Vísir - 07.03.1959, Qupperneq 7

Laugardaginn 7. marz 1959
VÍSIR
7
-^☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆^
SUSAN INGLIS:
/<Ó'í/cl
☆ ☆ ☆ 'ASTARSAGA ☆ ☆ ☆
“&☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Og nú gat Penny ekki á sér setið.
Nei, kurteisrar framkomu/1 sagði hún.
Nú glúpnaði Andrew Brand, það var eins og honum hefði verið
gefið utanundir — og gjarnan hefði eg viljað gefa honum löðrung,
liugsaði Penny með sér og var í ham. Hún hélt áfram:
„Þér álítið að eg sé ekki sú manneskja, -sem þér þurfið á að
halda. Jæja. Eg er sannfærð um, að þér eruð ekkf sá ruaður, sem
eg vildi vmna hjá! Þér eruð of vanur því að geta sigað fólki og
hringsnúið, alveg eins og þér viljið, og þér haldið eflaust að
maður geti fengið allt fyrir peninga. Mér þykir þetta leitt — því
að eg hef talað við systur yðar, og hvað sem þér segið um hana,
þá er eg viss um, að eg hefði verið fær um að gera það, sem mér
var ætlað að gera. En eg er lika viss um, að þér og eg mundurn
aldrei geta lifað undir sama þaki.“
Hún þagnaði og tók öndina á lofti, og horfði fast í augun á
honum án þess að depla.
„Virkilega!" sagði Andrew Brand.
Úr því að hún gat staðið svona upp í hárinu á honum, fór hann
að halda, að hún mundi geta tjónkað við Tínu. Hún leit allt
öðru vísi út núna, en þegar hann sá hana í gær. Kannske hafði
lionum skjátlast — Mercedes hafði að minnsta kosti sagt honum
það. En hinsvegar var það líka Mercedes, sem hafði ráðlagt hon-
um að sendá Tínu í þennan skóla. Hann beit á jaxlinn.
„Eg skal endurgreiða yður ferðakostnaðinn minn,“ hélt Penny
Sigurvegarar í íslands- og haustmóti í knattspyrnu II. fl. á s.l. ári.
K.R.
ára.
I fuiluín fci'ufti og
uldrei hetrn.
Knattspyrnufélag Reykja-
víkur eitt í röð allra elztu og
þróttmestu íþróttafélaga lands-
ins er 60 ára þessa dagana.
Að því er beztu heimildir
herma var það upphaf að stofn-
un K.R. að nokkrir ungir piltar
sem áhuga höfðu á því að
sparka knetti héldu með sér
áfram þyrkingslega. Hann ætlaði að segja eitthvað meira, en þá fund í húsi einu í Aðalstræti
var hurðinni hrundið upp og Kristm kom hlaupandi inn.
Augun tindruðu er hún horfði á Andrew án þess að skeyta
um ólundarsvipinn á honum, og stakk hendinni í handarkrika
Penny.
„Kathleen frænka var að segja mér það,“ sagði hún glöð.
„Þetta var ljómandi góð hugmynd hjá þér, Andrew. Ungfrú
Mayne á að verða hjá mér og við ríðum út saman á Los Queb-
ranchos. Og svo — bætti hún við — kaupum við föt, og hún ætlar
að kenna mér að tala fallega ensku.“
Nú hækkaði tautið í Andrew Brand. „Það verður ekkert af því,“
sagði hann stutt. „Ungfrú Mayne hefur snúizt hugur.“
Nú dimmdi yfir ásjóninni á Tínu og hún leit á Penny.
„Viljið þér ekki koma?“ Þá líkar yður illa við mig og líst ekki
á mig.“
Penny iðraðist í aðra röndina. Hún vissi að sér mundi falla
vel við Kristínu, en bróðir hennar — nei, hann var óþolandi!
Ekkert afl á jörðinni gat knúð hana til að vinna fyrir Brand.
„Mér fellur mjög vel við þig,“ sagði hún vingjarnlega við Tinu.
„Það er ekki það, sem amar að. En bróðir þinn og eg....“
Á svipstundu sá Penny Tínu umhverfast í viliidýr. Hún sleppti
handleggnum á Penny og steytti hnefana framan í bróður sinn.
.JÞú — þú eyðileggur alltaf allt fyrir mér,“ öskraði hún hamslaus.
,Það varst þú, sem tókst mig frá Los Quebranchos — þú settir
mig í þennan fíflaskóla, eingöngu af því að Mercedes Herrera
taldi þér trú um, að hægt væri að gera úr mér stássmey þar. Þú
ert vondur við ungfrú Mayne, og þess vegna vill hún ekki koma.
Eg held að eg hafi andstyggð á þér.“
Hún reiddi báða hnefana, en Andrew Brand, sem auðsjáanlega
þekkti hana í þessum ham, varð fyrri til og greip um báða úlfliði
hennar. Penny horfði á þetta skelfingu lostin, en svo heyrði hírn
Sér til furðu sína eigin rödd, skýra og rólega:
„Tína! Hættu þessu — undir eins!“
Hún sagöi þetta íhugunarlaust, en áhrifin urðu furðuieg. Tína Reykjavikur. Lög eru
lét undir eins hendurnar síga, ofsinn hvarf úr augunum en tár fyrir félagið, stjórn
til þess að ræða um kaup á fót-
knetti. Þetta skeði í marzmán-
uði það herrans ár 1899.
Þessir ungu piltar bundust
samtökum á fundinum um
kaup á knettinum. Hver og
einn lagði fram 25 aura, því
ekki þótti gerlegt að íþýngja
pyngju þeirra meira. —
Knötturinn var keyptur og
þar með drögin að stofnun Fót-
boltafélags Reykjavíkur, sem
nú heitir Knattspyrnufélag
Reykjavíkur. Meðal stofnenda
voru ýmsir menn, er síðar urðu
nafnkunnir borgarar þessa bæj-
arfélags.
Fyrstu 10 eða 11 árin er
nokkurt los á félagssamtökun-
um, samt eru háðir kappleikir
endrum og eins, en lítið skipu-
lag mun hafa verið á félags-
starfinu, fundargerðir virðast
ekki hafa verið færðar og
nokkuð á reiki um stjórnar-
kjör. Það eitt eru menn sam-
mála um að félagsstarfið hafi
að verulegu leyti hvílt á herð-
um Þorsteins Jónssonar, öll
þessi fyrstu brautryðjendaár.
Það er ekki fyrr en vorið
1910 að fast skipulag kemst
á starfsemi Fótboltafélags
samin
kosin,
ungra manna þyrptist í félagið.
Á árinu 1915 var nafni fé-
lagsins breytt. Knöttur þótti
fegurri islenzka heldur en fót-
bolti og síðan hefur það heit-
ið heitið Knattspyrnufélag
Reykjavíkur, en í mæltu máli
aðeins K.R. Við þá skammstöf-
un kannast svo til hver einasti
íslendingur, sem kominn er til
vits og ára.
Tvo fyrstu áratugina helgar
félagið sig einvörðungu knatt-
spyrnunni, en þá vekur ungur
K.R.-ingur, Kristján Gestsson
I;
r. ■ D :á J
Frá fimleikasýningu á
Arnarhólsttini 17. júní.
komu í staðinn. Andrew sleppti henni og horfði á hana með
fyrirlitningarsvip, er hún fór til Penny og tók í höndina á henni.
„Viljið þér fyrirgefa mér?“ sagði hún. „Mér þykir þetta svo
leitt, en....“
„Vitanlega," sagði Penny innilega.
„Og þá æthð þér að koma til min?'1
„Nei,“ svaraði Penny fast. „Því miður get eg ekki gert það.“
Hún var innilega hr: . rínu vegna, en það sem gerst hafði
gat ekki breytt tilfinn hennar gagnvart bróður Tínu. Hún
tók ekki eftir aö And
jaxlinn. Hún lét sem
til hennar á ný, og þá
fundir haldnir og fundargerða-
bækur færðar.
Árið 1912 tekur Fótboltafé-
lag Reykjavíkur þátt í fyrsta
Islandsmóti í Knattspyrnu og
bar sigur úr býtum, sem svo
oft endranær. En með þessum
sigri má segja að örlög félags-
ins hafi verið ráðin, því hann
varð hin mesta lyftistöng fyrir
síðar stórkaui:
því á aðalfundi
fyra út kvíarnr:
fleiri greinar íþr
skrá heldur en
eftir það hefu
þróun í allri
K.R. Þannig að
verið alhliða
varla sú grein
það hefur ekk
Auk knattspy
það haft á dagsk
ir, sund, glími
skíðaíþróttir, har
fimleika.
ður, máls á j
félagsins að j
og taka upp
tta á star'fs- i
knattspyrnu og|
oi ðið stökk- j
félagsstarfsemi I
?íðan h.efur það
þi’óttafélag ogj
iþrótta til,
lagt st'uni
nunnar 'h
var
ði á þær báðar, og að hann beit á
' iann ekki, þangað til hann talaði, allan íþróttaáhuga innan félags-
in svo breytt, að hún hrökk við. ins, áhuginn jókst og fjöldi
í flestum fr;
greina hefur -
skipa afburða
eru þeir orðnir
ir, sem þeir h
síðar og mer-
sem þeir hafa sett. Hér verður
samt engin afrekaskrá birt.
Fyrir utan æfingar, keppnir,
og allt sem þar að lýtur hefur
K.R. lagt í stórhuga fram-
kvæmdir, sem mjög hafa orðið
til þess að efla viðgang félags-
ins og vöxt í hvívetna. Ævin-
týralegur þótti stórhugur fé-
lagsstjórnarinnar þegar hún
festi kaup á einu stærsta sam-
komuhúsi Reykjavíkur, Bár-
unni fyrir offjár á þeirra tíma
mælikvarða og breytti "því í
íþróttahús. Síðan hefur hver
stórframkvæmdin rekið aðra
en miklu mest þó íþróttaheim-
ilisbyggingin og vallargerðin
við Kaplaskjól, sem ívímæia-
laust er eitt mesta framtak á
sínu sviði sem nokkurt ein-
stakt íþróttafélag hefuf hrint
í framkvæmd hér á.landi til
þessa. Þá skal þess og loks getið
að K.R. hefur nýlega vígt stór-
myndarlegan skíðaskála við
Skálafell.
Það er með K.R. eins og önn-
ur félög hvar sem er í heim-
inum; þau eiga hvert um sig
velgengni sína að þakka fyrsfc
og fremst fórnfúsum og áhuga-
raiklum einstaklingum, sem
hafa verið driffjöðrin í félags-
lífinu. K.R. hefur að vísu átt
marga dugmikla og fórnfúsa
. 'élagsmenn með brennandi
áhugá og ekki hlíft sér í starfi.
án hér skal í greinarlok aðeins
getið tveggja sem gert hafa
nafn sitt ódauðlegt svo lengi1
sem saga K.R. verður skráð.
Annar þessara rnanna er Er-
r. ■ .dui heitinn Pétursson, hinn
nýlátni formaður félagsins,
maor.r sem lifði lífi sínu fyrir
K.R.. ein ótrauðasti forystu-
maöur sem nokkurt félag getur
1 : ■. Hinn maðurinn er
Kn..á:iu L. Gestsson stórkaup-
maður, sem segja má að haíi
verið einskonar höfundur eöa
skapandi félagsins. Með ein-
stæóum stórhug, viljafestu og
(tx-.;íi:&.'i hefur hann unnið af-
rek í sögu K.R. sem aldrei
i. og mun þó engir vita
■ivit/kar fórnir Kristján hefur
' : þágu félags síns nema
. stu samstarfsmenn hans
inir. Með þvílíkum mönn-
- er gott að starfa og enginn
þarf að óttast örlög félags sem
■ efur þá eða aðra slíka braat-
-göngumönnum.