Elding


Elding - 24.03.1901, Side 3

Elding - 24.03.1901, Side 3
ELDING. 55 ar varðskipið var komið fyrir Roykjanos. „Barden“, kvalveiðaskip Ellevsens á Elateyri, kom hingað 21. marz og fór aftur samdægurs með verkafólk vestur á Ouundarfjörð. Með því kom Jón Arnason prentari frá Kristjaníu eftir 1 ‘/2 árs dvöl þar. Elogið hefur sú fregn hingað, að barón Boilleau á Hvitárvöllum muni vera að hugsa um að koma af stað einhverju stórkostlegu fiskiveiða- eða jafnvel „trawlara“-félagi með 9000 punda sterling höfuðstól — ásamt væntanlegum nýjum og ekki óskemti- legum hlunnindum, sem hljóða þann- ig: Elota þessum leyfist endurgjalds- laust að fiska eftir velþóknun í landhelgi á svo og svo stóru og fiski- sælu svæði, sem alþingi vinsamleg- ast útnefni! — Svo langt kemst mannsandinn! Zöllner & Vídalín kvað nú vera að segja sundur með sér. Óskandi að Vídalín hætti samt ekki lirossa- kaupum síuum hór á landi. Heiðurssamsæti héldu ýmsir borg- arar bæjarins Helga kaupm. Helga- syni í gær, í minningu þess að 25 ár eru liðin síðan Rvík fékk hornin. Nýkominn er til bæjarins íslend- ingur frá Noregi, Guðmundur Ara- son, ættaður af Skipaskaga. Hann hefur fengist við munntóhaksgjörð í Noregi, og er trúlegt að hann komi til að „spila ekki svo litla rullu“ hér í bænum, þar sem hann mun hafa í hyggju að setja upp verk- stæði hér í iðn sinni. „Swift“, skipstjóri Hjalti Jónsson, kom inu á föstudaginn með 19 þús. af fiski. Það hefur fengið að minsta kosti 10 þús. meira, en nokkurt hinna. Bæjarstjórnarfundur (21. marz). 1. Eyjólfur Þorkelsson úrsmiður sendi bæjarstjórninni bréf til hans frá raflýsingarfélagi í Kiel ásamt ýmsum spurningum, sem félagið óskar svars upp á, ef það ætti að hugsa til að taka að sér eða senda mann til að rannsaka mögulegleik- ana að koma upp raflýsingu hér í bænum. Málinu vísað til nefndar- innar í raflýsingarmálinu. 2. Leik- félag Reykjavíkur sækir um 150 kr. styrk úr bæjarsjóði, sem er skilyrði fyrir því að ánefndur styrkur úr landssjóði fáist útborgaður. Bæjar- stjórniu veitti styrkinn með þeirri athugasemd, að leikfélagið setji sig ekki úr færi að taka upp íslenzka sjónleiki. 3. Ákveðið að byggja Dorbirni Einnssyni frá Víðinesi býlið Klepp eins og núverandi ábúandi hefur haft það, en að undanskildum veiðiréttinum fyrir landinu. Eftir- gjald sama og verið hefur og bygg- ist býlið til 5 ára, en þannig að leiguliða er lofað bygging áfram án gjaldhækkunar í önnur 5 ár, efhann æskir þess og hefur staðið í góðum skil- um,viljibæjarstj.byggjajörðinaáfram. 4. Eramfarafélagið fer þess á leit, að bæjarstjórnin láti stækka þvotta- húsið í Laugunum og gera við þvottalaugina. Veganefndinni falið að athuga nauðsynina á stækkun hússins og ef til kemur að útvega áætlun um fyrirkomulag og kostnað við verkið. 5. Málinu um leigu á veiðiréttinum fyrir Kleppslandi var vísað til nefndarinnar aftur til frek- ari athugunar og undirbúnings. 6. J. Jónassen landlæknir skýrði frá, að hann vildi selja Oddi Gíslasyni málaflutningsmanni 169 □ faðma úr Útsuðurvelli fyrir 3 kr. (jjj faðminn. Bæjarstjórnin vildi eigi nota for- kaupsrétt. 7. Beiðni frá ábúandan- um á Laugarnesi um veg út úrtún- inu og skurð vísað til veganefudar til athugunar. 24 Við hefðum viljað gefa mikið fyrir vatnið sem þú ferð svo ósparlega með“. Við þessi háðsyrði fór Pétur að bölva og á- horfendurnir að hlægja. Vatnið sté á nýjan leik og hann fór aftur að glíma við það í örvænt- ingu sinni. Hann setti lófana enn þá einu sinni fyrir pípuna og bað sér vægðar, en hermaður- inn ýtti þeim frá moð vopni síuu. Fram undir 20 sinnum sté vatnið honum í varir og hann grynti á þvi jafnótt með ausunni, þangað til haun var orðinn svo þreyttur þ höndunum að ausan féll úr þeirn og sökk til botus. Hann barðist með höndunum á móti dauðanum, sem nálgaðist hægt og hægt, eins og von Osterode hafði gert, en lengur og með meiri ákefð. En brátt tók audlitið, sem vissi upp, að hreyfast til og frá og taka dýfur. Vatnið ólgaði umhverfis það og ömurleg hljóð heyrðust úr ámunni. Loks þögnuðu þau og vatnsbólurnar hjöðnuðu, og eft- ir því sem Ernst von Stalberg sagði konu sinni löngu síðar, þegar þessi hryllilega sjón var far- in dálítið að fyrnast, var nú ekki annað að sjá en slótt vatnið, sem rann út af börmunum, og manushöfuð á miðju yfirborðinu, sein riðaði hægt fram og aftur. 21 spilla því, hafði tekið gúlsopa sinn úr ausunni, fleygði hann henni frá sér, gerði krossmark fyr- ir sór, leit upp til himins og kallaði með hárri raustu: „Herra, miskuna þú mér, því ég er syndari og verðskulda ekki að lifa!“ Rödd hans bergmálaði undarlega í ámunni, en þetta voru hin síðustu skilmerkilegu orð, er þeir heyrðu frá vörum hans. Hann fórnaði höndunum, hallaði sér upp að ámubarminum og beið þannig dauða síns. En þegar Pótur Uhlmann heyrði vatnið streyma úr pípunni og fann það vaxa að íótum sér og stíga þumlung eftir þumlung upp að knjám, varð hann eins og hamslaus af skelfingu. Hann gat ekki trúað því, að hann ætti að drukna þarna í ámunni, þar sem þurr og harður völlurinn var alt umhverfis hann í fárra þumlunga fjarlægð, og bliður, heitur blær lék um kollinn á honum. Það gat ekki átt sór stað. Hann hafði áður synt yfir fijót og sogast niður í hringiður og verið nærri þvi di'uknaður hvað eftir annað. En þessu var háttað á alt annan veg. Hann stóð á fosturn grundvelli — en fæturnir voru hneptir svo hörðum fjötrum, að hann gat ekki hreyft þá. Hendurnar voru lausar og hatm gat gripið í ámubarmana — en hann gat ekki hafið höfuðið einu feti framar en svo, að nasiruar voru stöðugt

x

Elding

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Elding
https://timarit.is/publication/231

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.