Skeggi - 15.12.1917, Blaðsíða 2
S K H G G I
»Skeggi« kemnr venjuiega íit einu 1
sinni í viku, og oftar ef ástæður j
leyfa. Verð: 5 kr, árg. (minst 50 !
blöð).
Auglýsingaverð: 50 anr. pr.
c.m; 60 aur. á 1. bls.
Ú í g e f a n d i: Nokkrir eyjarskeggjar.
Afgreiðslu- og innheimtum. Ounnar
H. Valfoss.
Ritstjórl os ábyrgðar m.
PáU Bjarnasoit,
^ Nýj ustu símfrj etti r.
Reykjavík 9. des. 1917.
Dukhonin hershöfðingi Rússa drepinrs.
Krím og Sibéria eru orðin lýðveldi.
Rartdarfkin hafa sagt \usturr ki stríð á heAdur.
Bándaþjóðirnar segjasl fúsir ti! að semja við
3 milj. kr. af andvirði hinna seldu
botnvörpuskipa
þessi lán nemaalls 15 milj. kr.
það er herkostnaður vor, og
mega margir bera hann þyngri
nú á dögum.
j hverja 'regluiega stjérn í Rússlartdi og síjórnír ein-
stakra éíkja þar.
Rússar seija ^jéðverjmn það skilyrði fyrir friðar-
samningum, að enginn her verði fluttur af austur-
vígstöðvunum tii annara vígstöðva.
Rvík 11. des.
Foreldrafundir.
— :o:—
Hræðiieg sprenging varð í skipi á höfninni í
Halifax. Eldurinrt komst í borgioa og brann þriðj-
ungur hemaar. Um 2000 manna fórusL
það er orðin gömul og góð
venja, víða hvar, að foreidrar
fylgji börnum sínum í skólann
fyrsta daginn; skólasetningar-
dagurinn er nokkurskonar tylli-
dagur skólans. Af þeim degi
sl'eþtum eru foreldrar sjaldgæfir
gestir í skólanum, og fátt um
samvinnu milli kennara og heirrR
ila. Ekki þarf það samt að vera
af því að tilefni vanti. Hvað
ætti frekar að draga menn til
samvinnu, en sameiginleg um-
hyggja fyrir líkamlegu og and-
legu uppeldi barna á hættuleg-
asta aldrinum? Enginn efast um
það að ailir framfærendur barna,
foreldrar og aðrir, vilji það besta
fyrir þau kjósa og að þau fái að
njóta fræðslunnar sem best, nje
heldur að allir kennarar vilji
gera það gagn, sem þeim er
auðið; þeim þykir sómi að því
að skólinn fái góðan orðstír.
Venjulega hafa þó foreldrar og
kennar sitthvað að setja hvorir
út á aðra — en að jafna ágrein-
inginn, það er örðugra. Úr þessu
verður svo oft margvíslegur mis-
skilningur og mjög skaðlegur.
Hann verður svo magnaður stund-
um að annar rífur niður það,
sem hinn byggir upp. Til þess
að uppræta þennan misskilning
er til eitt íáð, sem mörgum
hefur gefist afbragðsvel, það eru
foreldrafundirnir. þeir eru venju-
lega haldnir í skólanum og þar
mæta allir sem að skólanum
standa, kennarar, foreldrar og
skólanefnd. Umræðuefnið á að
vera eitthvert viðfangsefni skólans.
það er rætt frá sjónarmiði skól
ans og foreldra og það er oft
eina tækifærið, sem foreldrum
gefst til að láta í Ijósi skoðanir
sínar á skólamálunum. það má
segja að með því móti leysi
fundirnir óeðlilegt band af al-
menningi.
Foreldrafundir hafa ekki tíð- j
kast mikið ennþá hjer á landi, j
en eru heldur að fara í vöxt og *
þess mun ekki langt að bíða að \
þeir þyki ómissandi. Fjarlægðin \
miili skóla og heimilis er ó-
þolandi. í
Breiar hafa íekið Jerúsalerrs.
Gott samkomulagá konungafundinum í Kristianiu
Þ>jóðverjar eru enn að semja í Brest-Lithovsk.
Sretar og fsjóðverjar berjast enn hjá Cambrai,
Þróðverjar ssekja fram í iiaiíu og Frakkfandi
og hafa tekið marga fanga í báðum stöðunum.
Kerertsky er kominn aftur tii sögunnar í Rúss-
landi.
Tveir foreldrafundir hafa verið
haldnir hjerna í haust, og báðir
verið nauðailla sóttir, varla fundar-
fært í seinna sinnið. það lítur
út fyrir að fólk viti það ekki
alment, að það er verið að undir-
búa breytingu á fræðslumálum
landsins og að þess vegna er
sjerstakt tilefni til að ota nýjum
skoðunum fram. Menn muna
víst eftir því þegar síðasta al-
þingi sétlaði að lögbanna alla
barnaskóia í vetur. það þótti
mönnum óhæfa sem von var.
En það er ekki nóg að heimta
barnaskóla og skifta sjer svo
ekki meira af þeim. Menn verða
að gera kröfur til þeirra og iáta
þær uppi skorinort á rjettum
stað. Og rjetti staðurinn er núna
fyrst foreldrafundirnir. þangað
eiga menn að koma með alt sem
þeir hafa um skólann að segja,
ilt og gott. það er sumt í upp-
eldismálunum, sem ekki er viðlit
fyrir skólann að snerta á fyr en
hann kemst í náið samband við
heimilin. Fundirnir eru fyrsta
sporið í áttina, en þeir leggjast
auðvitað Hjótlega niður ef eng-
inn fæst til að sækja þá. Og
hvað ætli verði þá um áhuga
kennaranna þegar þeir sjá að
fólkið hefur hann engan? það
er hætt við að hann þverri með
tímanum.
Tii áheita
er engin stofnun betri, en
„Ekknasjóðurinn“,
á næstkomandi vetri.
Innbrot.
—o —
Nóttina milli 7. og 8. þ. m,
var brotist inn í geymsíukofa,
ssm hafnargerðin á hjerna fyrir
inna Guano verksmiðjuna. Voru
geymdir þar 8 kassar með sprengi-
ef'ni (dynamit). Kassarnir hafa
allir verið teknir og brotnir og
sprengiefnið tætt kringum kof'-
ann og traðkað niður, en sumt
haft á burtu. þiiíð frá kofanum
var líka tekið. Gestirnir virðast
hafa verið í miklu hraki með
eldivið.
Sprengiefni það, sem stolið var
og skemt, ætlaði hafnargerðin
að nota til að sprengja með grjót
i til næsta árs.
Ransókn hefur verið hafin í
málinu.
þetta tiltæki er þess eðlis að
j fuil þörf er á að grafast rækilega
! fyrir um það hver valdur er að.
j Fyrst og fremst er húsbrot og
! þjófnaður útaf fyrir sig ærnar
! sakir til þess að sökudólgarnir
sjeu ekki látnir sleppa við refs-
íngu, ef' henni mætti frarn koma.
; En hjer er um meira að gera.
það er stolið áhöldunum úr
! höndunum á hafnargerðinni og
j hefði vel getað orðið til þess að
hún hefði mátt hætta, vegna þess
að sprengiefni er með öllu ó-
fáanlegt í landinu og fæst ekki
frá útlöndum fyr en stríðið hættir.
það er líka stolið þeim hlut,
sem hærtulegt er að geyma,
sprengiefni. Hver veit hvar það
er falið? Svo gæti verið um
það búið að tjón hlytist af. Og
þó aldrei nema haf'nargerðin geti
f
| haldið áfram og geymslan á þýf
* inu hepnist vel, þa er þó það
versta eftir, sem sje það að
mönnum haldist uppi að brjóta
upp hús -til aö ræna og rupla.
Gæti það hátterni orðið mönn-
um dýrkeypt með tímanum ef
það ágerðist. Góðir menn ættu
I að gera alt sem í þeirra valdi
stendur til aö fá þv/ afstýrr.
Helgidagafnður,
Svo heitir grein í síðasta blaði
»Skeggja“ og er Páil Oddgeirs-
son kaupmaður höfundur hennar,
og eru þau orð sem þar eru
sögð rjettmæt í flestum atriðum
en þó er þar ekki farið nógu
Iangt,'og þar síst sem helst skyldi.
Sá ósiður hef'ur tíðkast hjer í
þau 20 ár sem jeg hef verið í
Vestmannaeyjum, 'að menn ganga
með byssur allan sunnudaginn
og alla helgidaga og drepa bæði
seli og fugla, ef þeír eru menn
til þess. þetta hefur mjer altaf
þótt ljótur ósiður, og það því
fremur sem þetta gjöra þeir menn
helst sem aldrei fara ti! aflafanga
þar fyrir utan, svo sem kaup-
menn og verslunarþjónar. þetta
sárnar mjer þó mest vegna aum-
ingja rjúpunnar, sem kemur
hingað í fyrstu hörkum á vetrin,
til þess að reyna gestrisni okkar
Eyjarskeggja og hún reynist
þannig, að hver maður, sem
þekkir„hlaup frá skefti* stekkur
upp í heiði til að drepa þennan
fallega gest okkar, ef hann getur.
Síðasta sunnudag, heyri jeg sagt,
að sumir hatí komið með um
hundrað dauðar rjúpur á bakinu
í messulokin. þetta kalla jeg að
vanvirða helgidaginn, hver sem
það gjörir, einkum þegar það
er gagnslaus vinna, því mjer er
sagt að rjúpan borgi ekki skotið
og þá get jeg ekki betur sjeð
enn þetta sje eingöngu grimd við
aumingja fuglinn og blettur á
íslenskri gestrisni þar sem rjúpan
er gestur okkar, en er ekki bú-
peningar eins og annar fugl getur
taiist hjer, þar sem hann er í-
nýt jarðanna. Jeg vil því beina
því til jarðabænda hjer, hvort
þeir væru ekki fáanlegir til þess
að friða þennan fugl, að minsta
kosti á helgidögum. það mundi
aldrei verða stór búhnekkir fyrir
þá nje atvinnumissir fyrir þá
sem verk þetta vinna.
Jón í Hlíð.
Skápaskrifborð
og eikarmálningar
stáikambar
óskast til kaups.
C, G r á n z,