Verkamaðurinn - 21.01.1936, Blaðsíða 2

/
2
fyrir mörgum árum) þá hefir
hún bæði svikist um framkvæmd-
ir á þann hátt í íyrsta lagi að
smiðið byrjar ekki fyr en seint
í jan. í stað þess að upphafiega
var bæjarstjórnin búin að lofa að
það skyldi byrja í s.l. nóv., og
i öðru lagi bendir alt til að bæj-
arstjórnaríhaldið ætli að láta
smíða stórum minna af tunnum
en samþykt var í haust.
Þessi tunnuvinna sem nú er
loksins að hefjast bætir þó ekki
nema að litlu leyti úr afkomu-
vandræðum alþýðunnar. Atvinnu-
leysið sverfur enn samt sem áð-
ur að mörgum hundruðum
verkamanna og verkakvenna og
hjá millistéttunum verður ástand-
ið æ ískyggilegra með næstum
hverjum degi sem líður. At-
vinnuleysið verður liká ennþá
tilfinnanlcgra eftir því sem lifs-
nauðsynjarnar hækka í verði, en
eins og kunnugt er stíga flestar
ef ekki allar lifsnauðsynjar al-
mennings í verði, svo nemur
mörgum hundruðum króna á ári
hjá meðal-fjöldskyldu.
Þetta ástand og þær horfur
sem nú blasa við krefst þess að
valdhafarnir geri víðtækar ráð-
stafanir til þess að bæta úr af-
komuvandræðum verkalýðsins og
miilistéttanna, og að þær ráðstaf-
anir verði gerðar fyr en síðar.
Slíkar ráðstafanir verður ekki
hægt að gera svo að gagni komi,
nema á kostnað yfirstéttarinnar,
mannanna, sem hafa marga tugi
þúsunda i árslaun eða hreinar
tekjur árlega, allar aðrar ráðstaf-
anir eru kák eitt og miða aðeins
að því að auka afkomuvandræði
al.þýðunnar í stað þess að draga
úr þeim.
Bæjarstjorn Akureyrar verður
þvi, sem framkvæmdastjórn og
ráðsmaður þessa bæjarfélags að
hefjast handa og sjá um að meira
verði gert til þess að bæta úr at-
vinnuleysinu en gert hefir verið
hingað til.
Verkalýður og millistéttir bæj-
arins munu nú herða á þessari
óumflýjanlegu kröfu sinni og
fylgja benni fastar eftir en hingað
til.
VERKAMAÐURINN
4 ára áœtlunin ....
Þannig voru nú loforð Alþýðu-
flokksforingjanna fyrir kosningarn-
ar 1934.
En hvernig hafa framkvæmdirnar
orðið á þessum 1. og aðallið 4 ára
áætlunarinnar?
I stuttu máli: ENGAR.
Engin »nákvæm áætlun« hefir
verið gerð til þess að útrýma með
öllu atvinnuleysinu og afleiðingum
kreppunnar, heldur hefir kreppan
haldið áfram að harðna, atvinnu-
leysið að vaxa og kaupgeta hinna
vinnandi stétta minni en nokkru
sinni fyr jafnframt því sem dýrtíðin
vex næstum því daglega.
En Alþýðuflokksforingjarnir lof-
uðu miklu meiru fyrir kosningarnar
1934. Þeir lofuðu m. a. í 15. lið á-
ætlunarinnar »að breyta skatta- og
tollalöggjöfinni þannig, að tollum
verði létt af nauðsynjum, en beinir
skattar að sama skapi hækkaðir af
háum tekjum og stóreignum«.
Hvernig urðu svo framkvæmdirn-
ar á þessum þýðingarmikla lið 4 ára
áætlunnarinnar?
Þær urðu þannig að í stað þess
að létta tollum af nauðsynjum voru
tollarnir bara hækkaðir og öðrum
nýjum bætt við. Og þessar tolla- og
skattahækkanir nema á ári mörgum
hundruðum króna á hvert meðal
alþýðuheimili.
Þannig hafa því efndirnar orðið
á þessum tveim höfuðliðum 4 ára á-
ætlunarinnar. Hvarvetna hafa helztu
foringjar Alþýðuflokksins verið
reiðubúnir til að berjast á móti
auknu framlagi til atvinnubóta.
Ráðherra Alþýðufl., Haraldur Guð-
mundsson hefir hvað eftir annað t.
d. neitað Akureyrarbæ um ríkisá-
byrgð fyrir lánum til framkvæmda á
nauðsynlegum verkefnum eins og t.
d. tii byggingar nýs sjúkrahúss. En
þeir hafa afty.r á móti altaf verið
reiðubúnir til að leggja nýjar álög-
ur á alþýðuna, eins og t. d. Erling-
ur Friðjónsson (sbr. t. d. rafmagns-
hækkunina í fyrra og hækkun vöru-
gjaldskrár hafnarinnar nú síðast).
Þessi augljósu og stórfeldu svik
Alþýðuflokksforingjanna hafa vakið
Rafmagns§kortur
er nú orðinn svo tilfinnanlegur f
Reykjavík, að útvarpið tilkynnir, að
það geti orðið takmarkað sem það
geti starfað vegna rafmagnsleysis.
Stafar þessi skortur á rafmagni af
því, að sökum frosta og snjóa er
orðin mikil vatnsþurð. Vatnsgeymsl-
an við Elliðaárnar hjá Reykjavík
hefir fylst mikið af ís og botnfrosið
á grynningum.
Otvarpsfregnir herma, að vatns-
skortur sé tilfinnanlegur víðar uni
land hjá þeim, sem bygt hafa vatns-
aflstöðvar. Er þetta sönnun þess, að
nauðsyn sé að byggja nývirkjanir í
stærri stíl en verið hefir og ættu
Akureyringar að hafa það hugfast.
Alstaðar fult al »landráðamönnum« i
Dýskalandi.
Bremen, 14. 12. ’35 (N. P.)
Atta meðlimir hinnar leynilegu
deildar sósíaldemókratíska flokks-
ins hér hafa verið dæmdir í allt að
'3 ára fangelsi. Þeir voru, eins og
venjulega, ákærðir fyrir »undirbún-
ing undir landráðastarfsemi«.
óhemju greinju hjá verkalýðnum í
Alþýðuflokknum og vonleysið liefir
gripið hugi fjölda margra þeirra,
sem hafa treyst því að Álþýðu-
flokksforingjarnir hafi eitthvað
meint með 4 ára áætluninni og öðr-
um állka loforðum.
Hinsvegar, og sem betur fer, hef-
ir líka fjölda mörgum Alþýðuflokks-
mönnum orðið það ljóst, að þeir
verða sjálfir að berjast fyrir því að
koma loforðum Alþýðuflokksforingj- *
anna í framkvæmd, þvert ofan í
vilja þeirra, og leiðin til þess er að
saineina alla róttæka krafta, án til-
lits til pólitískra skoðana. Slík sam-
fylking hefir þegar tekist á nokkr-
um stöðum í landinu (Vestmanna-
eyjum, Húsavík, Eskifirði, Sauðár-
króki). Aðeins með slikri samfylk-
ingu hinna vinnandi stétta er hægt
að koma kröfum alþýðunnar franr,
aðeins með því móti er hægt að
brjóta á bak aftur hungurárásir i-
haldsins og fasisma þess.