Vestri - 31.03.1906, Side 4

ii. Ibf.

V E S T R I.
P
ecJ
L e 8 1 01 Lesið!
ÚR, KLUKKUR, ÚRFESTAR, af ýmsum gerðum.
SKARTGRIPI, úr gulli, silfri, pletti og nikkel.
Alls konar ORGFIIx HARM, FORTEPIAROo.rn.fi
Útvega jeg með verksmiðjuverði frá vönduðustu verksmiðjum,
V ERÐLIST AR MEÐ MYNDUM TIL SÝNIS.
Cro.
8 L e s t a
Diótor
með spili er til
sölu hjá
Jóni Laxdal.
Bækur, eyðublöð
kfrt' (TO 4 °* er að
UÁciaaWma) QAJwí/YVXM/vvAlxiuxm). W kaul>« í *><>kayorzl.
I ^ V E S T R A
Peir sem hafa í hyggju að fá sjer
S T A B 1 L
lítur
niður á aha
aðra mótora, af því
hann skarar fram úr þeim-
\
V

T1l FI$
*/

u
I BRAUN’S VERZLUN „HAMBFRG
fost beztur og ódýrastur karluianiiafatuaður, Yetraryíiríralikar,
fralikar og sjerstakar karlniannakuxur.
Hvergi í bænum eins mikið úrval
ar birgðir af alls konar skófatnaði fyrir karlmenn,
kvennmenn og börn,

góð og ódýr
4
cetta ekki að gancja jram hjá þilskipaflota Islandsk Handel
Fiskerikompagni, sem aiiglýslur hefir verið í „Norðurlandi,“
„ Vestra,“ „Austra“ og „Ægi.“ — Þar er tiltekið sannsýnt verð
á skipunum, en fœst nú
tölurerður afsláttur frá ]iyí Yerði
enda selji hönd hendi. — Áf skipunum eru nú útgengin þrjú
JSú 2, 8 og 9 í röðinni.
Af eptirstöðvunum verður 3—h haldið úli nœsla ár, en hin verða
að líkindum ekki gerð út nœsta ár. — Ull skipin j ást lil kavps
jajnl þau, sem ráðið verður út á, sem hin. — Snúið gkkur að
þessum flota áður en þið jestið kaup annars staðar, því þið kom-
ist hvergi að hetri kaupum á ja/n góðum skipum og vel út-
af flibbum, manchettum og karlmanna slautum. Ávalltnæg- 'f*™' “,Þeir ^s-a Ijarlvgöar eku ge,a k,„,uÞ„iM
að skoða skipm sjalþr og ulgera um kaupin oeltu sem jyrst að
Biðjið ætíð um
Otto Mönsteds
danska smjörlíki
: ,f . l . * i
Sjerstaklega má mæla ineð merkjunuin Eleíant^ og
>Fineste< sem ÓYÍðjafnanlegum.
It e y n i ð og d æ m i ð .
<. u %■ * »
Yerzlunin ,Glasgow
eign Skúla Einarssonar,
er hagkvæmasta pen-
lngaverzlun á tsafirdi.
,AFTANSKINIГ
er skemmtilegasta og ódýrasta
blað landsins. Fantið það!
Prontamiðia »Vestra.«
geja einlwerjum hjer í nánd umhoð til þess.
Patreksfirði í október 1935.
IÍIaÚma)
■O:
AA/Om).

Ný komið
í verzl.
Edinborg
á
ísaf.
Veiðarfæri_ a 11 s k o n a r, Miklar byrgðir at margarine,
skófatnaður frá Þýzkalandi, mikið
úrval og fjölbreytt.
syltutau, ávextir margar sortir o. m. fl.
70
Jean virti hana fyrir sjer, það var snotur ferðataska með fögrum
míkkel spöngum.
„.Tú, svaraði hann hiklaust. Og eins og jeg heíi sagt, það þarf
ekki annað en opua hana til þess að fá að sjá —“
Liðsforinginn virtist líta með öðrum augum á Jean en áður. Hann
var ekki eins byrstur og jafnvel kurteis.
„Mjer þykir leitt að geta ekki hjálpað yður, jeg hefi ekki feyfi til
að opna töskuna, jeg hefi yfir höfuð ekki leyfi til að gera annað enn
mjer er skipað og verð að hegða mjer eptir boði yfirmanna minna í
Leipzig. i’jer segið að þetta sje misgáningur. Pað getur vel verið.
Um það mynda jeg mjer enga skoðun, margt getur fyrir komið — ekk-
ert má fortaka. En ef þjer viljið hlýða mínum ráðum þá berið yður
hyggilega og skynsamlega að. Yeitið engan mótþróa, því það tjáir
ekki að spyrna á mót.i broddunum. Þjer verðið að sætta yðurviðfor-
lög yðar fyrst um sinn; þegar þjer komið til Leipzig hittið þjer dóm-
ara, eins og þjer óskið, og sje þetta allt misskilningur getið þjer reitt
yður á að hann verður fljótt leiðrjettur11.
71
LiðsforÍDginn talaði nú í allt öðrum róm en áður, það var auð-
heyrt að hm djarfmannlega framkomu Marbacks hafði haft áhrif á
hann. ,
Hann fór jafnvel að skýra honum frá hvernig á því stæðí að hann
hefði meðhöndlað hann svona, haun hefði lengið harða sldpun frá
Leipzig um að taka Marback fastan og flytja hann þangað, öll mót
mæli og mótþrói væri því öldungis árángurslaus.
Liðsforinginn er hjet "Wilhelm Leuter, hafði ekki minnstu hugmynd
um hvað Jean var kærður fyrir eða grunaður um. En hann sagði
að s;er kæmi það heldur ekki við — hann varð að eins að hlýða því
sem honum var boðið. Hann bað Marback að taka öllu með ró og
eptirlátssemi, rjetturinn yrði að ganga sinn venjulega gang.
„Maður verður að sætta sig við það“ svaraði Marback. Jeg veit
að þjer segið satt. Það dugar ekki að berjast á móti því sem óhjá-
kvæmilegt er, hvé ránglátt sem það í raun og veru er. Það eina sem
jeg hcfði upp úr því að veita mótþróa væri það að jeg yrði myrtur.
En getið þjr ekki látið losa mig úr þessum fjötrum; jeg sver yður