Vestri - 19.10.1917, Blaðsíða 3

143
VESTRl
36. bl.
Símlregnir
Einkaír. til Mofgunbl.
13 okt.
KVöfn 8. okt.: Frá Petrograd er símað að Finnland veiði gert
rfl lýðveidi í sanibandi vid Rússland, með eigin forseta og stjórn,
og valdi yfir sínum málefnum.
Álsherjar járnbrautarverkfal! í Rússlandi.
Alvarlegar deilur milli þings og stjórnar ( Þýskalandi.
Khöln 9. okt.: Dtilan haiðuar milli þingflokkanna og AU
þjóðverja. Jafn. ðarmenn ásaka stjórnina íyrir að róa undir. Svar
ríkiskanslarans talið óíullnægjandi.
Þýskur kaíbátur sem kyrsettur var á Spáni hefir sloppið.
Amerískir tundurbátar iiafa koniið nökkrum þýskum tundur-
spillum fyrir kattarnet.
Khöin o. okt.: Bretar og Frakkar hafa sótt tram um 2 km.
í. i3 km. vaði, mii Dixmuider og Poperinghe, og' hmdtrkið
1300 manns.
Þjóóverj r hala gort g< gnáhiaup á nokkrum stöðum.
Biöð jatnaðarnmnna í Þýskaíandi kreijast þess að Michaelis
rlkiskanslari fari Irá völdum.
Kuhlmann utanríURráðhorra hcflr lýst yfir þvl, að ekkert standi
annað í vegim; n ri ’< n Etsass Lothringen.
Eg’iltainds -o'd,-tn e'i I ti tn.
Kiiön 12. oRt: Meuihiuti þýsi-i þingst .s. u diriorsaetisráðherr-
ann og ráðherraruir vilja tá lrjáisiyndati s.tjórn.
Komist hefir upp að Þjóðverjar í Baudaríkjunum hafi gert
sarntök um að ónýta járnbrautir í Canada og Bandaríkjunum.
Stórkostlegur fellibylur hefir geisað í Japan og valdið atars
miklu tjóni.
Bandamenn eru að hugsa um að koma á fót afar víðtæku út*
flutnings eftirliti til aljra híutlausra þjóða.
Michaelis endurtók f þýska þinginu að Þjóðverjar muni ekki
láta neitt af hendi at löndum þeim sem þeir nú haía, kvað alvar*
legan uppreisnarhug vera að magnast, og ásakaði minnihluta jafn
aðarmannaflokksiris fyrir að róa þar undir.
18. okt.
Khöln 13. okt.: Bretar gera áhlaup á 6 mílna svœði hjá Ypres.
Herlína Þjóðverja rofin á tveim stöðum.
Þjóðverjar hefja árangutslausa sókn á Rigavígstöðvunum.
Þýska þingið heldur átram deiluni um kanslarann.
Khöfn 14. okt.: Þjóðverjar hata sett fið á land i Dagö og
ösel, norðan við Rigaflóann.
Búist er við að Rússar þurfi að hopa á Rigastöðvunum.
Ribot hetir lýst því yfir í transka þingiuu að Frakkar heimti
Elsass Lothringen.
Capell ráðherra í Þýskalandi farinn frá.
Neðri deild breska þingsins gerir ráð iyrir því, að koma verði
á fót vfðtækri matvælaskömtun meðal bandamanua.
Fulltrúar Rauðakrossins trá Þýskalandi, Austurríki og Rúss*
landi sitja á ráðstefnu í Ameiienborg (í Khöín).
Khöfn 15. okt.: Friðarskiimálar Búlgara eru þeir, að Búlgaría
verði stærsta ríkið á Balkanskaganum og fái land frá Rúmeníu,
Serbíu og Grikklandi.
Rússar veita viðnám hjá Ahrensburg.
Ahrensburg brennur.
Widen liefi gefist upp við að koma á samsteypuráðaneyti í
Svfþjóð, en próf. Eden hefir tekið við.
Þýskir jafnaðarmenn fialda iund í Wordenbúrg. Talið llklegt
«ð fiokkarnii sameiuist attui.
Þjóðverjar ha?a tekið Ahren.burg.
A ráðstetau jctnaðarnia.ina heimtaði Sciieidemann að Michaelis
fari trá völdum.
Rewentiow raðh. stingur upp á þvi að ettirmanni Michaelis
verði gehð alræðisvald.
Þing Rússa hefir skipað bráðabyrgða ríkisráð.
Bretar sækja fram í Artois-héraði.
Bretar hafa tekið gujuskip Argentínuifnunnar f umsjá sína.
Þýskir skipaeigendur, bankar og vatryggingariélög eru að
konia á fót télagi í Ifkingu við L’loyd3 l London.
Bretar háfa lagt haid á argentmska uflarsendingu, sem átti að
fara ttl Þýskalauds, en merkta sænska hernum.
Kerensky liggur veikui í aðalherbúðuuuuu
Opinber tilkynning frá síðastl. viku heimir trá því að tvö her-
•kip úr þýska flotanum heíðu ætlað að strjúka til Noregs, en verið
handsömuð á leiðinni at þýslcum tundurbátum. 3 aðal lorsprakkarnir
voru skotnir, er til Þýskalands kom, en hinum varpað í æfilangt
fangelsl
1. og 2. kennarastaða
við bariDskólann í Hnífsdal
eru lausar til umaóknar.
Kenslutími ákveöinn 4 mánuðir (frá 1. jaunar 1918 tii 30. april).
Laun 120 kv. og 100 kr. pr. mánuð.
Umsóknaifrest.ur til 31. október.
liakka i Hnífsdal, 24. sept.. 1917
f umhoÖi skólanefmlar.
Jóuas þorvarðsson.
-I*: ~ f^eiv scin viija g.eiftn sk'ildir sínar vift mig
i ii»i! áihloka i)iV, gcta grcitt þær til úfhús Lnudsbankuus á
í aíirftí. — í>elf, sem þá ciga ftgreiddsr nknídir t-fl luín, megt
biast vift að þrer vcift: iuiibcinitar af máifærslnmauiii.
ísaliiöi, 12. sept. 1917.
D. Sch, Thorstoinsson.
Minnisbikar-inn
Eftir
Jolian Bojer.
(Fih.)
„Ég veit það ekki. Feir sögðust
vilja komast inn, en ég þorði ekki
að opna. Þeir eru eit.thvað svo
undarlegir. “
Ég rendi snöggvast, augum á
skambyssuna, sein hékk á veggm
um, en hreyfði ekki við henni og
gekk sjálfur fram tif þess að opua.
Og þarna úti i snjónum st.óbu
tvær verur, önnur þeina grann-
vaxin og kuldaleg, með gleraugu,
hin gildvaxin og sælleg. Menniinir
litu út fyrir* að hafa öslað lengi í
fönninni og þeir höfðu þennan
undarlega svip, sem menn og dýr
fá, þegar neiðin rekur þá til að
leita á náðir annara.
„Góðan daginn," sögðu þeir og
gripu til húfunnar ög voru hinir
kurteisustu. En jafnfiamt var eius
og þeir hikuðu sér við að koma
nær dyrunum.
„Góðan daginn," sagði ég.
„Okkur væri þægð í að fá bita
að borða og að otna okkur dálítið."
„Já, gerið svo vel og komið
inu,“ svaraði óg. „Éað ei vístkalt
að vera á ferð í skóginum í dag."
En er þeir komu inn i ganginn
stönsuðu þeir og tóku ofau. „Er
leyfilegt að ganga inn í eldhúsið,"
segja þeir.
En þá datt mér snjailræði í hug,
því ég mundi alt i einu elt.'n að
ég var bæði hústióndinn o ,- konati
í húsinu.
„Gjöiið svo vel og seijiÖ yivkui
iun i borðstofuna Og ltva,ð má
svo bjóða ykkui að boiða?"
þ. ir geugu ími á gólfið, slönsuðu
þar og neru húfuruar á milli h.itid
anna og horlðu á fætui sér. Éeir
voru öldungis hlessa yllr svona
viðtökum, og virtust helst, hafa í
hyggju að leggja á fiótta.
„Hvað við viljura borða," sögðu
þeú'. „Ja, það má vera hvað se.n
vill, sniurt brauð eða grautur eða
eitthvað anr.að.
„Eða svoiítið af sieiktu kjóti,"
sagði ég.
Éeir depluðu augum hvor til
annars og litu tortryggnislega tll
mín. %
„Jú, það er nú gott og blessað,"
sögðu þeir, „en við höfum n&uman
tíma, svo við megum ekki biða."
Eg kallaði á vinnukonuna inn
og iiað hana að steikja dalitið af
kjöti.
„Og hvað má bjóða herrunum
að diekka?"
„Diekka!" Éeir litu aftur undr-
unarauguin á mig, eins og þeir
væru hræddir um að óg ætlaði aö
leika á þá.
„Við drekkum hvað sem v*ra
skál," sagði maðurÍDn með gler-
augun. „Yatn eða mjólk, eða kafff
sopa."
„Eða eina flösku af öli?" —
„Öl!Já,guð só ossnæstur, en—*
„Og eit.t glas af rauðvini?"
„Rauðvin — hm!“ Þeir dep'.uðu
aftur augum hvor til annars, og
nú virtist: þeim sýnilega þetta
ganga of langt.
Bvo bað ég stúlkuna að koma
með öl og eina flösku af rauðvíni.
Og þegar búið var að bera á borðið
settist ég til borðs með þeim.
Yið fórum brátt að sþjalla saman.
Eg var strsx -annfærður um hvaða
menn ég hafði hjá mót; því var
um að gera að láta þá sjálfa segja
frá hvaðan þeir kæmu ®g hvert
þeir ætluðu.
FölJeiti maðurinn með gleraugun .
kv.iðst hafa veiið sýsluskrifaii og
fpuði mjög gleiðmyntur hvort ég
þskti þenna og þeuna fógeta eða
þirna hieppsljóra. itann vai altaí
að láta mig vita að hanu vœri
mauníiöur maöur, sctn kyuui að
ii. t.i útlend orð Évi iuiðm kvaðst,
ii nn hafa mist slöðu sma 1 tyrra
sökum veikinda. Og nú sagðist
haun ætla ul Drammen og reyua
að fa þat at.viuuu.
(Frii.)