Vestri - 21.06.1917, Blaðsíða 2

86
V £ S 1 k i
Petta þarf að lagast, þvt þóst-
skilutn hefir frekar hrakað hin
síðari áritt, heldur eti þau hafi
farið batnandi.
Þingmálafundur
fyrir ísafjarðarkaupstað var hald-
inn í Tetnplarahúsinu s. 1. sunnu-
dajf. •
Fundar.stjóri var Jóh. Porsteins<
son kaupm., skriíari Jón A. Jóns>
son útlmsstj.
Þassi mál voru tekin fyrir ojf
í þeim gerðar eítirfarandi tillögur:
1. Hafnarmál. >Fundurinn
skorar á Alþingi að veita nægi-
Iegt lán og sem ríflegast-ui styrk
til hafnarbóta á ísafirði.<
2. Jarðakaup. >Fundurinn
skorar á Alþingi að selja bænum
eign landssjóðs f jörðinni Tungu
í Skutilsfírði.<
3. Sjómannafrœðsla. »Fundur
inn telur bráð nauðsynlegt að
auka smáskipaprót og réttindi
þeirra, er það próf taka, og
skorar jafnframt á Alþingi að
koma á fót tastri kenslu í sjó>
mannafræöi og meðferð bitvélu
hér á ísafirði.<
4. EUistyrkar. >Fnndurinn vi!l
hiúa sein best að ellistyrktaf*
sjóðnum, og skorar á Alþingi að
hækka ellistyrktarsjóðsgjaldið
upp í 2 kr. á karlmann og x kr,
á kvenmann, og tillag landssjóðs
upp í i kr. fyrir hvern gjaid'
enda.<
5. Fánumálið. >Funaurinn
skorar á Alþingi að lilutast til
um að Jandið fái nú þogar fulh
kominn siglingatána.<
6. Yerslunarmál. »Um leið og
þingmálafundurinn ivsir því yfir,
að ísafjörður hefir þegar beðið
stór tjón af olíuskorti og að leila
verður niður sjóferðir sakír salt
leysis, skorar hann á Alþingi að
gera alt, sem unt er, til þess að
ráða tulla bót á þessu, svofljótt
sem verða má.<
Hnnfremur var í sama máii
samþ. svohlj. tifl.:
»Þingmálaf. lýsir megnri óá-
naegju yfir því, að landssjóðsvör
urnar skuii eigi h I' i verið seldar
með sama verði á höfnum þeim,
er strandferðabátarnir koma við
á, og skorar á Alþingi að sjá
um að úr þessu verði bætt.<
7. LaunamáJið. >Fundurinn
telur óráðlegt að ieiða launamálið
til lykta á næsta þingi.<
8. Slfattamál. >Fundurinn
skoraW á Aiþingi að endurskoða
verðhækK'unartolldögin og af.
nema verðfisskkunartoli af si'ld,
og nái sú breyting til þessa árs
framleiðslu.<
Eða til vara:
»Verði verðhækk uuartollur af
'sild ekki alveg afnuminn, þá
greiðist hann aðeins aí þeírrl
upphæð ar fæst fram yfir 45 kr.
fyrir hverja síidartu;niu.<
Etinfremur var samþ. svohlj.
tillaga:
>Að gefnu tilefni lýsir fundur-
inn yíir því, að hann teluróger-
!egt að íiuka fasta skatta á ís-
lenskum afuröum, meðan heims*
styrjöldin stendur yfir.<
9. lolleftirlit og Vóggœsla.
>Þingraálafundurinn skorar á
Alþingi, að auka tolleftiríit og
styrkja löggæslu, sérstaklega í(
að dkaupstöðum Iandsins.<
Fundurinn var ákaflega fásótt-
ur (um 30— 40 kjósendur), um>
raíður mjög litlar og flestar till
samþ. án mótatkvæða, að sögn.
í fjórura fyrstnefndu málunum
voru gerðar tillögur, tiær samhij.
þessum, á bæjarstjórna) fundi í
vikunni.
Ritfregn.
n “
Ácsrii hins íslenska
fradafélaijs, 2. ár,
lV-j-128 b!s.,aieð myndum.
Verð til árslöka 75 aurar,
siðan 1 kr. 50 aurar.
Rtl. þetfa er nýkomið hingað til
bæjarins og er prýöflega út garfi
gft-t.
Eyrst. í því eru fjórar ritgerðir
eftir Þoivald ThóroddsBil, sem
heita „Heimtir oggeimur". Ér hin
fyista þeirra ttm breytilegar og
nýjar stjöinur og heimseudir, önnur
um stjöinuþyipingai 07, þokustjörn
ur, þriðja um vetrarbrautina og
takmörk allteimsins, fjórða um
geiminn, Allar þessar ritgerðir eru
skrifaðar með þeini iipttrð, sem
Thói oddsen er lagin og' þjóðkunn
ér fyrir löngu. í einni þeirra talar
haun um andatrúna og rannsóknir
manna í þeim efntim. Mun mörgum
þykja fróðlegt að lesu það, sem
mesti náttúrufræðingur íslands
segir 11:11 andatrúna.
Fá eru tvær langar og mikils
verðar söguiegar ritgerðir. Er hin
fyrri þeirra um Ola Worm, nafn>
kunnan— danskan vísindamann á
dogum Arngilms lærða. Hún er
efíir Rulldór Hermannsson. Óli
Worm var hitm fyrsti íslandsvinur
á síðati öldum, og átii mjög mikið
samáu við íslendinga a,ð sæidaog
var hixtn rnesti hjalþarmaðui þeirra.
Skýrir höfimduriru) rækilega frá því.
Hiu stðari iitgjöi|i<er um ófriðinp,
siórveldin og astandið nú í, heítn>
inum, einstaklega íióðleg ritgerð,
setri hver maðúr ætti að lesa.
Hún héitir „Nú á inargur fiágt*,
og er rituð með miklu fjöri.
þa er ritgerð þar um þjóðjarða*
söiuna, eftir Boga Mélsteð. I’að er
mál, sem sneitir alla íslendinga,
og er ritgerð þessi mjög vekjandi.
Pá eru margar smáritgerðir; er
þar fyrst æfisögur fjögra merkra
manua, sem látist hafa í Danmörku
og í Noregi Biðah Arsiitið koiu út
22 bi.
D i I k a k j ö t,
attoagds gott, í lieilum tnimum,
er til sölu ní jiegar.
Vcrðíð cr afar lágt, ef‘ rnlkið cr kcypt.
‘Nánari upplýsingar hjá ritstj.
Stórt úrval
af lierra- ag döaiu-úrfestum
nýkomíð til
Skúla úrsmiðs.
Hálsfestar
með ckta stcinuui,
bpjóstnáiap, manGhettuhnappar,
silfur-fingui’bjargip,
úr-armbönd úv ícðrl. sílfil oggull doubie, o, m. £1.
nýkomlð til
\ Skiíla úrsmiðs.
í fyrra. Eru rayndir af þeim ðilutu.
Pyrstur þeirra er prófessor Harctld
Krahle, f.eiigdasonur Jóns Gnð«
mundssonar málaflutningsniannp,
annar er Ernst Sars, hinn f.-ægi
sagnritaii Norðtnanna, hiwn þriðji
er hinn mik i norski nálfræðingur
Torp 07 íjóiöi Axel OlriJc, prófessor
í nonænni þjóðsagnaftæðí. Iiiun
var einstaklega vel að sér í isi
lenskurn f æðum.
Pá eru nokkrar greinar uin nýjar,
merkar bækur, og er ein þeirra
um sögu Ólafíu Jóh.umsdóttiir í
Kristjaníu, tnjög vel ritaðar sögur af
hinum ógæfusöinusfu konttm.
Fa er rilgeið um ,,vexðlauiiasjöð
vinmthjúa", setn Ávsrif.ið flutt.i
ritgerð uin í fytra að stofnaður
væri. Httfa margif þegar tekið vel
uudir það mal, enda sjá vitttr
menn, að það er gott og þaift, og
auðvelt að framkvæma það.
Fvlnæst er verðlaunaepurning
handa kaupendum Ársritsins, er
heiiir svo: Á hverju ríður íslandi
mest? Það er mftl, sem vaiðai alla
Verðlaunin eru þrenn og geta inenn .
fesið um þau í Ársritinu.
Að siðustu skal hér nefnd greiii
er heitii „Lestur og bækur", efiir
Boga Mehteð.
ÁrsriL þetla kosfar aðein.; 75
aura til ársloka, en er liér um bil
PiÍKgja króna bók, eííir bókaverði
í ár. Hver inaður setti að lesa það,
en þó einkum ungmenni landsins,
því að það er mjóg vekjandi rit,
og fer tneð lesandann um alla
fieima ög geima, en hveifur Þó
jaínau með hann aftur fil íslands.
b.
Fluttur!
Uiidlrrifaður cr fluttnr í
bós forsitcliis kla'ðskora. Imii
gftingur 11111 fordyrlð til vlnstrl.
í$> 'pMit
wiWkkiO/vi)
xyuUtaTÚðuk).
Útgerðarmenn!
Undinit.aður hefir til sölu:
Tjöru- og Manilla-
t r o s s ui v 4 V*”
(afbragðs drát.tartrossnr).
Veiða seldar við hálfvirði.
fTraðið yRkur að ná í þær.
Páll Kristjánsson
soikkari.
Gitðíu. skáíd bruðiuiiiisson
dyelur hór í bænum, ásamt frú
sinni og bönmm.
II tf'mirmániiu iyktaði þannig
á síðasta bæjatsfjórnarftindi, að
samþ. var tillaga frá Sig. Sigitrðs*
syni utn að skora á þingið að veita
fó til hafðnarvirkja á ísafirði, og
tekíð frani að það yi ði eigi bnadið
við ákveðmn stað. Jifofraint var
hafmunefnd falið að lítvega kostn*
aðatii.ætlim um haíoarvitki áPolb
intttvt. Báðar till. samþ. með öllum
atkv.
Aill. Vélfiátar úr Hnífsdal og
Bolungarvik hafa undanfatið stund*
að veiði eingöngu í Djúpinu og
jafiinn fengið teitingsafla. Hlutir
ertt samt sagðir mjög lágir hjá
öllum þorra manna.