Verkamaðurinn - 10.04.1964, Blaðsíða 5

------------------------
SKRJÁF
í SKRÆÐUM
OG ENN FRÁ EIRÍKI KOPARHAUS
Eiríkur sækir kúta tvo
Að vetrarlagi var Eiríkur eitt sinn
sendur norður ó Strandir til að
sækja þangað kúta tvo til smiðs
nokkurs. Þó voru snjóalög mikil og
illt að ferðast. Eiríkur batt snæri
um kútana og setti um öxl sér, ann-
an ó bak og hinn fyrir. Á heimleið-
inni gisti hann ó Melstað í Miðfirði
hjó séra Halldóri prófasti Amunda-
syni.
Þegar Eiríkur leggur af stað um
morguninn, höfðu krakkar ó staðn-
um fyllt bóða kútana af vatni. Ei-
ríkur tók þó ekki eftir neinni breyt-
ingu, þegar hann axlaði þó. Kvaddi
hann svo og gekk úr hlaði. En þó
hleypur einn hrekkjalómurinn til og
tekur sponstappann úr þeim kútn-
um, sem ó bakinu var, svo allt vatn-
ið rann úr honum. Þessa varð Ei-
ríkur ekki heldur var, en kúturinn,
sem að framan var, seig nú heldur
niður og ótti hann óhægt með byrði
sína. En heima ó hlaðinu skemmti
fólk sér við að horfa ó vandræði Ei-
ríks, þar til prófastur kom út og só,
að hér mundu einhverjir hrekkir
viðhafðir. Hljóp hann ó eftir Ei-
ríki og kom vitinu fyrir hann. —
Tæmdu þeir svo hinn kútinn og Ei-
ríkur hélt í ófangastað.
Hestlónið
Svo bar til einu sinni, að Eiríkur
kom að Víkuró í Hrútafirði. Var hún
þó ! svo miklum vexti, að hún þótti
óvæð. Eiríkur ætlaði samt að leggja
í óna, en þó kom bóndinn í Skól-
holtsvík að, og bauð Eiríki að lóna
honum hest yfir.
— Það er hreinn óþarfi, elsku
vinurinn, segir Eiríkur, — og snún-
ingarnir verða af því.
Bóndi leggur þó að honum að
þiggja hestinn. Lét Eiríkur að lok-
um tilleiðast. Hestur er sóttur og
Eiríkur ríður honum yfir óna, en
veður síðan yfir um aftur og teym-
ir hestinn eftir sér. Þakkar hann
bónda með mörgum fögrum orðum
fyrir hestlónið.
— Þú ert ekki með öllum mjalla,
segir bóndi, að koma vaðandi með
hestinn.
— Ojú, hjartað mitt, svaraði Ei-
ríkur. — Heldurðu að ég sé sá
bölvaður fantur, að skila ekki því,
sem mér er lánað.
Eirikur og Guðmundur Goddi
Það var einhverju sinni, að Ei-
ríkur var á gangi eftir Holtsfjörum
i Saurbæ og bar á bakinu mikið af
hákarlsstykkjum. Hittir hann þá
mann, sem Guðmundur hét, Jóns-
son, og var kallaður Goddi, þvi að
hann hafði lengi verið á Godda-
stöðum í Laxárdal. Guðmundur
þessi þótti heldur klækjamenni og
ófyrirleitinn. Hann heimtar nú að
Eiríkur láti laust við sig nokkuð af
hákarlinum.
— Ekki verður af þvi, elsku vin-
urinn, svaraði Eiríkur, — að ég láti
það af hendi við nokkurn mann,
sem minn sannkristni náungi hefur
trúað mér fyrir.
Þá tók Guðmundur upp hníf og
ætlaði að skera nokkrar beitur úr
byrði Eiriks. Eiríkur snaraði þá byrð-
inni af sér, þreif til Guðmundar,
tók hann á öxl sér og hljóp með
hann niður að sjávarmáli, tvíhenti
honum siðan fram í sjó og sagði:
— Hér skalt þú nú drekkjast
og deyðast, eins og hann Faraó í
hafinu rauða. Skildi þar með þeim,
Eiríkur tók byrðar sínar og hélt á-
fram, en Goddi skreiddist til lands
og þorði ekki að glettast frekar við
hann.
Vildi ekki tviborga
Guðmundur átti dóttur þá, er
Guðrún hét. Eiríkur hafði átt eitt-
hvað vingott við hana, en föður
hennar ekki slíkt að skapi. Eitt sinn
bar fundum þeirra Eiríks og Godda
saman skammt frá Fjarðarhorni i
Kollafirði. Krafðist Goddi þá bóta
af Eiríki fyrir það að spilla mann-
orði dóttur sinnar. Eiríkur svaraði:
— Ekki verður af því, hjartans
lífið, að ég tvíborgi sama hlutinn.
Eg lét hana fá silkiklút og hangi-
kjötskrof og það er nóg.
Þá þreif Goddi til hans og sagð-
ist sjólfur mundi skammta sér laun-
in. Eiríkur snerist skjótt til varnar,
varpaði af sér byrðinni og tók held-
ur óvægilega á móti. Urðu þar með
þeim miklar sviptingar, því Goddi
var hraustmenni lika. Lauk þó svo,
að Eiríkur hafði hann undir. Þá
seildist hann í steinvölu, rak hana
upp i Guðmund af afli miklu og
linnti ekki fyrr en hún small inn
fyrir tanngarðinn. Síðan lét hann
Guðmund standa upp og sagði um
leið: — Svona er nú farið með
nautin, þegar búið er að drepa þau.
Hélt svo leiðar sinnar.
Guðmundi tókst ekki að ná út úr
sér steininum, en skreiddist við ill-
an leik til næsta bæjar; hitti þar
heimamenn og benti þeim upp í sig,
þvi að hann gat engu orði upp kom-
ið. Kjálkar hans voru orðnir mjög
stirðir og bólgnir, en nærfærnar kon
ur lögðu bakstra við og síðan var
hvolfturinn glenntur upp með tré-
fleyg. Tókst að lokum að ná stein-
inum, en Goddi hlaut að líða hin
mestu harmkvæli. Eftir þetta glett-
ist hann aldrei við Eirik.
Eiríkur koparhaus var fæddur ná-
lægt 1780 og dó 1838. Banamein
hans var æxli fsennilega krabba-
mein), sem hann fékk á hálsinn, og
var álitið að það kæmi undan snæri
þvi, sem hann bar í byrðar sinar.
VERKAMAÐURIN N
fæst í Reykjavík í Bókabúð
KRON og Söluturninum,
Austurstræti 18.
Á Húsavík í Bóka- og blaða-
sölunni.
Kringsjá
yikunnar
Messoð i Akureyrarkirkju kl.
10.30 f. h. á sunnudaginn kerriúr.
Ferming. — Sálmar nr. 318, 590,
594—648, 591. — P. S.
Til Akurcyrarkirkju frá O. S. kr.
200.00 og M. S. kr. 500.00. Til
viðgerðar á myndarúðunni frá
Svanberg Arnasyni kr. 100.00. —
Beztu þakkir. — P. S.
Slysavarnafélagskonur, Akureyri.
Munið fundina í Alþýðuhúsinu
föstudaginn 10. apríl. Fyrir yngri
deildina kl. 4.30 e. h. og eldri deild-
ina kl. 8.30 e. h.
Slysavarnardeild kvenna hefur
borizt 1 2 þús. kr. gjöf frá ónefndri
konu til minningar um tvo bræður
hennar. - Hjartans þakkir. Sesselja.
MuniS minningarspjöld Kvenfé-
lagsins Hlífar. Öllum ágóða varið
til fegrunar við Barnaheimilið Pálm-
holt. Minningarspjöldin fást í Bóka-
búð Jóhanns Valdemarssonar og hjá
Laufeyju Sigurðardóttur, Hlíðarg. 3.
Minjasafnið á Akureyri verður
lokað um óákveðinn tíma vegna
breytinga. — Safnvörður.
Kylfingar. — N. k. laugardag
kl. 1.15 verður keppni í unglinga-
deild (12-—16 ára). - N. k. sunnu-
dag kl. 8.30 verður bikarkeppni
(18 holur). Forgjöf 2/3. — G. A.
Frá kolœSlu K.E.A.
Vegna erfiðleika á heimsendingu kola verður fyrst um
sinn ekki hægt að hafa neina ákveðna heimsendingardaga.
Eru menn því vinsamlegast beðnir að fylgjast vel með
birgðum sínum og panta kolin með ríflegum fyrirvara.
KOLASALA K.E.A. - Sími 1108.
BOKMENNTAFELAGIÐ MAL OG MENNING
LAUGAVEGI 18-RVÍK-PÓSTHÓLF 392 -SÍMI 15055 OG 22973
Fyrsta félagsbók órsins 1964 kom út í marz:
FORSETI LÝÐVELDISINS, sérstæS og
áhrifamikil skáldsaga eftir mesta skáld-
sagnahöfund Suður-Ameríku, Miguel
Angel Asturias, þýð. Hannes Sigfússon.
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR,
1. hefti ársins 1964 er að koma út.
Önnur félagsbók þessa árs verður
OFVITINN eftir Þórberg Þórðarson, í einu
bindi. Kemur út í október.
Meðal stórvirkja sem Mál og menning
hefur ráðizt í er útgáfa vandaðrar
MANNKYNSSÖGU ritaðrar af ýmsum
fremstu sagnfræðingum vorum. Fimmta
bindið kemur út á næsta ári.
ATHUGIÐ! Árgjald Máls og menningar er nú kr. 450, þ. e. minna en verð
tveggja meðalstórra bóka. I því er innifalið áskriftargjald að
Tímariti Máls og menningar, sem kemur nú út fjórum sinnum
á ári, á 5. hundrað blaðsíður. Það er löngu viðurkennt sem
merkasta íslenzka tímaritið. En auk þess fá félagsmenn tvær
TILBOÐ TIL NÝRRA FÉLAGSMANNA:
Þeir sem ganga í Mál og menningu á tímabil-
inu 1. apríl til 15. júní íá allar útgáfubækur ár-
anna 1955—1959,1 í bandi, ásamt Tímaritinu,
fyrir aðeins 300 kr.
Snúið yður til Bókabúðar Máls og menningar
í Reykjavík, eða sendið seðilinn hér að neðan
með nafni yðar og heimilisfangi til Máls og
menningar og yður verða sendar bækurnar
1955—1959 ásamt fyrstu bók þessa árs. Þér
greiðið aðeins 300 kr. við móttöku þeirra, en
félagsgjald þessa árs verður innheimt við út-
komu annarrar bókar ársins.
©
til þrjár valdar bækur fyrir árgjald sitt.
Gætið þess að flestir þeir íslenzkir höfundar sem mest kveður
að koma út hjá Heimskringlu, en Heimskringlubækur fá fé-
lagsmenn með 25% afslætti. — Að beztu erlendu skáldsög-
urnar koma út hjá Máli og menningu.
1 Halldór Laxness: Alþýðubókin — Peter Freuchen: Ævintýrin
heilla — Artur Lundkvist: Drekinn skiptir ham — William
Heinesen: Slagur vindhörpunnar, skáldsaga — Jón Helgason:
Handritaspjall — Jorge Amado: Ástin og dauðinn við hafið,
skáldsaga — A. Sternfeld: Hnattferðir -— Bjarni Benediktsson:
Þorsteinn Erlingsson — Zaharia Stancu: Berfætlingar, skáld-
saga (tvö bindi).
Föstudagur 10. apríl 1964.
Verkamaðurinn — (5