Vestri - 06.04.1912, Blaðsíða 2

50
VEITKI
13. 'M.
Versl' n Axeis Ketilssonar
3. Ábyrgðin, er sýslunefndin
samþykti að sýslan gen, i í fyrir
læknirinn í Nauteyrarhéraði, er
ganga á til þess að kaupa fsst
aðsetnr fyrir héraðslæknirinn («r
ekkert var áður), og til aðgcrðar
við íbúðarhúsið handa houum.
Einungis að lánið fáist nú nseð
svo aðgengilegum kjörum. að
læknirinn geti notað það. Hann
er fátækur maður, með skuldir
á baki frá skólaárum sínum, en
aukatekjur litlar, því héraiið er
fólksfátt. En héraðsm. harma
það að sögn, ef hann verður að
hrökkva burtu.
4. stórmálið er flogið hefir
fyrir eyru manns, er breyting á
póstferð«num, sem eftir þvi sem
frést hefir hljóðar svo: að ísa-
fjarðarpósturinn heíji hér eftir
göngu sína frá Arngerðareyri
suður að Hjarðarholti, og
svo pósti aftur á Arngerðareyri.
— Slíkt er nú auðvitað ekki ný
hugsun. Um það hefir áður verið
rætt í þeim einum tilgangi, að
spara landssjóði fé, en ekki hefir
maður frétt um hversu mikið fé
á að spara með þessu. Heyrst
hefir einnig, að það ætti að taka
af strandapóstinn og norðanpóst
inn, — og sp^ra með þessu öliu
mikið fé. Hve mikið vissi sögu-
maður ekki; hélt um 400 kr. En
svo skildist mér, sem þessar línur
rita, að þetta ætti ekki að vera
sparað fé; öðru nær. Það ætti
að efla með því vélabátastyrkinn,
og láta sama bátinn fara póst
ferðirnar norður, og eins strandar
ferðirnar. Eftir því á þá bátur-
inn að fá þessa viðbót fyrir að
fara á Dalsvík og Melgraseyri.
En ætli að farþegum með bátn-
um þyki efttr því vænt um þessa
breytingu? Eftir þvf að dæma,
sem vetrarbáturinn hefir haidið
áætlunum hingað til, þó hann
hafi ekki haft nema 3 viðkomu
staði með póstinn, þá hygg eg
að einhvern tíma verði dimt
fyrir augum, þegar hann er búinn
að vera á Vinri, ögri, Dalsvík,
Melgraseyri, Vatnsfirði og Arn
gerðareyri, að minsta kosti ef
sami maður hefir ferðirnar og
verið hefir. Tel eg því þessa
breytingu miklu verri en það
sem var, — þegar ekkert á þá
að sparast.
Líklega hefir það vakað fyrir
höfundi þessarar breytingar, að
fá stærri og að öllu leyti betri
bát eða báta, en eru og hafa
verið. En það er sýnt, og því
sannanlegt, að bæði sumar- og
vetrarbáturinn sem verið hafa j
eru nógu stórir, sjálfsagt um j
nokkuð áraskeið enn. Geir er
nógu stór vetrarbátur, en hanti
þarf aðra stjórn en verið hefir.
Það er ekki von að allir vinnu
veitendur geti gert sig ánægða
með þann verkamann, sem ekki
vinnur verk það, er hann átti
að hafa lokið á mánudag, eða
svo fljótt sem auðið væri, fyr en
kanske einhvern daginn 1 vskunui
eða þá f næstu viku. Þar sem
um sumarbátinn er að ræða, sem
ottast hefir verið íÁspeir litlit,
þá er hann einnig nógu stór,
því það hefir sýnt sig um báða
bít oa, að þeir hafa víst í mörg
ár tekið alfan þann flutniug, er
þmm hefi: boðist og flutt allan
flutnÍDg að og írá versluninni á
Arng^rðareyri. En véliu í >Ás-
geiriiitlat hefir þótt heldur kvilla-
söm, og slíkt kemur sér afarilla
á skipum, sem tarþegar eru með,
og eiga að halda sér við áætlun.
En það hefir aftur þætt mikið
upp lasleika >Ásg. litlat, þótt
tíður og óþægilegur hafi v< rið,
að skipstjórarnir á bonum 'nata
verið skyiduræknir og liðl gir
við alla, svo þeir hafa komió sér
vel við fólkið (iíkt og Petersen
á >Gunuu«). -r- Styrkurinn sem
þessara
báta eða þvíiikra, hvað sem Skúli
segir í sínum framiagða reikn-
ingi. Sú er sönnunin best, ?ð
ekkt vill hann at ferðunum
missa.
Breyting þessi á póstferðunum
er því síður en nauðsynleg, þar
sem hún sparár almennings té
ekki neitt, en gerir t. d. farþegum
mikið óþægilegra að fara með
bátnum, og í annan stað, sem
er enn þá verra, reitir atvinnu-
fjaðrir at Jóhannessi póst, sem
unn'ð hefir að þessum póstferði
um nær 20 ár með atorku og
skyldurækni, og lagt sig í marga
hættuna bæði yfir Djúpið fyr,
ár og Þorskaljarðarheiði, en sé
þetta reitt af honum, þá er
honum ómögulegt að hafa fyrir
sér og sínum, eins og ástæður
hans eru.
Það þætti ekki sanngjarnt,
éf eiuhver af hinum svo kölluði^
heldri þjónum þjóðfélagsins sem
hefði setið nokkra tíma á dag í
notalegri skrifstofu eða stigið
í stólinn nokkrum sinnum á ári,
ætti í hlut, að kippa af honum
allmiklu af launum hans eftir
margra ára starf, og þá finst
mér það síður sanngjarnt að
fara svo að við mann, sem hefir
síitið kröftum sínum á jafn erfiðu
starfi og póstferðirnar eru, að
hlaupa til að kippa af honum
atvinnunni. Hið opinbera má
ckki ganga á undan í slíku þótt
óbreyttur almúgamaður eigi í
hlut.
Ég vil því beina þeirri, ósk,
von og bón minni til hinnar
háttvirtu sýslunefndar, að hún,
mannúðar vegna, fresti þessari
breytingu til næsta týslufundar
Þá geta sýslufundarmenn ver.
ið búnir að vita um hvort kjós*
endur þeirra eru með þessari
breytingu eða ekki.
Enn fremur vil eg leyfa mér
að spyrjast fyrir ura hvort upp-
buróarmaður þessarar breyting-
artillögu hefir haft meiripart
atkvæða henni fylgjandi í sínum
hr pp.
Ég er einn af þeim sem
hefir mikið af allslconar JFaínadi
Tilhúln karlmannafptfrá lí,75.
Hatta og húfur.
Hálstau, hálsbindi og siaufur.
Peysur og brjóst.hlífar.
Nærskyrtur. Nærbuiur.
Milliskyrtur, hvítar og mislitar.
Sportskyrtur.
Sokkar, margar tegundir.
Ertiðisföt. Olíuföt,
óvanai. góð og ódýr.
Fermingarföt Drengjsföt.
tel sýslunefndarmanninn skyld-
ugan til að boða til undirisúm
ingsíundar á undan hvcrjuan
sýslutuudi, ekki síst ef hann
ætlar sér að bera þar upp_ein<
hver stærri nýmæli.
L.
Aths. Vér viljum geta þess,
að vér erum ekki sammála hinum
heiðraða höfundi að öllu leyti,
síst að því er það snertir að bátar
þeir sem nú hafa ferðlrnar séu
nógu stórir, því vér álítum að
þeir séu bæði of litlir og að
sumu leyti óboðlegir til slíkra
ferða, en satt er það, að óví*t
er að kostur verði á betri bátum
meðan líkt hagar til og nú og
vér sjáum ekk' að breytingar-
tillaga sú er kom fram á sýsíu
fundinum, muni ueitt bæta skil.
yrðin fyrir að fá betri báta.
Samgöngumál vor eru eins og
áður hefir vikið að í Vestra
mjög sundurleyt og slitrótt og
þurfa gjörbreytingar við' og það
er víst að tillaga sú sem grein-
arhÖf gerir að umræðuefni og
mælir á móti, er ósamlit bót á
gamalt fat og getur því aldrei
laglega farið.
Fyrsta skilyrðið til samgöngu.
bóta er fá góða flóabáta er hafi
samband sín á m illi og mætist
í hverri ferð, en auðvitað getur
ekki komið til mála að þeir
kræki heim á hvern bæ í hverri
ferð. Það er líka meir» um vert
fyrir hin strjálbyggðari héruð,
að hafa ferðirnar á hentugum
tíma, en að þær séu tíðar, og
góðir bátar verða alt af of dýrir
á konui og kai la og álnaVöru:
líveni ærfatnaðnr svo sem:
Nærskyrtur og milliskyrtur,
margar tegundir.
Sokka og sokkaböud.
Náttkjóla.
Miliipils. Nærpils. Lífstykki.
Sjöl. Sjalklútar. Höfuðsjöl.
Regnhlifar.
Telpukjóla.
til þess að láta þá snúast í að
flyijd nokkur sendibréf.
Iiitstj.
Símfregnir.
iíolaverklallíð. Kolanámum.-
haía nú greitt atkvæði um, hvort
halda skyldi áfram verkfaliinu, og
var samþykt, með iniklum meirihi.
(um 40 þús. atkv. mun) að halda
verkfallinu áfram.
Sama símfregn frá útlöndum
segir þó að von sé um, að vinnan
verði bráðlega tekin upp aftur.
Koniingnr vor og drotning
hafa geíið 2000 kr. til samskota
handa ekkjum og börnum manna
þeirra, er fóiust á fiskiskipinu Geir,
og blaðið Berlingske Tidende heflr
safnað 1000 kr.
Færeyiskuv kútter strandaði
nýlega við Landeyjasand. Menn
björguðust. 6 menn af öðru fær-
eysku flskiskipi, er var þar nærri,
fóru í bát og ætluðu að bjarga
ati mdmönnunum, — en bátnum
hvolfdi og allir mennirnir fórust.
Nýlátnar eru í Rvík: frú Sig-
ríður þorkelsdóttir (ekkja sira
Þorkels frá Reynivó’Ium) og Laufey
Guðmundsdóttir (Helgasonar frá
Reykholti).
Ágætur alli hefir verið í veiði«
stöðunum á Snæfellsnesi nú í
vetur, Á Dýrafirði var og
nokkur afli nýlega.
skili J verið hefir er nógur til
Floriei frá 0,20 pr. aí. Oxford frá 0,18.
Gardínúefni hvít frá 0,22 Lasting. Sherting, svaitnn.
Nankin. Dowlas. Fiðurhelt 'éreft.
Svuntutau, margar teg., mjög laglegai og ódýrar og flest annað
sem vefnaðarvÖFU tilheyrir,
Wti&T' Meö því Cíð fara sjálfar utan, hefir mér tehist að komast
að svo cjöðum kaupum, að eg get loðið viðskiftarnöntium mínum vetð
og vörur, sem sta .dast atla samhepni, œttu menn því að líta inn til
mín þegar þen þurfa eitthvað tú þess að prýða cða skýla líkamanum,
eða annað sem vefnaðarvóru tillieyrir, áður en þeir festa kaup ann•
arstaðar.
Virðingarfyllst:
Axel Ketilsson.