Suðurland - 29.08.1914, Blaðsíða 4

Suðurland - 29.08.1914, Blaðsíða 4
34 SUÐURLAND Kaupfélagið Ingólíur. (xjörir hunnngt: Að það hættir allri lánaverslun á Háoyri á Eyrarbakka frá og með í dag og verður þar framvegis seldar vörur aðeins gegn borgun út i hönd, en ekki lánaðar út. — Vörur gegn borgun út í hönd mun félagið selja svo ódýrt, sem unt er. Kaupfélagið Ingólfur. Vegna breytingar þeirra á versluninni (sbr. ofangr. augl. frá kaup- félaginu Ingólfurj, er hér með skorað á alla þá sem skulda versiuninni hór á Háeyri að hafa borgað f. árs skuldir sínar fyrir 1. sept. næstkomandi og þessa árs skuldir fyrir 15. okt. næstkomandi. Eyrarbakka 1. ágúst 1914. c3ófi. ÍDanielsson^ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx kostnaðinn við skoðunina. Ef vagn- inn samkvæmt skoðuninni fullnægir ákvæðum þessara laga og þeirra reglugerða, sem settar verða sam- kvæmt þeim, skal lögreglustjóri skrásetja vagninn og afhenda eiganda merki, sem setjaskal aftaná vagninn og ekki má taka af honum meðan hann er notaður. Verði eigandaskifti að bifreið, skal bæði hinn fyrri og hinn nýi eigandi tafariaust tilkynna það lögreglustjóra. Flytji bifreiðareigandi úr einu lögsagnarumdæmi í annað, skal hann senda tilkyningu um flutn- inginn tii lögreglustjóra beggja um- dæmanna, og skal þá lögreglan taka ákvörðun um, hvort breyta þurfi merki vagns hans. Lögreglustjóri getur, hvenær sem ástæða er til, látið fara fram nýja skoðun á bifreið, og komi það þá í ljós, að hún fullnægi ekki lengur ákvæðum laga og reglugerða, getur hann bannað notkun bifreiðarinnar, og tekið merkið af henni. 5. gr. Enginn má stýra bifreið nema hann sé fullra 18 ára að aldri, og hafi ökuskírteini frá lögreglustjóra, sem heimilar honum að stýra bifreið. Til þess að öðlast slíkt ökuskírteini, verður htutaðeigandi að sýna vottorð frá lækni um að hann hafi fulla sjón og vottorð tveggja valinkunnra manna um að hann só áreiðanlegur og samviskusamur. Enn fremur veið- ur hann að standast próf, samkvæmt ; kvæðum, er stjórnarráðið setur með reglugerð; þó má í þeirri reglugerð ákveða að sá þurfi ekki að taka próf, sem hefur skírteini frá erlendum stjórnarvöldum. Lögreglustjóri getur svift hvern þann ökuskírteini um tiltekinn tímaeða fyrir fult og alt, sem er dæmdur í refsingu fyrir brot á lögum þessum eða reglugerðum þeim, sem settar verða samkvæmt þeim, og sömuieiðis hvern þann, sem álitið er að hafi ekki lengur þá eiginleika, er útheimtist til þess að fá ökuskírteini, 6. gr. Ökuhraðann skal ávalt temprasvo að komist verði hjá slysum og ekki sé trufluð umferð. í kaupstöðum, kauptúnum og ámóta þéttbýli má ökuhraðinn aldrei vera meiri en 15 km. á klukkustund, nema stjórnarráðið leyfi meiri hraða cftir tillögum hlutaðeigandi bæjar- eða sveitarstjórnar. Utan þessara staða má hraðinn vera meiri, ef næg útsýn ei yfir veginn og ökumaður samt sem áður getur fullnægt öllum skyldum sinum, þó aldrei meiri en 35 km, á klukkustund. í dimmu má hraðinn aldrei vera meiri en 15 km, á klukku- stund. Þar sem ökumaður sér ekki langt fiam á veginn, í kröppum bugum við vegamót eða gatnamót, þar sem vogurinn er sieipur og þar sem mikil umferð er, má ekki aka hrað ara en svo, að stöðva megi vagninn þegar í stað. Sé for á veg- inum, skal aka svo gætilega, að ekki slettist á aðra vegfarendur. 7. gr. Ef bifreið mætir vegfarendum, skal luin halda sér vinstra megin á veg- inum. Bifreiðin skal þegar nema, staðar, ef sá sem hún mætir gefur merki, eða ökumaður sér að hestur hræðist eða verður órór, og skal hann gera það sem í hans valdi stendur til þess að hestarnir komist fram hjá bifreiðinni án þess að fælast. Sömu varúðar skal bifreiðarstjóri gæta, er hann vill fara framfyrir vegfarendur, sem eru á undan honum, en þá skal bifreiðin vera hægra megin á vegin- um. Hins vegar skulu vegfarendur jafn&'fi1 víkja úr vegi fyrir bifreiðum sem öðrum vögnum, og aldrei tefja för þeirra að óþörfu. Ef bifreið mætir vögnum eða veg farendum á þeim stað þar sem veg- urinn er svo mjór, að ekki komast hvorir fram hjá öðrum, skal bifreiðin aka til baka og nema staðar þar sem hinir komast fram hjá henni. 8. gr. Ökumaður bifreiðar skal gefa merki með horni sínu í tæka tíð, þegar hoett er við árekstri. Hann skal þegar í stað hætta að gefa hljóðmerki ef hest- ar hræðast eða verða óróir, og ekki má hann gefa hljóðmerki um leið og bifreiðin fer fram hjá hestum á veg- inum. 9. gr. Ef slys vill til, sem stafar af eða stendur í sambandi við notkun bif- reiðar, skal ökumaður þegar nema staðar, skýra frá nafni sínu og heim- ilisfangi ef kraflst er, og hjálpa þeim er slasast heflr ef þörf gerist. 10. gr. Óski útlendingur að nota ura stutt- an tíma bifreið, sem hann hefir með sér frá útlöndum, getur lögreglustjóri i því lögsagnarumdæmi, þar sem hann fyrst vill nota vagninn, veitt honum tímabundið leyfi til þess að nota bif- reiðina, þó ekki lengur en 3 mánuði með skylyrðum þeim, er þurfa þybir til þess að ná tilgangi þessara laga. Leyfi þetta getur lögreglustjórinn í hverju því lögsagnarumdæmi, sem bifreiðin er notuð í, afturkallað ef honum þykir ástæða til. 11. gr. Tvíhjóla bifreiðar og þær þríhjóla, sem ætlaðar eru einura manni þurfa ekki að hafa nema einn sterkan hem- il og eitt skært ljós í dimmu (sbr. 3. gr.). 12. gr. Brot gegn lögura þessum og gegn reglugerðum þeim, er samkvæmt þeim verða settar, varða sektum frá 10 til 500 kr., nema Þyngri hegning liggi við eftir öðrum lögum. 13. gr. Hijótist. slys eða tjón af notkun bifreif?r, annað hvort beinlínis af akstri hennar, eða af því að hestur vegfaranda fælist, eða á annan svip- aðan hátt, er sá, sem ber ábyrgð á bifreiðinni skaðabótaskyldur, nemasá sem fyrir slysinu eða tjóninu varð, eða einhver þriðji maður, hafi orðið valdur að slysinu eða tjóninu af á- settu ráði eða með vítaverðri óvark- árni, eða uppvíst verður að slysið hlaut að vilja til, þrátt fyrir þá að- gæslu og varkárni, sem ökumanni er skylt að gæta. Framanskráð regla gildir þó ekki um slys eða tjón á fólki eða varn- ingi, sem bifreiðin flytur, nema ræða sé um bifreið, sem er til afnota fyr- ir almenning gegn borgun. Að öðru leyti fer um skaðabótaskyldu fyrir slík slys eða tjón eftir aimennum reglum. 14. gr. Eigandi bifreiðar ber ábyrgð á henni og er skaðabótaskyldur samkvæmt 13. gr. Noti maður bifreið annars manns í heimildarleysi færist skaðabóta- skylda eigandans yflr á notandann. 15. gr. Með framangreindum ákvæðum um skaðabótaskyldu er ekki skertur neinn sá réttur til skaðabóta, sem leiðir af almennum reglum. MOSS OLÍUFATNAÐUR er bestur. Gætið vel að merkið MOSS standi á olíufatnaði yðar. Hvassviðri mikið á austan var hér á aðfaranótt fimtudagsins. Vélarbátur nýr sem lá í Forlákshöfn og Forleifur kaupm. Guðmundsson átti, sökk og brotnaði svo að aftan að vélin fór úr honum. Far sleit og upp uppskipunarskip frá Einarshafnarverslun. Vélarbát sleit upp hér á Eyrarbakka og lenti hann á skeri, brotnaði þó ekki til muna. MOSS OLlUFATNAÐUR. Margra ára reynsla heflr sýnt og sannað að olíufatnaðurinn frá Moss er ósvikinn. Kaupið því hann. Á víð og dreif. Heyannir ganga yflrleitt vel um land alt, grasvöxtur sæmilegur viðast hvar, og þurkleysi hvergi til baga að mun enn þá. En nú eru margir hér hræddir við Höfuðdaginn. Alii. Góðflski á Vestfjörðum og Austfjörðum. Síldarafli góður nyðra og sömuleiðis á fsafirði. Skilnaðarsamsflpti var ráðherra Sigurði Eggerz haldið í Vík í Mýr- dal 17. þ. m. um ieið og hann af- henti sýsluna. Kauður licstur 6 vetra, mikið tagl °g fax. Járnaður með siitnum skaflaskeifum, mark stýft hægra tap- aðist frá Ingólfsfjalli fyrir austan vegamótin á laugardaginn var. Sá er hitta kynní hest þennan skili honum að Tryggvaskála eða Arbæ í Ölfusi. (Jrár foli. í júní mánuði þ. á. tapaðist frá Stóra-Hofi dökkgrár foli 5 ára, ójárnaður og mig minnir marklaus, vetrarafrakaður með síðu en heldur þunnu tagli. Foli þessi var keyptur í fyrra sumar frá Breiða- bólsstöðum í Austur Skaftafellssýslu. Hver sem kynni að verða var við þennan fola er vinsamlega beðinn að gera mér aðvart. Stóra-Hofi í ágúst 1914. Guðm. Þorbjarnarson. 2 stofur, helst við veginn á Eyr- arbakka óskast til leigu. Uppl. í prentsmiðju Suðurlands. I vö reiðpíls fundin á Flóavegin- um. Vitja má að Langholti í Flóa. Ung kýr, góð og af ágætu kyni, miðsvetrarbær, fæst til kaups á Efri- Gegnishólum. Tapast hefir frá Nesi í Selvogi blá- grá hryssa, járnuð á framfótum, klár- geng, vetrarafrökuð. Man ekki mark. Sá er kynni að verða var við hryssu þessa er beðinn að gera aðvart Guðm. Jónssyni í Heklu eða undirrituðum. Páll Grímsson, Nesi. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jó i Jónata nsson. Prentsmiðja Suðurlands

x

Suðurland

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Suðurland
https://timarit.is/publication/211

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.