Verkamaðurinn - 16.04.1948, Side 3
Föstudaginn 16. apríl 1948
VERKAMAÐURINN
3
VERKAMAÐURINN
Útgefandi:
Sósíalistafélag Akureyrar
Ritstjóri:
Þórir Daníelsson
Blaðstjóm:
Ásgrímur Albertsson
Eyjólfur Árnason
Jakob Ámason
Blaðið kemur út hvern föstudag
í lausasölu 40 aura eintakið
Afgreiðsla í skrifstofu Sósíalista-
Sélags Akureyrar, Brekkugötu 1
Sími 516
Prentverk Odds Bjömssonar
Sjómenn sigruðu
ÍTÖLSKU KOSNINGARNAR
Með hótunum um eilífa útskúfun, hungur og
atomstríð hyggst afturhaldið að sigra undir
forustu Bandaríkjanna
Sjómannadeilunni er lokið með
sigri sjómanna. Sjómannaféálag
Akureyrar hefur gert samning, sem
felur í sér beztu kjör á togbátum á
landinu.
Þetta er ekki fyrst og lremst sig-
ur yfir útgerðarmönnum hér við
Eyjafjörð, heldur miklu fremur sig-
ur gegn launaskerðingaráformum
hrunstjórnarinnar. Það mun haft
fyrir satt, að útgerðarmönnum liafi
'verið harðbannað að ganga inn á
nokkrar kjarabætur frá peiin smán
arsamningum, sem Sigurjón Á. Ól-
afsson og sáluíélagar hans í Sjó-
mannatélagi R_eykjavíkur sömdu
um í vetur, án þess svo mikið að
lát asjómenn vita fyrr en allt var
um garð gengið.
t>að er ekki úr vegi að gera sér
þess enn einu sinni nokkra grein,
hvernig Sjómannatélag Reykjavík-
ur, sem einn af áhrifamönnum
Sjálfstæðisílokksins segir að sé ekki
félag sjómanna, heldur starfsmanna
hjá stórútgerðinni, hefur haldið
á málum umbjóðenda sinna, sjó-
mannanna.
Sem stærsta sjómannafélag á
iandinu, ber því vitanlega sú sið-
ferðilega skylda, að hafa forystu um
kjarabætur sjómannastéttarinnar,
eins og t. d. Dagsbrún hefur forystu
um kjarabætur vferkamanrta. Þetta
hlutverk hefur Sjómannafélag
Reykjavíkur rækt þannig, að sjó-
menn eiga nú við lökust kjör að
búa allra vinnandi manna í þessu
landi og mun ekki fjarri því að þeir
sem lökust kjörin hafa séu vart
meira en matvinnungar. Formaður
Sjómannaiélags Rvíkur heliir hins
vegar sýnt það nú undanfarið, að
hann er genginn á mála hjá aftur-
lialdinu og hefur æ ofan í æ greitt
atkvæði svívirðilegustu launaskerð-
ingu verkalýðsins, svo sem auknum
tollum og þrælalögunum frá því í
vetur. Með eindæma fáránlegu og
ólýðræðislegu kosningafyrirkomu-
lagi er sjómönnum gert mjög erfitt
fyrir um að losna við þennan drag-
bít, sem liggur eins og mara á þeim
og öllum verkalýðssamtökum í
'andinu.
Þegar þessa er gætt, verður það
^Hum ljóst, að sjómenn á Akur-
eyri. með hinni öruggu forustu for-
manns Sjómannafélags Akureyrar,
Uyggva Helgasonar, liafa unnið
mikinn sigur. Þeir hafa sýnt að þeir
bafa yfir meiru afli að ráða en svo,
að þeir láti auvirðilega þjóna ríkis-
stjórnarinnar, eins og Sigurjón Ól-
Næstkomandi sunnudag fara fram
þingkosningar á Ítalíu. Sjaldan eða
aldrei hefur þingkosninga verið
beðið með jafn mikilli og almennri
eftirvæntingu. Afturhaldið, með
Bandaríkjaauðvaldið í fylkingar-
brjósti, leggur til þessarar orrustu
með öllum sínuin lengstu og breið-
ustu spjótum. Síðustu 4 mánuðina
hefur afturhaldsstjórnm á Ítalíu
tekið á móti 20,000 til 25,000 tonn-
um af „gömlum skotfærum“ og
skriðdrekum frá hernámssvæði
Bandaríkjanna í Þýzkalandi, sam-
kvæmt opinberum tilkynningum í
Washington. Blöðin þar hafa birt
fregnir um það, að frá bandaríska
hernámssvæðinu hafi verið send
rnörg vagnhlöss af brynvörðum bíl-
um, vélknúnum fallbyssum og skot-
færum til Ítalíu, sem svar við beiðni
frá ítölsku stjórninni. Páfastóllinn
liefur ekki aðeins hótað að gera þá
kjósendur, sem greiða Þjóðfylking-
unni atkvæði, brottræka úr kirkj
unni, heldur hefur hann nú einnig
hótað að ofsóknunum skuli verða
haldið áfram eftir dauðann. Tiss
erant kardínáli, sem er meðlimur
páfastjórnarinnar, segir í umburð
arbréfi til presta og safnaða, að þeir
katólskir rnenn, sem „styðja eða
boða kenningu marxismans", muni
ekki verða greftraðir í vígðri mold.
í páfagarði er reiknað með því að
þessi hótun beri sérstaklega góðan
árangur meðal hinnar ómenntuðu
og hjátrúarfullu bændaalþýðu
Suður-Ítalíu.
Stjórnir Bandaríkjanna, Bretlands
og Frakklands hafa lýst því yfir að
þær muni nú krefjast þess, þvert of-
an í ákvæði ítölsku friðarsamning-
anna, sem voru undirritaðir af 21
þjóð, að Ítalía fái hafnarborgina
Trieste. Það er ekki nýtt að Banda-
ríkin svíki loforð sín. Undirskriftir
Bandaríkjastjórnar eru ekki mikils
virði, sbr. t. d. einnig svik liennar í
Palestínumálinu.
En bandaríska afturhaldið er
ekki ciruggt um að hótanir páfa-
stólsins urn eilífa útskúfun og Tri-
este-beitan nægi til að tryggja
ítalska afturhaldinu sigur í kosning-
un, um yfir Þjóðfylkingunni. Artier-
ísk herskip hafa verið send til
ítalskra hafna (Bandaríkin og Bret-
land liafa líka enn fjölmennt setulið
í Ítalíu) og hlaðin vöruflutninga-
skip eiga að koma þangað á vegum
Marshalláætlunarinnar, rétt fyrir
kosningarnar. Og til að árétta allt
þetta afskiftaleysi af innanlandsmál-
um Ítalíu, bótaði Truman [ni í
ræðu sinni á dögunum, að Banda-
ríkin mundu alls ekki þola það að
vinstri öflin sigruðu í kosningun-
urn. ítölum hefur þá ekki aðeins
sprengju og öðrum þess háttar náð-
armeðölum hins bandaríska lýð-
ræðis, íhlutunarleysis og kristin-
dóms.
En þrátt fyrir þessa freklegustu
og ósvífnustu íhlutun hins erlenda
afturhalds, undir forustu Banda-
ríkjanna, eru dollarajöfrarnir nötr-
andi af ótta við að ítalska Þjóðfylk-
ingin hljóti meiri hluta atkvæða í
kosningunum.
Eitt er víst, að afturhaldið mun
einskis svífast til að reyna að tryggja
kosningasigur sinn.
Hvernig þau iirslit verða, undir
þessum einstæðu kringumstæðum,
skal engu spáð, en sterkar stoðir
renna undir það, að Þjóðfylkingin
mundi. vinna glæsilegan sigur, ef
erið hótað því að Bandaríkin muni um frjálsar kosningar væri að ræða.
neita þeim um alla aðstoð, heldur !
hreint og beint hótað með atom- j
x—t.
„Við skulum verða ennþá betri vinir
eftir stríðið/*
Sumarið 1943 fóru skip að korna Fyrrnefndur Vinlock ofursti var
til Bandaríkjanna með þýzka stríðs- yfirmaður í Brakenbridge-fanga-
fanga. Þessir flutningar fóru smám búðunum (í Kentucky-ríki). Eftir
sarnan í vöxt. í stríðslokin höfðu að nazistarnir þar hötðu drepið 3
yfir ein miljón hermanna og yfir-1 virka and-fasista, tók Vinlock það
manna Hitlers verið fluttir til til bragðs að aðgreina iangana í
Bandaríkjanna. „góða" og „vonda". Það kom í ljós
Hermálaráðuneyti og utanríkis- og hinir „góðu“ Þjóðverjar voru
málaráðuneyti Bandaríkjanna j nazistar í húð og hár. Þesskonar
afsson, segja sér fyrir verkum.
Öll þau öfl, sem afturbaldið bef-
ur yfir að ráða, og þorir að heita, er
nú stefnt gegn verkalýðssamtökun-
um í landinu. Enn hefur ekki tekist
| að brjóta skarð í hina þéttu fylk-
, ingu atþýðunnar, heldur hefur luin
■ þvert á móti styrkst við hverja nýja
árás ríkisstjórnarinnar, og hrundið
þeim árásiim, sent á hana hafa verið
' gerðar.
Síðasti sigurinn eru samningar
Sjómannafélags Akureyrar, og öl 1
alþýða landsins samfagnar félaginu
i yfir unnum sigri.
höfðu undirbúið rækilega móttöku
fanganna, látið byggja fangabúðir
og skipað þar yfirmenn og eftirlits-
menn. Einnig höfðu verið gerðar
áætlanir löngu tyriríram uiij það,
hvernig áróðrinum skyldi liáttað
meðal fanganna og í því sambandi
gefið út kynnstur af ritum og bækl-
ingum. Strax á árinu 1943 hafði
náðst algert samkomulag milli fyrr-
nefndra tveggja ráðuneyta un>
grundvallarreglurnar í starfinu
meðal þýzku fanganna, meginregl-
ur, sem allir hernaðarlegir og ó-
breyttir starfsmenn í fangabúðun-
um áttu að fara eftir.
Þessar meginreglur voru settar
fram, á ráðstefnu sem haldin var
með starfsfólkinu í fangabúðunum
27. júlí 1943, at Vinlock ofursta,
fulltrúa hermálaráðuneytisins.
Hann sagði:
„Okkur hefir verið falið það hlut-
verk að ala upp kjarna íneðal Þjóð-
verjanna, sem hægt verði að nota til
að efla vald Ameríku og fram-
kvæma pólitík okkar í sjálfu Þýzka-
lahdi eftir að Bandaríkjamenn hafa
hernumið það. Við verðum að velja
slíka kjarna meðal Þjóðverjanna,
sem eru traustir,þrátt fyrir það að
þeir séu fasistar eða ekki fasistar.
Orðin „fasisti" og „nazisti" eigum
við yfirleitt að strika út úr orða-
bókum okkar. Minnist þess, að fyrir
okkur Ameríkumenn geta þjóðern-
rsjafnaðarmennirnir (nazistarnir),
sem fram að þessu hafa verið óvin-
sælir, verið og munu verða hent-
ugri með tilliti til framtíðar Evrópu
lieldur en ýmsir andfasistar. og lýð-
ræðissinnar yfirleitt.... Við Am-
eríkumenn munum koma á röð og
reglu í Þýzkalandi og Evrópu, og
til þess þurfum við fjcilmarga kjarna
sem eru skyldir okkur hvað snertir
hugsjónir og lífsskoðanir. . . .
Þjóðverja flutti Vinlock í betri húsa
kynni. Þeir fengu betri mat og
iangabúðareglurnar voru ekki eins
strangar þar, m. a. fengu þeir leyfi
til að fara í borgina.
„Við og þið,“ sagði Vinlock of-
ursti við þessa nazista, „erum nú í
stríði livor gegn öðrum. En styrjöld-
in geisar langt hér frá, og hér erum
við skoðanabrœður og vinir.....
Eftir stríðið skulum við verða enn-
þá betri vinir....“
Fangabúðirnar, sem nazistarnir
voru í, voru þannig innréttaðar að
þeirn fannst eins og þeir væru lieima
hjá sér. Framkoma þeirra var eftir
því. Þeir báru öll sín tignarmerki
með hakakrossinum og öðru til-
heyrandi, sungu fasistasöngva,
héldu hátíðlegan afmælisdag Hitl-
ers og aðra hátíðisdaga nazista —
dsarnt ameriska starfsfólkinu. Bragg-
arnir í þessum fangabúðum báru
nöfn eins og t. d. „Villa Hitler",
„Villa Göring" og „Villa Goebbels"
Þessir skoðanabræður og vinir
Bandaríska afturhaldsins hafa nú
verið fluttir til Þýzkalands og íal-
in þar trúnaðarstörf af hernáms-
liði vesturveldanna.
Bernhard Shaw
um Mazaryk
Hinn heimsfrægi rithöfundur
Bernhard Shaw sagði, þegar hann
heyrði fréttina um sjálfsmorð Jan
Masaryk, utanríkisráðherra Tékkó-
slóvakíu: „Við höfum misst bezta
vin okkar í Evrópu, ett við verðum
sjálfir að taka mikið af sökinni á
okkar herðar. Það er sorgleg af-
ieiðing af því að við höfnuðum
hinu viturlega fordæmi hans.“