Vínland - 01.09.1904, Síða 1

VÍNLsAND
111. árg.
/ji vi!
$ Helztu Viðburðir |
%seeee««eeeeeee«€s€€$i eeseesee^
Meginher Rússa undir forustu Kuropat-
kins, hafði búið um sig í bæ peim er Liao-
Yangheitir um 30 mílur suð-
Orustan ur frá Mukden, par höfðu
vjg Rússar dregið saman vopn
Liao-Yang °S '’istir, og voru auðsjáan-
lega viðbúnir að mæta fjand-
mönnum sínum par og láta þá ekki komast
lengra áleiðis. Liao-Yang var áður víggirt
af Kínverjum, en nú bjgðu Rússar par skot-
virki mikil, og höfðu þar hið bezta vígi. Rétt
fyrir norðan bæinn rennur á, sem heitir Tai-
Tse-fljót, er um þetta leyti varí vexti og ófær
mönnum og skepnum sökum rigninga. Iier
Japana kom í þrem deildum að sunnan og
austan til móís við Rússa. Austustu herdeild-
inni stýrði Kuroki hershöfðingi. IJann lagði
til orustu við Rússa hjá Anping skamt aust-
ur frá Liao-Yang, og barðist við þáþarí þrjá
daga frá 24. til 20. ágúst, þá kom Nodzu her-
foringi með sinn her til liðs við hann, urðu
Rússar þá að láta undan síga og leita til Liao-
Yang, en Japanar fylgdu þeim fast eftir. tín
er Japanar voru komnir svo nálægt járnbraut-
inni var hætta búinn þeirri herdeild Rússa,er
þá hólt til við Anshanchan ogbarðist þarvið
Oku hershöfðingja og hans lið, og sá hún
þann ltost vænstan að hörfa undan til Liao-
Yang áður en Japanar kæmust í veg fyrir sig
á járnbrautinni norður þangað. Var nú ull-
ur her Rússa kominn til Liao-Yang og bjóst
þar til orustu, en Japanar fylktu öllum her
sínum í hálfhring umhverfis þá að sunnan,
austan og vestan. Hófst þar nú stórorusta,
,er stóð hvíldarlaust, að heita mátti, í fulla
vik.u, og börðust hvorirtveggju af frábærri
hreysti, en loks urðu Rússarþó undan að láta.
Kuroiki bomst með her sinn að Taitse fljótinu,
austanvert við Rússa, og tókst að gera brú
yfir fljótið og koma her sínum þar yfir 31.
ágúst.. Var þá viðbúið að hann kæmist að
járnbrauitinni fyrir noroan Rússa, og ef það
hefði bekist mundi hann hafa kvíað þá inni í
Liao-Yang, og þáhefði verið úti um Rússana.
En er Kuropatkin sá hvað verða vildi lót hann
her sinn yfirgefa Liao-7 ang, og lialda norður
til Mukden hið bráðasta, og er það talið þrek-
virki mikið, að hann kom öllum hersínum fall-
byssum og öðrum farangri undan, svo lítið
eða ekkert af því féll í hendur Japana. íin
Japanar voru á bælum Rússa og börðust við
þá alla leið norður til Mukden, þangað til her-
menn beggja voru svo þreyttir orðnir, að þeir
MINNEOTA, MINN., 8EPTEMBEK 1904.
gátu ekki lengur vopnum valdið. .Tapanar
tóku Liao-Yang 4. sept., daginn eftir er Rúss-
ar flyðu þaðan, en þeir höfðu lagt eld í öll
forðabúr og stórhysi áður en þeir yíirgáfu
bæinn til þess að það lenti ekki í höndum
Japana.
Orustan við Liao-Yanger að mörguleyti
merkileg. E>ar börðust um 400 þús. hermanna.
Stærri herir hafa líklega aldrei mæzt á víg-
velli. Og aldrei hefir stórorusta staðið yfir
eins lengi og þessi, og altaf var barist með
mikilli grimd. En tiltölulega var mannfallið
mjög lítið. Líklega ekki nema rúml. þrjátíu
þús. drepnar alls. En merkilegast erþó það,
að hvorugur herinn gat á öðrum unnið, því
þó Japanar bæru hærri lilut í vopnaviðskift-
um, þá komust þó Rússar un lan heilu og
höldnu, og að tveim vikum liðnum er mælt,
að hvorirtveggju sóu aftur búnir til bardaga.
.Tapanar liertu sóknina að Rort Arthur
eftir orustuna við Liao-Yang en Rússar verj-
ast hraustlega, og ekkert hefir þar sögulegt
borið til tíðinda þennan mánuð.
I>að er nú víst að kosningabaráttan verð-
ur ekki langvinn í þetta sinn og allar líkur
til að hún verði með
Kosningabarávta daufara móti. Einn er
Stórflokkanna logn yfir öllu og helzt
útlitfyrirað þjóðin láti
sig einu gilda hver úrslitin verða. Nú eru
að eins rúmar sex vikur til kosninga og því
hver seinastur fyrir þá að fara á stað, er oitt-
hvað vilja vinna sér til fiægðar áður en til at-
kvæða er gengið. I>að er auðsætt aðDemó-
kratarhafa nálgast Republíkana svo mjög
með stefnu þeirri, er þeir tóku áþjóðfundin-
um í St. Louis, að þeir hafa nú ekkert veru-
legt ágreiningsmál um að berjast, og þegar
flokkunum ber varla neitt á milli í þjóðmál-
um er eðlilegt að þjóðin beri litlar áhyggjur
yfir því hvor sigur vinni.
Leiðtogar llemókrata eru, að sögn óvil-
hallra manna, flestir mjög vondaufir umsigur
en Republikanar telja sér sigurinn vísan. í
New York ríki er öldungis óvíst hverjir verða
í meirihluta, keldur þó líklegra að Demókrat-
ar verði þar ofan á. í Montana og Colorado
eru báðir flokkar jaftiir. í Maryland er talið
víst að Demókratar nái meirihluta og sömu-
leiðis í Delaware og Nevada, en Republikan-
ar eru í meirihluta í Connecticut, Rhodo Is-
land, New Jersey, West Virginia og Indiana.
E>essi ellefu ríki ráða mestu um úrslit kosn-
inganna, því ekkert þeirra hefir ákveðna
stefnu, en um öll hin ríkin vita menn með
vissu hverjum flokknum þau flylgjaípólitík.
Nr. 7.
Republikanar hafa fengið töluvert fé i kosn-
ingasjóðinn, og munu því f járhagslega standa
engu ver að vígi en Demókratar, ef til þess
kemur, aS mjög þurfi á peningum að halda,
og í bardaga slær með flokkunum áðurlíkur.
Leiðangur Breta til Lhasa, höfuðborgar
Tíbetinga,var sem kunnugt er gerður til þess
að verzlunar-sam-
band kæmist á, milli
Tíbets oglndlands.
Younghusband of-
ursti gat loks neytt
Tíbetinga til að fullgera samning við Breta-i
Lama höílinni á Potala hæð í Lhasa 7. sept.
Dalailama var horfinn þaðan er Bretar komu
til Lhasa, og Younghusband varð því að gera
sér það að góðu að ráðgjafarnir og sendiherra
Kínverja undirrituðu samningana fyrir hönd
Tíbetinga. Aðalkrafa Breta er sú, að Tíbet-
ingar leyfi Indverjum að reka verzlun hvar
sem þeir. vilji i Tíbet. Skaðabætur eða her-
kostnað heimta Bretar ekki nó heldur neitt
af landi Tíbetinga, en í samningnum er það
tekið frarn, að Tíbetingar skuli ekki framveg-
is breyta fornri vonju í pólitískum viðskiftum
við aðrar þjóðir, sem auðsjáanlega miðar að
því, að Kinverjar haldi yfirráðum þeim,erþeir
að nafni til hafa> haft yfir Tíbet og Rússar nái
ekki vfirráðum þar i landi.
Tvö mjög víðtæk \ erkföll eru nú til lykta
leidd hér í landi; annað er verkfall það, er
lengi hefir staðið yfir i
New York, á hinni nyju
sporvagnabraut, er lögð
var neðan jarðar þar íborg-
inni; hitt er slátrara verk-
fallið, sem tók yfir land a!t, og varð mjögtil-
finnanlogt fyrir alla þjóðina. Verkamonn
urðu að gefast upp, því svo margir vorufarn-
ir að vinna í þeirra stað í sláturhúsunum, að
eigendurnir gátu vel komist af með það, og
þeir, sem fyrir verkfallinu stóðu, sáu sérþví
ekki annað fært en hætta við það, og þeir
urðu að gera sér það að góðu, að láta menn
sína taka aftur til starfa með sömu kjörum og
þeir liöfðu áður en verkfallið byrjaði. Yerka-
menn fengu sínum kröfum í engu framgengt,
og margir þeirra fengu eklti vinnuna aftur,
þvl aðrir voru komnir í þeirra stað, er verk-
stjórar vildu ekki vísa burt. 1 verkfalli þessu
voru alls um 53,000 manns, og launamissir
þeirra, meðan þeir ekki unnu, var að minsta
kosti fimm milj. dollara.—En talið er, að eig-
endur sláturfélaganna, hafi beðiðtjón af verk-
fallinu, er nemi alt að átta miljónum dollara
Samnini'ar Breta
við
T ibetinga
Verkföll
til
Lykta leidd
L