Verkamaðurinn - 07.07.1945, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
VERKAMAÐU RINN.
Útíefandi: Sósxalistafélug Akureyrar.
Ritatjóri: Jakob Amaaon,
Skipagötu 3. — Simi 466.
Bfaðnofnd: Rósberg G. Snædal,
Eyjólfur Áinason,
Ólafur Aðalsteinsson.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Lausasöluverð 30 auia eintakið.
Afgreiðsla í skrifstofu Sósíalistafélags
Akureyrar, Hafnarstraeti 88.
Prentverk Odds Björnssonar.
KHKHKHKHKHKHKrtrtHKHKHKHKHKHKHKBKHKHKHKHKrtHKHKHKH>$<HKHKHKHa|<HKHKHKHK«««KK««««HKrt«rtHK«HKHS
TRYGG ERTU TOPPA
("MY FRIEND FLICKA##)
Maðurinn liæfir
málstaðnum
Flestir, sem voru sjáendur og
heyrendur að hrakh'ium Fram-
sóknarfTostulanna Bernharðs stef-
ánssonar og Jakobs Fiímannssonar
á stjórnmálafundinum í Nýja-Bíó
um daginn, hefðu ætlað að þeir fé-
lagar fengju svo miklu ráðið, að
„Dagur“ yrði ekki látinn stað'festa
hrakfarirnar ,svo sem nú er komið
á daginn, og gera svívirðu þeirra
enn átakanlegri og augljósari, en
annars hefði orðið. F.n þetta fór á
annan veg. Aumingja hrakfalla
bálkarnir, Bernha'rð og Jakob,
þurfa nú endilega að sjá píslar-
myndirnar af sjálfum sér á síðum
„Dags“ líka. Hinn hvatvísi og óða-
mála ritstjóri, Haukur Snorrason,
þekkir ekki takmörk stráksskapar-
ins í þessu tilfelli fremur en iiðrum
og þótt hann yrði sjálfum sér til
skammar á fundinum og flokki sín-
um til skapraunar, fékk það hann
samt ekki til að þegja og skammast
sín, sem þó hingað til hefir ekki
einu sinni þótt þurfa mannsvit til.
Öll frásögn ,,Dags“ eða Hauks af
fundi þessum er ósannmdavaðall og
hjákátleg hreystiyrði, sem hera vott
um heiftuga, en niðurhælda reiði
og lítinn kunningsskap við sann
leika og sjálfsvirðingu. Ritstj. er,
eins og Framsóknarmenn yfirleitt,
hæði nervös og reiður yfir vinsæld
um þeim er núverandi ríkisstjórn
nýtur hjá þjóðinni og berlega
komu í ljós á þessum fundi hér á
Akureyri eins og annarstaðar á
landinu, þótt Framsókn þykist eiga
hér tryggu fylgi að fagna. Ritstj.
segir, að fundarsókn hafi verið líti
°g þegar fundur hafi átt að hef jast,
hafi engir verið komnir í salinn
aðrir en fundarboðendur. Þetta at-
riði skiptir nauðalitlu máli, en þó
SVO miklu fyrir ritstj., að hann telur
rétt að snúa staðreyndunum við
Sannleikurinn er sá,.að þegar fund
ur átti að hefjast voru mættir a. m
k. 50 menn, en aftur á móti enginn
fundarboðandinn. Og töf sú er varð
á því að fundur hæfist, stafaði ein
göngu af óstundvísi fundarboðend-
anna, að því er séð varð. Og þegar
á fundinn leið var salurinn ekki
hálfskipaður áheyrendum, eins og
,,Dagur“ segir, heldur nær því full
skipaður. Það lítur út fyrir að þeir
þremenningarnir hafi vaxið ritstj
allmjög í augum, því enga sá hann
nema þá og það engu að síður þótt
þeir væru alls ekki í augsýn!
Næst skýrir ritstj. fiá því, að Sig
fús Sigurhjartarson hafi flutt langa
ræðu og talað mikið um „blessun
dýrtíðarinnar" og s igt að hún
Þessa ljómandi bók
um bráðólma hesta
þurfa allir bókaunn-
endur að kaupa og
lesa.
Sagan hefir verið
kvikmvnduð oí> er nú
verið að sýna hana hér
í Nýja Bíó undir nafn-
inu Gæðingurinn góði.
Bókin er 320 blaðsíður og kostar aðeins kr. 23.00. —~ ^
Hún fæst í öllum bókaverzlunum á Akureyri.
«HKHK«HKrtHKHKH»<HKHKHKHKrtrtHKrtl ÖÖOÖÖrtÖÖÖÖÍHKHKrtHKHKHKrtHKHKrtrtHKHKHKHKHKHKrtrtrtrtrtHKrtrtrtHKrtHKrt
„mundi færa þjóðinni liina mestu
gæfu, auð og allsnægtir". Fíver
annar en ritstjórinn, Haukur
Snorrason, skyldi leyfa sér að halda
því fram á móti mörg lnindruð
vitnum, að Sigfús hafi mælt þessi
orð? Sigfús sagði hinsvegar, að
liækkun sú, er orðið Jiefði á laun-
um verkamanna yfir stríðsárin,
hefði orðið til að bæta stórkostlega
afkomu launþeganna og einnig
hefði það veitt meira fjármagni inn
í landið, þegar mikið af vinnuafli
landsmanan var selt öðrum þjóð-
um. Hann sýndi líka fram á, hversu
mikil reginfirra það væri hjá Fram-
sóknarmönnum, að heimta kaupið
lækkað, meðan engar líkur væru
fyrir því að aðalframleiðsluvörur
íslendinga þyrftu að lækka í verði
fyrir erlenda markaði í náinni
framtíð. Þetta eru rök, sem Bern-
harð Stefánsson reyndi ekki að
hrekja, en ritstj. „Dags“ gerir sér
hægt um hönd og snýr sannleikan-
um við að gömlum vana og hygst
þannig að fá „rétta útkomu" fyrir
sig og sína. — Þriðja rúsínan í frá-
sögn Hauks er sú, að Sigfús hafi
sagt, að „Reykjavík ætti að fá alla
nýbyggingu, en aðrir landshlutar
hefðu ekkert með slíkt að gera“. -
Þarna gerir Haukur litli grín að
sjálfum sér. Á fundinum kvaddi
Haukur sér hljóðs og spurði flaum-
ósa mjög, hvort það væri satt, að
Reykjavík ætti að fá meira af bygg-
ingarvcirum en aðrir staðir a land-
inu, t. d. Akureyri! Lengri var ræða
hans ekki, en bæði honum og
áheyrendum mun hafa þótt hún
meira en nógu löng. Sigfús Sigur-
hjartarson .svaraði þessari viturlegu
fyrirspurn á þann veg, að þar sem
fjölgun þjóðarinnar kæmi nær c»l 1
fram í Reykjavík, þyrfti auðvitað
mest af byggingarefni þangað. Víða
annarstaðar á landinu stæði íbúa-
Kðup verkamanna í júlí:
Dagv. F.ftirv. N.&lul.
Dagvinna ........................... 6.88 10.31 13.76
Skipavinna ......................... 7.15 10.73 14.30
Tjöruvinna við götur, lestun bíla með sprengt
grjót pg mulning................... 7.29 10.94 14.58
Vinna við kol, sement, ryðberja skip, loftþr.v. 7.98 11.96 15.96
Dixilmenn, hampþéttarar, grjótv. og tjöruv. 7.70 11.55 15.40
Stúun á síld ....................... 9.08 13.62 18.16
Lempun á kolum og katlavinna ....... 12.10 17.33 24.20
Kaup drengja, 14—16 ára............. 4.54 6.81 9.08
Vísitalan er 275 stig.
Verkamannafélag Akureyrarkaupstaðar
Kaup verkakvenna í júlí:
Dagv. Eftirv. N.8chd.
Almenn dagvinna........-......... 4.26 6.39 8.52
íshús-og síldarvinna............. 5.09 7.64 10.18
Þvottar og hreingerningar........ 4.95 7.43 9.90
Verkakvennafélagið Eining
talan í stað eða færi lækkandi og
þar þyrfti ekki byggingarefni nema
til viðhalds. Þetta þýðir ekki það,
eins og „Dagur“ segir, að Reykja-
vík eigi ein að fá allar nýbygging-
ar, heldur aðeins hitt, eins og hver
heilvita maður hlýtur að skilja, að
þar sem fólkið er flest og fjölgunin
er mest, verður að byggja mest.
Þessi augljósu rök, lézt Haukur
ekki skilja á fundinum og varð að
allra athlægi. Nú reynir hann að
bæta sinn bjálfaskap upp með að
gera Sigfúsi upp orðin og rangfæra
svar hans.
„Verkam.“ sér ekki ástæðu til að
f jölyrða um þennan fund, þar sem
„Dagur“ auglýsir svo berlega varn-
arleysi Framsóknarmanna þar, að
hann þarf allstaðar að snú sannleik-
anum við, þegar hann segir frá
fundinum. Slík málsmeðferð sann-
ar að málstaðurin ner slæmur og
þeir sem þannig rita, hljóta lítinn
heiður fyrir.
Skyldu ekki New-York-búar verða
stoltir af heiðursborgara sínum, ef
þeir vissu sögu hans alla hér uppi á
íslandi?