Vestri - 07.02.1917, Qupperneq 2

V £ S í 8. í.
il
Símlregnir
2. tebr.
F.inkaskeyti til Mbl., Khöfn 30. jan.:
Þjiíðverjar hnta gert áhlaup á 304. hæðina í Frakklandi.
Ákafar orustur fnn þá umhvertis Ritfa.
Einum breskum tundurspilli sökt við Zeebriigge, 43 menn fórust.
Þjóðverjar mistu 1 tundurspillir, margir fórust.
Norðurlönd halda versluuarfund í Stokkhólmi
Kaffilaust í Svíþjóð.
Kartöflu' og brauðskortur aldrei meiri t Þýskalandi en nú.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 1. febr.:
Bretar sækja mjög fram hjá Armentier og hafa tekið 3. varnar-
línu Þjóðverja.
Þjóðverjar.hafa lagt tundurdufl i Helgolandsflóa alla leið norður
að Ringkjöbing.
Úrslitaorusta hjá Braela f Rúmeníu.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 2. febr.:
Þjóðverjar hafa tilkynt hafnbann á England, Frakkland og
Italíu og segjast sökkva hverju skipi sem leitar þar hafnar.
Danir hafa lagt öllum skipum sfnum og ætla að loka Börsen.
Samsæri til að myrða L’ioyd Gaorge hefir orðið uppvíst i
Englandi.
5- ________________________
En þeir fara alla vega í kring um
þetta sviðasoð sitt. Eg skil þetta
vel. Og mór blöskrar þ a ð ekkí.
En mór blöskrár h i 11: þegar
Norðuiísflrðingar eru gerðir að
nokkurskonar háyttrdómurum, sem
láta koma i koll séra Sigurði í
Vigur refsingu fyrir það, að hann
glaptist í ríkisréttarflækjumálÍHU —
frá sjónarmiði „Lands,‘-héfðingj•
anna.
Skúli trúr köllun sinni, þ. e. a. s.
málstað Sjálfstæðisflokksins. Svo
segja BLands“mennirnir upphát.t.
Og í hljóði munu þeir berja á brjóst
sór og telja sjálfa sig trúa sama
málstað. Og þ ó sagði Skúli sig úr
flokknum, skildi við þá. Fá hafa
þó aðrir hvorir verið ótrúir máb
staðnum.
Blöskrar engum nema mér?
Ailir sem skilja fyrri en skellur
í tönnum, það sem er að gerast
og gert er á þjóðmálasviðinu, þeir
skildu það, þó út um lan'd sætu
að heimilisfangi — að Sjálfstæðis
mennirnir bönduðu Skúla frá sér
í verkinu. Feir óttuðust hann, að
verða myndi Frándur í götu vald*
anna. Þeir kusu hanii' í regtyllu.
En gerðu ekki með hann nema
þaö. Honum var ekki ætluð rað*
henastaðan, þó að mestur væri
hæfileikamaðurinn í þeim hóp. Nú
þegar hann er kominn undir gras>
rótina er óliætt að hæia honum.
Nú er hann ekki keppinautur í
þeim ,rauðu* tjaldbúðum þesa
manns, sem sýður rauða iitinn
handa fiokknum. Og þá er loflð
áhrifamest, ef það er blandað
samanburðaráherslu. Sóra Sigurður
er samanburðarmaðurinn. Og dóm
greind Norðurísflrðinga er eldsneyt-
ið undir þessum rauða lit (pott.in>
um, sem soðinn er í liturinn).
Alt má þjóðinni bjóða. —tFeim
þykir þet.ta víst gott á Vatnsleysu'
stiöndinni. En mér þykir þessi mat>
ur ekki góður. Fetta er óæti í
mínum munni og reglulegt endemi.
Ekki svo að skilja, að eg renni
þessum mat niður. En það sem
mér gerir viðbjóð er það að alþýðu
skuli vera borinn þessi matur. Fað
er ilt. Ög þó er hitt enn verra, að
hún skuli gleyþa þetta. Sumum
Btjórnmálamönnum er það iífsnauð-
syn að alþýðan sé gleypigjörn á
það sem þeir matreiða handa henni.
Fað er þeirra lif.
En hvað lengi ætlar þjóðin að
láta fleka sig?
Ouðmundur Ftiöjónsson.
(»N1.*)
Athugaverö fasteignasala,
* »
Öllum bæjarbúum og mörgum
öðrum mun í fersku minni, hversu
mikinn hvell blað eitt hór í bænum
•gerði út aí flölu á botnvöipuskip-
inu Jarlinn, og hversu mikil áhrif
sú sala átti að hafa á kosti Sigurj.
Jónssonar sem þingmannsefnis. —
Sú aala íór fram eftir samþ. Iög«
inæts fólagsfundar, og það var því
skylda stjórnárinnar að framkvæma
hana.
En hór hefir nú fyrir nokkru, að
því er sagt er, farið fram svo at>
hugaverð fasteignasaia, að slíks
munu fá dæmi. nema þar sem
„braskarar" eiga hlut að máli Eg
á hér við sölu fasteigna h/f Víkiags
á Torfnesi.
í fyrsta iagi er salan athugaverð
af því, að enginn bæjarbúi er svo
trúgjam að hann festi ti únað á það,
að sá sem segist nú vera eigandi
þessarar eignar sé það í raun og
veru. En sú skoðun gefur strax
áítæðu til að halda, áð ekki só alt.
með feldu við söluna, sem sagt. *r
að farið hafi fram í útbúi lslands>
baDka.
í öðru lagi hygg eg óverjandi,
frá bæjarins sjónarmiði, að einstak
ur maður, en ekki bæiinn, kaupi
þessa eign. Að visu höfðu eigendur
enga lagaskyldu til að láta bæinn
njót,a forkaupsióttar, en siðferðis.
skyldu höfðu þeir, þar sem þeir
liöfðu fengið lóð hjá bænum til
þess eins, að geta komið eign sinni
i hærra verð og gert hana seljam
l9ga. Og var þá ekki* sjálfs.tgt að
bæiinn yiði iátinu njót.a góðmensku
sinnar með lóðina? — Fegar inenn
iita á Vtkingseignina, eins og hún
er nú, munu menn sannfærast um
það, að sóluverðið, sem sagt er
24 þús. kr., er ekki fyrir húsunum
einum, og hefði bærinn því fengið
þar séistök happakaup. Og þegar
bærinn leggur stóifé í byggingar,
eins og nú, ætti ekki að þuiía að
benda á, hversu æskilegt. það væri
að bærinn eignaðist eignir, sem
hentugar eru en hafa verið ónotaðar
til þessa. Og sú hefir verið skoðun
bæjarfógeta M. Torfasonar, enda fór
sala þessi fram meðan hann dvaldi
á þingi.
Þá ér þriðja atnðið. — Eins og
margir munu miunast var Vikingur
hlutafólagseign ®g allir hlutir jafnir,
1000 kr. Auk þess fjár, sem ýmsir,
aðallega trésmiðir hér í bænum,
höfðu lagt í fyrirtækið, tóku margir
mætustu menn héraðsins ábyrgð á
miklu fjárláni til verksmiðjunnar,
sem þeir vildu atyðja i vou uni að
húu yrði til framfara og frani
kvæmdin gæti vel lukkast, En 1912
varð félag þetta gjaldþrota og urðu
þá hinir mætu menn í hrönnum
að borga meetan part þessarar
ábyrgðar, og stóðu sumir eignalitlir
eltir. En núv. seljenúur verksmiðj*
unnar keyptu hana þa fyrir litið
verð og taafa haft hana ónotaða
síðan þangað til nú fyrir skemstu.
— Sennilega gefst þeim möunum
á að hta, er höíðu fyrstu kynnin
aí ísfirðingum gegn um þettaVik*
ingsbrask, aðfei ð þeirra manua sem
hér eiga hlut að máli.
Og almeuningur her í bænum á
heimtingu á þvi, að leynihjúpnum
só svift af þessari einkennilegu sölu
og raunvorulegi eigandinn komi
fram í dagsljóslð.
Minna má það ekki vera. P
ísafjörður.
w
Samverjinn. Eins og bæjan
menn eflaust muna, hélt Hjálp-
ræðisherinn í fyrravetur uppi
matgjafastarfsemi hér í h*num,
um 2ja mánaða skeið, og nefndi
»Samverjann«. Hygst Herinn
að halda Samverjanum uppi aftur
i vetur og heitir á alla góða
borgara að liðsinna þessari starf>
semi sinn*. Vestra er kunnugt
um, að þessi matgj ifastaifsemi
Hersins gladdi og saddi margan
mann í fyrravetur og óskar að
avo verði eins í vetur. Bæjar-
menn ættu að minnast þessa og
styrkja Herinn i þessu starfi
hans. * 1
Bæ.Iarstjjórnarfundur var hald>
inn 2. þ. m. Þessi mál voru á
dagskrá:
t. Skólanefndarmálið. Magn-
úsi Sigurðssyni gefið umboð til
að verja það mál fyrir yfirrétti.
2. Túnmálið. ítrekað urnboð
til sama manns í því máli.
3. Norðmtangamalið. Samþ.
að spyrja sama raann um, hvort
bærinn megi höfða mál út af
Noðurtangalóðinni margkunnu.
Tillaga vinstriinanna, um aðhöfða
mal nú þegar, feld. Hægrimenn
og »flokkley ,ingj<i' < þ «r á nóti.
4. Útsvar^kæra frá Asgrirsi
verslun. Nefnd: sr. M. J., odd'
viti, j. A. J.
5. Frumvarp til þingskapa,
Neind sett í það: oddviti. G. H.,
G. G.
Ltan dagskjár var tekin fyrir
beiðni um styrk til gistihúss, frá
Jónu Valdimarsdóttur. Feld.
10 ára nfoiæli átti kveBlélagið
»Ó k< 6. þ. m. og mintist félagið
þess raeð samkomu um kvöldið.
Þar v 01 u fluttar ræður og sungið
nfmæiiskvæði eftir Arnrúnu frá
Fel i.
Aiii. Vélbátar þeir, sem «on
stuuda sjó héðan, f«ngu ágætis
Skjaldarfundar,
8em fresta varð s. 1, föstudag,
verður
næstk. l'estud. 9. fobr. kl. 8 síftd.
Fundaretni: Aukaþingið.
Uið iiflnga og aiþokta
brunabótafélag
WOLGA
(Stofnað 1871)
tekur að sér allsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsm. fyiir ísland
Halldóp EÍPíkMon,
bókari EimskipafélagsinB.
Kitstj. Vestra annast trygg-
ingar bér vestanlauds.
afla á djúpmiðum fyrir holgina.
Hinir smærri bátar úr veiðlstöðv>
unum hafa aftur á móti mikið til
orðið útundan með aflann.
Tíðln hefir verið ágæt siðan
um nýjárið, þar til í fyrradag að
brá til útsynnings rosa.
Skipin. Botnía og Ceres hafa
bæði verið hér á ferðinni undant
farið.
Djápbáturinn. Bæjarraenn
ættu að nuna eftlr Djúpbátnum,
jafuframt og þeir styrkja Eimi
skipafélagið. Sýslunetndarmaður
F.yrarhre,pps (Kjartan hreppstj. i
Fremri-Hnífsdal) safmði nú á
fáum dögum á þriðja þúsundkr.
1 sínum hreppi. Þegar þ«ss er
gætt, að sá hreppur hefir einna
minst not af bátnum, má það
teljast góð hluttaka. Þair hreppar
sýslunnar, tem enn hafa sýnt
tómlæti í að styrkja þetta mál,
þurfa að taka rögg á sig.
Trúlefuð eru Þorvaldur Stephi
ensen frá Holti og ungfrú Ásta
Ottesen, Vestmanueyjum.