Vísir - 15.05.1963, Síða 5
VISIR . Miðvikudagur 15. maí 1963.
5
Áhucfi á að hraða Múlaveg
Mikill áhugi er meðal manna
út með Eyjafirði að fá heimild
til lántöku til að ljúka Múla-
veg, út í Ólafsfjörð. Er áhuginn
helzt í Ólafsfirði og Dalvík og á
Akureyri. Vilja menn að hægt
verði að Ijúka verkinu á tveim
ur árum.
Á fjárlögum þessa árs hefur
Múlavegi verið veittar 950 þús
krónur, en lauslega er áætlað
að 7—71/2 milljón þurfi til að
fullgera hann.
Á uppdrætti þeim sem hér
fylgir má nokkuð sjá, hvað vega
gerðinni hefur miðað áfram.
Hún sýnir ströndina milli Dal-
víkur og Ólafsfjarðar. Fyrir
norðan Dalvík er gamall 3 km
vegur að bænum Karlsá, sem
notazt yrði við áfram. Þá er að
mestu lokið við undirbyggingu
á 9 km. vegarkafla og hefur
verið unnið frá báðum endum.
Heila línan sýnir þann veg sem
lagður hefur verið, en brotna
línan ógerðá hlutann.
Það sem eftir er að gera, er
að undirbyggja 6 km. kafla frá
frá Sauðá að Ófærugjá, en það
er lang erfiðasti og jafnframt
dýrasti hluti leiðarinnar, allan
þennan kafla þarf að malarbera
og byggja nokkrar brýr og ræsi.
Vegurinn er kallaður Múla
vegur eftir Ólafsfjarðarmúla, en
það er snarbratt fjall við mynni
Ólafsfjarðar. Vegarstæðið er
mjög hrikalegt, Iiggur utan í
Múlanum og er 205 metra þver-
hnípt hengiflug af vegarbrúninni
og niður í sjó. Yrði þetta vissu-
lega hrikalegasti vegur lands-
ins og er það svo að sumir
kveðast aldrei muni aka um
þennan veg.
En til mikils er að vinna.
Þegar nýi Múlavegurinn er tek-
inn í notkun yrði vegalengdin
milli Dalvíkur og Ólafsfjarðar
aðeins 18 km., en nú er hún 246
km. þar sem aka þarf um Skaga
fjörð og Fljót. Með þessum vegi
kæmist hinn vaxandi kaupstað-
ur í Ólafsfirði í beint vegasam-
band við byggðir Eyjafjarðar,
Árið 1951 var Eysteinn Jónsson fjármálaráðherra sem
oftar. í ræðu sem hann flutti á Alþingi þann vetur, lýsti
hann því yfir að sér hefði aldrei til hugar komið að lækka
skatta, menn mættu ekki halda að slíkar ráðstafanir yrðu
framkvæmdar af honum.
Eysteinn stóð við þau orð sín. Skattalækkanir urðu að
bíða þar til í tíð núverandi ríkisstjómar. Hún hefur bæði
afnumið tekjuskatta og stóra hluta söluskatta — í heild
dregið úr beinum sköttum almennings.
Sannarlega er hér ólíkt aðhafzt. Núverandi ríkisstjórn
afnemur skatta, en Eysteinn lýsir því yfir að honum hafi
aldrei til hugar komið að lækka skatta.
Ummæli Eysteins þessa efnis eru birt hér orðrétt:
Þessir háttvirtir þingmenn tala um fyrirheit um það að
draga úr sköttunum og lækka skattana, sem ekki hafa ver-
ið efnd. En í því sambandi vil ég minna þessa háttv. þing-
menn á, að slíkt fyrirheit hefur aldrei komið frá mér. Ég
hef aldrei imprað á því, að þetta væri mögulegt og það
er af því, að mér sýndist augljóst, þegar ég tók við þess-
um málum, að söluskatturinn yrði að standa áfram.
Alþt. 1951, bls. 202.
Geimíari Gordons Coop-
ers skotið á loft í dag
Uppdrátturinn sýnir Múlaveg.
Geimfari Gordons Coopers mun
að líkindum verða skotið í loft upp
í dag slðdegis (eða milli kl. 13 og
15.30 eftir Greenwich meðaltíma).
Gert er ráð fyrir, að hann fari 22
hringi um jörðu og verði á lofti 34
klst og að geimfarið lendi nálægt
Midwayéy á Kyrráþafi. Atiasflaug
á að flýtja það á braút um jörðu.
Skjóta átti geimfarinu í loft upp
í gær, en 12 mínútum áður en
gera átti tilraunina, var henni
frestað, og hafði Gordon þá verið
6 klst. í geimfarinu. Var hann hinn
hressasti, er hann kom út úr því,
glottandi og kvað leitt, að orðið
hefði að hætta við áformið, þegar
það sem mest var ,spennandi“ var
framundan.
Orsök þess, að frestað var að
skjóta geimfarinu á loft, var sú, að
bilun varð f ratsjárstöð á Ber-
muda.
í Pleoumerbodou í Frakklandi og 1
Goonhilly Downn, Bretlandi, eru
móttökustöðvar fyrir sjónvarp
frá Ameríku úm Telstar og Relay,
náðust myndir, og voru þær leidd
ar beint í sjónvarp til sjónvarps-
ijotenda í Bretlandi og Frakklandi,
ög þaðan tíl'Eurovision í Brussel
til sýningar í sjónvarpi annars
staðar í Evrópu. M. a. var sýnt
er geimfarinn fór upp í geimfarið
„Faith7“ 0. s. frv. Stóð þetta sjón-
varp í 6 mínútur.
Svipað verður í dag og fólk í
Póllandi, Tékkóslóvakiu, Austur-
Þýzkalandi og Ungverjalandi fær
að fylgjast með geimför Gordons
Coopers í sjónvarpi, — en í Sovét
ríkjunum hefir ekki verið óskað
eftir slíku sjónvarpi.
KJARNORKUSTYRJÖLD
VELDUR MANNFALLI .
Þjóðviljinn birtir í morgun
(og í gær reyndar Þ'ka) ákaflega
merkilegar upplýsingar. Skýrir
blaðið svo frá að í kjarnorku-
styrjöld muni menn farast unn-
vörpum — bæði af höggi og
hita. Sé þar reyndar lítillar und
ankomu auðið. Ef kjarnorku-
sprengjum verði varpað á ís-
land, muni meir en helmingur
þjóðarinnar líklega Iáta lífið.
Mun það vera svipað hlutfall og
annars staðar í veröldinni. Síð-
an fer blaðið út í tækniatriði og
skýrir frá því með stærsta letri
á forsíðunni í morgun að 1 Mí
yfirborðssprengja muni valda
miklum skaða, 2x2 Mt, og svo
mætti lengi telja.
GAGNMERKAR
UPPLVSINGAR.
Það er sérstök ástæða til þess
að þakka hinu sívökula blaði
fyrir þær upplýsingar að kjarn-
orkustyrjöld muni haia mann-
fall í för með sér. Er hér um
nýjan og mjög merkan fróðleik
að ræða, enda eyðir blaðið allri
forsíðunni I að skýra frá þess-
ari merku uppgötvun. Má ætla
að kjarnorkuvísindamenn víða
um heim nái sér f blaðið og
kynnj sér það og greinin verði
þýdd á flest heimsmálin. Skaði
er aðeins að dagblöðum eru
aldrei veitt Nóbelsverðlaun í
eðlisfræði heldur eru þau
bundin við einstaklinga. Annars
mundi Þjóðviljinn verða hættu-
legur keppinautur í Stokkhólmi
árið 1964 um þann mikla vís-
indaheiður. En Iftil þjóð, sera við
íslendingar, megum þó vera
hreyknir af því að eiga svo ár-
vökula vísindamenn — og það í
blaðamannastétt.
EÐLI
SANNLEIKANS.
Þaó ljós virðist hins vegar
ekki hafa runnið upp fyrir vp'-
vakendum Þjóðviljans að bezta
ráðið til þess að forðast árás
eins og þá sem blaðið gerir að
umtalsefni, eru einmitt varnirn-
ar. Ekki hefði þó Magnús Kjart
ansson þurft að gera annað en
slá á þráðinn austur í Moskvu
og biðja um hermálaráðherra
Sovétríkjanna, Malinovski, í
símann. Hann hefði sagt Magn-
úsi að Sovétríkin létu sér ekki
detta í hug að eyða vörnum sín-
um .jafnvel þótt þeim væri kunn
ugt um fróðleikinn um kjara-
orkusprengjumáttinn eftir að
Þjóðviljinn lagði plöggin á
borðið. Og ef Magnús léti sér
ekki segjast af orðum Malin-
ovskis, þá gæti hann tekið upp
tólið og hringt í fyrrverandi
sumardvalarstað sinn, Havana á
Kúbu, og spurt Kastró að þvi,
hvort hann teldi vamarleysið
bezt henta Kúbumönnum. Þessi
tvö símtöl myndu ekki kosta
Þjóðviljann nema 950 krónur
samtals — og það er ekki míkið
fé fyrir blað sem á von f 145
þús. krónum „fyrir næsta
fimmtudag“.
Það er nefnilega sígildur sann-
leikur að til bess að við íslend
ingar fáumst til þess að trúa
sannleikanum, barf áreiðanlegur
útlendingur að segja okkur
hann.
Gordon Cooper var seztur í geimhylkið. Verður honum skotið á ioft?