Voröld - 19.11.1918, Page 3

Winnipeg, 19. nóvember, 1918
VORÖL:
Bls. 3
ísienzkir mánaðardagar fyrir árið 1919
Eru nú ný-komnir út og er þetta 4.
árgangur þeirra. Eru þessir nýju me'ð
svipuöu fyrirkomulagi og þeir hafa
verið á síðastl. tveimiy árum, nema
livað heldur hefir betur verið vandað
til þeirra hvað lit og prentun snertir.
peir eru prentaðir í þremur litum, að
þessu sinni, og letrið undir myndunum
er bæði skýrara og stærra en í fyrra.
yzt. á kápunni er mynd af “Deginum”
eftir listamanninn fræga Albert Thor-
valdsen. En neðan undir standa þessi |
orð úr ‘Sólarljóðum’ í Sæmundar Eddu i
Sól ek sá, svá þótti mér
Sém ek sæja göfgan guð;
Henni ek laut, hinsta sinni
Aldarheimi í.
Er þá næst eyðublað fyrir þá að I
skrifa á er kaupa og senda vilja vinum 1
eða kunningjum um áramótin. þá
koma mánaðarspjöldin tólf, og fylgir
mynd hverjú þeirra, hinna merkustu
íslendinga á öldinni sem leið. Er hug-
mynd útgefanda að halda svo áfram
ofan til vorra daga. í fyrra fluttu
mánaðardagarnir myndir af þeim ís-
lendingum er mestan þátt áttu í end-
urvakningu íslenzku þjóðarinnar á
fyrri hluta 19. aldar, og börðust fyrir
sjálfstæði, frelsi og menningu hennar.
Voru í þeim hópi einsog sjálfsagt var
Jón Sigurðsson forseti, Jónas Hall-
grímsson, Konráð Gíslason, Pétur bislc-
up, ofl. Flytja nú þessir mánaðardag-
ar myndir hinna ýngri samverkamanna
þeirra. Auðvitað eru þeir þar ekki
allir, en myndir hinna munu eiga að
koma í næstu útgáfum mánaðar spjald-
anna, eins ört og árin líða.
Myndirnar að þessu sinni eru af
mönnum er flestir munu kannast við
er noltkuð þekkja til sögu íslands, þó
eigi hafi þeir sumar myndirnar séð áð-
ur, þvi þær munu vera sjaldgæfar og
all óvíða til. En fyrir þá som eigi
kunna til mannanna að þekkjn mætti
skýra frá helzta verki þeirra hvers um
sig.
Fyrstur er Jón Guðmundsson rit-
stjóri, fæddur 15. okt. 1807, dáinn 31.
maí 1875. Var hann um langan tima
meðan stjórnarbarátta Islendinga stóð
sem hæzt ritstjóri eina og fyrsta viku-
blaðsins í landinu “pjóðólfs” Hann
var eindregin þjóðarvinur og öflugur
stuðningsmaður Jóns Sigurðssonar.
Hann sat á þjóðfnhdinum 1851 er sem-
ja átti réttarkröfur íslendinga og var
einn þeirra þriggja manna er mælt er
að danska stjórnin hefði skipað að
láta skjóta ef uppþot yrði, en hinir
voru Jón Sigurðsson og séra Hannes
Stephensen. Hafði Jón Guðmundsson
þá embætti í landinu, var setfur sýslu-
maður í Skaftafellssýslu en það tekið
af honum vegna þess hann þótti um of
halda taum landsmanna.
Annar cr Pá!l Melsteð sagnfræðing-
ur, fæddur 13. nóv. 1812; dáinn 9. feb.
1910. Hann var einn Fjölnismanna, en
eftir að hann kom heim til íslands
lagði hann mesta stund á sagnfræði.
ítitaði hann fyrstu “Mannkynssögu”
er gefin hefir verið út á íslenzku.
Hann ritaði og “Veraldarsögu” í 3.
stórum bindum og “Norðurlandasögu”
Um langan tíma var hann kennari við
latínuskólann í Reykjavík, auk ýmissa
lögfræðisstarfa er hann gegndi í Rvík.
fyrri hluta æfinnar. Hann andaðist í
Reykjavík fyrir fáum árum síðan nær
100 ára gamall, var þá fyrir nokkru
orðinn blindur.
priðji er Jón Árnason, landsbóka-
vörður, fæddur 17. ágúst, 1818, dáinn
4. sept. 1888. Hann var einhver mest-
ur fræðimaður á þjóðlega visu sem vér
íslendingar höfum átt. Góðktinnu i'ur
er hann fyrir að hafa safnað “pjó-5-
sögunuríj” er gefnar voru út í Deipzig
á pýzkalandi 1862-64. Var það eitt
hið þarfasta verk og er það saj:n eitt.
af hinum gullvægu ritum íslenzkra
bókmenta.
' Fjórði er Jón p. Thoroddsen, sýslu-
maður og ská,ld, fæddur 5. okc. 1319,
dáinn 8. marz 1866. Eftir hann eru
hinar vinsælu og ágætu skáldsögur
“Piltur og Stólka” og "Maður og Kona’
auk þess “Dálítil ferðasaga” er út kom
í Norðurfara, 1848, og ótal ættjarðar-
kv v'ii svo sem einsog “ó fög'Ur ei vor
fósturjörð” ofl. Hann var sjáúboði í
her Dana. móti Prússum 1848 og seinna
sýslumaður í Barðarst.andarsýslu og í
Bcrgt rfirði. Skálds > ;t r Jóns eru
kunnar um öll.Norðurlönd og þykir al-
staðar mikið til þeirra koma.
Fimti er Halldór Kristján Friðriks-
son, yfirkennari, fæddur 19. nóvember
1819, dáinn 22. marz 1902. Var hann
einn hinna ýngri “Fjölnismanna” er
hann ábýrgðarmaður tveggja síðustu
árganga “Fjölnis” (1845 og 47). Aðal
æfistarf hans lýtur að kenslumálum.
Hann varð kennari við Rvíkur skóla
.'848, yíirkounari 1874, en sugði af sér
embætti eftir 47 ára þjónustu árið 1895
Hann var sérstakur fræðimaður um öll
islenzk og norræn efni, gaf út fjölda
málfræðisrita og kendi íslenzku mörg-
um útlendun: merkismönnum. Var
sterkur stuðningsmaður Jóns Sigurðs-
sonar, og hélt fram kláða lækningu á
fé og tók óþökk margra fyrir er skem-
ra sáu en hann í því efni. I-Iann rit-
aði “Undirbúningsblað undir þjóðfund-
inn” 1851 og var fulltrúi á þeim fundi.
Hann var Alþingismaður frá 1859 -85,
og frá 1892-95. En mest gætti áhrifa
hans á meii:amál landsins. Lýsir
Rector Jón porkelsson honum svo:
“Hann vildi sóma skólans í öllu, hat-
aði þar sem annarstaðar ónytjings-
skap allan, leti, ómensku og óreglu.
Hann var manntaks, mannkosta og at-
gervismaður, langrækinn á báðar hend-
ur, óvinum tryggur óvinur, en vinum
trúr.”
Sjötti er Dr. Grímur p. Thomsen, f.
15. maí 1820 dáinn 27. nóv. 1896; má
um hann segja að hann sé tignastur
íslendinga þeirra er uppi voru á 19. öld
Enginn hefir náð öðrum eins metorð-
um I útiöndum og hann. pes.-ar
nafnbætur hafði hann meðal annara:
I.egazíónsi áð með justizráð.i 'asi jui og
Riddari af Dannebrog frá Dönum;
Riddari Guelphaorðu, Hannovers
manna; Kommandör af L; opoldsorðu
Belga og Officeri Heiðursfylkingar
Frakka. Nafpbætur þessar bættu auð-
vitað engu við kosti hans og ágæti en
sýna aðeins að aðrar þjóðir vildu auð-
sýna honum dásæti. Hann var kan-
cellisti í utanríkisráði Dana, fulltrúi
í konsúladeild stjórnarráðsins, stjörn-
ardeildarskrifari frá 1859-66 og er sagt
að um tima hafi hann sama sem stjórn-
að einn Danaveldi. Heim fór hann
1867 og settist að sem bóndi á Bessa-
stöðum. Alþingismaður var hann frá
1869-1891. Hann var einhver lærðast-
ur maður sinnar tíðar. Fjöldi ritgjörða
liggja eftir hann, en bezt og lengst
mun hann lifa í minni þjóðarinnar fyr-
ir kvæði sín. Eru þau hin kjarnmestu
göfugustu og alnorrænustu er kveðin
hafa verið á siðari öldum. Hann er
líka sá eini, nú á síðari öldum, er held-
ur kaus að vera bóndi á ættjörðu sinni
en fullvaldur konungs 1 útlöndum.
Sjöundi er Dr. Jón porkelsson, rekt-
or, fæddur 5. nóv. 1822, dáinn 21. jan.
1904. Starf hans er mest alt á sviði
íslenzltrar málfræði, og liggur fjöldi
rita eftir hann um það efni. Mesta
og frægasta rit hans er hinn syonefndi
“Viðauki við fslenzkar orðabækur,”
(Supplement til íslandske ordböger) í
þremur bindurn stórum. Er þetta.
sjálfstæð orðabók yfir ýngra málið
pá ritaði hann og skýringar á mesta
fjölda vísna úr fornsögunum, æfisögu
Gizurar porvaldssonar, eða kafli úr ís-
landssögu áður en landið gekk undir
konung. Ennfremur langa ritgerð um
Fagur-skinnu og ólafssögu Helga. Um
vísindalega starfsemi Jóns Sigurðsson-
ar ofl. Alt hans verk er vísindalegs
efnis og kemur hann lítið við stjórn-
málasögu þjóðarinnar. Hann varð
kennari við Rvíkur slcóla 1859, yfir-
kennari 1869 en skólastjóri 1872. Hann
var eigi atkvæðismaður, á þá vísu
sem svo er talið, en hann var sannur
mentamaður og sómi þjóðarinnar á
sviði vísindalegrar málfræði, bæði ut-
anlands og innan.
Áttundi er Séra Arnljótur ólafsson,
prestur á Bægisá og síðar á Sauðanesi,
fæddur 21. janúaV 1823, dáinn 21. okt.
1904. kemur hann mest og bezt við
þjóðmálasögu íslands. Hann lagði
aðalstund á þjóðmegunar fræði og
stjórnfræði og eru aðal verk lians á
þeim svæðum. Hann var hvatamað-
ur að stofnun innlendra kaupfélaga, og
ritaði af mikilli þekkingu um verzlun
og lögeyri, og að stofnun Landsbank-
ans, er að lokum var lögákveðinn 1885.
pess utan var hann sérstaklega vel að
sér um alt er laut að sögu lands og
þjóðar. Hann var Alþingismaður frá
1859-67, frá 1877-91,, 1901. Voru af-
skifti hans á þingi um flest er að fjár-
mála hliðinni laut og kom það oft fram
að hann sá þar lengra en aðrir, einsog
með stjórnarskrár málið og ríkissjóðs-
tilboðið 1867 Helztu rit hans eru:
“Auðfræði” (18S0) “Rökfræði” (1891).
“Um lögaura og silfurgang” (1904) ofl
Um liann segir Dr. Björn Olsen:
“Hann var að minni hyggju kjörinn til
að vera forgöngumaður verklegra fyr-
irtækja. pó vár hann, elskaður og
virtur scm kennimaður. Hann var
enginn kreddumaður, frjálslyndur í
trúefnum og umburðarlyndur við aðra”
Níundi er Dr. Vilhjálmur Finsen,
hæstaréttar dómari, fæddur 1. apríl,
1823; dáinn 23. júní, 1892. Hann var
einhver fróðasti maður í norrænum
lögum á sinni tíð. Gaf hann út lög-
bækurnar fornu: Gragás (konungsbók
11850-70) (Staðarhólsbók 1879) og Grá-
gás og Kristinnrétt hinn forna (1883).
Ritaði hann mikið um lagaskipun fs-
lendinga í fornöld, og þykir þar litlu
vera við að bæta. Hann var sýslu-
maöur í Kjósar og Gullbringusýslu og
Landfógeti frá 1852-60, en meðdómari
í yfirréttinum frá ,1856-60. Alþingis-
maður frá 1853-59. Assessor við yfir-
réttinn i Vébjörgum frá 1860-8. Tók
þá sama embætti í K'nöfn til 1871, ^.3
hann varð assessor við hæstarétt frá
11871-1888. Árið 1871 var hann skipað-
ur af konungi til þess að gjöra tillögur
um gufuskipa ferðir kringum ísland.
Var hann formaður þeirrar nefndar og
mun hafa átt mostan þátt í að þær
komust á. Er það ásamt hinu vísinda-
legu starfi hans, eitt hið þarfasta verk
er unnið hefir verið þjóð vorri til þrifa
og framfara á seinni tíð.
Tíundi er Benedikt Sveinsson, sýslu-
maður; ; fæddul' 20. jan. 1826; dáinn 2.
ágúst, 1899. Var hann einn hinna
mælskustu íslendinga á síðastl. öld.
Ákafur sjálfstjórnarmaður og einn
aðal leiðtogi ísl. í stjórnarskrár bár-
áttu þeirri eftir að Jón Sigurðsson leið
Er eftir hann urmull af pólitískum rit-
gjörðum einkunn í “Andvara.” Hann
var meðdómari við yfirréttinn frá 1859
-70 og sýslumaður frá 1874-1897, en al-
þingismaður frá 1861 til 1899. Hann
var framfara maður í öllu því er að
landsmálum laut, bæði í atvinnu og
mentamálum.
Ellefti er Benedikt Gröndai, skáldið
og vísindamaðui'inn góðfrægi, fæddur
6. okt. 1826; dáinin 2. ágúst 1907. Er
hann einhver fjölhæfasti og fjölfróð-
asti íslendingur á síðari öldum. Hann
var dráttlistarmaður ágætur, framúr-
skarandi ljóðhagt skáld, tungumála-
maður mikfil og skáldsöguhöfundur.
Góðfrægastur er hann meöal alls al-
mennings fyrir ijóðin mörgu og góðu
og hinar óviðjafnanlegu sögur af
“Heljarslóðarorustu” og “pórði Geir-
mundarsyni,” þá þekkja og margir
“örvaroddsdrápu” “Ragnarökkr” og
þýðingar hans í “Svövu”. Hann lauk
og við þýðingar föður síns Dr. Svein-
bjarnar Egilssonar á þetjukvæðum
Homers. Annars kannast allif ís-
lendingar svo vel við Gröndal að nóg
er að nefna nafnið hans. Mynd hans
á mánaðartöflunum er af honum 30 ára
gömlum.
Tólfti og síðasti, en ekki sízti er Dr.
Guðbrandur Vigfússon, fæddur 13. mar
1827; dáinn 31 jan. 1889. Er hann
mestur norrænu fræðingur næstur
Konráði Gíslassyni þeirra manna er lif-
að hafa á 19. öld. Ágætast verk hans
er hin stóra og vandaða “Icelandic-
English Dictionary” er út kom í Ox-
ford, 1874. Átti hann ’mestan þátt í
orðabók þessari, þó margir aðrir hefðu
áður að henni unnið. pá gaf hann út
Flateyjarbók í félagi með norskum
fræðimapni, Dr. Unger, 1860-68. Bisk-
upasögurnar gömlu bjó hann undir
prentun fyrir bókmentafélagið, og í
safni til sögu fslands ritaði hann um
“Tímatal í íslendingasögum” er notað
er, að mestu leyti óbreytt af fræði-
mönnum síðan. í Oxford gaf hann út
“Icelandic Sagas” eða þær sögur is-
lenzkar er snerta England og Orkneyj-
ar, ennfremur Sturlungu í afar vand-
aðri útgáfu og safn allra fornra Nor-
ræna kvæða er hann nefndi “Corpus
Poeticum Boreale,” “Icelandic Prose
Reader,” ofl. Er Guðbrandur óefað sá
maður er mestum frægðarljóma hefir
varpað yfir Norðurlönd meðal enskrar
þjóðar.
Undir myndunum standa smágreinar
eftir höfundana sjálfa, er helzt þykja
auðkenna verk þeirra..
“Mánaðardagarnir” eru hvoi'tveggja
hið snotrasta og þjóðlegasta smárit
sem gefið er út hér vestra. Ættu sem
flestir að eignast þá, og eins þá er út-
komu'í fyrra, til þess að eiga myndar-
safnið heilt frá byrjun, því það verður
bæði fágætt og merkilegt safn um það
að því er lokið. pað er að þeim veg^-
prýði í íslenzkum húsum og betra há-
tíðaóska-kort fá kunningjar ekki sen.t
hver öðrum.
peir kosta eins og að undanförnu 35c
og eru til sölu hjá útgefanda Séra
Rögnv. Péturssyni, 650 Maryland Str.
og útsölumönnum í flestum íslenzkum
bygðum. Færri eintök hafa verið
gefin út þetta ár en að undanförnu;
verða þqir því að panta þá tímanlega
er ætla sér að eignast þá.
Charitinoff, ritstjóri
Charitinoff, ritstjóri rússnesks verka
mannablaðs, cem gefið var út hér í bæ,
var fyrir nokkru tekinn fastur, eftir
að gerð hafði verið “landráðaleit” á
skrifstofu blaðsins.
Var hann dæmdur til fangelsisvistar
og hárra féselita.
Blöðunum, “Winnipeg Tiibune*’ og
“Western Labor News” hefir orðið
skrafdrjúgt um það mál. “Tribune”
flutti lesendum sinum sögu málsins og
mynd ritstjórans eins og sannleiks-
elskandi og þjóðræknu blaði sómdi.
En sá var galli á gjöf Njarðar, að þeir
sem ritstjóranum voru kunnugir könn-
uðust ekki við svip hans á myndinni.
pessi “Tribune” mynd bar ótvíræð
merki spillingar og lasta. En ritstjór-
inn var þeim kunnur að snyrtimensku
og Ijúfmcnsku, og svipur hans var
hrcinn og sakleysislegur.
“Labor News” náði sér því í mynd
af honum og birti samhliða “Tribune”
útgáfunni, og dróttaði því hálft í horn
að hinu blaðinu, að myndasklftin
mundu ekki vera með öllu óvilja veik.
Einnig var skýrt frá að Charitinoff
væri veikur í fangelsinu, og að vistin
og aðbúnaðurinn væri þannig að lífi
hans væri hætta búin.
Hvorutveggja var svo r.ndmæl’t í
“Tribune” Kveðst blaðið hafa vsent
mann til að rannsaka þetta, hafi hann
komist að því að maðurinn hafi aldrei
veikur verið, og fangelsisvistin sé í
besta. lagi. Mynda mistökin hafi verfð
gerð óviljandi.
Vitnisburður lögrcglunnar virðist
þó benda á það að “Tribune” hafi ver-
ið það kunnugt að myndin var eklci af
ritstjoranum. Einnig segir “Laboi'
News” að dagblöðin hafi borið það út
að maðurinn væri sekur um uppreistar
æsingar eða jafnvel landráð, enda sýn-
ist dómurinn helst bcnda á að svo mun
vera. En blaðið segir að slíkt sé til-
hæfulaust, hann hafi ekki anna'Ö af sér
brotið en það að á skrifstofu hans
fundust einhver blöð, sem hinir alvísu
stjórnendur vorir álíta skaðleg fyrir
saklausar sálir landsins barna, og jafn-
vel hættuleg fyrir vora dýrðlegu mann-
félags bygging. pessi rit hafi honum
verið send, og engin sönnun eða líkur
hafi komið fram um það að hann hafi
ætlað að taka neitt af þessu forboðna
dóti í blað sitt.
Máli ritstjórans hefir verið áfríað.
Pað fer hér eins og oftar að maður veit
ekki hverju trúa skal, en ef leggja skal
trúnað á það sem “Labor News hefir
um málið sagt, þá lcemur hér fram
blaðamennsku ódrengskapur á háu
stígi. Og réttvísin er í mesta máta
ströng. En þetta er auðvitað stríðinu
að kenna.
»
“Hrópið að ofan”
pað er siður manna, þá bækur eru
skrifaðar að fá aðra höfunda, sérstal;
lega fræga menn fyrir ritstörf að segja
álit á þeirri bók eða blaði sem um er
að ræða í hvert sinn. Vér Islendingar
höfum og fylgt þessari siðvenju, sem
er auðvitað ekkert annað en regla sem
við allar vörur sem seljast eiga, verður
að fx-amfylgja, nefnilega að auglýsa
þær, og þess meir og betur sem þær
eru auglýstar þess betur seljast þær
í flestum tilfellum, nokkuð eftir því
hvað varan sem seld er kemst uæst
því að falla í “smekk” þeirra sem vör-
una kaupa.
Eg tel mig ekki í tölu höfunda bólca,
síðar en svo, en með þessum línum
vildi eg tala til þeirra fyrst og fremst,
sem kynnu að vilja eignast litla kverið
sem um var getið lauslega í Voröld
fyrir rúmum mánuðu síðan, en sem ef
til vill hafa ekkert heyrt eða séð um
þetta litla kver í því blaði, en í fjær-
veru minni úr bænum, gætti eg ekki
um að láta geta um það í öðrum blöð-
um, og hafði ekki hugsað mér að láta
mikið um það sagt í fréttablöðum. En
samkvæmt beiðni minni var minpst á
kverið í október hefti “Sameiningar-
innar’ en það sem sagt var um það þar
var auðsjáanlega ekki ætlast til að
væri auglýsing fyrir þessa litlu bók,
að dæma af því sem sagt var þar af
ritstjóra þess blaðs. par var bent á
galla á ytra frágangi bókarinnar.
Ekki trúi eg öðru en einhver sem
lesið hefir þetta erindi áliti útásetning
ritstjórans ótímabærann.
Af því eg býst við að margir sem
bókina kunna að lesa sjái ekki “Sam-
einingina” þá vil eg taka upp, það sem
ritstjórinn hefir aðallega út á bókina
að setja, þar stendur þetta:
“Nafnið, ‘Hrópið að ofan’ er mfeð til-
visunarmerkjum og því eftir öðrum
haft, en ekki vitum vér hvaðan það er
komið, og ekki ber ritið það með sér
hversvegna orð þau, eftir annan mann,
eru valin að yfirskrift.”
Er það virkilega svo að “Hrópið að
ofan” sé þýðingarlaus titill á Evangðl-
iskum boðskap nú á tímum, og ekki
sé líægt að skilja hversvegna að svona
lagaður tilill sé notaður nú, jafnvel þó
einhver'hafi gjört hið sama áður?
petta vil eg nú leggja undir dóm og
álit annara sem ritið hafa lesið. Mér
var og er ant um að ritið sé lesið og
berist í hendur sem fléstra, og þess-
vegna hafði mér hugkvæmst að biðja
tvo menn, sem eg áleit að gætu og
vildu segja um gildi efnisins, án alls
fordóms, gefa álit sitt á því frá sálu-
lijálplegu sjónarmiði og hvert það er
í samræmi og anda fagnaðar boðskap-
arins sem heimurinn svo átakanlega
» nú þarfnast, og að það væri gert í
kirkjulegum málgögnum.
Kandidat S. A. Gíslason mun mjög
bráðlega gefa álit sitt á gildi efnisins
í kveri þessu í “Bjarma” sem hann og
kona hans eru svo fræg og elskuð fyr-
ir af íslenzkum kristindóms vinum, og
skal því ekki gjörðar frekari ráðstaf-
anir til að biðja um ritdóm á kveri
þessu.
En af því mig langar til, að kverið,
eða efni kversins, eignist ritdóm í
hjörtum einhverra þeirra sem lesið
hafa, er aðal augnamið mitt með lin-
um þessum það, og beini orðum mín-
um sérstaklega til þeirra sem fundíð
hafa eitthvað I kveri þessu, se;n gefið
hefii sorgmæddu hjavta von \sg gleði
— vcn og gleði af öðru tagi en heimur-
inn hefir að bjóða á þessum liá alvar-
legu tímum.
Vilja þeir nú, seci þannig hefir vcr-
ið astatt hjá gera mér þá ánægju að
grfa mér álit sitt á efni kversins með
því að skrifa mér fieinar línur uin það
sem þeim finnst fyrir eigin reynslu að
kverið beri gildi fyrir.
G. P. Thordarson
Lloyd George hefir stungið upp á að
núverandi stjórn a Englandi er hat.u
er formaður fyrir haldi áíram á meðar,
skipulag er að komast á et'tir stríöið.
Kosningar áttu að fara fram þar fyrir
þremur árum síðan, en vegnx stríðsins
var tíminn framlengdur án kosninga,
alveg eins og Borden stjórnin gjörði i
Canada. Nú er spursmálið hvað fólk-
ið muni segja. f endurbættum kosn-
ingalögum er gjorð voru í fyrra var at-
kvæðisréttur gefinn konum yfir 30.
ára; mönnum yfir 21. ára og hermönn-
um undir 21. ára Bættust þannig á
kjörskrá 6,000,000 konur og 2,000,000
karlmenn. Enginn veit hvernig hven-
fólkið muni greiða atkvæði, eða með
hvaða flokki hermennirnir rnvrni verða
(M

J0LAGLE DI
og
FAGNAÐUR yfir striðslokun.
þorbjörn Magnússon kom nýlega inn á skrif-
stofu Yoraldar og gaf $10.00 í Jóla-Sjóð Sólaidar-
bama til Betel með þeim nmmælum að sér fyndist
hann ekki geta betur sýnt ánægju sína yfir úrslitum
stríðsins, en með i því að leggja þessa peninga tS
glaðnings gamla fólkinu á Betel.
Voröld finst þetta vel mælt og rétt liugsað-—
Fleiri þúsundir dollara hafa verið eyddir til eihskis
af sömu ástæðu, nefnilega, vegna enda stríðsins, og
mundu þeim peningum betur varið til einhvers góðs
og þarflegs.
það munu margir vilja sýna á einhvern bátt eð
þeim hafi létt hugur—Og ekki væri hægt að láta það
í ljósi á betri eða göfugri hátt en með því að létta
og lyfta anda gamla fólksins á Betel á jplunum.
Ungfrú R. Ingjaldsson á skrifstofu Yoraldar
veitir móttöku peningum þeim sem fólk vill láta af
hendi rakna.
I
►<o

Walters Ljósmyndastofa
Frá því nú og til jóla gefum við
5x10 STÆKKAUA MYND—$50° VIRÐI
okkar íslenzku viðskiftavinum
MUNIÐ EFTIR MYNDASTOFUNNI
sem Islendingar hafa skift við svo árum saman.
Walters Ljósmyedastofa, 290 Portage Ave.
Talsimi Main 4725
r

!
í Hudir, ull og lodskmn
i “* ' '
|
j Frank Massin, Brandon, Man. |
Ef þú óskar eftir fljótri afgreiðslu og hæsta verði íyrir uli og loð-
sksnn, skrifið
I
SKRIFID EFTIR VERDI OG ARITAN ASPJÖLDUM.
0-—>0-«M»<>-«M»0 — ()•«——i ()■«■»•<)•«■■»•<)■€«• ()«—»<5
SOLOLD
Drenginn þinn langar til að eign-
ast Sólöld eins og hina drengina
sem hann þekkir. \
ÖIl börn vilja eiga “Sólöld”
Stúlkuna þína langar til að eignast
Sólöld. Hún vill læra “ástkæra,
ylhýra málið.”
Sólöld kostar aðeins $1 um árið
SENDID pENNAN MIDA I DAG
VORÖLD PUBLISHING CO., LTD.
4828y2 Main St., *
Winnipeg, - Man.
Kæru herrar:—
Gerið svo vel og sendið mér blað yðar Sólöld. Hérmeð fylgir
$1.00 fyrir fyrsta ársgjaldið.
Dagsetning ..................................
Nafn
Aritan
Dragið ekki að gerast áskrifendur Sólaldar.