Reykjavík - 19.11.1903, Blaðsíða 1

Útgefandi: hlutafélagib „Retkjavík1*
Ábyrgðarmaður: Jón Ólafsson.
Gjaldkeri og afgreiðslumaður:
Ben. S. Þórarinsson.
IRepkíavtk.
Árg. (60 tbl. minst) kostar með burðar-
ejii 1 kr. (erlendis 1 kr. 50 au. — 2
sh. — 60 cts). Afgreiðsla:
Laugavegi 7.
FRÉTTABLÁÐ — VERZLUSARBLAÐ — SKEMTIBLAÐ — AUGLÝSINGABLAÐ.
IV. árgangur,
Fimtudaginn 19. Nóvember 1903.
54. tölublað.
BflF* ALT FÆST 1 THOMSENS MAGASiNI.
0|na og elðavélar selur KRISTJÁN ÞORGRlMSSON.
I PO-QtpÍnar ísh nfnar °s LLDA\ ELAK frá Bornholm ávalt til sölu hjá Jul>
LP^ðlClliai og umai Schau. Sömuleiðis eldfastur ioir, og Cemeut í smásölu.
Godthaab
Y erzlunin
g
r—i
P
Th
CD
|&sssseb:
Verzlunin GODTHAAB
er ávalt birg af flestum nauðsynjavörum,
flest öllu til húsbygginga, báta- og Jilskipaút-
gerðar, sem selst með venjulega lágu verði.
Yandaðar vörur. Lágt verð.
Ijvergi betra að verzla en i
Q
o
c-e
CÚ
P
P
cr
-P
cd
cd
o
CD
i-i
N
>—‘
C
P
uiunjzie/^
quuqqpor)
Hvar á að kaupa
öl og vín?
En í Thomsens
magasín;
. A LAUFIÁSVEGl 4
fást, cingöngu danskir rammalistar af beztu
sort, jSpegilgler, Rúðugler, Veggjamyndir
Líkkistumyndir.
Ehn /remur smíðaðar Móbler, Speglar
og Líkkistur úr vönduðu efni, o. fl., o. fl
/
íyv. ^rnason
Snæbjörn Þorvaldsson
Aðalstr. 6, tekur að sér
Skriístofustorf;
einnig að kenna á örstuttum tíitía
að lesa og tala dðnsku og cnsku,
alt fyrir sanngjarna borgun.
Deir sem á þessum vetri ætla að
smíða hurðir og glugga úr
þurru og haganlegu efni ættu að
kaupa það hjá
jóni Þórðarsyni
kaupm., sem þar að auki selur það
mjög ódýrt.
N ý p r c n t að:
pkasafn aiþýðn 1903:
lelcka Ervast: Framtíðar trúarbrögð.
J. M. Bjarnason: Eirikur Hansson III.
Fæst hjá ]—55.
Arinbj. Sveinbjamarsyni.
Ritstj. ,Fjallkonunnar‘
Og
Landakotsspítalinn.
Það er nokkur tími síðan að rit-
sijóri „Fjallkonunnar" byrjaði á því
í blaði sínu að amast við líknarstofn-
uninni í Landakoti. Þar eð' hann
virtist þá vera ókunnugur því sem
hann skrifaði um og hóltfram, gerði
ég nokkrar athugasemdir við fyrsta
greinarstúf hans, til upplýsingar þessu
spítalamáli. Síðan hefi ég við og
við svarað ónotum hans, en alt af
virðist ofstæki hans fara vaxandi.
Hann veit nú orðið mikið vel, að
það er aðgengilegra fyrir fátæklinga
að liggjá á spítalanum í Landakoti,
hvað kostnað yfir höfuð og húsnæði
viðvíkur, heldur en það var á sj úkra-
húsi Reykjavíkur, og eins aðgengi-
legt eins og gerist á öðrum spítöl-
um á landinu, bæði hvað kostnað
fyrir ina fátæku og hjúkrun snertir,
og þó heldur hann áfram að endur-
taka það, að meginþorri manna geti
ekki notið spítalavistar á St. Jósefs
spítala sakir fátæktar. (Náttúrlega
sakir þess að spítalinn í Landakoti
só kaþólskur!!! eins og þá Jíklega
svo margar fasteignir hér á landi, er
ekki hefir verið getið um að skift
hafi um trú!!!)
„Ritstjórinn" veit, að spítalinn er
innlendur, þó hann ekki vilji kann-
ast við þ>5d. Hann gætir ekki að því
að hér eru fleiri félög — og hann
mun sjálfur vera meðlimur í einu
þeirra — sem likt stendur á með og
systurnar í Landakoti, að þau (félög-
in) hafa samband að einhverju leyti
við félagssystkin sín í útlöndum. —
Og dettur ritstjóranum þó víst ekki
í hug ab kalla húseignir Goodtempl-
ara hér útlendar.
Það er ekki tilgangur minn í þetta
sinn að fara að eltast við útúrsnún-
inga „ritstjórans" eða fárast yfir þótt
sálusoigaranum hætti til að halla
réttu máli í grein sinni 3. þ. m. í
„Fjallkonunni" viðkomandi spítala-
málinu. Og heldur ekki ætla ég að
svara, fyr en þá eftir lenyri tíma,
þó hann ryðji úr sinni ofstækisskjóðu
einhverju sælgæti(!) viðkomandi
greindu máli í næstu númerum
blaðsins. Ég vil einungis að 'þessu
sinni, með fám orðum sýna fram á
að maðurinn er fullur af ofstæki, en
fremur snauður af ættjarðarást og
kærleika til fátæklinganna, þó hann
geti hræsnað fyrir einfeldningunum.
Ritstjórinn mun naumast fá
marga til að trúa því, að það sé af
ættjarðarást sem hann er að reyna
til að spilla fyrir hjúkrunarstarfi.
líknarsystranna, sem hafa tekið sér
bólfestu hér og óska að framkvæma
hér lífsstarf sitt, sem er að vinna
sem mest fyrir veika og fátæka. Því
þótt hann tönnlist stöðugt á, að þær
eða spitali þeiira sigli undir fölsku
fiaggi(!), sé gróðafyrirtæki(!), trúboðs-
stofnun(!) o. s. frv., þá er það ekki
mjög sannfærandi.
í Danmörku, þar sem systumar
hafa nú unnið hartnær i 50 ár,
hugsa menn öðruvísi en þessi rit-
stjóri og sálusorgari.
Bærinn Randers gaf systrunum
stóra og dýra !óð undir spítala. Og
í bænum Esbjerg, þar sem St. Josefs
systurnar eru nú að byggja spítaia,
var í hyrningarsteininn nýlega lagt
skjal, sem byrjar á þessa leið:
„Þar eð spítalamálið (Hospitals-
væsenet) sókum ins mikla vaxtar
Esbjergs-bæjar hefir ekki getað fylgt
tímanum, og þar eð bæjarstjórnin,
sem stendur, ekki þorir að taka upp
á sig útgjöldin við að byggja spítala,
snéri bæjarfulltrúinn, læknir Th.
Brinck, sér í Nóv. 1902 til aðalfor-
stöðukonu St. Jósefs systranna í
Danmörku með beiðni um, að St.
Jósefs-reglan vildi byggja spítala hér,
sem gæti tekið á móti sjúklingum
úr bænum og grendinni.
Nefnd manna safnaði saman 10
þús. krónum, sem vóru gefnar St.
Jósefs systrunum."
Þannig breyta danskir föðurlands-
vinir, sem ekki eru ofstækisfnllir. —
Og alveg Oiis breyta sannir föður-
landsvinir liér, eða hver vill efast
um þeirra manna ættjarðarást, er
létu setja þessa yfirskrift á bókhlöðu
latínuskólans:
„Hoc ædificium Bibliothecae con-
servandae Cbarles Kelsall Anglus
Scholae Islaudicae donavit. Laus
benefacti saxo perennior."
(o: Þessa bókhlöðu hefir Englend-
ingurinn Chailes Kelsall gefið skóÞ
anum á íslandi. Velgjörðarinnar lof
lifir lengur en steinninn).
En hvernig er svo kærleika þessa
ritstjóra og sálusorgara til fátækling-
anna farið ?
Reikninga-eyðublöð, eru 6dJírust 1 Preat
aniiáju Roykjavíkur
ÚRSmíaA-VlllSMUSTOFA.
Yönduð ÚR og KLUKKUR
Bankastbæti 12.
Helgi Kannesson.