Reykjavík

Tölublað

Reykjavík - 09.03.1907, Blaðsíða 2

Reykjavík - 09.03.1907, Blaðsíða 2
54 REYKJAVIK Vér undirskrifaðir látirm í Ijósi, að osskemurekki lil hugar að hafna inu löghelgaða verzlunarflaggi alríkisins og taka upp alveg nýtt og ólögleyft flagg í staðinn. Reykjavík, i Febrúar 1907. Fyrir íshúsfélagið: Tr. Gunnarsson. H. Th. A. Thomsen. G. Zoéga. Jul. Schau. pr. J. P. T. Bryde: O. Amundason. Afgreiðsla Thore-félags: Sig. Guðmundsson. pr. Gislason & Hayi G. Helgason. Norðurpóllinn: Guðm. Hávarðsson. Jón Pórðarson. Michael Lund. Kristján Porgrímsson. Carl Lárusson. Knud Zimsen. Jón Jónsson (MelshúsumJ. Sigurður Jónsson (GörðunumJ. Ólafur Stephensen (SkildinganesiJ. Guðm. Ólafsson (NýjabœJ. Jón Guðmundsson (Bakka). Akranesi, i Febr. Böðvar Porvaldsson. pr. H. Th. A. Thomsens verzl.: Sv. Guðmundsson. Oddg. Ottesen. Indverjum, Egiptum, Assýríumönn- um, Persum, Gyðingum o. fl. forn- þjóðum. Á norðurlöndum vóru þau tíðkuð (»landeyðan«), en vóru í fornöld að eins merki einstakra konunga. Þjóðflögg eru miklu yngri á Norðurlöndum. í Danmörku á t. d. Danabrókin að stafa frá 1219. En svo er hennar ekki síðar getið fyrri en á 15. öld, að hún er höfð fyrir aðalvé hersins, en svo hætti því, er Danir mistu hana (áttu að eins eina) árið 1500, og fengu hana ekki aftur íyrri en 1559 og hengdu hana þá upp í Slésvíkur-kyrkju, og þar fún- aði hún niður. Síðar var þó farið að gera flögg eftir henni og vóru þau höfð fyrir herflögg á herskipum. í landher Dana var hún ekki tekin upp sem hermerki fyrri en á dögum Kristjáns VIII. Flöggin vóru þannig upphaflega herflögg, og herflota-flögg, og sæfara- þjóðir tóku síðar upp á að hafa þau á verzlunarskipum sínum, til að sýna þjóðerni þeirra, ogeiga herskip þjóð- anna að vernda þau skip, er rétt hafá til að sigla með þjóðflagg eða verzlunarflagg þjóðarinnar. Verzlun- arskip eða fiskiskip, sem mæta her- skipi (hverrar þjóðar sem er) á sjó, eru skyld að draga upp flagg sitt. Stjórnarvöld hafa herflagg á emb- ættishúsum og öðrum þjóðeignar- húsum (stjórnarhöllum, þinghúsum, •------------------------------• ÚRSMÍÐA-YINNUSTOFA. Vönduð Ú r og Klnkkur, Bankastræti 12. Helgi Hannesson. Verzlunin Edinborg: Ásgeir Sigurðsson. C. Zimsen. pp. H. P. Duus: Á. E. Ólafsson. Jes Zimsen. Porst. Porsteinsson. pp. Verzlunin Godthaab: Thor Jensen. Bj. Guðmundsson. Siggeir Torfason. B. H. Bjarnason. pr. Th. Thorsteinsson: Jón Eyvindsson. pr. Völund: Magnús Blöndahl. Björn Þórðarson. M. Meulenberg. Björn Ólafsson (MýrarhúsumJ. Sig. Pétursson (MýrarhúsumJ. Gunnsteinn Einarsson (SkitdinganesiJ. Oddur Jónsson (Ráðagerði). 1907 Vilhj. Porvaldsson. pr. verzt. Edinborg: Bjarni Jónsson. o. s. fr.) og hver maður á rétt á að draga upp verzlunarflagg ríkis þess, sem hann er þegn í, á stöng hjá sér. Einstakir kaupmenn eða aðrir iðnrekendur hafa oft skrifstofuflagg, sem svo er nefnt, á skipum sínum eða húsum. En enginn maður hefir rétt til að flagga með flaggi annarar þjóðar á húsi sínu eða skipi, nema við hlið ríkisflaggsins eða jafnframt því, ut- an þeir sem eru í þjónustu annars ríkis (sendiherrar, konsúlar). Til er það, að einstakir ríkishlut- ar, sem hafa sjálfstæða stjórn sinna mála, hafa staðar-flagg, og er það þá oftast flagg, er þeir hafa áður átt, er þeir vóru al-sjálfstætt ríki (Hamborg, Lýbika, Brimar og a. Hansastaðir). Þó hefir engin aí sjálfstjórnar-lýðlendum Breta, sem nærri eru al-sjálfstæðar, neitt sérstakt flagg; þannig hvorki Canada, New- foundland né Australía, og hafa þær þó sjálfstæðan her, sem ekki er lið- veizluskyldur við brezka alríkið. Það er eðlilegt, eins og ísaf. benti á í vetur, að þjóðum, sem hafa bar- izt undir flaggí sínu, helt út blóði sínu til varnar því, sé flaggið ást- fólgið. Það er þeim ímynd fóstur- jarðarinnar. II. Vér fslendingar áttum aldrei neitt flagg meðan vér vórum sjálfstætt þjóðveldi. Vér höfum aldrei átt flagg síðan vér komumst undir kon- Úrsmíðavinnustofa Carl F. Bartels ! Laugavegi 5. Talsími 137. I raa—iTr.wwngrnwmpmrí ungsvald, og eigum ekkert enn í dag. Vér höfum aldrei átt her né herskip, ekki einu sinni á þjóðveld- istímunum. Vér höfum aldrei átt í ófriði við útlendinga. Flaggleysið hefir þó aldrei staðíð oss fyrir þrifum enn. f stjórnarskrá vorri stendur: »Sér- hver vopnfær maður er skyldur að taka sjálfur þátt í vörn landsins1), eftir því sein nákvæmar kann að verða mælt fyrir þar um með laga- boði« (57. gr.). En slík lög höfum vér ekki gefið enn. En þá er þau verða gefin, þá verðum vér að eignast herskútur, til að veija landhelgi vora. Og þá (þá fgrstj getur til tals kom- ið fyrir oss að eignast herflagg (þjóð- flagg); Þa væri nokkur ástæða til þess -— en fyrr ekki. Pað flagg, sem vér ættum sjálfir að verja, gæti orðið oss kært eins og öðrum þjóðum þeirra flagg. Hitt gætum vér auðvitað gert fyrri, að lögleiða hjá oss staðarflagg, jafn- hliða ríkisflagginu, en ekki i stað þess. Auðvitað mætti segja, að það væri barnaglingur. En vel má vera, að sú metnaðargirnd sé réttmæt, að vilja eiga staðarflagg. Hún er að minsta kosti af virðingarverðri þjóð- ræknistilfinning sprottin. Og það er ekki nema eðlilegt, að sú ósk hafi vaknað hjá mönnum. En aðfcrðin til að fá staðarflagg er ekki sú, að einstakir menn fari i lagaleysi að taka upp flagg, hvort sem er eitt eða fleiri. Því síður að fara að básúna það út, eins og fregn- riti »Politiken’s« í Reykjavík gerði í vetur, að menn ætli að útrýma löghelgaða ríkisflagginu! Þeir sem það er áhugamál að fá íslenzkt staðarílagg, eiga að fara þá leiðina, sem ein getur leitt til upp- fyllingar óska þeirra, að fá flagg það löghelgað. Og þá er það lög- gjafarvaldíð, en ekki meir og minna fordrukknir ófullveðja strákar, sem eiga að ráða, hversu það verður. Hitt, að fara að flagga með ólög- helgaðri dulu, getur tafið og hlýtur að tefja fyrir, að málið fái framgang. Annars virðist engin brýn þörf á að hraða þessu máli í ár. Það er nóg annað, sem nær liggur og meiri þörf á að verja fylgi og kröftum á í bráðina. III. Vér gátuin þess fyrir skömmu, að nálega allir kaupmenn í Reykjavík, þeir er flaggstöng eiga, hefðu lýst yfir því, að þeir vildu ekkert hafa með ólögleyft flagg að gera. »Ingólfur« flutti því næst þá fregn, að einn danskur kaupmaður að eins mundi hafa ritað undir þá yfirlýs- ing. — Sannleiksvitnið »ísatold« skýrði svo frá, að einhver »stjórnarsendill« hefði gengið um með yfirlýsing þessa meðal kaupmanna, en orðið sárlítið ágengt. Sá sem fór með yfirlýsing þessa manna meðal, bæði til kaupmanna og annara flaggstangareigenda, var enginn sendill frá neinni stjórn, heldur ritstjóri þessa blaðs. Af kaupmönnum hér, sem flagg- *) Ekki: ríkisins. Úr og klukkur, að eins frá vönduðum verksmiðjum. Hvergl ódýrara eftir gæðum. JÓl HERIHAAISiOI, HverfisgötuS. stöng eiga, geta nú ísafold og Ing- ólfur skemt sér við að telja sarnan á fingrum sér, hve margir kaup- menn, ekki hafa skrifað undir. Þeir munu vera þrír, og einn af þeim sagðist aldrei draga upp annað flagg, en konsúlsflagg sitt. Hinna hefir ekki verið leitað. Auk þessa hafa allir útgerðarmenn hér í bænum og á nesinu ritað undir, nema 1, sem ekki hefir til náðst enn. »Ingólfur« hefir í hótunum við þ« kaupmenn, sem dirfst hafi að rita undir yfirlýsinguna, að einhveijir »menn« (ruslaralýður stúdentgfélags- ins?) muni hætta viðskiftum við þá fyrir vikið. Vér getum hugsað oss, að kaup- menn vorir sé áhyggjufullir út af þessari hótun sumra stúdentafélags- gdrma. Ef enginn verður til að »slá þeim plötu« framar, hvernig eiga þeir þá að fara að komast af? Að einu leyti er yfirlýsing þessi inerkileg. Undirskrifendurnir eru allir íslendingar, nema þrír. En þær sýna, hvorir meiri hafa áhrif meðal vorra skynbærustu og nýtustu manna, þeir sem haldið hafa fram rólegri skynsemd i flaggmálinn, eða þjóð- ræðis og landvarnar blöðin. Yfirlýsingin er ágætur loftþyngdar- mælir í málinu, og hún er talandi vottur um, hve áhrifalaus og lítils- virt sum blöð hér eru. Símskeyti til Blaðskeytasamlagsins („Austri", nFr«ekorau, „fiejkjaTÍk"). Kaupm.höfn, 8. Marz. Rúsland. Rúsneska þingið (dúman) var sett á Þriðjudaginn. Þingmaður- inn Golowin úr kadetta-ílokki (inum hófláta andstæðingaflokki stjórnarinnar) var kosinn forseti með 356 gegn 102 atkvæðum. Hann hólt ræðu, er hann tók við kosningunni, og mælti: „Þrátt fyrir mikið, sem flokkunum ber á milli, munu allir þingmenn leggjast á eitt, að reyna að starfa þjóðinni til heilla. Vonum vér að dúmunni takist í sam- vinnu við keisarann að koma stjórnar- skipuninni í framkvæmd og koma á hagsælli löggjöf þjóðfólaginu til hags- bóta í þær áttir, sem fyrsta dúrnan hefir beint leið. Eftir að fulltrúaþing er einu sinni til orðið, mun það aldrei síðan hverfa “. Dagbók. 9. Marz. Landssíminn. Samkv. skýrslu Landssímastjóra hafa verið afgreidd í Desemberviánuði við landssímastöð- varrs 378 iunanlands-símskeyti, til útlanda 323 símskeyti, og frá útlönd- um hafa verið meðtekin 267 símskeyti. Af samtölum hafa alls verið aígreidd 1235 viðtalsbii. Tekjurnar eru fyrir þann mánuð: Fyrir símskeyti innanlands kr. 602,2.> — -----til útlanda kr. 2154,05; af þeirri upphæð ber íslandi „ 445,3« Fyr. símskeyti frá útlöndum bera íslandi . . . . „ 189,42 Fyrir samtöl . . . • „ 1151,25 Samtaís 2388,22 — fið Reykjavíkur-stöðina eina hafa í Janúar verið afgreidd 85 innan- lands símskeyti, 272 símskeyti til út- landa, og meðtekin 220 simskeyti fré útlöndum. Af samtölum hafa af-

x

Reykjavík

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.