Vísir - 12.03.1962, Blaðsíða 15

Mánudagurinn 12. marz 1962
75
Morðingi á næsta
Sakamálasaga —
En á meðan voru aðrir at-
burðir að gerast uppi í gisti-
húsinu, sem var — svo sem
fyrr var getið — aðalstöð
Þjóðverja. — Odette hafði
notað tækifæri sem henni
gafst til þess að opna klef-
ana til þess að þeir Evans og
Ellsberg gætu flúið.. Odette
gætti þess, að hleypa Evans
út fyrst, því að hann var svo
aumur í fótunum, að hann
gat ekki farið hratt. Og sann-
ast að segja óttaðist hann,
að Ellsberg undirforingi hans
myndi drepa sig, því að Ells-
berg vissi, að örlög hans voru
í hendi Evans, sem hafði
heyrt hann segja allt af létta
um landgönguna og félaga
þeirra í hellinum, kæmust
þeir báðir undan.
Til allrar hamingju var kol
niðamyrkur og Evans gat
falið sig í klettunum, þar sem
hann gat verið öruggur fyr-
ir sprengjunum, sem hann
yissi að myndu rigna yfir
eyna þá og þegar úr sprengju
flugvélurtum, sem voru á leið-
inni.
Og fáum mínútum síðar
komu þær og nú var sem 'eld-
ar brynnu um alla eyna, en
ægilegur gnýr var í lofti og
drunur. Gistihúsið var lagt í
rústir og radsjárstöðin, og
morguninn eftir tóku enskar
víkingasveitir eyna. Þjóð-
verjamir, sem uppi stóðu, gáf
ust upp bardagalaust.
Evans hafði legið meðvit-
undarlaus. Þegar hann rank-
aði við sér skreið hann til
Englendinga og sagði þeim
hvað gerzt hafi. Menn voru
sendir af stað að leita að svik
aranum og lík hans fannst
milli gistihússins og strand-
arinnar. Bandarísk sprengja
hafði tætt Ellsberg sundur og
hafði hann þar með hlotið
þau örlög, sem hann hafði
til unnið.
Þetta voru höfuðatriði sög
unnar.
III. kapítuli.
Bayard lögreglufulltrúi
hafði hlustað á mig af at-
hygli. Nú brosti hann og
sagði:
— Eitt vantar að minnsta
kosti. Bandaríski kapteinninn
hefði átt að kvongast fallegu
frönsku stúlkunni, sem bjarg
aði lífi hans.
— Það hefði verið ,,eins og
í sögu“ — en svona gerðist
þetta nú ekki. Þannig var
sagan ekki.
— Heldur leiðinleg saga,
— ég vona, að þér misvirðið
ekki, þótt ég segi það. Leið-
inleg í samanburði við svo
margt annað, sem hefur gerzt
í Frakklandi
Ég vissi mæta vel við hvað
hann átti.
— Og svo eru glompur í
sögunni, sagði Bayard lög-
reglufulltrúi hugsi.
— Glompur, endurtók ég,
og ég held, að mér hafi ekki
tekist að leyna því, að mér
þótti.
— Já, svo ég nefni sem
dæmi: Hver var þessi fylgd-
armaður héðan af eynni, sem
beið bana í hellinum um leið
og hermennimir?
Það var eins og mér hefði
verið gefið utan undir. Mér
fannst ég sitja þama eins og
afhjúpaður aulabárður. Um
þennan fylgdarmann hafði ég
ekkert hugsað.
— Ég veit bara, að hann
var einn eyjarskeggja, sagði
ég.
Bayard bandaði frá sér
með hendinni.
— Nú, kannske skiptir það
ekki miklu máli. Og sennilega
vita það allir hér á eynni. En
svo var annað. Þér segið, að
Þjóðverjar hafi fengið aðvör-
un um komu Bandaríkja-
manna — eða svo skilst mér.
— Sá möguleiki er fyrir
hendi — og svo talið vera,
sagði ég eftir nokkra umhugs
un, — en persónulega er ég
ekki trúaður á það.'Þeir hafa
vafalaust verið óstyrkir á
taugum, fundizt þetta liggja
í loftinu, og verið vel á verði,
mannað allar varðstöðvar —
— Það eitthvað í loft-
inu, tautaði Bayard fyrir
munni sér.
Við vorum komnir að hell-
ismunnanum, þar sem lög-
regluþjónninn heilsaði Bay-
ard af mikilli virðingu. Lög-
regluþjónninn fullyrti, að
enginn hefði komið nálægt
líkinu. Bayard kinlcaði kolli
eins og viðutan. Svo athugaði
hann líkið. gaumgæfilega og
allt í kringum það. Hann
kraup á kné og lét sem hann
miðaði byssu.
— Hver svo sem morðing-
inn er, sagði hann, — þá er
hann frábærlega ráðsnjall.
Hann valdi sér bezta staðinn
sem hugsást gat — betri
morðstað en ég hefi nokkurn
tíma vitað um þau 20 ár, sem
ég hef verið leynilögreglu-
maður. Sjáið nú til...
Bayard hélt áfram skýr-
I nýja eða
gamla eldhúsið
Husqvarna
EldavélaJ
sett eða
eldavél
3ja eða
4ra hellna
raeð glóð-
arrist
í ofni.
Gunnar Áspirsson h.f.
Suðurlandsbraut 16.
Idráttarvir
1,5 og 4 q margir litir
BJÖLLUVÍR
2x0,6 og 2x0,8 q
PLASTSTRENGUR
2x1,5, 2x2,5, 4x10 q
i fyrirliggjandi.
GUMMÍTAUG
2x075 og 3x0,75 q.
x Marteinsson nt.
Umboðs- og heiidverziun
Bankastræti 10. — Sími 15896.
Barnasagan Katli kafteinn
49
Eins og pró-
fessorinn hafði
sagt, fóru Step
paris Vulgaris-
urnar nú að éta
hvor aðra, jafn
skjótt sem all-
ur annar jurta
gróður var upp
urinn. Þangið,
sem hafði verið flækt í skrúfu
öxli KRÁKS var nú horfið, og
KRÁKUR gat nú haldið á-
fram heimferðinni. Einasta
eintakið, sem eftir var af hin-
um óhugnanlegu plöntum, stóð
nú í vatni í sultutausglasi, sem
* FLJÓTAIMDI EYJAN
prófessorinn hafði fengið að
láni 1 eldhúsinu, en líf þess var
að fjara út, því að prófessor-
inn gat ekki fætt það jurtum.
Hann hafði spurt áhöfnina,
hvort ekki væri einu sinni tii
örlítil steinselja eða graslauk-
ur um borð, en ailir hristu á-
kaft höfuðið, og stýrimaðurinn
Stebbi hafði meira að segja
með mestu leynd falið pelar-
góníuna sína niðri í lestinni.
Prófessorinn starði áhyggju-
fullur á sjúklinginn sinn, sem
þegar var orðinn hálfgugginn
á blöðunum. Kalli sat aftur á
móti í stefnuklefarium og
merkti á kortið, hvar hin furðu
lega eyja hafði legið, þar sem
þeir höfðu upplifað hina ó-
venjulegu atburði.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Gyðingaherferðin
(Aktion J.)
Áhrifamikil ný þýzk heimild-
arkvikmynd um hermdarverk
nazista á stríðsárunum.
1 myndinni er ítarlega rakinn
æviferill Dr. Hans Globke, fyrr
um ráðuneytisstjóra í innan-
ríkisráðuneyti Hitlers.
Sýnd aðeins þennan eina dag
kl. 5, 7 og 9.
Æ. F. R.
LOGFRÆÐINGAR
EINAK SIGURSSSON. M.
Málflutningur — Fasteignasala
Ingólfsstræti 4, — Sími 16767.
INNHEIMTA
LÖöFKÆQlSTÖtlF
MAGNUS THORLACIUS
Aðalstræti 9. — Simi 1-1875.
Málaflutningsskrifstofa
Páll S. Pálsson
hæstaréttarlögmaður
Bergstaðastræti, 14.
Sfmi 24200.