Verkamaðurinn - 30.04.1938, Qupperneq 1

XXI. árg. I Akureyri, laugardaginn 30. apríl 1938. J 24. tbl.
Útgefandi: Verklýðssamband Norðurlands.
Fyrsti maí
alþjóðlegnr baráffn-
dagur verkalýðsins.
I nærri hálfa öld hefir 1. naaí
verið sameiginlegur hátíðis- og
kröfugöngudagur verkalýðsins um
heim allan.
Sú ytri ástæða, sem í fyrstu
olli því að verkalýðurinn ákvað
þennan alþ|óðlega baráttudag, var
þáverandi krafa heimsverkalýðs-
ins m 8 stunda vinnudag.
En þau eiginlegu rök slíkrar
ákvörðunar eru þó fyrst og
fremst undirstrikun þess skiln-
ings, að verkalýðurinn um heim
sllan eigi réttindi sin og hags-
muni að sækja í hendur drottn-
andi auðvalds — og að það verði
ekki gert nema með viðtækum,
einörðum og harðsnúnum sam-
tökum verkalýðsins sjálfs.
Þessvegna heldur 1. maí áfram
að vera baráttudagur verkalýðs-
ins um allan auðvaldsheiminn,
þó krafan um 8 stunda vinnudag
hafi víðast náð fram að ganga
fyrir nokkru siðan. Þvi svo
lengi sem auðvaldið drottnar, svo
lengi eru hagsmunir verkalýðsins
fyrir borð bornir - svo lengi er þörf
samstiltrar og einarðrar baráttu
alls verkalýðs.
Hér á landi, þar sem verklýðs-
félaga samtökin eru svo langt á
eftir tímanum, að hin upphaflega
krafa 1. mai-kröfugangnanna —
átfa stunda vinnudagur — er enn ekki
uppfylt, er hin mesta nauðsyn,
að verkalýðurinn almennt
tileinki sér 1. maí sem sinn eig-
in baráttudag. Að verkalýðurinn
þennan dag streymi óhikað út á
götuna og augliti til auglitis .við
stéttarandstæðing og auðvald,
stilli kröfum um réttindi sín og
frelsi í þjóðfélaginu — um »dag-
legt brauð« og almenn þroska-
skilyrði fyrir þá, sem með orku
sinni skapa öll þau verðmæti,
sem til þessa þarf. Og að verka-
lýðurinn ekki aðeins stilli slikum
kröfum þennan dag — heldur
um leið ásetji sér, í fullri alvöru,
að fylla samtök sin þeim krafti,
sem býr í einingu fjöldans,
og sem megnar að knýja fram
virkilegar hagsbætur hins vinn-
andi tólks — veitir þvi rétt sinn,
frið og frelsi.
Þessi nauðsyn er því meiri nú,
sem tilraunir afturhaldsins til að
svifta verkalýðinn þegar unn-
um réttindum — verða æ á-
kveðnari.
1. mai 1938 þarf islenski
verkalýðurinn ekki aðeins, einu
sinni enn, að stilla kröfunni
um 8 stunda vinnudag—heldur
éinnig að mótmœla kröftuglega
vinnulöggjöfinni, sem afturhald-
ið erað skapa sér sem eittþýð-
ingarmesta tœkið til að hindra
hagsmunabardttu verkalýðsins
— þar á meðal baráttu fyrir 8
stunda vinnudeginum.
(Framh. á 2. síðu).
Vinnudeila.
Deila stendur nú yfir milli
stýrimanna og Eimskip og ríkis-
skipa hinsvegar, út af launakjör-
um o. fl. Er verkfall bafið á þeim
skipum, sem komin eru til
Rvíkur. Eru stýrimenn m. a. af-
aróánægðir yfir frumv. Bergs
Jónssonar, sem fer fram á, að
kunnátturnönnum sé fækkað á
skipum, til þess að draga úr ör-
yggi sjómanna.
1. in a í
i Reykfavík.
Fulltrúaráð verklýðsfélaganna í
Reykjavík gengst fyrir sameigin-
legri kröfugöngu verklýðsfélag-
anna, Kommúnistaflokksins og
Alþýðuflokksins. Kommúnistafl.
og Alþýðuflokkurinn höfðu sam-
eiginlegan fund í gær til að und-
irbúa 1. mai. Sagt er að hinir
fylgislausu þingmenn Alþýðufl.
ætli að ganga í halarófu kringum
Hriflu-Jónas og sverja honum
trúnaðareiða.
heitir blað, sem kemur út í dag
í Reykjavik. í það skrifa m. a.:
H. K. Laxness, Jóhannes úr Kötl-
um, Gunnar M. Magnússon, Arn-
ór Sigurjónsson, Héðiiyi Valdi-
marsson, Kristinn E. Andrésson,
Einar Olgeirsson, Þuríður Frið-
riksdóttir o. fl.
Blaðið er gefið út at 1. maí-
nefnd verklýðsfélaganna.