Vestri - 23.03.1912, Blaðsíða 2

42
1 tt S T * 1
II. tbL
vera, er værulíftrygðir í einhverj’j
útlecdu áreiðanlegu vátry^tjing-
arrélavi, Tyrir minst þá upphæð
er • líftryggi !gar&jóði r íslenskra
sjómanna útborgar.
Hvað snertir hámt rk árgjalds-
ins, er eg hér að raman hefi
nefnt (kr. 10,95), þá er það lítið
hærra en það gæt! hæst verið
eftir núgildandi lögam frá 30.
júlí 1909 (þar kr. 9,16). Væri
máske nær bæfi, að það yrði sett
7 kr. og 30 aur., eða 2 aurar á
dag. Er mér ekki ..eitt kapps-
mál hvor árgjaldsupphaeðin heldur
yrði. En hitt liggur í augum
uppi, að vátryggingarsjóðurinn
verður að gera belur en bera
útgjöld sín; hann verður að auk-
ast ®g margfaldast. — Mætti fela
stjórnarráðinu að lækka árgjö’d
eða hækka útborganir, þá* er
sjóðurinn hefði náð eiohverri
ákveðinni upphæð.
En þá er nú eftir innheimtan
á líftryggingargjaldinu og hún er
að vísu þyngri þrautín.— Henni
þarf að koma svo fyrir, að hún
hvorki verði of umsvifamikil né
of dýr; og eigi heldur mega þeir
örðugleikar, — gjaldgreiðsiunnar
vegaa, — verða á vegi gjaldanda,
sjótnannsins, að hann þurfl að
hindrast frá fiskveiðum, eða tefjist
við að stunda þær. — Innheimtu-
mennirnir verða því að vera,
helst, búsettir í veiðistöðunum;
væru hreppstjórar því ,ekki
heppilegir innheimtumei n gjalds
þessa, þar eð flestir þeirra munu
ekki búa í sjóþo-pum. eða
veiðistöðum, heldar rueira tða
minna fjarri þeim. Virðíst mér
mundi betur fara, að sýslumenn
útnefndu, eftir tiiiögum sýslu-
nefrda, eion eða ficiri menn i
hverja veiðistöð, sjóþorp «ða sjáv
arhrepp, til að veita œóttöku
tryggingargjaldinu, en í bæjum
hefðu bæjarfógetar innheimtuna,
eins og nú; ættu innheimtumenn-
irnir helst ekki að ve^a sjófnenn.
Mætti fela formönnum A vála-
og róðrarbátum, að inna af hendi
tryggingargjaidið tilinnheimtum.,
fyrir sig og háseta sína fastráðna
og gefa honum skýrslu um nöfn
þeirra og heimili; en hinir laus-
ráðnu e#a hinir sv« köliaðu
>skiprúmslausu< menn skyldu
snúa sér beint til innheimtumanns
með gjaldgreiðsíuna og sömuieiðis
útgerðarmenn, ef gjaldskyldir
yrðu. Skyldu innheimtumenn
gefa hvcrjurn sjómanni, er greitt
hefði þeim árgjald sitt, skriflega
kvittun, er sjómaður svo gæti
sýnt eða ætti að sýna, ef hann
flytti sig í aðra veiðistöð eða
annan hrepp, á því ári er hann
heíði greitt gjaldið. —
Löggilta bók ætti hver inn-
heimtumaður að haía, er hann
riti i nöfn og heimiii hvers gjald-
anda, svo og gjaldupphæð hvers
þeirra. hyrir 15. janúar og 15.
júlí ár hvert, ættu innheimtumenn
að senda sýslumanui sínurn skýrslu
um innheimtuna samiiljóða inn- ]
heimtubókum sínum ásamt gjaldi
þvi, er þeir hefðu veitt móttöku
frá 1. janúar til 1. júií og frá 1.
júlí til 1. jan. 4°/0 innheimtulaun
nniindu varla of há þykja.
Lögtaksrétt ættu árgjöld út-
gerðarmanna að hafa — yrðu
þeir annars gjaldskyldir, er
mörgmm sýnist nokkuð hart, —
en aftur á móti er mjög vafasamt
hvort nokkuð inuist við það, þótt
Iögtaksréttur hvíldi á árgjöldum
sjómanna. — Hins vegar ættu
hegningerákvæðin fyrir brot á
líftryggingarskyldunni. að vera
svo hörð, að eigi væri fýsilegt
að skjóta sér undan árgjalds-
greiðslunni Mætti jafnvel ieggja
sektir við, ef formenn færu á sjó
með óvátrygða hásetm.
Marglr mundu vilja óska þess,
að nánustu skyldmenni sjódrukn
aðra manna ólíftrygðra, ættu
tilkall til sömu upphæðar úr
tryggingarsjóðnum og þeim hefði
borið, ef hinirsjódruknuðu menn
hefðu verið líítrygðir. Og víst
er sárt til þess uð vita, að blá-
fátækar ekkjur með unguia
börnum, skuii, fyrir skeytingar*
leysi manna sinna, verða að missa
af 100 kr. styrk í 4 ár, úr trygg-
ingarsjóðnum, og máske miklu
meiri styrk þegar sjóðurinn væri
orðinn stór. — En slíkar útborg-
anir mundi tryggingarsjóðurinn
ekkl standast, nema hana jafn-
framt hefði 1. rétt í búum hinna
sjóáruknuðu til að mínsta kosti
háifrar þeirrar upphæðar, ar hann
yrði að útborga; er samtHkWgt
að úr rnörgum dánarbúunum yrði
iítíð að hafa; þó mundi mlkid
hjálpa, ef alllr óvátrysíðir skip
verjar á sama skipibæru ábyrgð-
ina, einn fyrir aila og aliir fyrir
einn. —
Fleira hefði ef til vill verið
þörf að mínnast á viðvíkjandi
framangreindum Hftryggingar-
lögum sjómanna, en eg læt hér
staðar numið, og þykist hafa
betur farið en heima setið ef línur
þessar yrðu til að vekja umhugs-
un sjómannanna um mál þetta,
og umrseður þeirra og annara
hlutaðeiganda um það.
ftitai í þorranmm 1913.
Kolbeinn Jakobsson.
Látlnn er í Hörgshíð í Mjóa-
firði Ari Jónsson, er leogi var í
Þúíum í Vatnstjarðarsveit, kom
inn á níræðisaldur. Arimuuhafa
róið einna flestar vertíðir af
mónnum hér nærlendis; hafði
stöðugt stundað sjó frá tvítugs-
aldri og fram á níræðisaldur, og
var lengi formaður á yngri árum.
Ari var skemtinn karl, iróður
og hatði trá mörgu að segja.
Nýiátinn er á Bíldudal Davíð
Jónsson bókhaldari, efnilegur
maður um 26 ára gamall.
ÁgTÍp
af sýslufumlargjörðum N.-Isat’jarðarsýíílu 16.— iö. mars 1912.
x. í gufubátsnefnd kosjair;
Halldór Jónsson,
Sig. Stefánsson,
Magnús Torfason.
2. í stjórn styrktarsjóðs ekkaa druknaðra kosnir:
Sig. Steíánsson,
Þorv. Jónsson,
Magnús Torfason.
Sjóður kr. 11775. 05.
3. Eftirstöðvar sýslusjóðs 1560 kr. 33 au.
4. Endurskoðandi sveitarreikninga og sýslureikninga kosinn Sig.
Stefánsson og endurskoðendur ellistyrktarsjóðsreikninga: Páli
Ólafsson og Koibeinn Jakobsson.
5. í yfirkjörstjórn kosnir: Páll Óiatsson og Jón Guðmundssen,
til vara: Kjartan Guðmundsson og Ásgeir Guðmundsaon.
6. Veittar 100 kr. til bókasafns á ísafirði.
7. Samþykt að greiða iiu heimtutnawmi sveitargjaWa í Hólekreppi
2% i innheimtulaun.
8. Ásgeiri I. Ásgeirssyni í Tröð veitt lejrfi til sveitavorslunar.
9. GutubáUnsfnd faiið að leita álits póststjórnar un að veuUn-
póstur tari eigi lengra en til Arngerðareyrar. Fé sem þannig
sparast verði lagt til gutubátsterða um ísafjarðarsýaln.
xo í formannasjóði 1229 kr. 19 au. Kosnir í stjóm:
Sig. Steíánsson,
Kjartan Guðmundsson,
Koibeinn Jakobsson.
11. í stjórn búnaðarsjóðs Norður ísatjarðarsýslu kesnir:
Sig. Stefánsson,
Kjartan Guðmundssou,
Páli Ólafsson.
í sjóði eru: kr. 10047 17 au.
Verðlaun veitt: Halldóri Jónssyui á Rauðamýri kr. 292,50 mg
Einari Bæringssyni á Dynjanda kr. 92,50.
12. Vaitt voru.
Til vogabóta á Breiðadalsheiði 250 kr.
— — — — Eyrarhiíð 800 kr.
— — — í Naut«yrarhreppi 40 —
— — — • Reykjarfj.hreppi 30 —
Til að varða Kollatjarðarheiði 60 —
13. Samþ. að skora á alþingt, að veita oigi minna en 20,000 kr,
til framhalds brimbrjóts f Boiuugarvík. Ur sýslusjóði veittar
1000 kr. til brimbrjótsius.
14. Lækkað var útsvar Guðm. Sveinssonar í Hnífsdal um 50 kr„
Guðrúnar Jónsdóttur í Æðey um 40 kr. og Ara BeujamínMonar
um 5 kr. Kærum Hannosar Sigurðssonar og Guðmuadar Slg-
urðssonar vísað frá sökum formgalla.
«5-
Áætlun fyrir 1912.
Tekjur:
I. Kftirstöðvar kr. 1560 33
2. Sýslusjóðsgjald — 2400 00
3- Sýsluvegagjald — 900 00
4- Gjald fyrir borgarabrét ' — 3® 00
1. Gjöld: Kostnaðui við stjórn sýslumálanna kr. 6oo 0«
a.a > b T!1 bókas. ®g lastrartál. kr. — sundkenslu og íþr.— 310 00 200 00 — 510 00
3-a >b Laun yfirsetukvenna — Hundalækningar — 660 00 20000 -- 860 00
4- Til atvinnumála — 120 00
5- Til samgöngumála — 1180 00
6. Ýmisleg gjöld — 1500 00
7- Eftirstöðvar —— 140 33
kr. 4910 33
kr. 4910 33
Góðar ær óskast kejptar í ror.
Gott verð í boðL
Ritstjóri vísar á.