Voröld - 02.12.1919, Blaðsíða 6

Voröld - 02.12.1919, Blaðsíða 6
VORÖLD. Wirmipeg 2 desember, 1919 Kötlugosið 1918 SKÝRSLA ÚR ÁLFTAVERI Frásögn Jóns Gíslasonar. Eins og getið er um í frásöign föður míns, var afréttarsafnið á leið til réttar, þegar hlaupið kom. Eg var einn af 7 afréttarmönnum, sem komu með safnið. pegar við komum fram fyrir Hrísneshólm, fórum við að heyra nið í vesturátt. í fyrstu var honum lítill gaumur gefinn; en svo fór hann smávaxandi, þar til við fórum að heyra óglögga dynki, sem urðu hærri og hærri, og loks heyrðum við drunur miklar. Vorum við þá komnir svo nærri réttinni, að við sáum hvar menn þeir, sem þar voru, hleypa þaðan af hestum sínum sem hraðast. 1 sama bili sáum við, að þeir, «em voru að safna úthagana, fói’u austur ali hvað af tók, og stefndu þeir til Skálmabæjarhrauna. Duldist okk- ur nú ekki, að eytthvað óvenjulegt var á seyði. En svo hagaði til, að við rákum safnið eftir sandlægð nokkurri, og voru hraunhálsar beggja vegna, svo við sáum ekki til vesturs. í sama svip og við sá- um til þeirra manna, er hröðuðu sér heimleiðis, varð mér litið aftur. Mun mér lengi minnisstæð sjón sú, er mér bar þá fyrir augu. \ ar þá að geysast fram að baki okkar jökulhlaup mikið og ægilegt, sem brunaði fram lægðina milii hraunhálsanna. Geri eg þá félögum minum aðvart sem skjótast. Sáum við nú okkur þann kost vænstan, að yfir- gefa safnið og ríða sem hraðast undan hlaupinu. Fórum við nú sem við máttum, og stefndum suður á Ljósavatnsháls. þegar þangað kom, sáum við, að hlaupið var komið austur úr Skálminni fyrir sunnan okkur; var því eigi fært að halda. lengur þá leið. Breyttum við þá siefnu og héldum nú í éttina til Skálm'abæjarhrauna, því þar sáum við að saman voru komnir margir menn á skeri einu 'í vesturbrún hraunsins. Hleyptum við nú hestunum á lægðina, sem er í milli ljósa- vatnanna og hraunsins, og þeystum á fleygiferð þvert yfir skurði og læki. Mátti nú varla á milli sjá, hvort okkur eða hlaupinu mundi veita betur. þó náðum við hraunbrúninni áður en hlaupið skall á henni, en svo var það nærri komið, að það féll þá yfir slóð okkar 40—50 metra frá hraunbtúninni. þessu næst héldum við til manna þeirra, er safnast höfðu í skerið. Voru þar komnir allir afréttarmenn þeir, er eigi höfðu komist fram yfir Skálm. Urðu menn harla fegnir, er engan vantaði. Var nú haldið kyrru íyrir um stund. Köstuðu hestamir mæð- ihhi, en mennimir horfðu á hlaupið, þar sem það brunaði fram með j'laumi miklum og jakaferð yfir hvað sem fyrir var. Var það kolmó- 4autt og ægilegt, og lagði af því megna jöklafýlu. Ekki var vistlegt að dvelja lengi á skeri þessu með fjölda hesla, því þar var enginn gróður, heldur sandur einn, enda stefndi hlaupið kringum skerið suður úr grjótum fyrir vestan Skálmabæjarhraun. Jafnskjótt sem við fórum úr skerinu kom hlaupið fram úr Kúða- fljóti milli Skálmabæjarhrauna og Leiðvallar. þar ótrúlega mikið flug á því, er það kom fram fljótið. Fylti það upp skarðið milli Leið- vallar og hraunanna, svo að upp tók í miðjar brekkur fyrír vestan Leiðvöll. þegar við komum til SkáJmíabæjarhrauna, var flóðið komið þar fast að bænum. Var það því okkar fyrsta verk að bjarga öllu úr bænum, er hægt, var að flytja iburtu. Gekk það vel, enda vel þar að verki um 20 karlmenn. Fluttum við það upp á hraunbrún, sem er þar fyrir ofgn bæinn. En heimafólk alt og aðkomumenn gistu um nótt- ina í fjárhiisi nokkru, sem er lengra uppi í hrauninu. Eigi varð okk- nr svefnsamt. um nóttina, því margt var nú óvenjulegt. Altaf var kola myrkur, nema þegar eldingar komu og leiftur. En þá var furðulega bjart. þrumur kváðu við í sífellu og dynkir miklir. Og þess í milli heyrðist dimmur vatnaniður alt í kring. Jafnan dreif vikur smágerð- an, og olli hann mestu um myrkrið. þegar morgna tók, þótti væn- lega horfa, að eigi hélzt inyrkrið, heldur birti af degi. En því kvið- um víð eiinia mest, að myrkur mundi verða af öskufalli. En storm- kaldi var þá kominn af austri, og bægði hann öskumökknum vestur. þegar bjart var orðið, sáum við, að vatnsflóðið mundi runnið af að mestu, en eftir sátu hrannir miklar og hrikalegar jökulborgir. Fórum við nú að vitja um bæinn, og hafði vatnið farið alt í kringum hann um nóttina. Nú var vatnið hlaupið, en eftir sat við húsið á stéttinni mittishá jakahrönn. þegar við höfðum fengið okkur hressingu í Skálmabæ eftir þessa einkennilegu andvökunótt, bjuggumst við af stað heimleiðis. Létum við eftir hestana og fórum gangandi. Fórum við saman suður að Skálm. Reyndist hún vatnslítil, og óðum við hana. Hélt síðan hver heim til sín sem hraðast. Urðu menn fegnir mjög komu okkar og þótti sem værum við heimtir úr helju. Lýk eg svo frásögu minni um Kötluhlaup þetta. 13. okt. í dag er að mestu heiðskírt veður. Sést Mýrdalsjökull að neðanverðu og er mjög umbreyttur frá því sem hann áður var. Ekki sést hann að ofan fyr en um dagsetur. Yirtist þá Jóni Brynj- ólfssyni bónda á þykkvabæjarklaustri sem eldgosið sé ofan á jöklin- um, og eru sífeldir blossar upp af. Allan daginn eru þungir dynkir í morgun fara þeir heim, sem flúið höfðu bæi sína, og ætlar hver að vera heima hjá sér í nótt. 14. okt.: I nótt sofa menn vel og vakna hressir að morgni. Enn er sömu dynki að heyra sem áður. Nú sést ekki bæja á ínilli fyrir jökulmóðu og mistri. Fellur nú smágerður vikur, og verður jörð mó- svört. En laus er þessi salli ofan á og fer lítið ofan í rótina. Nú eru allir að leita uppi fénað sinn, sem tvístrast hefir í ýmsar áttir. Bjugg- ust menn við miklu fénaðartapi, því margir sáu kindarhópa, þar sem flóðið beljaði yfir litlu síðar. Að vísu finna menn allmikið dautt af fénaði, en alls ekki eins og við var að búast. Hinn 13. sáu menn til Meðallands, og sýndust þá allir bakkar og hólmar meðfram Kúðaflóti vera alþaktir jökulhrönn og vatni langt austur á Meðalland. En bæjarhús sáust öll á þessu svæði. 15. okt.: Enn eru sömu dynkir sem áður og öskumistur. En veður er gott, hægur norðankaldi. Nú eru flestir enn við fénað sinn og gefa því hey, sem fundist hef ir. Verður heldur léttara í lofti í dag en í gær. Fara menn því miklu víðar um en áður. Hvarvetna eru voðalegar landskemdir að sjá eftir hlaupið. Víðast verður að fara gangandi. Að eins hægt að fara um bygðina með hesta, því mesta hrönnin nam staðar fyrir ofan hana og vestan. Hér fyrir vestan bæina er leirufláki mikill með háum, mel og skerhólum. Jökulhrönnin á leiru þessari er nú 3—4 m. þykk og um 5 km. á hvern veg. Morguninn eftir hlaupið sást hvergi á hól eða klett upp úr hrönninni. þegar við riðum undan hlaupinu yfir leiruna, sáum við þar allstóran kindahóp, sem við vissum ekki meira um. — Vatn rennur nú í öllum farvegum, og eru þeir miklu fleiri. En ekki hafa menn orðið varir við hlaup í þeim eða vöxt, síðan jökul- hlaupið þvarr. Daginn, sem hlaupið kom, voru hér staddir tveir menn ofan úr Skaftártungu. 1 dag leggja þeir af stað heim til sín. 16. okt. :1 nótt hafa verið dynkir miklir og eldglæringar. Mistur er enn í lofti, en ekki fellur nein aska í dag. En nú verða miklu stærri og þyngri dynkir en undanfama daga. Kl. 3 e.h. gusast upp úr gjánni gufumökkur hátt í loft. Búast menn þá við, að enn muni von á vatnshlaupi. En svo líður dagurinn, að þess verður ekki vart hér í bygðinni. 17. okt.: Enn er stilt veður og gott. Heldur minni dynkir og eldglampar en áður. þungur niður heyrist jafnan í vestri, svo sem vatnaniður væri. Heyrist hann alt til vökuloka og er þá mestur. Er þá loft orðið léttara og mistur lítið. Upp úr gjánni virðist koma gufa mestmegnis. — í dag fara menn frá Hraunabæ að gæta fjár, sem gengur þar, sem heitir í Bólhraunum; er það austast á Mýrdals- sandi. Fundu þeir flest lifandi. Hafði hlaupið klofnað þar á skerja- og sandöldu og runnið til beggja hliða austur og vestur. 18. okt. Svipað veður og í gær, en heldur skírara í lofti. Nokkur niður enn þá og sífellir dynkir í jöklinum. Kl. 11 að kvöldi verða myklir eldglamjiar og dynkir. 19. okt. Aðfaranótt þessa dags er stilt veður, en tíðir eldglampar og dynkir nokkrir. Að morgni er hægt um til jökulsins að sjá, og er svo allan daginn. Sjást aðeins glampar, þegar kvöldar. Framan af deginum sést til vesturfjalla, og jökullinn sést upp að hábungu. Er hann allur svartur af ösku. Út úr miðjum degi þyknar loft, og gerir þá eindregna sunnanátt. Kemur hæg væta að kvöldi. Verða menn hennar fegnir, því jörð virtist vera óholl af öskumóðunni. Fénaður lætur þó enn ver við jörð eftir að hún vöknar. Hér í Álftaveri er ekki mikil aska, því eins og áður er sagt dreif hér lítinn vikur og alls engan með sjónum. 20. okt.: 1 nótt liafa verið allmiklir dynkir og leiftur. Að morgni er dimm þoka yfir öllu, en birtir upp kl. 9 .f h. Sést þá til hájökulsins. Er hann hvítur að ofan með sínum gamla svip. En fyrir neðan bung- ir er hann svo svartur af ösku, að engin skilgreining sést þar á neinu. þó má sjá, livar gígurinn er, því norðan í hæstu bungu jökulsins stendur hár gufumökkur, sem streymir upp mið miklum hraða. — t dag er jörðin mikið 1il hrein eftir rigninguna í nótt. Að kvöldi verða svo miklir dynkir, að fólki kemur til hugar að flýja bæi. Ekki verður þó af því, og fer alt vel. 21. okt.: Nú er dimmveður og sunrianvæta; sést ei neitt né héyr- ist, og er rólegt þennan dag allan. En að kvöldi birtir, og sést þá inökkurinn og í honum eldglampar miklir, en dynkir heyrast ekki. Hér er safnsda.gur í dag, og vantar mjög fénað. Finst hann víða i'la kominn, — fastur í jökulfor lifandi og dauður. Hættur eru nú, hvert sem litið er, af jökulfor og hrönnum. 3. nóv.: Nú er að mestu heiðskírt veður, og sést allur jökullinti. Er nú mökkur sem enginn. þó þeytiast upp gufuflókar öðru hvoru, sem brátt verða sundurlausir. Er sama hægð á í allan dag. 4. nóv.: Fyrst í morgun sáust örlítil ský læðast upp úr gígnum. en síðan alls ekki neitt. Er nú bjart og létt yfir jöklinum. Sést nú gerla héðan, að mikil breyting er á honum. Skerast upp í hann tvÖ gljúfur og bæði mikil. Annað er uppundan Sandfelli, eu hitt fyrir vestan Hafursey. þó er umbreytingin allra mest á jöklinum milli hábunganna, kringum gíginn. Einnig virðist skriðjökullinn Viilli Hafurseyjar og Sandfells hafa lækkað að miklum mun. Norðurhjáleigu 5. nóv. 1918. Gísli Magnúson. := Nýjar bækur Sögur Rannveigar, Einar H. Kvaran........... ó b. $1.70 bd $2.45 Trú og sannanir, Einar H. Kvaran............ — 2.75 — 3.65 Fomar ástir (skáldsögur), Sig. Nordal ..... — 1.85 — 2.60 Út yfir gröf og dauða, C. L. Tweedale------- — 1.55 — 2.90 Álþýðleg veðurfræði, Sig. þorólfsson ........ — 1.10 Ástaraugun (skáldsögur) Jóh. Bojir . ....... — 1.40 —7 2.00 Ljóðaþættir, þorsteinn þ. þorsteinsson .............. — .85 Einokunarverzlun Dana á íslandi, Jón Jónsson sagnfr.. — 6.10 Sprettir, Jakob Thorarensson ..................... .. — 1.40 íslenzk ástarljóð .....................:... í skrautbandi $1.55 Rímur af Án Bogsveigir, Sig Bjarnason ................... 1.00 My Life with the Eskimo, Vilhjálmur Stefánsson .......... 4.25 Islandskort...............................!............. 1.00 þyrnar, þorsteinn Erlingsson ...... ....... ó b. $4.00 bd. $5.00 —............................................í skrautbandi 7.00 Bókaverzlun Hjálmars Gíslasonar 506 NEWTON AVE., ELMWOOD Talsími St. John 724 Winnipeg Allskonar Prentun GERÐ Á PRENTSMIÐJU 22. okt.: þennan morgun hefst ægilegur aðgangur, og verður honum eigi með orðum lýst. KI. 4 f: h. vakna eg við þrumur og eld- ingar engu rninni en goskvöldið. þegar birtir af degi, sést, hvar ligg- ur austur með öllum fjöllum niðdimmur öskumökkur. Leiftrar liann allur af eldslogum og þrumum. Hér er þá skínandi bjart og sólskin hið fegursta, því ltaldi er við útsuður, sem bægir mökknum liéðan. En nál. kl. 10 f. h. lygnir hér, og færist mökkurinn þá fram á loftið. Fellur þá yfir öskudrífa, og helzt hún í 2 kl.st. Verður þá svo dimf, áð ekki sést til næstu húsa. því næst rennur á norðankylja, og léttir upp. Drífur þá öskumökkurinn vestur til Mýrdalsins. En alt af leiftra eldingar, og þrumur dynja. Heyrast þær vera í lofti, en eigi í gígnum. Altaf leggur mökkinn hátt á loft, nærfelt upp í hvolf, og tekur hann yfir nærri hálfan sjóndeildarhringinn. I dag er jörð orðin verri af öskufallinu en hún var áður. Er full þörf á að taka hveeja skepnu á gjöf, enda æða þær nú um alt eirðalausar. 23. okt.: Aðfaranótt þessa dags finst *okkur hin hörmUlegasta. Fyrir miðnótt gengur öskumökkurinn austur yfir á ný og byrgir hér alt, og lýstur yfir svo miklu myrkri, að eigi sér fyrir gluggum. Fylgja svo miklar eldingar og reiðarslög, að eins dæmi mun vera. Alla nótt- ina drífur ösku í sífellu, og helzt myrkur og drífa til kl. 11 f. h. Kald- ar þá af útsuðri, og rofar til; gengur þá mökkurinn til norðausturs. En allan daginn ganga þrumur og eldingar. — þegar upp léttir ösku- drífunni er komið öskulag 5 sm. að þykt. Er því algerlega bjargbann fyrir allar skepnur, Til vesturfjalla sést um tíma í dag. Eru þau bik- svört eins og jörð hér. Eftir að upp léttir í dag, hefir oft verið þoku- væta og dimmumóða, og sér litla stund til sólar. 24. okt.: í nótt vakna menn yið dynki mikla og þrumur. Kl. 4 f. h. er öskumökkurinn kominn yfir, og verður þá svarta myrkur. Kl. 7 .f h. kemur rof í norðaustri og því næst norðanvindur, sem slær mökknum til vesturs. Verður ekki meira af öskufalli hér þennan dag, en altaf hylur svartur mökkurinn nærri hálft himinhvolfið frá gígnum og vestur um, alt í hádegisstað. — Nú er hverri skepnu gefin full gjöf, og er atl ein sandauðn yfir að líta. 25. okt.: í morgun er rof í austri, en það byrgist von bráðar af öskumekki, svo niðdimt er orðið kl. 6 f. h. Er þetta þriðji morguninn, sem menn vakna við myrkur í stað dagsbirtunnar, og gerast menn allkvíðafullir, ef þessu fer fram til lengdar. En kl. 8 f. h. fer að kalda af suðri; rofar þá skjótt til, og hverfur mökkurinn norður. Sjást þá ei lengur eldingar, og eigi heyr- ast þrumur. Gerist dagur þessi ánægjulegri en á horfoist, og virðist hægð á til jökulsins, en eigi sést þangað fyrir dimmviðri. Nú mun koma 6—8 sm. þykt vikurlag, enda sér hvergi á gras nema á þúfum í óslegnum mýrum. í nótt ætla menn að leggja af stað til afréttar. Ætla þeir að bjrga fé því, sem búist er við að þar sé. 26. okt.: 1 dag er útsynningur. Virðist hægð á gosinu í dag, en gufumökk leggur þó hátit á loft. Um sólarlag gýs upp aska mikil, og leggur dimmaan mökkinn austur yfir afrétti. Verða þá glampar, en dynkir vægir. 27. okt.: Enn er vindur af útsuðri. Heldur hann mökknum frá þessum stöðvum, en í þess stað leggur hann austur yfir afrétti eins og í gærkvöldi. 288. okt.: því næst hið sama að segja um veður sem í gær. Er og líkt um öskumökkinn; Iiann er allmikill og Jeggur norðaustur til fjalla. Eldingar virðast nú minni en áður. 29. okt.: Enn er svipað veður. Loft er oftast allmikið -skýjað, og sér því ekki vel itl mökksins. 30. okt.: Sama veðurlag og áður. Dynkir heyrast nú eigi, svo telj- andi sé. En í kvöld leiftra skínandi bjartir eldglampar hátt á loft upp 31. okt.: Enn þá helzt sama veðrátta. Eldglampar miklir að kvöldi. Virðast þeir sem logandi bál við fætur manna, svo eru þeir skærir. Og eigi líður milli þeirra nema 1—2 mínútur. 1. nóv.: Nú sýnist mökkurinn með minsta móti. Og yfirleitt er ekkert að sjá né heyra fyr en í vökulok; þá eru sífeldir eldglampar, cg leggur upp gufumökk allmikinn. Dynkir heyrast þó að eins. 2. nóv.: í kvöld hafa verið óslitin eldslog og öskumökkur mikill. Virðist drífa mest úr honum niður á jökulinn. V0RALDAR Þið hinir ungu sem erud framgjarnir Urulirbúið ykkur fyrir takmarkalaus verzlunar tækifœri. pið sem eruð fljót til — þið sem stigið greiðlega og undirbúið ykkur, munið njóta bezt velgegni endurreisnar tímans f nálægri framtíð. pið munuð þá geta uppfylt hin nákvæmu störf og reksturs fyrirætlanir verzlunarhúsunna. Ráðstafið þvf að byrja nám ykkar hér— Nœsta mánudag pessi skóli beinir öllum tíma sfnum og kröftum til að fulfkomna ungt fólk í verzlunarstörfum; og fæst sérstaklega við alt sem lýtur að viðskiftalffinu. Kenslu stofurnar eru stórar, bjartar og loftgóðar, og kenslunni mjög vel tilhagað, undir yfirsjón ágætra kennara, alt fyrtr komukig þannig að hver einstakur nemandi geti notið sem best af. Rini vegurinn til að þú gætir fullkomlega virt starf skólans er að sjá hann f fullum starfa. Vér vildum mælast til að þér heimsæktir oss á hvaða tíma sem er. En ef þér skyldi eklti hægt að heimsækja oss, þá skrifaðu eða sfmaðu eftir upplýsingum. Skrifið eða hafið tal af D. F. Ferguson, skólastjóra. Success Business College Lfd. Cor. Portage Ave. and Edmonton St. (beint á móti Boyd byggingunnl) Phone Main 1664—1665 Ton af þœgindum ROSEDALE KOL óvidjafnanleg ad gædum. fyrir ofna og eldavélar THOS. JACKSON & SONS Húsasmíða-byrgðir, kol og við. Skrifstofa 370 Colony St. Tals. Sh. 62-63-64

x

Voröld

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Voröld
https://timarit.is/publication/221

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.