Verkamaðurinn - 09.11.1926, Side 1

VERKðMðflORIHH
Útgefandl: Verklýðssamband Norðurlands.
IX. áfg. j Akureyrl Priðjudaginn 9. Nóvember 1926. t 78. tbl.
Oddeyrarsölumálið.
Hvers vegna þarf
bœrinn að eiga
Oddeyrlna?
í siðasta bUÐi
var stuttlega get
iö um sölu Odd-
eyrarinnar ogþær
hræringar er það mál heföi valcið
meðal bæjarbúa. Hér verður málið
rakið og er þá fyrst að athuga hver
þörf bænum er á að eiga Oddeyr-
ina, og hvað er mist við að hún enn
á ný er orðin eign efnstaklings, eða
flmenns félags, sem náð hefir kaup-
um á henni i hagnaöarskynh
Eins og það er skylda eins þjóð-
félags að vernda hagsmuni og rétt
þegnanna, ait frá þeira iægsta til
þess hæsta, svo ber og bæjarfélög
um að vernda hag og rétt borgar-
anna, sem bæjatiéiagið mynda. Til
þess að þetta geti oröið, þarf bæj
arfélagið að hafa yiirríö á öilum
þeim stöðum, sem bentugastir eru
til atvinnureksturs. Ef einstakir œenn
eða félög hafa þá á valdi sfnu, er
vissa fyrir að öil samkepni er úti
lokuð. Nú stendur svo á, að neðsti
hluti Oddeyrarinnar, Tanginn, er sá
hiuti bæjarins, sem I náinni fram-
tið á að verða aðal atvinnurekstrar-
staður Akureyrarbúa. Þangað eiga
kolaupp'ögin að flytjast. Þar á upp-
sktpun og afhending olíu til útgerð
ar fram að fara. Þar á að reisa verk-
smiðjur og vðruskemmur o. s frv.
Með öðrum orðum; Tanglnn á að
verða vlðsklfta- og iðnaðarhjarta baj-
artns l nálnnl framtíð.
Til þess að geta veitt borgurum
aðstöðu til að reka atvinnu f frjálsri
samkepni, var nauðsynlegt fyrfr ba-
inn að eiga Tangann, ennþá nauð-
syniegra en lóðirnar á Oddeyrinni,
þvi bsrinn hefir þó yfirráð á bygg-
ingaríóðum, sem nægja.munuTiokkra
mannsaldra ennþá Þatf því enginn
að sæta afarkostum af hátfu eigenda
byggingarióðanna á Oddeyri. Með
jarðakaupunum undaniarið hefir bær-
inn trygt rétt og hagsmuni borgar-
anna á þessu sviði Eins og máium
er komið nú með Tangann, er það
undir geðþótta þriggja fjáraflaraanna
komið, hvaða atvinnurekstur þarna
fer fram og geta feir hvenær sem
þeim iist, útilokað alla aðra borgara
bæjarins frá að reka atvinnufyrirtæki
á þessum stað. Bsrinn getur þar
engu um ráðið.
Þetta heiir öllum Akureyraibúum
veriö Ijóst um iangan tfma. Þess
vegna hefir almenningur i bænum
talið sjálfsagt að bsrinn keypti Odd-
eyrina strax og færi gæiist, og það
hejlr vertð talin stðferðisleg skylda hvers
helðvifðs borgara bajarlns að vlnna
að þv( að þetta mattt verða.
Af þvi sem sagt var um Oddeyr-
arsöluna f síðasta blaði, sjá lesendur
blaðsins hvernig þessum málum er
komið. Til þess að málið og gang-
ur þess verði almenningi sem Ijós-
ast, er hér birtur útdráttur úr skýrslu
bæjarstjóra, er hann gaf á borgara-
fundinutn 4. þ. m.
Skýrsla bcejarstjóra. Eftir að bæjar-
útdráttur. stjóri haiöi sagt
sögu Oddeyrar-
innar i stuttu máli, fært rök fyrir
nauðsyn bæjarins að eignast þessa
eign og rétti hans til eignarinnar
fram yfir aðra aðilja, sagði hann frá
afskiftum sfnum og bæjarstjórnar af
söiumálinu á þes» leið.
Str*x og þaö fréttist að H, S. I.
V. ætluðu að selja Oddeyrina, kom
það i Ijós að það var viiji mikils
meiri biuta bæjarstjórnarinnar, að
bærinn reyndi að ná kaupum á
efgninni. A öndverðu þessu ári
kemur H. Westergaard málaflutn-
ingsmaður hingað til bæjarins og
tekur sér bó'íeúu bér til tveggja
ára, að sagt er. Var hann sagður
starfsmaður Dúconto og Revisions-
binken i Kaupmannahöfn, sera hafði
eignir H. S. I V. til umráða H,
Westergaard hagar sér nokkuð á
aðra iund, en vanalegt er um þá
menn, sem hafa stóreignir til sölu.
Hann auglýsir ekki eignirnar til
kaups. Ekki heldur að hann sé
nokkurstaðar að bitta til viðtais, eða
að hann hafi umboð til að semja
um kaup á nefndum eignum Var
þvi ekki sýniiegt að sala myndi
fram fara að svo stöddu. Eignirnar
mundu verða auglýstar, þar sem um
hálfgert ómyndugra fé væri að ræða,
og nokkurnveginn vist að seljand-
inn myndi æskja tilboða frá öllum
þeim, sem liklegir væru til að geta
boðiö i eignirnar og keypt þær.
En er alt þetta drógst óeðlilega
lengi og bæjarstjóri vissi hug bæjar-
stjórnar, og bæjarbúa yfirleitt, til
þessa máls, hittir hann hr Wester-
gaard að máli (27. 4g) og skýrir
honum frá að bærinn muni gera
tilboð í Oddeyrina og ræðir við
hann um borgunarskilmála og fl.
Lét bæjarstjóri þá ósk uppi að hon-
um gæfist tækifæri til aö bjóða !
eignina fyrir bæjarins hönd. Tób
hr. Westergaard þéssu mjög iiklega
og var svo að heyra á honuro, að
honum væti ánægja að semja um
fessi mál við bæjarstjóra. Nokkru
siðar átti bæjarstjóri ýtarlegt tal um
væntanleg kaup bæjarins á Oddeyr-
inni og itrekaSi þá aftur ósk sína
um að eignin yrði ekki seld nema
bænum gæfist kostur á að bjóða f
hana. Var ekki annað að heyra á
br. Westergaard, en að nægur timi
væri til þess ennþá.
Um sama leyti fói bæjarstjórnin