Reykjavík - 14.01.1904, Blaðsíða 1

Út.gefandi: hlutátéi.agib ,,Reykjavík“
Ábyrgðannaður: Jón Ólaesson.
Gjaldkeri og afgreiðslumaður:
Bek. S. Þórakinsson.
Arg. (60 tbl. minst) kostar með burðar- *
ejri 1 kr. (erlendis 1 kr. 50 au. — 2
sb. — 50 ets). Afgreiðsla:
Laugavegi 7.
FEÉTTABLA Ð — VBEZL TJN AEBLAB — SKEMTIBLAB — AUGLÍSINGABLAÐ.
o
ö
o
tzj
v»
P5
P
P
S*
P
V,
árgangur.
I
Fimtudaginn 14. Janúar 1904.
8BT ALT FÆST í THOMSENS MAGASÍNI.
Óknyttirnir og glæpirnir
í latínuskólanum.
„Fjallkonan", „ísafold", „Þjóðólf-
ur“ og „Þjóðviljinn" hafa öll gert
þetta mál að umtalsefni; „Reykjavík-
in“ er eina blaðið hér í höfuðstaðn-
um og grendinni, sem ekki hefir
minst á það til þessa.
& Ofna og elðavéiar selur KRISTJÁN ^ORGRÍMSSON.
-»« ..... ............................III ■ III lllBIHIlll !!■ ■■ ■lllll iun T-T TTTII ■ •»■!■■■ I
<£ I PíTí'tpÍnnr ísl- n-Fr»or °g ELDAVELAK frá JBornholm ávalt til sölu hjá iul
gjs t-u0oS.UHiai UJilal Scfoana, Söinuleiðis eldfastur leir, og Cement í smásölu.
w
öO
S3
B
O*
p
03
P
*-b
P
Ö
* r—1
«
r—<
N
Þ-i
CD
60
^ cd
É cd
X!
Tj
a4 o
CfQ
p
p
p
o*
o:
Godthaab Y erzlunin
Verzlunin godthaab!
er ávalt birg af flestum nauðsynjavörum,
flest öllu til liúshygginga, háta- og þilskipaút-
gerðar, sem selst með venjulega lágu verði.
Yandaðar vörur. Lágt verð.
fvergi beira að verzla en í
uranpjeyy qeaqq.po£)
Q
o
c-e
ET
P3
P
CF
<!
CD
N
c
p
b—' •
ö
Þetta hefir ekki komið af því, að
„Rvík“ hafi verið ókunnugra en öðr-
um blöðum um, hvað fram hefir
farið í skólanum það sem af er þess-
um vetri. Hitt hefir verið orsökin,
að vér höfum vonast til, að óknytt-
unum mundi linna, og að það er
venjulega fremur til ills en góðs, að
gera að almennu blaðamáli smá-ólag,
sem fyrir getur komið í öllum skól-
um. Skólalífið á helzt, þegar alt fer
skaplega, að hafa á sér eins konar
heimilis-friðhelgi, sem vér álítum að
blöðin eigi ekki að raska fyrri en í
ýtrustu lög.
En það sem fram hefir komið í
skólanum í vetur fram að þessu,
ber það með sér, að meðal læri-
sveina latinuskólans nú hljóta að
vera nokkrir, fleiri eða færri, sem
eru spiltari, samvizkulausari og meiri
ódrengir, en dæmi munu til vera
áður — þó auðvitað megi vonandi,
hvað marga, ef til vili flesta, snertir,
af þeim sem með eru í óknyttunum
og glæpunum, ætla, að miklu ráði
hér gersamlegt hugsunarleysi og
skilningsleysi á afleiðingunum og al-
gerður skortur á að skilja köllun og
stöðu sjálfra sín sem nemenda og
tilgang skólans.
5
ES
ö
£
0
ö
P-
|Segldákur. Manilla, tjörguð og ótjörguð.
Skipmannsgarn. Línur.
P5
*-s
SO
&
CSj
SALT. Ég á von á stórum farmi (um 1000 Tons] af
Trapani salti
um miðjan næsta mánuð beint frá Trapani. Hvcrgi betri saltkaup.
yisgeir Sigurðsson
Það fyrsta, sem í frásögur er fær-
andi af þessum atburðum, er það, að
á öndverðum vetri var stoliö ein-
kunnabók 4. bekkjar. Það skal ó-
sagt látið, hvort þetta hafi staðið í
sambandi við það, að nokkru áður
höfðu allir nemendur skriflega beðið
yfirstjórn skólans („stiftis“-yíirvöld)
uin, að hætt yrði að gefa einkunnir
daglega. Bréfið var, sem við var að
búast, nokkuð einfaldlegt eða barna-
legt í sumum atriðum, og var það
ekkert tiltökumál: en niðurlagið var
sérstaklega skoplegt, því að þar kref-
jast drengirnir þess af yfirvöldunum
að ef þau verði ekki við beiðni sinni,
þá geri þau sér (drengjunum) grein
fyrir, á hverju þau hyggi neitunina.
En hafi einkunnabókar-þjófnaðurinn
staðið í sainbandi við þessa beiðni,
þá er óhætt að segja, að heimsku-
legra tiltæki gátu fremjendur þess
ekki fundið upp á.
2. tölublað
Piltunum, sem sjáifir viija fyrir
skrifa lög og reglur um kenslutil.
högun skólans, hefir auðvitað verið
ókunnugt um það, að „stiftis“-yfir-
völdin gátu ekki að lögum orðið við
beiðni þeirra. Það hefði orðið að
koma til kasta ráðherrans. En vér
segjum það ekki út í bláinn, að vór
þykjumst hafa fulla ástæðu til að
ætla, að „stiftis“-yfirvö]diu hafi ætlað
sér að mæla með því að daglegar
einkunnir hættu, og muni hafahugs-
að sér að reyna að útvega ráðherra-
úrskurð í þá átt. Ef vér förum ekki
vilt í þessu, sem ekki mun vera, þá
hefði breyting þessi komist á svo
fljótt, sem kostur var á.
En svo þegur piltarnir rökstyðja á
eftir beiðni sína með einkunnabókar-
stuldinum, þá er auðvitað með því
loku fyrir skotið, að yfirvöldin geti
látið sér detta í hug að styðja að
því að henni verði framgengt að
sinni. Sá eða þeir, sem bókinni
stálu, hafa því spilt fyrir því áhuga-
máli piltanna og tafið það um óá-
kveðinn tírna.
Skömmu eftir þetta var stolið ann-
ari embættisbók skólans -— bæjar-
leyfis-bökinni.
Þó tók yfir, er piltur einn skar
blöð upp úr einkunnabók 2. bekkjar
i kenslustund, meðan kennarinn sneri
baki við. Það virðist vera á hvers
manns vitorði í þessum bæ, hver
þetta gerði, og hitt með, að verkið
var rætt og afráðið á fundi 2. bekk-
jar pilta, þó að örfáir af þeim væri
því mótfallnir. — Hvað gerir svo
skólastjórinn? Auðvitað heldur próf
yfir piltunu n og brýnir fyrir þeim
að segja til þess er sekur væri. —
Það kom nú, eins og vita mátti fyrir
ekki. Piltar eru yfirleitt þeir dreng-
ir, að þeir gerast ekki sögusmettur.
Og satt að segja ætti enginn skóla-
stjóri að reyna að ala þá upp til
þess'.
En um þetta var ekki leitað tii
lögreglustjóra til rannsóknar, og þar
var þó auðgert í einni yfirheyrslu
að leiða sanuleikann í ljós. En auð-
vitað gat þá og komið fram, að
meðsekir væru einhverjir synir
manna, sem menn hefðu viljað hlífa.
Svo var það ráð tekið, að allir þeir
piltar, sem í timanum vóru, er þetta
URSMIÐA-VINNUSTOFA.
Yönduð ÚR og KLUKKUR.
Bankastræti 12.
Heigi Hannesson.