Verkamaðurinn - 27.05.1960, Blaðsíða 4

4
VERKAMAÐURINN
Föstudaginn 27. maí 1960
Áffatíu íslendingar sækja
Eystrasaltsvikuna
Glæsileg sumarleyfisferð
SAGT OG
SÍÐASTI „f SLENDIN GUR“
segir m. a.: „Verðhækkanir þær,
sem gengisbreytingin leiðir af
sér, munu nú senn fram komn-
ar, ....“ og einnig« „Óánægju-
raddirnar yfir efnahagsaðgerðun-
um eru nú mjög að hjaðna. Fólk-
inu skilzt að nokkur kjararýrnun
í bili mundi vera tilvinnandi, ef
efnahagslegt sjálfstæði okkar
yrði með því tryggt um langa
framtíð.“
Hér er fyrst sagt, að verð-
hækkanir verði ekki miklar um-
fram það, sem þegar sé orðið, síð-
an að óánægjan sé tekin að
réna og loks gefið í skyn, að
kjaraskerðingin sé brátt úr sög-
unni. Þetta ætti að vera gott efni
fyrir Pela til að setja saman eina
öfugmælavísu.
Bæði ritstjóri íslendings og
aðrir eiga því miður eftir að
reyna það, að þær verðhækkanir,
sem þegar eru fram komnar, eru
aðeins brot af því, sem kemur í
ljós næstu mánuðina. Áhrif
gengislækkunarinnar, söluskatts-
ins og tollahækkananna verða í
allt sumar að koma fram og
jafnvel lengur. Óánægjuraddirn-
ar hafa eðlilega ekki hjaðnað, því
að með hverjum degi skilzt fleir-
um og fleirum, að efnahagsað-
gerðir ríkisstjórnarinnar leysa
engan vanda, heldur skapa ótal
vandamál fyrir velflesta lands-
menn. Kjaraskerðingin er því
miður ekki úr sögunni, heldur
fer vaxandi með hverri nýrri
verðhækkun, og svo verður
áfram, a. m. k. þar til verkalýðs-
félögin kunna að rétta hlut með-
lima sinna eitthvað.
Eina tilvitnun í forystugrein
„lslendings“ á föstudaginn var er
rétt að birta ennþá: „Sú stjórn,
sem nú fer með völd, hefur verið
samhent um þær róttæku aðgerð-
ir í efnahagsmálunum, sem nú
eru komnar til framkvæmda.“ —
Það er augljóst, hvað ritstjórinn
er þarna að fara. Hann er að
hæla krötunum, þakka þeim
góða þjónustu við íhaldið og
mælast til náinnar og langvar-
andi vináttu. Kannski verður
honum að ósk sinni, því að krat-
ar virðast enn sem komið er
kunna vel við sig í íhaldsfaðmin-
um. En minnast mætti samt rit-
stjóri „íslendings“ þess, að hing-
að til hafa kratar brugðizt öllum
þeim, sem haft hafa samstarf við
þá og treyst orðum þeirra. Og
hann mætti ennfremur minnast
þess, að áhrifamiklir menn í for-
ystu Alþýðuflokksins hafa Iagt á
það áherzlu, að flokkurinn ætti
ekki framar að leggja lag sitt við
verkalýðsstéttina, heldur skyldi
hann einbeita sér að því að verða
aðeins embættismannaflokkur og
millistétta, og þá myndi hann
stækka mikið. Innan Sjálfstæðis-
flokksins er margt embættis-
manna, þó að þeir séu líka marg-
ir í Alþýðuflokknum.
Er nú ekki hugsanlegt, að þeg-
SKRIFAÐ
ar slettist upp á vinskapinn hjá
þessum flokknum, sem nú halda
í bróðerni um stjórnartaumana,
að þá kunni svo að fara, að flokk-
urinn, sem ætlar að einbeita sér
að því að vinna hylli embættis-
manna, fari með allstóran hóp
þeirra frá Sjálfstæðisflokknum.
og væri þá ekki jafnvel hugsan-
Iegt, að núverandi fjármálaráð-
herra gerðist einn af framá-
mönnum Alþýðuflokksins, emb-
ættismannaflokksins? Það hefur
stundum staðið dálítið tæpt
vinátta Gunnars Thoroddsen og
og annarra foringja Sjálfstæðis-
flokksins. Og þó að kratarnir séu
nú þægir þjónar á íhaldsheimil-
inu og sýni sig lítt í heimtu-
frekju, þá er ekki séð fyrir end-
ann á því, hver það verður, sem
að lokiun ákveður þjónustulaun-
in. Kratar eru ekki vanir að láta
sína þjónustu í té án þess að
heimta nokkuð að launum.
ÞAÐ MA RÁÐA af síðasta
„Alþýðumanni“, að ritstjóranum
líður illa. Honum finnst erfitt sitt
hlutskipti að eiga að verja gerðir
ríkisstjórnarinnar, sem hann er
einn ábyrgðarmanna að. Honum
finnst erfitt að verja hið sífellt
aukna kjararán og skatt-
heimtu, og honum finnst erfitt að
verja það, að nú skuli eiga að
eyðileggja mikið af beztu mörk-
uðunum fyrir framleiðsluvörur
þjóðarinnar. Honum er jafnvel
farið að líða illa af því að þurfa
stöðugt að reyna að réttlæta þá
ákvörðun kratanna að samfylkja
svartasta íhaldinu í einu og öllu.
Og þegar ritstjórinn er farinn
að þreytast á öllu þessu verður
það fangaráð hans, eins og oft áð-
ur, að hlaupast burtu frá um-
ræðum um ástandið í landinu og
reyna að flytja baráttuna austur
á Volgubakka. Mottóið er: Rúss-
ar eru vondir menn, Kínverjar
eru ennþá verri. íslenzkir komm-
únistar hlíta í einu og öllu stjóm
þessarra vondu manna og þeir fá
fjárstyrk frá þeim til áróðurs síns
og blaðaútgáfu. Það eru Rússar,
sem ákveða, hvenær kommarnir
hér beita sér fyrir hækkuðu
kaupgjaldi, og kommarnir
myndu óðara fara í stjórn með
núverandi stjórnarflokkum, ef
þeir aðeins gætu bjargað austur-
viðskiptunum með því. Það er að-
eins áróðursbragð hjá þeim en
ekki alvara að gagnrýna árásirn-
ar á kjör verkalýðsins.
Auðvitað veit ritstj. „Alþm.“,
þegar hann skrifar svona, að
hann fer með staðlausa stafi og
Iygar einar, en honum er alveg
sama um það. Sá, sem er á flótta
frá sannleikanum, ánetjast strax
lyginni og gleymir jafnvel, hvað
er sannleikur og hvað lygi. En
það er eins og skíni í gegnup
þessi skrif, að ritstjórinn sé ekki
ánægður á flótta sínum. Það er
eins og hann vilji segja: Hví tak-
ið þið ekki frá mér þennan
hræðilega kross, hvers vegna
gera ekki verkalýðsfélögin þegar
í stað kaupkröfur, hvers vegna er
ekki þessarri ríkisstjórn hrund-
ið, svo að aldrei komi fyllilega í
ljós, hvemig hún hefur leikið
vinnandi stéttir og hvernig hún
hefur stefnt framleiðslu þjóðar-
innar í voða með því að eyði-
leggja mikið af hinum beztu
mörkuðum.
Hann er kvíðinn um framtíðina
ritstjóri „Alþm.“, og það er eng-
in furða. Hann veit, að kratarnir
hljóta mjög harða dóma hjá öllu
verkafólki, þess vegna hrópar
hann nú: Kommarnir væru til
með að konia í þessa stjórn með
okkur. En heldur hann, að nokk-
ur trúi? Og heldur hann að
nokkrir trúi því, að verkafólk á
fslandi fari eftir fyrirmælum frá
öðrum löndum um það, hvenær
það beri fram kröfur og á hvem
hátt það berjist fyrir þeim? Er
hægt að lýsa meiri fyrirlitningu
á verkafólki almennt en með því,
að halda því fram, að það noti
ekki eigin dómgreind til að berj-
ist fyrir rétti sínum og lífskjör-
um? Slíku geta aðeins þeir hald-ð
fram, sem ekki þekkja verkafólk
á fslandi og telji það hugsunar-
laust og dómgreindarlaust.
Innræti Rússa eða Kínverja
skiptir ekki máli í þessu sam-
bandi. Þeir koma ekki innan-
landsmálum á fslandi við, og það
er sérmál ritstjóra „Alþm.“, ef
hann hefur sannfærzt um það, að
Kínverjar væru vondir menn, er
hann naut gistivináttu þeirra
fyrir fáum árum.
Sagan um fjárstyrk frá Rúss-
um eða öðrum austantjaldsríkj-
um til blaðaútgáfu og áróðurs
hér á Iandi er ekki ný. Vera má,
að einhverjir hafi trúað henni, og
vera má, að einhverjir trúi henni
enn. En oft má „Alþm.“ endur-
taka þá sögu áður en hann fær
þá mörgu einstaklinga til að trúa
henni, sem á undanförnum árum
og áratugum hafa ár eftir ár lagt
af mörkum af lágum launum sín-
um hundruð og þúsundir króna
til þess að standa undir útgáfu-
kostnaði Þjóðviljans, Verka-
mannsins og fleiri málgagna
sósíalista á íslandi. Þessir fórn-
fúsu einstaklingar vita það öðr-
um betur, hyaðan fé hefur kom-
ið til útgáfu þessarra blaða. En
það er annað, sem ritstjóri
„AIþm.“ gæti kannski upplýst af
meiri kunnugleik, en það er,
hvað verður um það fé, sem
Bandaríkjastjórn ver árlega til
áróðurs á fslandi?
Hér verða ekki frekar eltar ól-
ar við Volgubakkaskrif „Alþm.“,
enda fer bezt á því, að ritstjórinn
heyi þar einn sitt stríð við óró-
lega samvizku, en ástæða þótti
til að vekja athygli á því, að
hann hefur nú gefizt upp við að
reyna að verja með rökum gerðir
þeirrar illu stjómar, sem nú situr
hér á landi ,og þá er honum víst
ekki of gott að fá frið til að slást
við vindmyllur.
Nokkur undanfarin sumur hef-
ur svonefnd Eystrasaltsvika ver-
ið haldin í Austur-Þýzkalandi á
baðströndinni í nágrenni borgar-
innar Rostock. Hefur þessi vika
verið sérstaklega skipulögð með
það fyrir augum, að erlendum
gestum, er heimsækja Austur-
Þýzkaland, gæfist sem bezt tæki-
færi til að kynnast landi og þjóð
og uppbyggingu hins nýja þjóð-
félags sósíalismans, en gætu þó
jafnframt notið hvíldar og sólar
á' einni hinni beztu baðströnd
Evrópu og margháttaðra skemmt
ana í Rostock og öðrum nær-
liggjandi borgum og bæjum.
Sérstakt æskulýðsmót er háð
meðan Eystrasaltsvikan stendur
yfir, og dregur vikan nafn af því,
að gert er ráð fyrir, að fyrst og
fremst sæki það mót æskufólk
frá löndum þeim, sem liggja að
Eystrasalti. í reyndinni hafa
þátttakendur þó orðið frá miklu
fleiri löndum. Þannig verður
þetta þriðja árið í röð, sem ís-
lenzkt æskufólk sækir mót þetta.
En Eystrasaltsvikuna er annars
öllum heimilt að sækja, ungum
sem gömlum. Þeir, sem eru þátt-
takendur í hinu sérstaka æsku-
lýðsmóti búa í tjaldbúðum í bæn-
um Graal-Miiritz, en aðrir gestir
vikunnar búa á hótelum og or-
lofsheimilum, sem þarna eru
mörg staðsett.
Margt til skemmtunar.
Alla þá daga, sem Eystrasalts-
vikan stendur, verður fjölmargt
til skemmtunar, svo sem margs
konar íþróttakeppni, sýningar
þjóðdansa og annarra þjóðlegra
lista, listaverkasýningar, ballett-
sýningar, sjónleikir o. fl. Einnig
verða skipulagðar ferðir um ná-
grennið og heimsóttar verksmiðj-
ur, samyrkjubú, skipasmíða-
stöðvar o. fl., svo að þátttakend-
um gefist kostur á, að kynnast
íbúum landsins, lífi þeirra og lífs-
kjörum. Og svo geta þeir, sem
það kjósa, bara legið á baðströnd-
inni og baðið sig í sjó og sól.
Þátttaka íslendinga.
Það segir sig sjálft, að þarna
eru ekki möguleikar til að taka
á móti ótakmörkuðum fjölda
- „Viðreisnin44
Framhald af I. siðu.
minnkar, verður mjög stórfelldur
samdráttur í iðnaðinum og á
skemmri tíma en í hinum öðrum
aðalatvinnugreinunum. Starfsfólk
úr iðnaðinum hlýtur þá að leita
vinnu við sjávarútveg og land-
búnað, en fljótlega verður þar
heldur ekki vinnu að fá vegna
samdráttarins í þeim atvinnu-
greinum. Og hvað bíður þá? At-
vinnuleysi, kreppa.
fólks, en íslendingar eiga þess þó
kost, að senda allt að 80 manna
hóp, og dvalarkostnaður verður
ótrúlega lágur. Þátttökugjaldið
verður sem næst kr. 7.500.00, og
er í því innifalið ferðir báðar
leiðir, viku uppihald á hóteli og
aðgöngumiðar að dagskráratrið-
um. Farið verður frá Reykjavík
með flugvélum til Kaupmannah.
1. og 2. júlí. Þaðan verður svo
farið með járnbrautarlest og
ferju. Sjálf Eystrasaltsvikan
stendur yfir dagana 3.—10. júlí,
og aftur verður flogið heim frá
Kaupmannahöfn 12. og 13. júlí.
Sérstök undirbúningsnefnd
hefur verið sett upp í Reykjavík
til að annast um og skipuleggja
þátttöku héðan. í nefndinni eiga
sæti Ingi R. Helgason, Guðmund-
ur Magnússon og Björgvin Salo-
monsson. Þátttöku ber að til-
kynna til þeirra, sími 17513. Að-
eins fáir dagar eru síðan nefndin
auglýsti eftir þátttöku, en fjöl-
margar fyrirspurnir hafa þegar
borizt, og margir, þar á meðal
nokkrir Akureyringar, hafa þeg-
ar afráðið að fara. Þeir, sem hug
hafa á að vera með, ættu því
ekki að draga lengi að ákveða
það.
Alls munu mörg þúsund manns
sækja Eystrasaltsvikuna. Er t. d.
gert ráð fyrir, að Norðurlanda-
búar einir verði um 5000 talsins,
en auk þess fjöldi frá Póllandi,
Sovétríkjunum, Vestur-Þýzka-
landi og fleiri löndum, auk heima
manna, Austur-Þjóðverja.
Það er óhætt að fullyrða, að
þarna verður um mjög ánægju-
lega sumarleyfisferð að ræða og
um leið fróðlega, og ódýrari ut-
anlandsferð mun tæpast kost-
ur á.
- Þegar fínheitin . . . .
(Framhald af 3. síðu.)
Og áfram var þráast.
Óðamála kerlingar, draugfullir
rónar og hálfvitar vikum og mán-
uðum saman.
Síminn var fluttur fram til
einkadyravarðarins, með millisam
bandi, og þó með trega.
Það var engan veginn nógu fínt
að þurfa að láta dyravörð svara
kalli háaðalsins og gefa samband,
þó það væri nú einkadyravörður.
En hvað verður maður ekki að
leggja á sig fyrir fínheitin?
En það var sama, hvað reynt
var. Það reyndist ógerlegt að fá
fyllirafta og gleðikonur til að læra
á símann.
Og loks var símanum skilað til
föðurhúsanna.
Eins og það klæddi þó vel hvort
annað, R—10 og sími 10000!
Er Sí Hó.
Skyggnilýsingar hefur frú
Lára Ágústsdóttir miðill í Al-
þýðuhúsinu næstk. sunnudag
kl. 3.30 e. h. Húsið opnað kl. 3.
SELJUM ALLA MIÐA í HAPPDRÆTTI Æ. F.