Vestri - 07.11.1902, Síða 1

II. árg.
adr. Reykjavík.
Árgangamótin.
—o
Þci heíir nú blaðið »Vestri« lokið
iyrsta áfanga sínum, með góðri lukku.
Við það tækifæri þykir honum eiga vel
við að líta stuttlega yfir farinn veg um
leið og hann leggur af stað í næsta á-
fanga.
Hann minnist þess með þakklæti og
hlýjum hug, að margir hafa tekið hon-
um með velvild, stutt hann og hlynnt
að honum. Og þakkar hann þeim öll-
um hjartanlega fyrir viðtökurnar. Hann
þakkar útsölumönnum sínum fyrir hve
annt þeir hafa látið sjer um útbreiðslu
hans, og kaupendunum hve vel þeir hata
tekið á móti honum, alveg óreyndum og
óþekktum. Ennfremur þakkar hann inni-
lega öllum þei.m, sem hafa stutt hann
með því að senda honum ritgerðir og
annað sem hefir orðið til þess að gera
hann fjölskrúðugri og færari um að standa
í stöðu sinni, sem alþýðlegt biað. Sömu-
leiðis þakkar hann öllum þeim, sem háfa
veitt honum atvinnu, með auglýsingum
og aukið þannig búsæld hans og efna-
hag.
Að vísu hefir »Vestrk einnig hitt
fyrir menn, sem hata reynt að velta
steinum í g'ötu hans og gera honum örð-
ugt fyrir. En þessi »grettistök« hafa
alls ekki hept för hans eða gert honum
nokkurn skaða. E>au hafa þvert á móti
orðið til að færa mönnum heim sanninn
um að hann lætur engann kúga sig og
hikar ekki \ið að berjast fyrir sann-
færingu sinni við hvern sem hann á.
Enginn, sem segir hreinann og hik-
lausann sannleikanti án tillit til afls,
auðs, eða manngreinarálits, getur komist
lijá því að eignast óvini og óvildarmenn,
en slíkar óvinsældir telur »Vestri« sjer
einmitt gæfu.
'ófir höfuð hefir »Vestri« fengiðmjög
góðar viðtökur og meiri útbreiðslu en
blöð geta buist við á fyrsta ári. i lann
hefir fengið álitlega kaupendaviðbót nú
við áramótin og hefir fulla ástæðu til að
ætla að vinsældirnar og útbreiðslan auk-
ist en ekki þverri, eptir þeim röddum,
sem hann hefir fengið frá útsölumönn-
um sínum og kaupendum. Hann legg-
ur því af stað til næsta áfangastaðar með
beztu vonum, og treystir því að geta
unnið fyrir sjer sjálfur. Hann hefir enga
ÍSAFIRÐI, 7. NÓVEMBER 1902.
ástæðu tilað trúa því, sem sum blöðin
halda fram, að blöð geti ekki borið'
sig hjer á landi, án meðlags, enda
hefir hann hvorki eignir eða auðuga að-
stendendur á að lifa.
Eptir næsta þing getum vjer gert
ráð fyrir að stjórnarskrárbarátta vor verði
leidd til lykta með heppilegum árangri,
fyrst um sinn. IÞá munu vekjast upp
ýms stórmál til eflingar atvinnuvegum
landsmanna og annarar hagsældar þeirra.
»Vestri« mun ekki draga sig í hlje með
að taka þátt í umræðum um öll þau mál,
er hann álítur þjóðina að nokkru varði,
fremur en undanfarið. Nú um tíma hef-
ið verið eins og almennt hlje á umræð-
unum. Stjórnarskrárbaráttan var* svo
löng og hörð, að það er eins og menn
verði að láta »slá úr lófum< eptir þann
róður.
Útgefandi »Vestra« mun kosta kapps
um að gera blaðið svo úr garði, að það
geti orðið svo þjóðlegt og skemmtilegt
sem tök er á, og leitast við að geðjast
óskum og vilja kaupendanna í því efni
eptir því sem hægt er. Hann treystir
þvi, að menn dæmi blaðið eptir efni þess
og innihaldi, og vonar að það rýri ekk-
ert álit blaðsins, þótt útgefandinn hafi
ekki notið hinnar svo kölluðu »háu ment-
unar< eða lært margar »skólaþulur« ut-
an að. Honum dylst það auðvitað ekki
að það er vandaverk að gefa út gott
blað, og að útgáfu blaðsins sje enn þá
mikið ábótavant, en hann hyggur að van-
inn gefi listina í því sem öðru og á-
lítur sjer því óhætt að lota því, að
»Vestri« skuli heldur taka framförum og
batna með aldrinum; þeir sem hafa les-
ið fyrsta árgang geta bezt sagt um hvort
þeir gera sig ánægða með það.
Sjerstaklega vonar »Vestri« eptir að
njóta stuðnings og góðrar hylli hjer vest-
anlands. Síðustu árin hata ávallt verið
gefin út tvö blöð hjer vestra. Þessi
eldri blöðh ata nú bæði hrökklast úr hjer-
aðinu. hn aptur á móti risu hjer upp
tvö ný f löð á Vesturlandi í fyrra haust.
Annað þeirra flýði svo suður í surnar,
svo nú er »Vestri« orðinn einn eptir. A
Austurlandi eru gefin út 3 blöð og í Norð-
urlandi 2, en samt sem áður hefir
»Vestri« þar góða útbreiðslu, ntiklu betri
að sinu leyti en hjer vestanlands. Útget.
væntir þess að allir góðir Vestfirðing-
ar verði nú til að styðja þetta eina blað
sem eptir er, svo þeir geti verið vissir
um að það ekki þurfi að hrökklast burtu
eða hrölckva upp af. Vesturlander ekki
svo óbyggileg eða fátækt, að því sje
vorkunn á að ala eitt blað svo það ekki
Nr. 1.
þurfi að svelta — hvorki andlega nje lík-
amlega. »Vestri< mun aptur á móti
vinna að heill og stunda gagn Vestfirð-
ingafjórðungs, sem síns eigin heimilis,
jafnframt því sem hann óskar að vinna
að heill og framförum þjóðarinnar og
landsins í heild sinni.'
Að svo mæltu leggur »Vestri< af
stað til næsta áfangastaðar og vonar
að njóta jafnmikillar velvildar, gestrisni
og stuðnings á þeirri leið, sem að undan-
förnu. Hafandi í huga að reyna að gera
sig maklegan hylli góðra manna, með
því að vinna eptir mætti að gagni og
hagsæld þjóðarinnar, og berjast lyrir sigri
þess, sem hann hyggur be zt og rjettast.
Úr dul arheimi lífsins og sáinanna.
Uppgötvanir Dr. Loebs og Dr. Mattews’s.
(Eptir »Kririgsjaa«).
(Eiamh.) —O—•
IV.
Hvernig myndast lifandi verur? Eins og
spurningin um uppleysing efnanna, sem
þó virðist s\ o ofur einföld, var örðugust
úrlausnar tyrir efnafræðingana, þannig
var og spurningin um upphaf og fræ-
kveyking lífsins efst á baugi hjá líffræð-
ingunum. Úr öllum þeim ótölulega grúa
af eggjum, er kvikna í líkama kvenn-
dýrsins, og þeim aragrúa af sáðsellum
sem koma frá líkama karldýrsins, renn-
ur eitt einasta egg og ein einasta sáð-
sella saman í eina sellu, sem er svo ör-
lítil að hún ekki sjest með berum aug-
um, og frá henni hafa allir lífigæddir lík-
amar uppruna sinn. Frjófgist eggin ekki
af sáðsellum karldýrsins, skorpna þau
og deyja.
Allar ráðgátur lífsins, vaxtarins og
arfgengisins- liggja því fólgnar i þessari
agnarögn lifandi efnis, svo lítilli, að eðli-
leg augu fá ekki eygt hana. Með sáð-
sellunni og egginu hlýtur því allt það að
flytjast, sem hver einstök vera ljær af-
kvæmi sínu. Utanaðkomandi öfl virð-
ast hjer að hafa minni þýðingu. Eptir
að sellurnar eru runnar saman, er svo að
sjá sem hvorki faðirinn nje móðirin,
hafi sjerstök áhrif á þær, að minnsta kosti
ekki raeira en hænan á eggin, sem hún
liggur á. Uað stendur á sama þótt skipt
sje um hænur, — og þýðing þess atrið
is hafa þeir menn gleymt að taka tillit
til, sem tala svo mjög um áhrif á fóstrið
meðan á meðgöngutímanum stendur.
En áður en Dr. Loeb komst að hinni
undraverðu niðurstöðu sinni í þessu efni,
hafði engan órað fyrir því, að egg gæti
vaxið og þróast, án þess að nokkrar