Reykjavík - 07.04.1906, Blaðsíða 1

Útbreiddasta biað landsins.
UppSag: 30'50.
Askiifendur í bænum yfir 900.
itfréf.: Hi.uTArni.Aom „ Retkjavík „
Telefónar: Nr. 29 (Laufásv. 5)
80 (þmghúsið) — 71 (Prentsnaiðjan).
VII. árgangur.
Laugardaginn
ALT FÆST 1 THOMSENS WAGASÍNI.
Oftia OJg eldflyélaP selur Kristján Þorgrímsson.
n f n ÍI r ncr p I H ci\/ ó I a r játa allir að b 6 z 1 og ó dí r a 8 * sé hjá steinhöggvara
Ullldl Ug tJIUdVCIdl JA1_ Schau. eða getur nokkur mótmælt því ?
Grefið gaum!
Vér sendum næstu daga reikninga þoim
sem jskulda ,,Kvik“ fyrir auglýsingar.
Keikningarnir verða sendir í læstu umslagi
ókvittereðir, því að vandgæft. er að hitta
menn heima.
Reikninga þessa biðjum vér góða menn
að borga osé (og hafa reikningana me3 til
að fá kvittun) innan viku, 'nema öðruvís
semji um við oss. Það svarar ekki kostnaði
að gera margar kröfuferðir eftir smáupp-
hæðum. Vér verðum því að krefja borg-
unar á kostnað þeirra. sem ekki færa oss
borgun innan viku, nema þeir semji við oss.
Vér. vonum enginn styggist við það, að
vér gerum öllum jafnt undir höfði. Lang-
þægilegast er að borga smáaugiýsingar við
afhending.
Þetta nær ekki til fastra skiftavina, sem
hafa samninga við oss.
Gjaldkeri »Rvíknr.«
„Reykjavík“
veitir aujglýsiiiifiini meiri
IITBREIÐiLfJ,
en nokkurt amntð ísl. !>lað.—
Cióð kjöp fyiir þá sem auglýsa
nokkuð að mun.
Nœsta bl.
á MiÖvikudagsmorgun .
ygg88" Auglýsið þá til páskanna.
(Augi. verða að koma inrt fyrir
kl. I!8 á Priðjudag.)
„REYKJ AVÍK“
Árg. [60 -70 tbl.] kostar rnnanlands 1 kr.; erlendis
kr. 1,60—2 sli.—50 cts. Borgist fyrir 1. -lúlí.
Auglýsingar innlendar: á 1. bls. kr. 1,26; á 2.
bls. 1,16; á 3. og 4. bls. 1,00 [á fastákveðmim stað
á 3. og 4. bls. 1,15]. — Utl. augl. 38‘/3°/o hœrra. —
Afsláttur að mun, ef mikið er auglýst.
Ritstjóri, afgreiðslumaður og gjaldkeri:
Jón OlHÍsson.
Afgreiðsla Laufásvegi 5, kjallaranum.
Ritstjórn: ---r stofunni.
„Norðurland" meðgerigur.
7. Okt. síðastl. stóð sú frétt í „Nl.,“
að „nóttina milli 1. og 2. Sept. þ.
á. slitnuðu 6 — sex — sæsímar, er
liygja milli Sína ogJapan.“ — „Rvík“
leyfði sór að leiðrétta þetta, því að
milli Sína og Japan höfðu aldrei legið
nema tveir sæsímar (annar tvöfaldur),
og af þeim hafði annar verið skorinn
í stríðinu. Að fleiri símar hafi aldrei
til verið milii Sinlands og Japan
byggjum vér á ekki lakari heimjld
en skýrslu Japansstjórnar sjálfrar og
símakorti gerðu á herinar kostnað af
B. Kioto. Annars mun mega sjá
þetta á öllum kortum nýjum, er sýna,
símasambandið. Hitt stendur á litlu,
hvort búið heflr -verið 1. Sept. að
gera við þann þráðinn, sem skorinn
hafði verið — þótt vór ætlum að
svo hafl ekki verið.
Nú birtist einhver Þorv. Davíðsson
í „N!.“ 10. Marz — hvort hann á
heima í þessum heimi, og þá hvar.
eða hann er „andi“ frá öðrum heimi,
sést ekki — og meðgengur að hafa
ritað þessa flugufregn í „Nl.“ Hann
fullyrðir nú, að „6 símar" hafl slit-
nað „i nánd viðShanghai" [i Sínlandi]
og ber fyrir sig „Politiken" 6. Sept.
Vér höfum það bl. ekki við hendina
lengur, en trúum dável, að eitthvað
í þessa átt hafi þar staðið. Skandi-
navisk blöð hafa ekki ráð á að fá
símfregnir beina ieið frá öðrum heims-
álfum, en verða að láta sér lynda
skeyti frá Þýzkalandi og Bretlandi
með ágripi af fregnum þarlendra blaða.
Og þekkingín er oft svo lítil og hirð-
an hjá dönskum og norskum. blöðum,
að þau misskilja fregnir og aflaga.
En nú gerir Þ. V. betur. Hann
fullyrðir, að 6 „símar“ [landsímar og
sæsímar?] hafi slitnað „í nánd við
Shanghai," en játar nú, að „þeir ef
ti! vill hafl ekki allir legið yfir til
Japan.“ Hann meðgengur þannig,
að fregn sin ha.fi verið ósönn. En
hann segir það sé ekki aðalatriðið.
Saimiega var það aðalatriðið og eina
atriðið, sem „Reykjavík" lagði áherzlu
á í leiðiótting sinni, að ekki gátu
slitnað sæsímar „Mílli Sína og Japan“
margfalt fleiii en tii vóru — alveg
eigs og ekki geta á einum degi bilað
3 eða 4 telefónsambönd milli Reykja-
víkur og Hafnarfjarðar, meðan ekki
er til nema eitt eitt slíkt samband.
Þetta er öllum ætlandi að skilja
nema Þorv. Davíðssyni (og ritstjóva
„Ni.“ — úr þvi Guðm. Hannesson er
ekki heima um þessar mundir til að
skilja fyrir hann).
„Rvík“ hafði sagt, að milli Naga-
saki í Japan og Shanghai lægi „tvö
faldur sæsími“ [er Stóra Norr. fél. á].
Þ. D. kallar það tvo síma, og má
hann það gjarnan. Það getur verið
alveg eins rótt.
Eyjan Gustslaw (Gýtslav — Gutzlaf]
kemur þessu máli ekki við. Þ. D.
veit sýniiega ekki hvar hún er. Hún
er ekki í Japan, en er sínversk eyja
ekki stór skamt út frá Shanghaí,
og- kemur sími St. N. til Japan á
land á henni.
Meiðyrðum Þorv. Dav. til „Rvíkur“
og ritstjóra hennar sleppum vór hér.
Getum minst þeirra síðan á annan
hátt.
7. Apríl 1906.
15. tölublað.
♦
í. Bleyta skal grjónin i mjólk eða rjóma,
og láta það standa minst hálfa klukkustund.
Eftir þann tíma er það tilbúið til neyzln,
Sgknr má láta á eftir vild.
2. Með smjörí og salti.
Velgja skal grjónin á pönnu, hella því
ncest hrœddu smjöri á þau og hrœra vel
saman, láta það síðan inn í bakaraofninn
dálitla stund; áðnr en borðað er, má strá
dálitlu af salti á það.
,Puffe«l Ric e“ Kostar 45 aura pakkinn
iPuffed Rice“ fæst aö eins í
Verzl. KDINBORG
Heimboðið.
Undirtektir fær það inar beztu
hvar sem til fréttist frá þingmönn-
um. Og engin andmæh heyrast gegn
því úr neinni átt, nema frá ísafold
og Fj.konunni.
Jón Jónsson sagnfræðingur heflr
geflð út rit.ling um það: „Nú eða
aldrei“ og þykir honum sem það só
sú synd, er eigi verði fyrirgefln, ef
boðinu sé ekki tekið. En sérstaklega
faia honum vel og drengilega orð í
grein einni lítilli í landvarnarmál-
gagninu hér síðast, og stingur sann-
girni hans við mótstöðumenn aiveg
í stúf við það sem tíðast er að ven-
jast í því málgagni.
Anda-trúin krufin og skýrð.
Magister Ágúst Bjarnason heldur
á morgun í Iðnaðarmannahúsinu tölu
um ina svo nefndu „dularfullu fyrir-
burði“, eins og auglýst er hér á stræt-
unum1). Hann *ætlar að lýsa þar
ýmsum tegundum þessara fyrirburða,
segja sögu andatrúarinnar, og skýra,
hvernig í þessum fyrirburðum liggur.
Þar mun verða. bæði fróðleikur og
skemtun að hlýða æ á, enda er ræðu-
maður fróður og manna bezt máli
farinn; þarf ekki að þylja alt upp af
blöðum.
Anda-danskan.
Sem danskur maður lýsi ég hér
með yfir því, að ævintýrið „Det er
det samme“ í kverinu: „Úr dular-
r) Vér sjáum enga nauðsyn á nýyrðum
þar sem altíðkuð orð eru til í málinu
jafn-handhæg og alveg sömu merkingar.
Vér höfum orðið „fyrirburður" og þurfum
ekki að taka upp „fyrirbrigði11.
heimum" er ekki ritað og getur ekki
verið ritað af danska skáldinu H. C.
Andersen — nema hann hafi þá
gleymt m.oðurmáli sínu í öðru lífl.
í sögunni kemur fyrir fjöldi orðá og
orðskipana, sem enginn danskur mað-
ur getur sknfað, og meira að segja
það sem engin hugsun er í.
Hvað íslenzku sögurnar snertir,
get ég enn um sinn ekki dæmt urn
þær.
Orsökin til, að ég geri yfirlýsing
þessa, er sú, að óg einnig flnn skyldu
mina að gera það sem í minu valdi
stendur til að eyða þessari fáránlegu
og skaðvænu hjátrú.
Reykjavík, 5. Apríl 1906.
1. F. Fugl cand. pharm.
Svar til Nýs Kyrkjublaðs nr. 6.
(Eftir séra M. Meulenberg.)
Það virðist sem Nýtt Kyrkjublað álíti
Charles Loyson (Pére Hyacinthe) eitthvert
leiðarljós ,og vilji að það upplýsi lesendur
sína um stöðu páfans í kyrkjunni og hversu
vandlifað sé fyrir hann; en það er ekki
mikill heiður fyrir Kyrkjublað, að taka
slíkan mann fyrir leiðarstjörnu.
Það er ekki óhugsandi að Nýju Kyrkju-
blaði sé ókunnugt um þessa persónu; en
meiri líkur þó fyrir því, að það af ásettu
ráði láti ógetið um, hver maður þessi í
raun og veru er, því lítt hugsandi er, að
því sé ókunnugt um, að hann hefir rofið
tvo hátíðlega eiða sina og gengið í borgara-
legt hjónaband til mikillar smánar fyrir
sjálfan sig. Eða getur nokkur kristinn
maður látið sér vel líka ótrúmensku við
hátíðleg loforð guði til handa?
Þennan mannræfil, sem kaþólska kyrkjan
hefir orðið að varpa frá sér, notar nú Nýtt
Kyrkjublað til að fræða lesendur sína,
vafalaust í þeim tilgangi, að fá þá til að
trúa því, að vald páfans sé ■ þýðingarlítið
og páfadæmið sé í þann veginn að líða
undir lok.