Verkamaðurinn - 16.02.1926, Blaðsíða 2

2
VERK AM AÐURIN N
» • • • • #-# -#-#-»-»-#-#--#-# -»

Elöphant-cigareffur,
kaldar og ljúffengar,
fásf alstaðar-
fylgja veikamöcnum hér að málum.
Á fundinum var aamþykt að slaka f
engu til með kacpkröfurnar og ákveðið
að mæta kl. 6 morguninn eftir niður
á bryggju G. J. J. Um 7 leytið (þ.
611) hafa ajálfsagt verið þar aaman-
komin um 400 manns, allir aem einn
maður ákveðnir að atöðva vinnu ef
með þyrfti, en það kom ekki til, þvf
hópurinn þótti vfat ekki árennilegur.
Þennan dag kröfðust áðurnefndir
vinnuveitendur og nokkrir fhaldsainnar,
er fylgda þeim að málum, að lögreglan
yrði aukin og látin sjá um að hægt
yrði að vinna f friði. (Þá hefði rfkis-
lögregla komið f gððar þarfir) Heyrst
hafði að þeir væru að safna liði og
jafnvel að viða að aér öxum og bar
eflum, og voru menn heitir út af þessu
tiltæki þeirra, bætti það ekkí úr, að
þjónar G J J höfðu rifið niður fundar-
boðsauglýsingar verkamanna
Var sfðan haldinn almennur verka-
mannafundur um kvötdið, og þar sbýrt
frá nýju tilboði vinnuveitendi, höfðu
þeir á samningafundí harðlega ávltað
verkamenn fyrir framferði þeirra, en
sögðust þó mundu skrúfa sig til að
greiða kr. 1.25 f dagv. og kr. 1 75 í
næturvinnu. Var tilboð þeirra felt með
öllum gre’ddum atkvæðum, en samþykt
f einu hljóði að halda fast við kaup
taxtá verkamanna. A fundum þessum
bættust um 50 nýir félagar við.
Morguninn eftir (þ. 7. Jan.) var
fjö'mennara en nokkru sinni fyr á
bryggju G J J. þvf nú vissu menn
að til skarar hlaut að skrfða, enda
bjugguBt menn við að iögreglan með
sitt varalið mundi láta sjá sig, en sá
ótti var ástæðulaus, þvf aðeins 4 menn
höfðu fengist f varaliðið, (eftir aögn)
og létu þvf ekkert á sér bera.
Er nú akemst af að segja, að ekkert
gerðist markvert til kl. 10 að bæjar-
fógeti tilkynti samninganefndinni, að
vinnuveitendur hefðu gengið að, að
greiða taxta verkamanna.
Var sfðan vinna leyfð og verkfall-
inu þar með iokið.
Þetta er afarmikill sigur, sem verka-
menn hér hafa unnið, lfklega einhver
sá allrá mesti hér á landi f þeasum
efnum. Þeir hafa með honum gefið
öðrum verkamönnum vfðsvegar um
land eftirdæmi.
Hann ætti að vera hvatning fyrir
þá að standa saman og fylgja málum
sfnum með jafnmikilli festu fram til
siguri. Þsgar einn aigur er unninn, er
annar vfs.
Fetið f þeirra fótspor !
10. Janúar 1926.
Ey/i'ðingur.
Háskólabarnið
í föðurgarði.
Framkoma mín.
Þá kem eg að þvf f grein yðar,
sem þér teljið aðalatriðið, sem er að
aanna það að eg »hafi gert jafnaðar-
stefnunni á Akureyri meiri akaða en
nokkur andstæðingur hennart.
Við fyrstu röksemd yðar á þeisu
atriði kemnr grátitafur f kverkar yðar
yfir því að jafnaðarstefnan á Akureyri
skuli eiga fyrir aðal foravarsmann þann
mann, »iem ekkert skynbragð virðist
bera á innihald hennart. En þvf eruð
þér að úthella yðar dýrmætu tárum f
einverunni Og árangurslauit yfir þenu.
Þvf leggið þér ekki hönd á plóginn
og takið til starfaf Þvf stándið þér
eins og þvara út f horni, á pólitfsk-
um fundum, og látið mig, þennan
villuráfandi jafnaðarmann, spilla fyrir
framgangi þen góða máls, sem yður
er svo hugtéikið að koma f frám-
kvæmdf Þér eruð eini maðurinn sem
eg hefi haft ipurnir af, sem hefir
komist að þeirri viturlegu niðuratöðu,
að eg hafi spitt meira fyrir framgangi
jafnaðarstefnunnar bér f bæ, en nokk-
ur anditæðingur hennar. Fyrst þér
sjáið þetta betur en ýœsir aðrir, sem
þekkja okkur báða, þi hvflir á yður
sú ikylda, að láta Ijós yðar skfna yfir
hinn hrjáða Iýð, svo hann sjái hinn
rétta veg farsældir, sem yður er kunn-
ur Þér eruð nú þegar búinn að vera
um nokkurt skeið hér f bæ, svo jóm-
frúræðan f jafnaðarmálunum ætti að
verða fullger nú á næitunni Eg b ð
með m'killi óþreyju eftir þeim degi,
þegar hún verður heyrumkunn. En áður
en þér »troðið upp« á þingmálafund
um hér f bæ, til þess að tala um jafn-
aðarstefnuna, þar sem faðir yðar sem
fundarstjóri skamtar mönnum 5 mfn-
útna tfma til ræðuhalda, vil eg benda
yður á, að lftið myndi verða f jóm-
frúræðu yðar annað en hið álgenga
dægurskvaldur. Eg bjóst við að þér
mýnduð leitá samanburðar á fram-
komu minni á pólitfikum fundum og
framkomu andstæðinganna til þesi að
sanna þau ummæli yðar að ég ráðist
á þá með persónulegum fúkyrðum og
til þeis að gera það sennilegt að
menn flýi jafnaðarstefnuna fyrir mfnar
aðgerðir og leiti skjóli hjá andstæð-
ingunum. En einhverra orsaka vegna
hafið þér sneitt fram hjá slfku. Máake
þér hafið álitið það beit fyrir yðar
málstað að rifja sem minst upp af
þeim samanburði. Þér hefðuð þó get-
að bent á ýmislegt, sem gerði það
skiljanlégt að tekið væri perónulega á
þeim öðru hvoru. Þér hefðuð getai