Vestri - 27.02.1909, Page 3

17. tbl.
V E S T R I
67
♦ *
S Oddur Gíslason, $
t
♦
♦
bókbindari.
4
▼
©
♦
^ S<md8træti Ss9, Ísaíirði. J
Ráftlicrraskifti
eru nú fyrir dyrum eða að gerast
þessa dagana. Eftir símfregnum
að sunnan eru líkindi til þess, að
það verði Björn Jónsson ritstjóri
ísafoldar, sem sest í ráðherra-
sessinn. Fáir munu að vísu álíta,
að flokkur frumvarpsandstæðinya
sé svo þunnskipaður, að hann eigi
ekki völ á betri manni i þá vanda-
stöðu. En hér sannast hið forn
kveðna, að það er hver silkihútan
upp áf annari.
Síwii'regiiirnar,
sem nú eru í blaðinu, eru þannig
til orðnar, að ýmsir bæjarmenn
hafagengiðífregnskeytasamband
með Vestra, og fá þær sendar og
prentaðardaglega. Enþóttmargir
bæjarmenn hafi þannig séð þær
áður, þykir blaðinu sjálfsagt, að
flytja þær vegna utanbæjarkaup-
enda, sem, ef þeir búa hér nær-
lendis, með þessu móti fá ágrip
af þingsögunni mikið fyr í Vestra,
en sunnanblöðunum.
Kyenfélagið „Ósk“
lék tvo gamanleiki nú um helg-
ina. Annað hefir ekki verið leikið
hér í vetur, nema hvað st. Hulda
sýndi einn smáleik á kvöldskemt-
unum sinurn. í bæði skiftin hefir
einungis kvenfólk leikið, og er
það af forvitrum tnönnum talinn
VOttur þess, að nú sé að renna
Upp ný kvenöld, þar sem hlut
verkum milli karla og kvenna
verði skift gagnstætt því, sem
áður hefir átt sér stað.
« lík í er bezta og ódýrasta lífs-
11/1 IV ábjrgðarfélagið e ns og
sýnt hefir verið með saman-
burði hjer í blaðinu. Umboðsmaður er
8. A. Kristjánsson, á tsafirði
r**
<g Þorsteinn Guðmund$s*n, |
Smiðjugötu 7. 0
Sauinastofa.
4
1 Fataefni.
| Tilbúin föt. |
Hertur og saltaður
SMOKKUR
til sölu bjá undirrit-
uóum.
ísaflrði, 24. febr. 1909.
S. Carl Fr, Löve.
Kaupið ávalt
„Sirius“'s
afbragðsgðða
Konsum- og Vanillechocolade.
Ljósmyndastofa
mmm Björns Pálssonar mam
er opin á hverjum virkum degi
frá kl. 8—6, og á helgum dög-
um frá kl. 11—2V2.
Aðra tíma dags er engan þar
að hitta.
Brúkuð íslenzk
frímerki
kaupir Halldór Gunnlögsson.
„Kgl. oktr. Brandassnrance“
er elzta og áreiðanlegasta bruna-
bótafélag á Norðurlöndum.
Umboðsmaður:
Leonh. Tang & Söns verzlun.
Hlutafélagið .Ylkingur1
tekur að sér alskonar húsabyggingar, bæði úr timbri
og sleini, selur byggingarefni, semur áætlanir og býr
til t*lkningar; hefír fyrirliggjandi: hurðir, glugga,
kommóði’ir, rúmstæði, borð, skápa o. m. fl.
Menn semji við stjórn félagsins:
Jón P. Gunnarsson, Guðm. Þorbjarnarson, Sigurjón Jónsson.
Spariö peninga!
Stærst og ódýrast úrval af Sængurdúk (frá 0,90).
— Drangjapeysur. — Kaskeiti.—Drengjaföt.—
Sjöl (bæði hrokkin og slétt, frá 12,00). — Kvenfatnaðlr.
— Mátttroyjur. — Náttkjólar. — Kvenskyrtur.
— Alt með lægsta verði.
Brauns verzlun, Hamburg.
Talstmi 18.
BÆKUR til solu.
Hjá undirrituðum fást notaðar B-Æi-K-U-R
. ptfT* með niðursettu v er ð i.
Sömuleiðis ýmsar N Ý J A R B Æ K U R, mjög skemtilegar.
Ejjdlfur Bjarnason,
Silfnrgðta 14, Isafirii. Talsími 47.
Takiö eftir!
Hér með tilkynnist þeim, sem skulda undirrituðum, að ef þeir
ekki verða búnir að borga skuldir sínar eða semja um þær fyrir
2 0. marz nœstkomandi,
verða þær krafðar inn með lögsókn.
S. L Kristjánsson.
Mýr «g Taadaður S-Ö'f-Í Rakarastofa
óskast til leigu sem allra fyrst,
til sölu með góðu verði. á góðum stað í bænum.
Ritstj. vísar á. E. Meller.
105
Ég hefði fyrir löngu síðan viljað eíga kost á, að<
öiæla mín vopn við yðar. En til þess er enn
timi.“
„Sitjið þér rólegur! Eg þarf fyrst að tala
Inikið við yður.“
„Eg veit ekki til, að við eigum neitt vantal-
að saman. Eg vona að eins, að þér afsakið brögð
yðar, og að því búnu óska ég að halda heim-
leiðis.“
„En fyrst verðið þér að hlust á tilboð mitt.“
„fér getið ckki gert mér neitt, hað tilboð,
«em ég geng að, og ; < tið því sparað yðúr það
éinak.“
Nú heyrðist alt í oinu hljóð úr einu horni
tjaldsins, þar sem munkurinn hafði staðið:
„Þó maður einhvern tima á æfinni hafi neitað
Kóðu boði, er ekki vcrt að endurtaka þá heimsku.11
Ignácio gekk nær, á meðan hann talaði, og
^aribalda varð háJfhverft við. Hann þóttist kann-
'st við málróminn, en gat ekki komið honum fyrir
Hann gat heldur ekki áttað sig á mannin-
kta, sem auðsjáanlega var Jesúíti.
„Hver skollinn!11 tautaði Garibaldi. „Hvað
* þetta nð þýða?“
10«
„Herra Garibaldi,1' sagði munkurinn, „það
gleður mig mjög, að fá tækifæri til þess að end-
urnýja kunningsskap okkar. Munið þér ekki eftir
því, þegar við hittumst í Tagenrog ogþérhindr-
uðuð mig í að berja múlasnann minn. — Nú,
jæ-ja, ég var níu árum yngri þá og lundin að því
skapi ákafari. Ég vona, að þér berið engan kala
til mín út af þeim erjum."
„Ó!“ hrópaði Garibaldi ósjálfrátt um leíð og
endurminningarnar vöknuðu „Það er dýraníð-
iugurinn! Mig minnir, að þér tilheyrðuð þá ekki
munkastéttinm."
„Jú, herra minn. Ég var þjónn reglu vorr-
ar þá, eins og nú, en bar þó ekki búning henn-
ar. — liegla vor hefir víðtækt starfssvið, og þeir
eru margir, sem, eins og ég, offra öllu starfi sínu
henni til hags og heilla."
„Þessir hræsnarar og launmorðingjar," taut-
aði Garibaldi.
„Ég heyrði ekki, hvað þér sögðuð," sagði
munkurinn blíðlega. „Munið þér, hvað ég fór
fram á við yður þá? Að ég ekyldi útvega yður
góða stöðu. Ég ætlaði að koma yður í þjónustu
1 ouungs vors, Ferdínands annars, því þá var ég
107
þjónustu hans. En þér vilduð ekki sinna boði
mínu. Nú eruð þér orðinn níu árum eldri, eins
og ég. Þér hafið ekki troðið blómstráða braut,
það sem af er, en eruð vist fátækur og verðið að
þola skort, þrátt fyrir afrek yðar og verðleika.
Skyldi ég fara vilt í því, að láta mér detta í hug,
að þér væruð orðinn hyggnari, svo þér í þetta
sinn afneitið ekki góðu boði, sem tryggir yður
og fjölskyldu yðar gott líf og getur leittyðurtil
valda og auðæfa — og þér getið, ef þér viljið
athuga málið betur, unnið meðbræðrum yðar enn
moira gagn með því móti. — Þess vegna ræð ég
yður til þess, að hlusta með ró á boð forsetans,
og taka síðan til nákvæmrar íhugunar, hvort yður
sjálfum og fjölskyldu yðar . . . .“
„Tilboð mitt er,“ greip nú forsetinn fram í,
„að taka yður í þjónustu lýðveldisins. Þér getið
valið um foringjastöðu bæði á sjó og landi, fyrst
um sinn, en þó áskil ég mér síðar rétt til þess,
að uota starfskrafta yðar eftir því, sem ástæður
krefja. Ég veit, að þér eruð duglegur herforingi,
og geri yður því að aðmírál á flotanum og óbersta
i landhernum. í árslaun býð ég yður 4000 ítalska
líra. Yiljið þér ganga að þessu boði?“