Verkamaðurinn


Verkamaðurinn - 01.05.1940, Qupperneq 2

Verkamaðurinn - 01.05.1940, Qupperneq 2
1 VERKAMAÐURINN RAJNl PATEL: Frelsisbarátta Indverja Staifið. Við óráðnar gdtur hvern morgunn er mannshugur vakinn, til myndauðugs llfs, þar sem leiðin er verkefnum þakin, i vitund um lífsafl, sem starfar l stolti síns máttar, frá stökustu frumeind að Ijósvídd sem aldrei sig nátiáir, með hugsýn að framkvœmd sem fullnœgi mannlegum þðrfum, til fagnandi llfs, sem á takmark i daglegum störfum. Pvl skal upphaf til starfs, sérhvert augnablik llðandi stundar, það sem altaf er nýtt, þar sem lífsorkan boðar til fundar, óskum sem hœkka við öflun til daglegra þarfa aðla hvern mannshug og þroska til nytsamra starfa, vekja til framhorjs um fylling hvers áforms til brautar, fegursta stundin er rofun að lausn hverrar þrautar. Pað er fegrun á hugsun og göfgun á hreyfing og gleði, grátlaust og traust þar sem árla er risið frá beði, heiibrigt i nauðsyn og framsókn að fullkomnun bygðar fjölrátt um utsjón og hugstœtt til fórnandi dygðar. Frá starfandi höndum ris menning með vorboðans veldi, til víkkandi arfs, sem á kraft sinn l morgunsins eldi. T. E. L- Allar þjóðir Indlands eru nú í þvi ástandi, að þaer eru gagntekn- ar af þjóðernislegri vakningu of heyja baráttu fyrir þjóðernislegu sjálfstæði sínu. Enginn og ekkert getur kæft bina sögulegu frelsisþrá indversku þjóðarinnar. Alsherjar indverska þjóðþingið, bin pólitisku samtök indversku þjóöarinnar, er sterkt og voldugt. Hvað er þá þetta þing? í’etta þing er pólitisk samtök fyrir hagsmuni indversku þjóð- arinnar og eru studd af öllum deildum og félagssamtökum — af bændum, verkamönnum, milli* stétt og menntamönnum, jafnt af Hindúum, Múhamedstrúarmönn- um, eldsdýrkendum og kristnum mönnum. Þingið krefst þess að Indland verði frjálst. Pessi krafa er jafnframt krafan um brauð og frelsi banda indversku þjóð- inni, sem lifir i örbirgð. Þessi krafa á djúpar rætur i brjósti yfirgnæfandi meiri bluta binna 353 miljóna manna i Ind- landi. Þetta kom i Ijós við kosn- ingar béraðsfulltrúanna árið 1937, þegar mikill meiri hluti kjósenda greiddi þingflokknum (»kong- ressc-flokknum) atkvæði, sem sið- an gat myndað stjórnir i 8 af 11 fylkjum Iodlands. Jafnvel mú- hamedstrúarfylkið við norðvest- ur landamærin greiddi þingflokkn- nm atkvwði. Þar sem Kongressflokkurinn telur 5 miljónir virkra meðlima, er bann einn sterkasti pólitíski félagsskapur i beimi. Pað eru þar einnig andstæður, hvað snertir bugtaksfræði og heimsskoðun, alveg eins og inn- an kinversku samfyikingarinnar. En eins og allir hópar og flokk- ar i Kina vinna einhuga saman til þess með öllum ráðum að verja frelsi Kfna, eins sameinast allir bópar og flokkar innan Kon- gressflokksins i baráttu fyrir sjálf- stæði Indlands. Vegna þessarar órjúfanlegu ein- ingar og aga er indverska þjóð- in jafn örugg um sigur sinn i baráttunni gegn beimsvaldastefn- unni, eins og bin hetjulega og einhuga kinverska þjóð trúir á sigur Kina yfir japönsku heims- valdastefnunni. Hin virkilega trygging fyrir sigri þeirra afla. sem berjast fyrir frelsi Indlands er fólgin i fjöldaeðli Kongress- flokksins, i þeirri staðreynd, að baráttan fyrir sjálfstæði er bar- átta fjöldans. Barátta indversku þjóðarinnar er sameiginleg barátta allra hópa og flokka, barátta, sem er studd af verkamönnum og bændum, sem eru máttarstólpi Kongress- flokksins Verklýðsstétt Indlands er skipulögð i fagfélög. Um margra ára skeið voru tvö ólik fagfélagasambönd i Indlandi. En fyrir tveimur árum sameinuðust þau og mynda nú Allsherjar ind- verska fagfélagaþingið. Fagtélagaþingið og hið vinn- andi fólk Indlands berst ekki að- eins fyrir sinum eigin bagsmuna- kröfum, beldur er það i broddj fylkingar i baráttunni fyrir póli- tisku sjálfstæöi. Millistéttin og menntamennirnir taka þátt i frels- isbaráttunni með verkamönnun- um að ógleymdum bændunum, en pólitisk meðvitund þeirra hefir þróast á eftirtektarverðan hátt. Indversku bændurnir hafa nógu iengi þjáðst undir hinu bretska oki og harðstjórn stórjarðeigend- anna. Nú likjast þeir vaknandi risa, sem verður meðvitandi um þá orku, er í honum býr. Bænd- urnir eru sameinaðir i voldug- um »kisan sabhas* — bændafé- lögum — og reiðubúnir að taka þátt i lokabaráttunni gegn bretsku heimsvaldastefnunni. Petta er sem sagt sem næst þvi myndin af hinum samein- uðu öflum indversku frelsisbar- áttunnar, fyrir öflugri og sigur- vissri baráttu. Árum saman var Mahatma Gandhi áhrifarikasti leiðtogi Kongressflokksins og ut- an Indlands er hann enn i dag þektastur af öllum leiðlogum indversku þjóðarinnar. En hækkandi stjarna Indlands er Javaharlal Nehru. Nehru er tákn baráttunnar og aukins þroska indversku þjóðarinnar. Hann er tvimælalaust vinsælasti leiðtogi Kongressflokksins. Hann talar við bændurna á máli sem þeir skilja og tengir saman hinar pólitisku lýðræðis- kröfur og hagsmunakröfur lið- andi stundar. Nehru hefir verið fangelsaður sjö sinnum af ensku heimsvaldastefnunni. 1 hinni sögulegu framsöguræðu á árs móti indverska Þjóðþingsins i Lucknow árið 1936, komst hann m. a. svo að orði: »Eini lykillinn að lausn heims- vandamálsins, jafnt og vanda- máli Indlands, er sósialisminn, Og þegar eg nota þetta orð, þa geri eg það ekki i óákveðinni, mannúðlegri meiningu, heldur i visindalegri, i hagfræðilegri mein- ingu. Prátt fyrir það er sósialism- inn engu að siður miklu meira en vísindaleg kenning: hann ei heimspeki lifsins og einmitt sem slikur hefir hann áhrif á mig. Til þess að útrýma fátækt- inni, til þess að upp- ræta hið almenna atvinnuleysi og undirokun indversku þjóðar- innar, sé eg engan annan veg en leið sósíalismans. Þetta felur i sér miklar og byltingasinnaðar breytingar á pólitfsku og félags- legu kerfi, endalok lénsmanna- og einveldisstjórnar rikiskerfisins i Indlandi.t Bretska heimsveldið er hið stærsta ( beimi. Heimsveldið var grundvallað með ofbeldi. ^aldwin Vorið — fráimftíðin. Á öllum tímum, í öllum löndum, er draumur mannkynsins, um betri tíma og bjartara líf, — vor í mannheimi, bundið við æskuna, framtíðina. Sterkur, stórhuga æskulýður, þrunginn af skapandi þori, er stolt hverrar kynslóðar, því hann er erfingi landsins, og alls þess besta, er feður hans og mæður börðust fyrir. Að æsku- lýðurinn standi framar þeirri kynslóð er fellur í valinn, verði betur úr garði gjör til sóknar og varnar, hlýtur því að vera kjör- orð fólksins, svo framarlega að það þekki sinn vitjunartíma, og viti hvað til síns friðar heyri. Til þess að æskan geti fullnægt sín- um skapandi vorhug, sem er ein- kenni alls heilbrigðs, uppvaxandi fólks, þá verður að sjá æskulýðn- um fyrir störfum og gefa honum nauðsynlegt olnbogarúm til sjálf- stæðra athafna. Um það, sem sagt er hér að fiaman, eru allir heilvita menn og konur sammála, en samt eru þessi mál, nú í dag, í herfilegu öngþveitisástandi, ekki aðeins á okkar litla landi, heldur allsstaðar í heiminum þar sem auðvaldið ræður og drottnar. Aðeins í ríki alþýðunnar í Austurvegi, þar sem auðlindirnar hafa verið teknar í þjónustu fólksins, hefir æskulýðn- um, hinni uppvaxandi kynslóð, verið sköpuð slík skilyrði til þroskunar og athafna, að björt- ustu draumar mannkynsins í þeim efnum eru nú að verða að veru- leika. Eins og Kristur á sínum tíma sagði: „Leyfið börnunum til mín að koma og bannið þeim það ekki, því slíkum tilheyrir guðsrík- ið“, draumríkið í mannheimi þess lávarður, fyrverandi forsætisráð- herra, kallaði einu sinni bretska (Framhald á 4. síðu) æskan — tíma. Þannig sagði líka Lenin: „Allt, sem gjört er í nafni sósíal- ismans verðum við að miða við velferð hinnar uppvaxandi æsku því henni tilheyrir framtíðin11. í dag stöndum við andspænis þeim ískalda veruleika, að stór- veldi Vestur-Evrópu berjast á víg- völlunum um endurskiftingu hrá- efnalindanna og markaðssvæða jarðarinnar, smáríkin eru troðin undir í þeim blóðuga hildarleik, því styrjaldir þekkja enga misk- un. Æskulýð landanna, sem átti að erfa framtíðina, er att út til að berjast og hljóta dauðann að launum, eða máske ennþá verra hlutskifti. Þannig eru hagsmunir heimsauðvaldsins andstæðir hags- munum æskulýðsins, er þráir frelsi og frið til athafna. Æskulýður frændþjóðar okkar, Norðmanna, hefir af stórveldun- um verið neyddur til að taka sér vopn í hönd til að verja frelsi og heiður þjóðar sinnar. í dag viljum við votta honum samúð okkar og virðingu. Við óskum þess, að hinn heilatómi haus auðvaldsins og hjartalausi búkur þess komi svo sundurmolaður úr þessari styrjöld, að hann eigi aldrei upprisuvon að eilífu. íslenskur æskulýður, sem geng- ur nú um, án þess að fá atvinnu, þegar vorið kallar æskuna til starfa, hann verður að stíga á stokk og strengja- þess heit, að fylkja sér þétt saman, og krefjast í sameiningu við aðra alþýðu landsins, atvinnu til handa'öllum þeim, er geta unnið og vilja vinna. Atvinnuleysi er þjóðhagslegur glæpur, sem æskan á ekki að þola. ísland á óteljandi möguleika til að fæða og klæða öll sín börn sómasamlega, sé stjórnað með hagsmuni fólksins fyrir augum. Krafa æskulýðsins í dag er, að alþýðan fái völdin á íslandi svo hlutur æskunnar verði ekki leng- ur fyrir borð borinn. *

x

Verkamaðurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Verkamaðurinn
https://timarit.is/publication/215

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.