BFÖ-blaðið - 01.07.1989, Síða 6

skóginn og meðfram ánni en sért þú einn af
þeim sem hyggur á lengri skoðunarferðir þá
þlasa við skemmtilegustu viðfangsefni til
allra átta. í fyrsta áfanga mætti aka yfir
brúna sem er á Ytri-Rangá rétt norðaustan
við skóginn. Þar undir hjöllunum má einfald-
lega leggja bílnum og rölta upp í skógar-
leifarnar sem bera ágæt nöfn eins og Heima-
skógur og Myrkviður. Þarna fyrir sunnan er
gamla túnið í Næfurholti sem fór að hluta
undir hraun í Heklugosi þannig að flytja varð
bæinn.
Ekki ráðlegg ég óvönum að halda áfram yfir
hóla og hæðir í átt til Heklu því hún er miklu
Qær en hún virðist. Að sögn heimamanna
tæki það vanan mann svona 14 klukku-
stundir að fara þessa leið fram og til baka
þ.e.a.s. ef viðkomandi færi alla leið á Heklu-
tind. Fyrir þá sem hyggja á fjallaklifur er
vænlegra að aka í átt til Landmannalauga,
beygja inn á Dómadalsleið, halda á bílnum
eins nærri og þeir komast og arka síðan á tind-
inn úr norðri. Ég veit um menn sem voru 5
tíma að fara upp og aftur til baka þessa leið.
Þegar fólk spyr mig hvað helst sé að skoða á
svæðinu þá bendi ég gjarnan á að auðnin allt
um kring sé athygli verð. Ekki vekur hún yfir-
leitt mikinn áhuga íslendinga. Þeir vilja
skoða ár, fossa, f]öll og skóga og gjarnan
skreppa í sund í leiðinni. Þessu fólki má benda
á að aka inn fyrir Búrfell, síðan vestur yfir
Þjórsá, skoða þjóðveldisbæinn og skreppa upp
að Háafossi. Það sem gerir svo gæfumuninn er
ágæt sundlaug sem þarna er. Þá er haldið
sömu leið til baka og fjölskyldan yfirleitt orðin
mett af náttúruskoðun í bili, enda vegurinn á
þessari leið ekki alltaf til að hrópa húrra fyrir.
Raunar veit ég af fenginni reynslu að börnin í
hópnum eru ánægðust með það að vera bara
um kyrrt í skóginum og una sér þar við leiki í
bráðskemmtilegum leiktækjum sem áhuga-
samt fólk úr hópi bindindismanna hefur kom-
ið fyrir á svæðinu.
Lokaorð mín til ferðafólks verða þessi: Ég
vona að þið unið ykkur vel í Drætti (Galta-
lækjarskógi). Auðvitað er langbest að þið farið
ykkar eigin leiðir í náttúruskoðun en látið
ekki endilega leiða ykkur nákvæmlega í för
næsta gests á undan eins og svo víða tíðkast í
útlandinu. Megi dvölin í skóginum verða ykk-
ur sem ánægjulegust.
Árni Helgason:
Leiðarlýsing
um Snæfellsnes
-fyrri hluti
Mig langar, lesandi góður, að fara með þér í
ferð vestur á Snæfellsnes. Við hefjum ferðina
í Borgarnesi og höldum vestur Mýrar. Ekki er
ástæða til að örvænta þó að vegurinn sé ekki
upp á það besta. Brátt er komið að Hítará,
sýslumörkum Mýrasýslu og Hnappadals-
sýslu. Undir brúnni er falinn foss sem heitir
Brúarfoss. Þar á vinstri hönd er gamalt veiði-
hús, fallegt og vel við haldið, sem Jóhannes á
Borg byggði. Við erum komin í Kolbeinsstaða-
hrepp. A hægri hönd gnæfir Fagraskógarfjall
en á vinstri hönd blasir við Eldborg, prýði
hreppsins. Þeir sem þangað ætla er bent á að
aka Snorrastaðabraut, en seinasta spölinn að
fjallinu verður að fara gangandi. Hraun eru
mörg og stór í hreppnum. Kolbeinsstaður er
forn kirkjustaður og þar hvíla ýmsir merkis-
menn. Þar hjá liggur vegur upp litríkan
Hnappadalinn og áfram um Heydal til
Skógarstrandar snjólétt og mikið farin á vet-
urna. Þar er Gullborgarhraun en fyrir um 30
árum fundust þar merkir hellar með dropa-
steinum. Þangað þarf leiðsögn frá Mýrdal eða
Heggstöðum. í Hnappadal er Hlíðarvatn á
hægri hönd. Þar var reist vatnahótel á sjö-
unda áratugnum en starfsemin stóð stutt.
Frá Kolbeinsstöðum liggur þjóðvegurinn
áfram vestur að Haffjarðará og á hægri hönd
eru veiðihús sem Thor Jensen og synir hans
létu byggja um 1930. Við Haffjarðará tekur
við Eyjahreppur og þar er margt athyglisvert
að sjá. Ef ekinn er Gerðubergsvegur er komið
að Rauðamel sem er forn kirkjustaður með
sérstakt útsýni. Nokkru innar eru hinar
frægu Rauðamelsölkeldur. Áfram er ekið og á
vinstri hönd er brátt komið að Rauðkollsstöð-
um þar sem Þórður dannebrogsmaður bjó en
hann var þekktur fyrir framfarir í landbún-
aði. Stuttu vestar er vegur til vinstri sem ligg-
ur að Skógarnesi, þar sem lengi var verslun og
komu strandferðarskip þar við allt fram á
þriðja áratug þessarar aldar. í Miklaholts-
6