Vestri - 06.03.1909, Síða 1

Utgefandi og ábyrgðarmaður: Kr. H. Jónsson.
ÍSAFJÖRÐUR, 6. MARZ 1909.
18. tbl.
I EDINBORG
4
á ísafirði
fæst ágætnr reithertur
saltfiskur,
lítið eitt sólsoðinn,
með mjög vægu verði,
VIII. árg.
S t ú k a n
NANNA nr. S2
heldur fundi
á fimtudagskYolduiu kl. 81/*
Húsnæðisleysið
á Ísaíirði.
—o—
Ekkert mun um þessnr mundir
meira hefta vöxt ísaljarðarkaup
staðar, en hiisæðisleijsið. — Dag
eftir dag gengur fólk hér um
bæinn hópum saman, til þess að
leita sér húsnæðis, og sumir verða
jafnvel að hröklast burt.
Af þessum ástæðum fluttu
nokkrar fjölskyldur burt úr bæn*
um í haust, og fólk, sem kom
hingað í þeim tilgaúgi, að setjast
hér að, varð að hröklast héðan
aítur. vegna þess, að það fekk
hvergi húsnæöi.
Eins og stendur eru engar
horfur á, að þetta batni. Vér
höfum ekki heyrt eina einustu
húsbyggingu ráðgerða hér, á
næsta sumri, og eru menn þó
vanir að vera farnir að hugsa
fyrir slíku um þenna tíma, vegna
aðdrátta á sandi og grjóti, sem
er mikið ódýrara að vetrinum, en
að sumrinu.
En ef engar byggingar bætast
við er algerlega fyrir það girt,
að fólki geti Ijölgað hér í bænum,
því engir munu leggja það upp,
að búa í tjöldum eða liggja á
götum úti, að minsta kosti ekki
um vetrartímann.
En af hverju stafar það, að
byggingar fylgja ekki jafnhliða
fólksfjölguninni?
E>að stafar auðvitað mest af
peningaskorti í bönkunum og há-
um peningavöxtum, því þegar
peningavextir eru eins háir og
undanfarið, geta húseignir ekki
borgað sig. Þeir, sem geta fengið
peninga, verja þeim því fretilur
til einhvers annars, sem gefur
betri arð.
Svo er og þess að gæta, að
flestir innflytjendur, er hingað
koma, eru blásnauðir sjómenn eða
verkamenn, sem ekki geta bygt
yfir sig sjálfir, og verða því að
hætta við að setjast hér að, ef
þeir ekki geta fengið leigt.
En það má ekki lengur svo til
ganga, að vöxtur bæjarins teppist
sökum húsaleysis. — Því er hka
eirmitt þannig varið með húsa-
byggingar, að það íé, sem til
þeirra íer, gengur að miklu leyti
til bæjarmanDa, et bygt er á
Kaupirðu UNGA 1SLAND7
Utaökim. á ísaf.: Jónas Tómasson.
réttan hátt, eða sem mest úr inn-
lendu efni. steini. Auk þess eru
þær byggingar fremur framtíð-
arbyggingar, viðhald þeirra kost
ar minna og vátryggingargjald
þeirra er miklu lægra en timb-
urbygginga.
Það er ; g kostur á þeim bygg-
ingum, að við þær má mikið vinna
þann tíma ársins, sem ella er
ekkert aðhafst, vetrartímann. —
Margur félítill maður gæti á þann
hátt lagt allmikla vinnu í slíka
húsabycrgingu, án þess, að það
hnekti neitt tjárhag hans, og á
þann hátt eignast nokkuð í hús-
eign með hægu móti.
Þótt nú sé farið að gera rnönn-
um að skyldu, að byggja að eins
álitleg og talsvert stór hús niðri
í bænum, mundi mönnum leyft
að byggja smærri hús í útjöðrum
bæjarins. Til þess svo að gera
iélitlum tnönnum fært að byggja
þak yfir höiuð sér, ættu bankarn
ir að veita lán til þess að kaupa
efni fyrir, gegn tryggingu í eign-
inni, og þá gætu menn sjálfir lagt
fram vinnuna, að rainsta kosti að
mestu leyti. Einkum væri það
þægilegt, ef menn legðu saman
og bygðu í samlögum, sem bæði
yrði ódýrara og í alla staði hægra,
og það hefði þann kost, að bygg-
ingarnar yrðu stærri og álitlegri.
Það er ilt, að engin vinna skuli
vera hér að vetrinum við undir-
búning bygginga og aðdrætti á
byggingaefnum. Það gæti þó
veitt mörgum mönnum atvinnu,
þegar annað er ekki hægt að
hafa fyrir stafni.
Ilér verður einhverra ráða að
leyta. — Og það eru litlar líkur
til þess, að efnamenn, sem því
miður eru hér heldur fáir, fari
að byggja hús til útleiginga. —
En þá verður ad reyna hina leið
ina, að þeir, sem litið geta, slái
sér saman og reyni að byggja
yfir sig á þann hátt, að vinna
sem mest að því sjálfir. Það
kostar þá auðvitað mikið erfiði
og mikla örðugleika, og er þeim
alveg ómögulegt, nema lánsstofn-
anirnar styðji þá roeð lánum til
þess að kaupa efni og borga það
af vinnunni, sem þeir ekki geta
lagt fram sjálfir.
Tíðin heldur stirð og töluverð
frost.
Kristján V. Kjærnesteð,
(Dáinn 23. jan. f. á. í Vesturheimi.)
— Undir nafni Friðfinns bróður hans
á ísafirði. —
Skildi vinina veglaust haf;
fjarlægð bugast þó aldrei andi;
aldrei gleymdi’ eg á fósturiandi
trygguin bróður, sem guð mér gaf.
Ættu’ að lifa við íslands brjóst
margir synir, sem vildu’ í verkum
vinna landi af huga sterkum,
eins og þú, sem að þreyttur dóst.
Mættu flétta þér minnis-kranz
ýtar vestra, og aldrei gleyma;
ötull va.rst,u þar líkt og heima,
barn þíns elskaða ættarlands.
Æsku-reitinn við Eyjafjörð
hönd þín laufgaði limi fríðu,
lifna greinar í vorsins blíðu,
fagrir meiðir á fósturjörð.
Ljúfa minninga-myndin skin,
andlits-faflið og ennis-lokkar,
eftirmyndin hans föður okkar!
„Stirðnuð er haga höndin þín.“
Bráðum styttist nú stundar-töf;
þinn er floginn í eilífð andi,
eftir stend ég á fósturlandi,
bíð ég klökkur við bakka’ á gröf.
Upp rís lífs-sólin eftir hel;
drottinn gerir þig aftur ungan;
eilífð léttir mér harminn þungan
— ég flnn þig, elskaði! farðu vel 1
L. Th.
Gaman er að börnunum.
ýf
Það var á laugardaginn var, að
»ísafold« kom út, eins og vant
er, og skýrði þá frá því, að ráð-
herrann hefði beðist lausnar á
fimtudaginn, en svar frá konungi
væri ókomið. Jafnframt gat blað-
ið þess, að ritstjóri þess, Björn
Jónsson, hefði fengið flest atkv.
sem ráðherraefni og væri því
sjálfkjörinn í þá stöðu. En rit-
stjórinn taldi líklegt, að svar kon-
ungs drægist svo vegna þess, að
hann (ritstj.) hefði verið níddur
í augum Dana, svo að þeir teldu
hann Danahatara og Dönum and-
stæðan. En þetta sagði hann að
væri alveg staðhæfulaust. Hann
hefði alt af verið gott barn ,dönsku
mömmu' og ætlaði sér ekki síður
að vera það hér eftir!
Valda-lystarleysið.
Frumvarpsandstæðingar börm-
uðu sér mjög yfir því í sumar,
að þeir hefðu svo mikið valda-
lystarleysi, að enginn þeirra hefði
•yst á ráðherraembættinu. Var
(eim þá ráðlagt, að reyna ein-
hverja bittera eða önnur kynjalyf.
Sagt er, að tveir af þeiin hafi
einkum notað siík meðöl. Annar
þeirra fek't sér heiian kassa af
Kína bitter, en hinn átti nokkra
gamla Voltakrossa, sem hann fór
■ið ganga með. Kyrjalyf þ issi
höfðu ,þau áhrif, að lystarleysið
snerist upp í svo ál afa græðgi,
.ð nú ætla þeir að gleypa hvor
annan með ráðherraembættinu.
H. Hafstein ráðherra
hafa verið send kveðjuskeyti með
þakklæti fyrir störf hans sem
ráðherra, víðsvegar af landinu,
undirskrifuð af fjölda manna. —
Um ico borgarar hér í bænum
uudirskrituðu og sendu skeyti.