Verkamaðurinn - 16.07.1938, Page 1

XXI. árg
Akureyri, laugardaginn 16. júlí 1938.
35. tbl.
E,",,MÍ„Æ“,ýas,"s Góður gestur
1 lok febrúar-mánaðar siðastl.
kaus »JafnaðarmannaféI. Reykja-
víkur* 5 manna nefnd til þess
að gera tillögur um »endanlegan
grundvöll fyrir sameiningu verk-
lýðsflokkanna«. Sem árangur af
starli þessarar nefndar sendi svo
félagið, í s.l. máuuði, til stjórnar
kommúnistaflokksins og stjórnar
Alþýðuflokksins (Alþýðusam-
bandsins) tillögur nm StefnilSkrð.
skipulao og starlsskrá bins væntan-
lega sameinaða flokks íslenzka
verkalýðsins. Tillögur þessar
munu einnig sendar verklýðsfé-
lögunum um land allt til athug-
unar tyrir Alþýðusambandsþing-
ið í haust.
Hvað fela þessar tillögur i sér?
Nefndin leggur til að stetnu-
skrá hins sameinaða flokks verði
núgildandi stefnuskrá
Alþýðuflohksins, með
nokkrum orðabreytingum, sem
flestar eru mjög smávægilegar.
Eins og menn muna, var á
Alþýðusambandsþinginu s.l. haust
samþykkt ný stefnuskrá fyrir
Alþýðuflokkinn. Stefnuskrá þessi
var — af VilflDundi Jónssyni — soðin
upp úr tillögum vinstri manna
Alþýðuflokksins um stefnuskrá
fyrir sameinaða verklýðsflokk-
ana — og sérstaklega gerð til
þess að fá sameiningarmennina,
sem voru i miklum meirihluta
á Alþýðusambandsþinginu, til
þess að falla frá sinum eiginlegu
tillögum.
Af þessum ástæðum varð stefnu-
skráin — þrátt fyrir þá ann-
marka, sem Vilmundi tókst að
setja á hana — miklu róttækari
en stjórn Alþýðuflokksins getur
þolað — enda hefir hún verið
svo vandlega vafln þögn Alþýðu-
flokksstjórnarinnar og umboðs-
manna hennar, að þegar bún
nú kemur á gang, pekkir ekli rit-
stjóri »A)þm « hana, og segir að
þetta sé plagg, sem kommúnist-
ar hafí samið!
Um stefnuskrána er annars
það að segja, að þrátt fyrir áður-
nefnda annmarka, er bún þó
byggð á kenningum Marxismans
og getur þessvegna verið stefnu-
skrá sosialistisks flokks.
Viðkomandi skipulagningu llokksins
er aðalatriðið það, að nefndin
leggur til að greint sé algerlega
á milli verklýðsfélagastarfsem-
innar og hinnar pólitfsku starf-
semi — þannig að flokkurinn sé
byggður upp af einstaklingum,
sem ganga i hann persónulega,
vegna sinna pólitisku skoðana —
en að Alþýðusambandið verði
hinsvegar eingðugn samband verk-
lýðsfélaganna, skipulagslega óháð
flokknum og í því hafi allir með-
limir verklýðsfélaganna jöfn rétt-
indi, án tillits til pólitískra skoð-
ana. Pó er gert ráð fyrir að
verklýðsfélög geti gengið í flokk-
inn, ef þau óska þess, en þá
gildir það aðeins fyrir þá með-
limi þeirra, sem samþykkja það.
Hinir geta verið utan flokksins
án þess að tapa við það nokkr-
(Framh. á 2. síðu).
Píanósnillingurinn Haraldnr sig-
urðsson bélt hljómleika hér i
Nýja-Bíó síðasth mánudagskvöld
og aftur í gærkvöld. Ég var eigi
í bænum fyrri hluta vikunnar
og heyrði því ekki nema síðari
hljómleikana.
Viðfangsefni á siðari hljóm-
leikunum voru tvær sónötur eftir
Beethoven (d-moll og cis-moll) og
nokkur lög eftir Chopin.
Eins og kunnugt er, er Har-
aldur frægasti hljóðfæraleikari
islenzkur, og mátti með sanni
segja, að hann sýndi það hér, að
hann stendur ekki að baki fræg-
um erlendum snillingum. Það er
eigi ýkja langt siðan hinn heims-
frægi pólski sni lingur Ignaz
Friedman hélt hljómleika hér á
Akureyri, og mun ýmsum bæjar-
búum leikur hans i fersku minni.
Ég gat ekki varist að bera þessa
tvo ágætu Iistamenn saman, og
Haraldur tapaði ekki við þann
samanburð. Að minnsta kosti
gerði hann Beethoven betri skil
en Friedman. Pað er þó ekki
ætlun mfn að fara að gera upp
á milli viðtangsefna Haraldar.
Hann skilaði þeim öllum með
þeirri snild, að vart var þar blett
né hrukku að finna. Hver einasti
tónn var sem fágaður gimsteinn,
hver lína sem perludjásn. Það
mun leitun á píanóleikara, sem
flytur verkefnin jafn skýrt og
Haraldur. Hann hefír til að
bera þann eiginleika hins sanna,
göfuga túlkandi tónlistarmanns,
að hann fær áheyrandann til að