Verkamaðurinn - 23.12.1935, Qupperneq 2

2
VERKÁMAÐURINN
Engir fátæktraflutningar framar.
Á hreppsnefndarfundi 1. nóv.
s.l. var samþykt af öllum full-
trúum borgarafl. (Kommúnista-
fulltrúinn var ekki heima), að
flytja tvær bláfátækar fjölskyldur,
sem eru styrkþegar og eiga fram-
færslu í öðrum bæjum, nauölinoar-
hreppatlutningi á >sveít slna«.
Sem knýjandi nauðsyn þessa,
telur ráðandi hreppsnefnd vera
það, að bæirnir, er »eiga« þessa
styrkþega, hafi ekki endurgreitt
styrkina undanfarið þrátt fyrir
áskoranir, og eigi nú Húsavíkur-
hreppur mörg þúsund krónur
hjá þeim.
í öðru lagi er ein aðalröksemd
þeirra fyrir þessu ódæði, að nú
séu siðustu úrræði að losna við
styrkþegana, svo þeir verði ekki
»innligsa« hér, er nýju fram-
færslulögin ganga í gildi.
Hér er um sannkallaðan nauð-
ungarflutning að ræða, því báðir
fjölskyldufeðurnir hafa sagt að
óbundnir færu þeir ekki héðan.
Einnig hafa þeir sagt mér, að
þeir myndu verja sig — búast
nauðvörn — ef það ætti að sækja
þá heim með ofbeldi og flytja
nauðuga, en þá bæri ráðandi
hreppsnefnd, og sá, sem fram-
kvæmdi slíkt fyrir hana, ábyrgð
á þvi, hvað af kynni að hljótast.
Slík nauð-varnarráðstöfun frá
styrkþeganna hendi er alveg
sjálfsögð. — Þvi samþykt hrepps-
nefndarinnar frá 1. nóv. s. 1. er
hreinasta ofbeldisráðstöfun — og
framkvæmd hennar ofbeldisverk,
en það bætir ekkert úr skák þó
hreppsnefndin eigi enn »stag« í
lögunum, er leyfi annað eins
herbragð gagnvart varnarlausu
öreigafólki. Þau lög, sem eru
svo gersneydd allri mannúð,
notar enginn heilbrigður maður.
Hér er líka tekinn af mönn-
um sá dýrmæti sjálfsákvörðun-
arréttur einstaklingsins, að mega
sjálfur ráða hvar hann vill vera.
— Það fer vel á því, að aftur-
haldsmenn, er skreyta sig með
sjálfstæði, ganga um og hvetja til
að láta taka af varnarlausasta
fólkinu þennan þýðingarmikla
rétt. Þessir herrar vilja flytja
þetta aumingja fólk, rétt eins og
skepnur, — hjá þeim vantar
ekki hetjuskapinn og mannkær-
leikann! Þetta herrans fólk á
mikla mannúð og þroskaða sið-
gæðivitund! Þetta fólk er víst
kristið!
Fyrir 100 árum siðan hóf
»Fjöínir« göngu sína, og með
honum endurreisn islenskra bók-
menta og frelsishreyfing, sem enn
heldur áfram, og sem bestu synir
islensku þjóðarinnar hafa barist
fyrir fram á þennan dag. Nú
hefir 100 ára afmæli »Fjölnis«
verið minst með útgáfu »Rauðra
penna«. Arftakar gömlu braut-
ryðjendanna, Fjölnismanna, hafa
nú myndað með sér samtök,
»Félag byltingasinnaðra rithöf-
unda«, þar sem saman eru komn-
ir allir bestu og vinsælustu rit-
höfundar og skáld, sem nú eru
uppi á íslandi. Þetta félag gefur
út »Rauða penna«, bók sem mark-
ar stórt spor í sögu íslenskra
bókmenta.
»Rauðir pennar< eru eins og
»Fjölnir«, boðberi nýrrar stefnu
í bókmentum, stefnu frelsisbar-
áttu islensku þjóðarinnar, en að-
eins á nýrri timum, með nýjum
viðhorfum. »Rauðir pennar« boða
stefnu, sem er þrungin krafti
Á þorpsfundinum fyrir kosn-
ingarnar, hvatti hreppsnefndar-
fulltrúi Kommúnistaflokksins all&
alþýðu, alt frjálslynt fólk, til að
fylkja sér með styrkþegunum og
hindra ofbeldisáform hrepps-
nefndarinnar.
Nú þegar hefir gefið sig fram
stór hópur til að verja hinar
varnarlausu fjölskyldur, konur
og börn. Daglega bætast fleiri t
hópinn.
Enginn alþýðumaður eða kona,
ekkert frjálslynt fólk, má láta
blekkja sig til að veita ofbeldis-
mönnunum lið gegn öreigum
»ógæfunnar«.
Fylkjum öll liði með styrk-
þegunum, svo enginn ofbeldis-
seggur þori að hreyfa sigl
Burt með þrælahaldið á 20. öldl
Húsavfk, 39. nóv. 1935.
hinna heilbrigðustu og sterkustu
afla þjóðfélagsins, krafti hinnar
sigursælu frelsisbaráttu verka-
lýðsins og kúgaðrar þjóðar. »Fé-
lag byltingasinnaðra rithöfundav
er því arftaki Fjölnismanna, si
kraftur sem berst gegn afturbaldi
og fasisma, fyrir frelsi, aukinni
menningu og hverskyns fram-
förum.
»Rauðir pennar« eru mikil bók
og merkileg, hún er safn af nýj-
ustu ljóðum, sögum og ritgerðum
bestu íslenskra höfunda, og af
þýddum úrvalsköflum eftir fræga
erlenda höfunda. Þarna eru bók-
mentaleg auðæfi saman komin,
og þess væri óskandi að bókin
væri tfu sinnum stærri.
lslensku höfundarnir eru al-
þektir og góðkunnir, svo sem
Halldór K. Laxness, Þórbergur
Þórðarson, Jóhannes úr Kötlum,
Kristinn Andrésson, Gunnar M.
Magnúss.,' Halldór Stefánsson o.
fl. Erlendir höfundar eru margir
heimsfrægir snillingar svo sem
Kr. Júl.
„Rauðir pennar“.