Þjóðhvellur - 23.07.1907, Blaðsíða 3

Þjóðhvellur
47
Húsgagnaverzlun Guðm. Stefánssonar,
Bankastræti 14. Telefón 128
Benedict Gabjiel Benedictsson, skrautskrifari,
_________Austurstræti 3. Beykjavik._______
______Bækur,ritföng o. fl. á Laugaveg 19._
þar sem peir sjá alla viðhöfnina, auð-
mýktina og undirgefnina, er skín af
öðrum hverjum islenskum svip.— Menn
gera sér hugmyndir um konginn, bros-
andi — skínandi, — sjá hann stíga á
land eins og einhvern máttugan alvald
— og fylgdarlið hans eins og útvalið
englaliö, línhvitt og óílekkað, er sum-
um hér mundi skapi næst að falla til
fóta og kyssa skóklæði.
Sumir spá pvi, að kotbærinn okkar
Víkverjanna muni, pegar alt kemur til
alls, líkjast dönsku sjávarporpi, par
sem allir leiki á alls oddi íjörs og fagn-
aðar. — Aðrir, að hann muni ekki ó-
svipaður frónskum táradal, par sem í-
búarnir horfi til j arðar, hálfbognir, blj úg-
ir og barnslegir — poli ekki danska
svipinn betur en pað. — Örfáir stað-
hæfa, að íbúarnir muni líta út eins og
frjálsborin fjallabörn fósturlandsins, er
sýni hinum nýkomnu gestum, að prótt-
fjallanna og afl fossanna er sameinað
hofdi peirra og bióði, — iikist meir
frjálsbornu fólki Gamla Fróns, er geri
sér eins mikið far um, að sýna peim
háar hiiðar og hamraskörð, gjár og
hraunrima, — par sem herja mætti á
heilan her frá stórri pjóð, ef »hefðum
vér nokkuð að verja« —, eins og að
benda peim á skrautbúin matarborð,
par sem »fullin mjaðar freyða«, og ís-
lenskar og danskar hendur eiga að
skiftast á um postulínsdiska og drykkj-
arhorn, meö uppgerðar-bróðurliug— í
dýrðlegum fagnaði.
Ó! hvílík sæla!— ó! hvílík dýrð —!
Öndungabúrið nýja.
A kvöldin, pegar kyrð er komin á
dagleg störf, og menn farnir að fá sér
frískt loft og hreyfingu um götur og
stræti, verður mörgum pað á, að nema
staðar og mæna forvitnisaugum á hús
eitt lágt og leiðinlegt, sem nýbúið er
að byggja við eitt strætið fyrir ofan
lækinn. J*að er hinn nýi seiðhjalfur
öndunganna rej'kvísku. Hann stendur
við Pingholtsstræti, ekki pó við götuna
sjálfa, heldur að húsabaki — og fíkist
engu fremur en snotru fjósi eða vöru-
geymsluhúsi; hann er rammlegur frem-
ur, pví gaflar eru úr steini svo og bak-
veggur, en framhlið úrtré og járnsleg-
Pétur Brynjólfsson, Ijósmyndari,
Hvcrfisgötu. Revkjavik. Telefón 7C.
in, 4 eru gluggar á henni og dyr fyrir
miðju. Að innan er alt piljað.og hólf-
að í fjögur herbergi, auk forstofu; loft-
hæð er um 4 til 5 álnir.
1 austurhorninu er sjálft særinga-
b ú r i ð ; er svo frá pví gengið, að eng-
inn gluggi er á pvi, og pá erdyrunum
inn í pað hefur verið lokað á eftir sér,
er kolniðamyrkur par inni. Við gafl-
inn er afmarkað svæði fyrir söfnuðinn:
4 pallar, er fara hækkandi hver af öðr-
um, svo að hver sér yfir annan, fram
á sviðið, par sem »leikurinn« fer fram.
Skápur er við suðurvegg búrsins, svo
stór, að 1 eða 2 menn geta verið par
inni; — mun hann vera ætlaður höf-
uðskepnu pessa staðar, er hún parf
að skifta um ham, taka af sér útlim-
ina, einn eða fleiri—koma peim í samt lag
aftur, og yfir höfuð til að framkvæma
í hin ýmsu loddaraverk, sem sögð eru
spunnin úr yfirnáttúrlegum toga og pví
órannsakanleg og heilbrigðri skynsemi
hulin — enda afarnauðsynlegt, að alt
sé svo táli reirt og örugt, að hinar
ýmsu aðferðir, er höfuðskepnan við
hefur, nái ekki augum áhorfendanna
í réttu ljósi — helst ekki í n e i n u ljósi
— með pví er lika loku fyrir pað skot-
ið, að s e i ð a r pessir verði almenn
»forretning«, lækki taxtinn og sam-
keppni hefjist, er sjóðpurð fyrir dyr-
um, en — án peninga er ómögulegt
öndum að póknast, segir »prógram«
andatrúarmanna.
í suðurenda búrsins er stórt herbergi,
sem tekur nærri helming af seiðhjall-
inum, eru par inni legubekkir eða hæg-
indi, ekki ósvipuð peim, er notuð eru
á spítölum — enda mun herbergi petta
eiga að vera sjúkraherbergi(i) par sem
voluð sál í veikum líkama á að með-
taka pá mikilvægu meinabót, sem
látin er í té af Indriða lækni almátt-
uga, sem allir pekkja nú orðið.
Tvo herbergi eru ótalin og hefur
miðillinn pau bæði; hann hefur par
ibúð og sefur par um nætur, og leikur
orð á pví meðal gárunga, að ekki
muni hann sofa par einsamall—, og
varla von, að hann hafi prek til pess,
er til lengdar lætur, að dvelja par
varnarlaus um nætur, enda auðsjáan-
lega allur að ganga saman af andlegu
ónæði og aumingjaskap.
— Fað rejmir á taugarnar, að vera
viljalaust verkfæri — valinn til véla—.
Andabúrið var vígt 7. p. m., og voru
við pá athöfn flestir peir, er við anda-
kukl eru kendir hér í borginni.
Carl ólafsson, ljósmyndari,
Austurstræti 4, Reykjavik,
Héldu peir par ræður ýmsir af höf-
uðpaurunum, — sungu og lásu guðs-
orð o. fl. smávegis. — Sjálft höfuð
kirkjunnar á Islandi póttust menn
sjá par. Létu pá nokkrir áhorfendur
sér pau orð um munn fara, að »undar-
legt væri ekki, pótt í sundur liðaðist
pjóðkirkjufleyið íslenska«.
Síðan vígslan fór fram, hafa öndung-
ar komið saman til fundarhalda. Eru
peir fjölmennir orðnir og gefur pað
glögglega til kynna, að enn pá er nóg
í Vík af auðtrúa sálum, sem láta leiða
sig í blindni eins og augmjúk, ómalga
börn, sem lítt greina tálið frá veruleik-
anum eða falsið frá hreinskilninni.
Svona standa nú sakirnar — pannig
kemurpað fyrir sjónir, sumt heldra fólk-
ið svokallaða — er segir sig mentað. —
Það eru leiðandi menn—, sem pjdíjast
vera fyrirmynd alpýðunnar — liika eigi
við, að skreyta lygina blómsveigum
andagiftar sinnar og dylja hana svo
undir yfirskyni guðstrúarinnar, sjálf-
um sér til álitsauka, gróða og gjalds,
en veslings fólkinu til blekkingar,
meins og — bölvunar.
Svo mörg eru pessi orð.
Konunglegir molar.
Gísli Cruðmundsson,
einn af okkar góðkunnu ahornamönn-
um, kvað eiga að ganga kringum tjald-
stað konungs á morgnana, og vekja
hann með fjörugu lagi. Einhverntíma
hefði Gísla pótt matarbragð að pessu,
og viðbúið að hann hækki mjög i verði
af pessum heiðri. — Pjóðhv. vonar, að
sjá Gísla með kross á brjósti eftir að
hann kemur aftur að austan, og hlýt-
ur pað að verða gleði fyrir höfuðstað-
arbúa,ef peir eignast krossaðan horna-
mann.
Gruðmundui’ Hávarðsson,
eigandi veitingahússins »Norðurpóll-
inn« hér í bænum, er af móttökunefnd-
inni valinn til að vera ökumaður kon-
ungs á austurferðinni. — Hann æfir
sig nú í gríð um allar trissur. Annars
er Guðm. paulvanur ökumaður — hef-
ur verið við pað starf i Kristjaníu og
ef tilvill víðar á Skandínavíuskaganum.
— Af pví Guðmundur er skemtinn
maður og viðræðufús, hefur pað ein-
hvernveginn kvisast, að móttökunefnd-
in óttist mjög, að hann tali við kong-