirsson stórkaupm.
ísafirði með frú sinni, faktor Árni Riis
Khöfn, D. Östlund trúboði, stúd. Björn
liíndal, Ingólfur Jónsson bókhaldari
Stykkish., húsfreyja Jakobína Torfa-
dóttir, ungfrú Fríða Torfadóttir, hús-
freyja Margrét Pálsdóttir, Ólafiu Jens-
son verzlunarm. Sauðárkrók o. m.fl.
„Skálliolt" kom á Fimtudaginn,
með fjölda farþega, þar á meðal Páll
Nikulásson verzlunann. Flatey, Oddur
Jónsson læknir, Guðm. Jónasson verzl-
uuarstj. Skarðsstöð, Leifur Þorleifsson
verzlunarstj. Ólafsvík o. fl.